مشاعره با اشعار حضرت حافظ

[Miss Artemis]

دل که آئینه ی شاهیست غباری دارد
از خدا می طلبم صحبت روشن رائی

شبت خوش

[اقلیما.]

یرب از ابر هدایت برسان بارانی
پیشتر زانکه چو ابری زمیان برخیزم

[Miss Artemis]

مرغ کم حوصله را گو غم خود خور که بر او
رحم آنکس که نهد دام چه خواهد بودن

[hossein-p30-f]

نسیم صبح سعادت بدان نشان که تو دانی
گذر به کوی فلان کن در آن زمان که تو دانی

تو پیک خلوت رازی و دیده بر سر راهت
به مردمی نه به فرمان چنان بران که تو دانی



.

[Miss Artemis]

یار من چون بخرامد ب تماشای چمن
برسانش ز من ای پیک صبا پیغامی

[molaali]

یا رب این شمع دلفروز ز کاشانه کیست
جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست

[hossein-p30-f]

تا به دامن ننشیند ز نسیمش گردی
سیل خیز از نظرم رهگذری نیست که نیست



.

[M3HRD@D]

تو خود حجاب خودی حافظ، از میان برخیز//
خوشا کسی که در این راه بی‌حجاب رود

[4MaRyAm]

دامن دوست به صد خون دل افتاد به دست
به فسوسی که کند خصم رها نتوان کرد

[molaali]

در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست
مست از می و میخواران از نرگس مستش مست