آداب معاشرت

[Переклад не]

مچکرم .

مشکل همین حا هستش . میدونم ارزشش بالاتره . ولی با توجه با سابقه بچه در خربا کردن وسایل دیگر افراد فایمیل و .... خدایی ترس بدنم رو برداشت ...

اخه هر جوری هم که میکنم پدر مادرش ناراحت میشن ! این تنها مشکل منه چی کار کنم ؟! پدر و مادرش میگن بزار بره تو به چیزی دست میزنه ...در صورتی که

مقابله به مثل!
با کمال خونسردی از پدر مادرش عذر بخوا و بگو من متاسفم نمیتونم اجازه بدم بره تو اتاقم.اگه بره ناراحت میشم
فلانی رو خیلی دوست دارم اما خودمو ازون بیشتر

[Rhodes]

بیشتر به نظر من تقصیر مادر پدرست تا بچه بیچاره !!
اگه همین که میخواد بره خودش بگه بچه نکن نرو اونم حساب کار دستش میاد ... ولی وقتی میبینه خبری نیست میگه حتما اشکالی نداره پس ...

همون طور که دوستان میگن در اتاقت رو قفل کن ... ناراحت میشن که میشن ! مگه قراره همیشه همه از دست ما راضی باشن ..
هر کی کار اشتباه کرد تذکر بهش ندیم که ناراحت میشه ؟!

یا میتونی وقتی میان یه طوری سرگرمش کنی که اصا فکر تو اتق رفتنت رو نکنه.4 تا انیمیشن بخر وقتی میاد براش بزار بشینه تکون نخوره ...

[+ f.a.r.i]

دوستان از همتون ممنونم که همیشه راهنماییم میکنید .

راستش خودم هم بهترین راه رو قفل کردن در اتاق رو انتخاب کردم .

از جمع بندی نظر های همه دوستان عزیزم فهمیدم که باید در اتاق رو قفل کرد و در حضور پدر و مادر بگیم : " ببخشید . من یکم حساسم روی وسایل داخل اتاقم . خاطرتونو خیلی میخوام اما دست خودم نیست ناراحت میشم کسی وارد اتاقم بشه . و نمیخوام خدای ناکرده باعث کدورتی پیش بیاد . پس بی خیل "

[M0RTEZA_R]

من یه چهره مثبت دارم و این اذیتم میکنه چون همه میگن مذهبی هستی و مارموزالبته این مردم نمیدونم کی میخوان ادم بشن و اینو مستقیم نمیگن
دوست ندارم مردم فکرکنن من ادم خوبیم.البته بد نیستم ولی.اینکه بعضیا از رو ظاهر قضاوت میکنن و فکر میکنن من دنیام کوچیکه و یه بچه خرخون هستم و اونابیشتر از من میدونن بده.منم با کسی حرف نمیزنم چون شاید خندتون بگیره ولی درحدی نمیبینم که بخوایم باهم حرف بزنیم.منم تو صحبت مجبورم خودم نباشم.میگم بزار م هرچی خودشون میخوان فکر کنن و تو جهل مرکب بمونن
به نظرتون اگه ادم بتونه با حرف زدن یه نقرو متوجه اشتباهش کنه و اگه بگه به من چه اشکالی داره؟

[Atghia]

من یه چهره مثبت دارم و این اذیتم میکنه چون همه میگن مذهبی هستی و مارموزالبته این مردم نمیدونم کی میخوان ادم بشن و اینو مستقیم نمیگن
دوست ندارم مردم فکرکنن من ادم خوبیم.البته بد نیستم ولی.اینکه بعضیا از رو ظاهر قضاوت میکنن و فکر میکنن من دنیام کوچیکه و یه بچه خرخون هستم و اونابیشتر از من میدونن بده.منم با کسی حرف نمیزنم چون شاید خندتون بگیره ولی درحدی نمیبینم که بخوایم باهم حرف بزنیم.منم تو صحبت مجبورم خودم نباشم.میگم بزار م هرچی خودشون میخوان فکر کنن و تو جهل مرکب بمونن
به نظرتون اگه ادم بتونه با حرف زدن یه نقرو متوجه اشتباهش کنه و اگه بگه به من چه اشکالی داره؟

چهره مثبت و مارموز بودن ((نشون دادن)) دوتا قضیه متفاوت هست یعنی الزامی نداره کسی که چهرش مثبته مارموز هم باشه و همینطور اینکه هرکسی که مثبت نیست هم دلیلی نداره حتما مارموز نباشه!
در مورد چهره مثبت اگر واقعا حرف دیگران براتون اهمیت داره پیشنهاد میکنم کمی تغییرات در چهره و یا لباستون ایجاد کنید
مثلا اگر ریش دارید بزنید یا سبک متفاوتی از اصلاح صورت رو پیشه کنید (دم خط و انواع اقسام مدل های ریش پرفسوری و ...)
یا نوع اصلاح موهاتون رو تغییر بدید حالا نه اینکه برید مثل فشن ها مدل های انچنانی بزنید! یک چیزی که از حالت ساده خارجتون کنه
یا لباسهاتون رو در رنگها یا مدل های خاص بپوشید فرضا اگه همیشه پیراهن ساده میپوشیدید سعی کنید طرح دار استفاده کنید یا...
در مورد مارموزنما بودن برمیگرده به طرز برخوردتون با اطرافیان
اگر بعضی ها هستند که براتون خیلی مهم هست نظرشون سعی کنید در برخورد با این افراد صمیمی تر باشید بیشتر صحبت کنید و اصطلاحی گرم بگیرید...البته نه با همه افراد
اینجوری فکرمیکنم کسایی که نظرشون براتون مهم هست در موردتون قضاوتی برمبنای نزدیک به واقعیتتون داشته باشند!

[hamid_diablo]

سلام مرتضی جان...یاد سریال از یاد رفته افتدم ...

دیگران معمولا از روی چهره ی افراد قضاوت میکنند....به نظرم شما فاکتور مثبتی دارید که شاید دیگران در برخورد اول اون گاردی رو که در رابر کسانی که چهره ی به اصلاح خشنتر دارن ندارن
دوم اینکه بعد از مدتی این رفتار ادمات که مکمل این قضاوت اولیه میشه...در بلند مدت شما باید خودتو همونگونه که هست نشون بدی...اگر احساس میکین قضاوت دیگرتن غلطه شاید ایراد از برخورد و رفتارهای شماست

سوم اینکه زیاد به این موضوع اهمیت نده که دیگران چگونه دربات فکر میکنن...این باعث میشه تمرکز رو از دست بدی و فقط و فقط روی این موضوع متمرکز بشی که هر طوری شده باید دیگران رو راضی نگه داشت...
باید تو هر شرایطی خودت باشی...و اصلانم نگران قضاوتهای سطحی دیگران نباش...بزار تو دنیای سطحی خودشون غرق باشند

چهرم اینکه سعی کن از متدهای روانشناسی شخصیت شناسی از وری چهره استفاده کنی...چه بخوای چه نوای بعضی ها از جمله خودم چهره مظلوم و ساده ای داریم و یاید تا حدودی به دیگران حق داد...مگر خود شما از روی چهره ی دیگران تا به حال قضاوت نکردی و حکم ندادی...؟

[Eblis 2011]

من یه چهره مثبت دارم و این اذیتم میکنه چون همه میگن مذهبی هستی و مارموزالبته این مردم نمیدونم کی میخوان ادم بشن و اینو مستقیم نمیگن
دوست ندارم مردم فکرکنن من ادم خوبیم.البته بد نیستم ولی.اینکه بعضیا از رو ظاهر قضاوت میکنن و فکر میکنن من دنیام کوچیکه و یه بچه خرخون هستم و اونابیشتر از من میدونن بده.منم با کسی حرف نمیزنم چون شاید خندتون بگیره ولی درحدی نمیبینم که بخوایم باهم حرف بزنیم.منم تو صحبت مجبورم خودم نباشم.میگم بزار م هرچی خودشون میخوان فکر کنن و تو جهل مرکب بمونن
به نظرتون اگه ادم بتونه با حرف زدن یه نقرو متوجه اشتباهش کنه و اگه بگه به من چه اشکالی داره؟

گاهی با دیدن چهره ی من هم همچین برداشتی رو میکنن !
به اونایی که همچین حسی نسبت به تو دارن بگو ، نظرشون رو بنویسن رو یه کاغذ ، بعد کاغذ رو بندازن تو سطل آشغال !!!
با حرف دیگران که نباید آدم اینقدر حساسیت نشون بده ! وگرنه هر روز باید به ساز یکشون برقصه !
نیازی هم نیست که خودتو براشون ثابت کنی و این حرفا !!! من که اینجوریم !! خودم هستم ! هر کی میخواد خوشش بیاد هر کی هم میخواد خوشش نیاد ....

[h-blade]

سلام به همه دوستان

دوستان بنده یه جایی هستم که حدودا دو ماه باید با یه افرادی یه جا کار کنم که از همه قشری هستند و تعدادی از اون ها هم دوستان بنده هستند و طبق عادت ایرانی ها که به هم میخندند این جمع هم اینطوریه حالا من موندم بین دو راهی که آیا اگر یکی از دوستان یه تیکه ای انداخت یا حرکتی زد بزنم تو بال و پرش یا با خوش رویی باهاش برخورد کنم شخصیت خودم هم طوریه که سعی میکنم تا میتونم دلی به دست بیارم و دلی رو نشکنم از اون ور هم اتفاقاتی میافته که دارم به این جمله میرسم که خوبی که از حد بگذرد نادان خیال بد کند.....

دو راهیه سختیه اگر باهاشون برخورد کنم خب ممکنه از دستشون بدم یا دلشون رو بشکنم واگر هم با هاشون با خوشرویی برخورد کنم خب کم کم به جاهای خوبی نمیره حالا موندم چیکار کنم دوستن یه راهی جلو پای بنده بذارید....

[Eblis 2011]

سلام به همه دوستان

دوستان بنده یه جایی هستم که حدودا دو ماه باید با یه افرادی یه جا کار کنم که از همه قشری هستند و تعدادی از اون ها هم دوستان بنده هستند و طبق عادت ایرانی ها که به هم میخندند این جمع هم اینطوریه حالا من موندم بین دو راهی که آیا اگر یکی از دوستان یه تیکه ای انداخت یا حرکتی زد بزنم تو بال و پرش یا با خوش رویی باهاش برخورد کنم شخصیت خودم هم طوریه که سعی میکنم تا میتونم دلی به دست بیارم و دلی رو نشکنم از اون ور هم اتفاقاتی میافته که دارم به این جمله میرسم که خوبی که از حد بگذرد نادان خیال بد کند.....

دو راهیه سختیه اگر باهاشون برخورد کنم خب ممکنه از دستشون بدم یا دلشون رو بشکنم واگر هم با هاشون با خوشرویی برخورد کنم خب کم کم به جاهای خوبی نمیره حالا موندم چیکار کنم دوستن یه راهی جلو پای بنده بذارید....

سلام خدمت شما
نظر شخصی خودم رو بگم : من کلا به کسی اجازه نمیدم که چه تو محیط باز ( مثل بیرون ) و چه محیط خودمونی و تکی ( من و دوستم ) ، همچین کارهایی انجام بشه !!!
و اصلا هم خودم اهل این جور شوخی های بی مورد و ... نیستم ! ( البته آدم مغرور و کینه ای هم نیستم )

نظرم اینکه که شما اول بصورت محترمانه به اونایی که همچین حرکاتی انجام میدن تذکر بدید .. طوری که بهشون بر نخوره ( چون میگی دوستم هستند اینطوری گفتم ، وگرنه بر هم خورد مهم نیست )
یکی دوبار این کار رو با متانت و محترمانه انجام بده ، اگه کوتاه اومدن و خودشون رو جمع کردن که خوش به حال همتون ، اگه هم نه دیدی بازم ادامه میدن به کارشون ، حتما باهاشون برخورد کن حتی به قیمت از دست دادنشون !!!
تو این دوره زمونه ، سکوت دیگه علامت رضا نیست ، دیگه به این معنی نیست که داری جون میکنی حرمت ها رو نشکنی ، سکوت یعنی اینکه نمیتونی از خودت و حقت دفاع کنی .....
حرفت درسته ؛ اگه بزاری آزاد باشن و بگی بیخیال حالا مگه چی شده ، اینا دوستام هستند و باید جنبه داشت !! کم کم پاشون رو از خط قرمز فراتر میذارن و بعدش ......

[h-blade]

سلام خدمت شما
نظر شخصی خودم رو بگم : من کلا به کسی اجازه نمیدم که چه تو محیط باز ( مثل بیرون ) و چه محیط خودمونی و تکی ( من و دوستم ) ، همچین کارهایی انجام بشه !!!
و اصلا هم خودم اهل این جور شوخی های بی مورد و ... نیستم ! ( البته آدم مغرور و کینه ای هم نیستم )

نظرم اینکه که شما اول بصورت محترمانه به اونایی که همچین حرکاتی انجام میدن تذکر بدید .. طوری که بهشون بر نخوره ( چون میگی دوستم هستند اینطوری گفتم ، وگرنه بر هم خورد مهم نیست )
یکی دوبار این کار رو با متانت و محترمانه انجام بده ، اگه کوتاه اومدن و خودشون رو جمع کردن که خوش به حال همتون ، اگه هم نه دیدی بازم ادامه میدن به کارشون ، حتما باهاشون برخورد کن حتی به قیمت از دست دادنشون !!!
تو این دوره زمونه ، سکوت دیگه علامت رضا نیست ، دیگه به این معنی نیست که داری جون میکنی حرمت ها رو نشکنی ، سکوت یعنی اینکه نمیتونی از خودت و حقت دفاع کنی .....
حرفت درسته ؛ اگه بزاری آزاد باشن و بگی بیخیال حالا مگه چی شده ، اینا دوستام هستند و باید جنبه داشت !! کم کم پاشون رو از خط قرمز فراتر میذارن و بعدش ......

تشکر از جوابتون.... منظورتون از محترمانه چطوری یعنی برخورد محترمانه درخواستی یا قهری؟؟؟؟؟