می توان پنجره را قاب چشمان تو کرداگر فقط در میانش ایستاده مرا بنگریبا لبخندی بر لبانت!در روحم. .. قاب ترا برای ابد حفظ خواهم کردبا عکسی از تو با لبخندی بر لبانت ...که روح اشعار من است!عکس قاب گرفته ترا ...بر دیواره ی درونی قلبمآویز خواهم کردبا لبخندی بر لبانت ....که شادی قلبم بود!و در اندیشه ام..قاب عکس دیدگان ترا مینگرمبا لبخندی بر لبانت ...که طراوت اندیشه هایم بود!امروز چراقطره اشکی در چشمانت درخشید؟!... چرا؟!کجاست آن لبخند زیبای لبانتکه روح اشعار منشادی قلب وطراوت اندیشه هایم بود؟
کجاست؟! ... چه شد مگر!آه... بیا بخاطر دل ...یکبار دیگردر قاب پنجره ی عشق من بایستبا لبخندی برلبانت







.gif)
.gif)


