هميشه گفتم و باز هم ميگم. فشار اين روزها روي بازيكن هاي تيم ملي كاملاً به حقه و هيچ مانعي براي موفقيتشون ايجاد نميكنه. اونها كه مدتهاست انگيزه بازي خوب را از دست دادن پس بهترين گزينه براي انگيزش اونا همون فشار هوادارانه. مطمئن باشين در روزهايي آتي اگر فوتبالدوستان نتيجه بدي از تيم ملي شاهد باشن دوباره فحش و تحقيرشون شروع ميشه.
خودم شاهدم كه در گذشته وقتي تيم ملي در يك بازي خارج از حد انتظار ظاهر ميشد در بازي هاي بعدي هم قسم ميشدن كه اون بازي بدي كه منجر به شكست با نتيجه تحقير آميز شده بود را از ذهن هواداران پاك كنن و انصافاً تا حصول به نتيجه نهايي بهترين تلاششونو به خرج ميدادن و نمونه اش هم بازي هاي آسيايي 98 بانكوك بود كه در يك بازي افتضاح 4-2 به عمان باختيم و بعدش آنچنان تلاش كرديم كه حاصلش قهرماني بود.
در تيم هاي باشگاهي ما هم همين اتفاق معمولاً ميفتاد. مثلاً تيمي مثل پرسپوليس و استقلال در يكي از بازي هاي جام باشگاههاي آسيا شكست بدي ميخورد و بعدش هم قسم ميشدن تا قهرماني برن و ميرفتن!
الآن هر از چند گاهي مشاهده ميكنيم خيلي از اين هم قسم شدن ها اتفاق ميفته ولي در بازي بعدي بدتر از گذشته كار ميكنن و اين نشون ميده اين هم قسم شدن ها هيچ پشتوانه اي نداره. يعني تيم كلاً ضعيفه و خواستن براي نتيجه گرفتن كافي نيست.
در تيم ملي ما هم همينطوره و الآن ديگه خواستن نسبت به برنامه ريزي از درجه اولويت پايين تري برخورداره و فوتبال داره به شكل هنر در مياد و در هنر هم اونقدر تمرين ميشه تا اشتباه به كمترين حد برسه و در نهايت تيمي كه فوتبال را به صورت غير هنري بازي ميكنه و دنبال اشتباه حريف براي گلزني ميگرده، در مواجهه با تيمي هنرمند مغلوب مطلق ميشه و سرنوشت ما در فوتبال آسيا همين طوري شده و ما هم بايد از فوتبال ديمي به فوتبال هنري و مبتني بر عملكرد مطلوب كوچ كنيم و اين يك سازمان بزرگ ميخواد كه واقعاً از پس اين مجموعه مديريتي حاكم بر فوتبال كشور با اين ساز و كاري كه داره بر نمياد.
حالا كه ميگيم فوتبال دوستان ميتونن با فشار روي اين بازيكن ها كمي انگيزه بهشون ببخشن به نظرم بيشتر شبيه ماساژ قلبي يك شخص فوت كرده است كه راهكار اجباري براي احياي اونه نه اينكه لزوماً تأثيري داشته باشه و حتي ممكنه كار را خرابتر كنه.
به هر حال سابقه تاريخي بهمون ميگه اين دوره از نظر تيم هاي مطرح حاضر در مرحله نهايي انتخابي جام جهاني آسونترين دوره براي ما جهت صعود به جام جهاني است كه متأسفانه پتانسيل ما خيلي پايينه كه با وحود چنين شرايطي نميتونه صعودش به جام حهاني رو حتمي بدونه. مثل تيم ملي فوتسالمون كه قرعه مناسبي براي جام جهاني 2012 داره اما كادر فني توانايي رسيدن به اهداف تعيين شده را نداره.
اين نوشته سراسر نا اميدانه را تقديم ميكنم به بازيكنان تيم ملي بلكه با خواندنش كم بيشتر تلاش كنند.