نام: باشگاه ورزشي رئال مادريد
تاسيس: 6 مارس 1906
ورزشگاه: سانتياگو برنابئو - مادريد
رييس: رامون كالدرون
سرمربي: برند شوستر
باشگاه رئال مادريد يك باشگاه حرفه‌اي فوتبال است كه در مادريد، پايتخت اسپانيا واقع شده است.
اين باشگاه در سال 1902 تاسيس شد و يكي از پرافتخارترين باشگاه‌هاي فوتبال در قرن بيستم به شمار مي‌رود. آنها در تاريخ پرافتخار خود 30 بار قهرمان لاليگا شده‌اند، هفده بار جام حذفي اسپانيا را فتح كرده‌اند و نه بار نيز ليگ قهرمانان اروپا (كه ركوردي به شمار مي‌رود) را به خانه برده‌اند.
طي مراسمي كه در 23 دسامبر سال 2000 برگزار شد، رئال به عنوان بهترين باشگاه قرن بيستم انتخاب شد. آنها پرافتخارترين باشگاه در بازي‌هاي اروپايي هستند. 9 بار قهرماني در ليگ قهرمانان و 2 بار قهرماني در جام يوفا. تنها جام اروپايي كه آنها موفق به فتح آن نشده‌اند، جام در جام اروپا بود (كه اكنون ديگر برگزار نمي‌شود).
آنها دو بار به فينال اين رقابت‌ها راه يافتند ولي هر دو بار مغلوب شدند. رئال سال 1971 دو بر يك مغلوب چلسي شد و در سال 1983 نيز دو بر يك بازي را به آبردين اسكاتلند واگذار كرد. در آن سال هدايت آبردين را الكس فرگوسن بر عهده داشت.
بر اساس مطالعات دانشگاه هاروارد در سال 2007، باشگاه رئال مادريد عنوان بزرگ‌ترين، مردمي‌ترين و ثروتمندترين باشگاه دنيا را از آن خود كرده است.
پايه‌ي اوليه‌ي اين باشگاه در سال 1895 شكل گرفت، جايي كه يك سري از دانشجويان و فارغ‌التحصيلان دانشگاهي، موسسه‌اي به نام موسسه‌ي آموزشي آزاد تاسيس كردند و روزهاي يكشنبه در منطقه‌ي "مونك لوا" به بازي فوتبال پرداختند. در سال 1900 اين موسسه به دو بخش "باشگاه اسپانيايي مادريد" و "باشگاه جديد فوتبال مادريد" تقسيم شد. باشگاه دوم در سال 1902 بار ديگر تقسيم شد. نخستين رييس باشگاه "جوليان پالا سيوس" بود كه پس از تقسيم‌بندي باشگاه در سال 1902 جاي خود را به "خوان پادروس روبيو" داد.
نخستين جام كسب شده توسط رئال مادريد، سه سال پس از تاسيس باشگاه و در سال 1905 بود جايي كه آنها در ورزشگاه "چامارتين" قهرمان جام حذفي اسپانيا شدند.
آنها در سال 1912 به زمين "كامپورز" نقل مكان كردند و در سال 1920 بود كه نام باشگاه به رئال مادريد تغيير كرد. دليل اين امر نامي بود كه پادشاه اسپانيا به رئالي‌ها داده بود. اصل اين نام از اسم Royal گرفته شده است.
"سانتياگو برنابئو يسته" در سال 1945 رياست باشگاه را به عهده گرفت. در زمان مديريت او ورزشگاه رئال كه در جريان جنگ‌هاي داخلي اسپانيا تخريب شده بود، بازسازي شد. همچنين در سال 1953 باشگاه رئال سياست به خدمت گرفتن بازيكنان خوب خارجي را در پيش گرفت و "آلفردو دي استفانو" را به خدمت گرفت. رئال از نخستين باشگاه‌هايي بود كه بازيكناني با چند مليت در تركيب خود داشت.
سال 1955 بود كه به همت "گابريل هانوت" نويسنده‌ي ورزشي نشريه‌ي "اكيپ" فرانسه و هم انديشي ورزشي‌نويسان كشورهاي اسپانيا، پرتغال و ايتاليا، مسابقاتي كه امروزه به عنوان "ليگ قهرمانان" شناخته مي‌شود، راه‌آندازي شد.
در زمان مديريت برنابئو بود كه رئال مادريد پنج بار متوالي در بين سال‌هاي 1956 تا 1960 قهرمان جام باشگاه‌هاي اروپا شد. يكي از فينال‌هاي به ياد ماندني جام باشگاه‌ها در سال 1960 رقم خورد، جايي كه رئالي‌ها با نتيجه‌ي عجيب هفت بر سه اينتراخت فرانكفورت را در همپدون پارك اسكاتلند شكست دادند. آنها در سال 1966 نيز دو بر يك پارتيزان بلگراد را مغلوب كردند تا بار ديگر قهرمان اروپا شوند.
رئالي‌ها سال‌هاي 1962 و 1964 نيز نايب قهرمان اروپا شدند تا سال‌هاي طلايي رئال در دهه‌هاي 50 و 60 ميلادي رقم بخورد.
پس از يك دوره افت كوتاه مدت در سال‌هاي ابتدايي دهه 80، رئالي‌ها در نيمه‌ي دوم دهه‌ي 80، دو بار پياپي قهرمان يوفا شدند و پنج سال متوالي لاليگا را فتح كردند.
سال 1996، "لورنزو سانز" رييس وقت رئال مادريد، فابيو كاپلو را به برنابئو آورد. كاپلو نيز روبرتو كارلوس، پدراگ مياتوويچ، داور شوكر و كلارنس سيدورف را به رئال آورد. بازيكناني چون رائول، فرناندو هيرو و فرناندو ردوندو نيز در تركيب رئال حضور داشتند تا با اضافه شدن نفرات جديد، رئال به يك تيم رويايي تبديل شود.
با اضافه شدن "فرناندو مورينتس" به خط حمله‌ي رئال در سال 97، اين تيم سال بعد از آن توانست به 32 سال حسرت براي به دست آوردن قهرماني اروپا پايان دهد و با "يوپ هاينكس" سرمربي جديدش قهرمان اروپا شود. آنها در فينال و با تك گل «مياتوويچ» يوونتوس را مغلوب كردند.
جولاي 2000 زماني بود كه فلورنتينو پرس بر صندلي رياست باشگاه تكيه زد تا دوران جديدي در تاريخ رئال رقم بخورد. عده‌اي وعده‌ي آوردن "لوئيس فيگو" به رئال مادريد را دليل اساسي رياست "پرس" در رئال مي‌دانند ولي با تمام اين حرف‌ها او به قولش عمل كرد و "لوئيس فيگو" را از تيم رقيب، يعني بارسلونا به مادريد آورد. "پرس" در سال‌هاي بعد با شكستن ركورد نقل و انتقالات، زيدان را از يوونتوس به خدمت گرفت و رونالدو را از چنگ اينتر درآورد. ديويد بكام ديگر ستاره‌اي بود كه رئالي‌ها به خدمت گرفتند تا لقب كهكشاني‌ها را از آن خود كنند.
سال‌هاي 2002 و 2004 قهرمان اروپا شدند و فصل 2003 نيز قهرماني لاليگا را از آن خود كردند تا هواداران رئال با طعنه به بارسلوناي افت كرده نگاه كنند.
اما سال 2003 خط پاياني براي افتخارآفريني‌هاي رئال بود و آنها تا سه سال نتوانستند هيچ جامي را به دست آوردند تا اين كه "رامون كالدرون" رييس باشگاه شد. او بلافاصله "فابيو كاپلو" را براي دومين بار به مادريد آورد و "پدراگ مياتوويچ" را به عنوان مدير ورزش رئال انتخاب كرد. بسياري انتخاب كاپلو را تصميم درستي قلمداد نكردند ولي كاپلو طي فصل دراماتيك توانست به قحطي جام در رئال پايان دهد تا بار ديگر خود را به عنوان يك قهرمان معرفي كند.
در پايان فصل كاپلو با بي‌مهري اخراج شد و "برند شوستر" سرمربي آلماني ختافه جاي او را گرفت. شوستر در نخستين تجربه‌ي مربيگري در رئال در ديدار سوپر كاپ اسپانيا با نتيجه‌ي پنج بر سه مغلوب سويا شد.
نخستين رييس باشگاه: جولين پالا سيوس 1902- 1900
پرافتخارترين مربي: ميگوئل مونز 14 جام
طولاني‌ترين زمان مري‌گري: آرتور جانسون 1920 - 1910
كوتاه‌ترين زمان رياست: فرناندو مارتين فوريه 2006 تا آوريل 2006
تعداد قهرماني در لاليگا: 31
نايب قهرماني لاليگا: 17
قهرماني در جام حذفي: 17
نايب قهرماني جام حذفي: 19
سوپر كاپ اسپانيا: 8
نايب قهرمان سوپر كاپ: 3
قهرماني ليگ قهرمانان: 9
نايب قهرمان ليگ قهرمانان:3
جام بين قاره‌اي: 3
نايب قهرمان جام بين قاره‌اي: 2
قهرمان جام يوفا: 2
نايب قهرمان جام در جام اروپا:2
قهرمان سوپر كاپ اروپا: 1
نايب قهرمان سوپر كاپ: 2
قهرماني جام لاتين: 2
قهرمان جام مريت فيفا:1
جواب بصورت نقل قول
نوشته شده توسط sam fisher 09
.gif "N Aggressive (33)")
