اشعار سکوت، تنهایی و مرگ

[دل تنگم]

آن خطاط سه گونه خط نوشتی:
يکي او خـــوانـــــدی لاغـــيــــر
يکي را هم او خواندي هم غير
يکي نه او خوانــدي نه غـــيـــر

آن خط سوم منم، آن خط سوم منم

مرا بـخـوان، مرا بـخـوان، اي سخن تو سحر عام
اي هـمـه سهـل و ممـتـنع، اي تو نهايت کلام

تنگ شد عرصه سخن، ای نفست گـره گشـا
مرا به مـعـنا برسـان، پيـش تـر از سـخـن بيــا

مرا بـخـوان، مرا بـخـوان، کـه خـط سـوم تـو ام
گمـشــده در عـرصـه خويـش، از ابـدم يا ازلم

مرا بـخـوان، که قـصـه ام قـصـه سرگـشـتـگـي ام
بر لب تشنه گيج و مات، جان به سر از تشنگي ام

اي تو هميـشـه همه جـا، مـن به کـجـا رسـيده ام
اســيـر لـعـنـتـم هـنــوز، يــا بـه خـــدا رسـيده ام

چرا هر آنچه ســاخـتـم، يـکـي يـکـي خــراب شـد
چرا حــديـث بــودنــم، ســـوال بـــي جــواب شـد

قفل مـعما شـده ام کلـيـد آن به دسـت کـيـسـت
اي که مـرا نوشـته ای، نـخوانـده ماندنم ز چيست

مرا بـخـوان که قـصـه ام، قـصـه سرگـشـتـگـي ام
بر لب تشنه گيج و مات، جان به سر از تشنگي ام

اي تو هميـشـه همه جـا، مـن به کـجـا رسـيده ام
اســيـر لـعـنـتـم هـنــوز، يــا بـه خـــدا رسـيده ام

چرا هر آنچه ســاخـتـم، يـکـي، يـکـي خــراب شـد
چرا حــديـث بــودنــم ،ســـوال بـــي جــواب شـد

قفل مـعما شـده ام، کلـيـد آن به دسـت کـيـسـت؟
اي که مـرا نوشـته اي، نـخوانـده ماندنم ز چيست؟

[Lovelyman]

دوباره ... با تو , بی توام

چرا؟ ... چرا با وجود بودنت تنم سرد است؟

می دانم , شایدم ندانم ... ولی به هر شکل و حال این منم ... این منم که با تو , بی توام

اصلا شاید من نباشم!... به راستی هستم؟... بازهم نمی دانم ...

ولی به قول سهراب عزیز هرکه هستم و هرجا هستم آسمان مال من است ...

ولی هنوز هم دستانم سرد میشود ...

آسمان به من عزت را آموخت و تو ... تو چه به من آموختی؟

شاید عشق را ... شاید بودن را ...شاید نبودن را ... باز هم نمی دانم ...

من مانده ام و تو می روی ... من می سوزم و تو می سوزانی...

من عاشقم و تو نیز عاشق ...

من عاشق تو , تو عاشق ... شاید تا ابد من و تو اینگونه باشیم این بار نیز نمی دانم...

[magmagf]

لبخند كه ميزني

بهار ميشوي

گريه كه مي كني

ابر بهاري!

واي به حال من

كه اسير پاييز توام

[magmagf]

چقدر می ترسم
وقتی که باز می گردم
خبری بد را با خود داشته باشی

چقدر می ترسم
وقتی در آغوشت می گيرم
بوی غريبی با خود داشته باشی

چقدر می ترسم
وقتی که باز می گردم
دستور زبان چشمانت
را با هجايی ديگر بخوانم

چقدر می ترسم
نياز و گرمی دستانت
مانند وقتی که تو را ترک کردم نباشد

و بيش از هر چيز
همه کسم، همراهم،
چقدر می ترسم،
وقتی که بر می گردم،
تو خود باشی و من ديگری .

[magmagf]

امشب نيامدى اى عشق
عطر بهار ليمو
مثل گلاب
در گلابدان شاخه نشسته است
تا مگر تو دست بيارى
و كفى از آن را
به روى و موى بپاشى
و جان و جامه معطر كنى
۲
امشب نيامدى اى عشق
و جهان بى تو
پيريست در جامه ى سياه ماتم
در گوشه ى اتاقى تاريك
ملول و دل آزرده
هيچ نمى داند بايد چه كرد؟
حتى نمى تواند برخيزد
و چراغ را روشن كند
۳
امشب كجايى اى عشق
حرفى بزن
چيزى بگو
در خاموشى تو
سكوت تمام زمين را مى ترساند

[magmagf]

باورنمی کنم !

خیابانها تو را می برند

از من تا تو

من تمام خیابانها را

از تو تا خودم

تنها برمی گردم

[magmagf]

نه من کنار تو هستم

نه تو اینجا

چقدر بد است

هر کسی جای خود باشد

[دل تنگم]

پس از تو رنگ گل ها هم فریب است
پس از تو روزگارم بی فروغ است
که می گوید پس از تو زنده هستم
دروغ است، هر که میگوید دروغ است

ای ستاره! بی تو من تاریکم
بی تو من به انتها نزدیکم
وای چه کردم من چه بود تقصیرم
که چنین بود بعد تو تقدیرم

تو نخواستی من و تو ما باشیم
سرنوشت این بود که تنها باشیم

[دل تنگم]

تنم كوير خشكه
چشام اسير و بي تاب
بيا و بركه اي شو
تو اين كوير بي آب
دلم اسير درده
اسير دردي خاموش
نزار بشم تو خشكي
تو خستگي فراموش
دلم ميخواد كه دريا
بجوشه از صدامون
تو گوش ابرا پر شه
صداي خنده هامون
دلم ميخواد كه بارون
حديث عشق ما شه
قصه ي ما لالايي ِ
تموم بچه ها شه

[دل تنگم]

آخر گذشت
آن زمان کهنه دیدار
رفت آن ثانیه های پر هیاهو
شکست آن لحظه های زیبا
و تو،چه ساده گذشتی از این همه احساس