آذری شعرلری

[t.s.m.t]

Cümlə həqdir hər nə kim, mövcud imiş,
Həqqə sacid, həqqü həq məscud imiş,
Çün iki aləmdə bir məbud imiş,
Səcdədən başın çəkən mərdud imiş.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

[t.s.m.t]

Çünki həm əvvəl, həm axır yar imiş,
Küfrü din mənidə bir bazar imiş,
Eşqə sufinin işi inkar imiş,
Xirqəsi büt, səbhəsi zünnar imiş.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

[t.s.m.t]

Dilbərin ləlindəəşya əsrimiş,
Sünbülün leylindəəsra əsrimiş.
Nərgisin dövrünə sevdəəsrimiş,
Gözlərin ayıqmıdır, ya əsrimiş?

İMADƏDDİN NƏSİMİ

[t.s.m.t]

Sən üzü mahi-tamami buldum uş,
Cənnəti-darüssəlami buldum uş,
Çəkmədən yolda bəriyyə zəhmətin,
Kəbeyi-beytülhərami buldum uş,

İMADƏDDİN NƏSİMİ

[t.s.m.t]

Aləmi üzün gülüstan eyləmiş,
Bülbülü sərməstü heyran eyləmiş,
Ənbəri zülfün pərişan eyləmiş,
Mahını əbrində pünhan eyləmiş.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

[t.s.m.t]

Eşq ilə məşuqü aşiq bir imiş,
Həm əmən, həm əmzirən, həm şir imiş,
Surətin müshəf, sözü təfsir imiş,
Büləcəb qüdrət, əcəb təqdir imiş.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

[t.s.m.t]

Kün-fəkanın çünki əsli zat imiş,
Cümləəşya vəhdətə ayat imiş,
Kim ki, heyvan oldu, adı at imiş,
Oynadı atı, vəli, şəhmat imiş.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

[t.s.m.t]

Gər həqi görmək dilərsən biqələt,
Üştə gör, fi-surəti-şabi qətət.
Həqdən oldu ümməti-Əhməd vəsət,
Vəchinin lovhindədir sivü du xət.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

[t.s.m.t]

Çün əzəldən qüdrət əli biqələt,
Üzünə nəqş eylədi sivü du xətt.
İsmi-əzəm cameyi-zati-süfət,
Bəllidir fi-surəti-şabi-qətət.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

[t.s.m.t]

Eşq imiş simurğü aşiq kuhi-Qaf,
Eşqə sığmaz lafü eşq olmaz gəzaf.
Hər kim istər Kəbəyi qılmaq təvaf,
Həm içi safi gərək, həm daşı saf.

İMADƏDDİN NƏSİMİ