خرید لپ تاپ استوک
ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
نیازی نیست وجود نا آرامم راآرامش بخشی
دستت را در دستم بگذاری
نگاهت را درچشمان غمگینم بدوزی
صدای نامنظم تپیدن قلبم رابشنوی
بغض را از صدایم بگیری وعاشقانه در گوشم زمزمه کنی که دوستم داری
به هیچ کدام نیازی نیست
فقط به من اطمینان بده که قلبت تا ابد مال من است
همین برایم کافی ایست.
زیر درخت انار لیلی زیر درخت انار نشست. درخت انار عاشق شد.گل داد سرخ سرخ. گلها انار شد داغ داغ.هر اناری هزار تا دانه داشت. دانه ها عاشق بودند.دانه ها توی انار جا نمی شدند. انار كوچك بود.دانه ها تركیدند.انار ترك برداشت. خون انار روی دست لیلی چكید. لیلی انار ترك خورده را از شاخه چید.مجنون به لیلی اش رسید. خدا گفت : راز رسیدن فقط همین بود. كافی است انار دلت ترك بخورد
ای همیشه سبز
افسانه ی چشمهای تو اسطوره ی ازل بوده است.
اما من مشتاق یك جرعه از ابدی ترین رودخانه ی چشمان توام .
از تو سر شارم.
سرشار از چیزی كه هنوز نمی دانم چیست!
سرشار از كسی كه همیشه نخواهم دانست كیست...
با من بگو افقهای دلتنگی تو كدام سوست؟
وقتی تو دلتنگ می شوی نماز می خوانی ؟
یا خودت را كوچه پس كوچه های كاهگل گم می كنی؟
می دیدمت كه با درختان حرف می زنی
و گاه بی آنكه خود بدانی روی خاك می افتی
و پیشانی سپیدت را بر خاك می گذاری....
زیبای من
من تمام حالاتت را ، شبهایت را ، روزهایت را ، خنده ها و گریه هایت را و تو را با تمام هستی می ستایم.
ای حیران خستگیها:
اگر چه دوری...
اما تو را در افكارم به آغوش می كشم و هستی ام را فدایت می كنم.
ای ستایش كننده ی خالق هستی من!
من نیز خالق هستی تو را می ستایم.
تو در روز خورشید قلب منی و درشب ستاره ی امیدم هستی .
مرا دریاب كه باورت كرده ام و بخوان تا با طنین صدای دلنشینت خوشبختی را در كنارم حس كنم.
مر ا به در گاهت میهمان كن.
در كنج اتاقم نشسته ام .
آنگونه كه گنگ و خاموشم میپندارند در كنج اتاقم تنها اندیشه ام نگاه همیشه پر راز توست .
در كنج اتاقم كه نشسته ام تنها رویایم دیدار دوباره توست به زمان می اندیشم ، به ثانیه ها ،
كه آیا دوباره فرصتی هست برای از تو تازه شدن؟
نمی دانم چگونه آمدی ، نمی دانم چگونه در شبهای تنهایی من رقم خوردی نمی دانم كه تا چه زمانی روشنی بخش شبهای تنهایی منی نمی دانم .
نمی دانم .
نمی دانم شبی كه آمدی دروازه های دلم را با هزار چفت و بست ، مهرش كرده بودم تا دیگر هیچ كس به آن راه نیابد شبی كه آمدی
و اولین سلام را به من هدیه كردی یادت هست ؟
نمی دانستم كه در برابر عشق هیچ چفت و بستی مانع نیست ناخواسته به قلبم پا گذاشتی و چنان محكم قدم برداشتی كه دروازه های قلبم به سجودت نشستند
كاش می دانستی كه با من چه كردی
كاش می دانستی كه سلام گرم تو چگونه مرا آرام میكند
كاش میدانستی كه نگاه مهربانت چگونه دلم را به آتش می كشد
كاش میدانستی كه طنین دلنواز صدایت چگونه مرا مسحور خویش میكند
كاش می دانستی .
با من بمان و بگذر از عطر نفسهایت معطر شوم .
با من بمان .
می مانی؟
دنیا كه شروع شد زنجیر نداشت.خدا دنیایی بی زنجیر آفرید.آدم بود كه زنجیر را ساخت.شیطان كمكش كرد.
دل زنجیر شد عشق زنجیر شددنیا پر از زنجیر شد وآدمها همه دیوانه زنجیری .خدا دنیایی بی زنجیر می خواست.
انم دنیای بی زنجیر اما بهشت است.امتحان آدم همین جا بود.دستهای شیطان از زنجیر پر بود.
خدا گفت زنجیرت را پاره كن شاید نام زنجیر تو عشق است.
یك نفر زنجیرش را پاره كرد نامش را مجنون گذاشتن .مجنون اما نهدیوانه بود ونه زنجیری.
این نام را شیطان بر او گذاشت.شیطان آدم را در زنجیر می خواست.
لیلی مجنون را بی زنجیر می خواست.لیلی می دانست خدا چه می خواهد لیلی كمك كرد تا مجنون زنجیرش را پاره كند
لیلی زنجیر نبود.لیلی نمی خواست زنجیر باشد .لیلی ماند زیرا لیلی نام دیگر آزادی ست.
دعا می کنم که هیچگاه چشمهای زیبای تو را
در انحصار قطره های اشک نبینم
و تو برایم دعا کن ابر چشم هایم همیشه برای تو ببارد
دعا می کنم که لبانت را فقط در غنچه های لبخند ببینم
و تو برایم دعا کن که هر گز بی تو نخندم
دعا می کنم دستانت که وسعت آسمان و پاکی دریا و بوی بهار را دارد
همیشه از حرارت عشق گرم باشد
و تو برایم دعا کن دستهایم را هیچگاه در دستی بجز دست تو گره ندهم
من برایت دعا می کنم که گل های وجود نازنینت هیچگاه پژمرده نشوند
برای شاپرک های باغچه ی خانه ات دعا می کنم
که بال هایشان هرگز محتاج مرهم نباشند
من برای خورشید آسمان زندگیت دعا می کنم که هیچگاه غروب نکند
و بدان در آسمان زندگیم تو تنها خورشیدی
پس برایم دعا کن ، دعا کن که خورشید آسمان زندگیم هیچگاه غروب نکند
من هيچ نمي خواهم
تنها صدايت را مي خواهم تا موسيقي سکوت لحظه هايم باشد
نگاهت را مي خواهم تا روشني چشمهاي خسته ام باشد
وجودت را مي خواهم تا گرماي آغوشم باشد
خيالت را مي خواهم تا خاطره لحظه هاي فراموشم باشد
دستهايت را مي خواهم تا نوازشگر بي کسي اشکهايم باشد
و تنها خنده هايت را مي خواهم تا مرهم کهنه زخمهاي زندگي ام باشد
آري ، تنها تو را ميخواهم ...
مي ترسم برف تمام شود
و شاپرك ها نيايند
مي ترسم بهار بدون پروانه و پرستو بيايد
مي ترسم يادم برود كتاب شعرم را از زير باران بردارم
مي ترسم نخستين شكوفه ها غافلگيرم كنند
و نسيم زيبايي كه از شمال مي وزد مرا از تو غافل كند
نمي خواهم بي تو ياسها را ببويم
مي ترسم برف تمام شود و هيچكس قلبم را براي تو معنا نكند
مي ترسم برف تمام شود و حرف من تمام نشود
و كلمه هايم يخ زنند
و هرگز نتوانم در مقابلت بیاستم و بگویم :
دوستت دارم
.gif "N Aggressive (39)")
کاش پنجره ها کوتاه نشده بودن.
امروز از کنار مدرسه ی ابتدایی که میرفتم بعد از کلی سال رد شدم . یه نگاه که به دیوار کردم همه چی یادم اومد ناخود اگاه خنده ام گرفت از شیطونی های بچگی . به دیوار نگاه کرم یادم افتاد هر وقت میرسیدم به دیوار مدرسه سایه ی افتاب رو که با قدم مقایسه می کردم می فهمیدم چقدر زود اومدم . ( هیچ وقت دیر نرفتم مدرسه) . یه نگاه دیگه کردم . وای خدا این پنجره ها که اون موقع برام اینقدر بلند بودن و فقط بچه های راهنمایی و دبیرستان دستشون بهشون می رسید چقدر کوتاه شدن . چقدر زود گذشت . چه خاطرات خوبی داشتم .
یادش بخیر عجب دورانی بود . توی مدرسه سر کلاس های ابتدایی . توی مدرسه توی سر و کله ی هم میزدیم اما همدیگه رو نمی زدیم . دنبال هم می کردیم اما همدیگر رو نمی دووندیم . بازی می کردیم . بازی رو می بردیم خوشحال می شدیم اما از برد خودمون نه از باخت اونها . . با هم می خندیدیم اما به هم نمی خندیدیم . با هم بازی می کردیم اما همدیگه رو به بازی نمی گرفتیم . و خیلی چیز های دیگه
.
.
.
.
.
.
.
.
دفعه ی دیگه که از بقل مدرسه ام رد بشم
فکر کنم دلم بخواد اون پنجره ها هیچ وقت کوتاه نمی شدن
می خواهم تا آخر عمر خانه نشین خیال تو باشم. به یاده رفتنت مثل
ابرها بغض کنم به نامه های ننوشته ات پاسخ بدهم و از پشت پنجره به
آرزوهایت سلام کنم.می خواهم تا انتهای این جاده همچنان بی قرار تو
باشم و تمام لحظه ها رابه عشق دیدن تو طی کنم.می خواهم با تو از
حادثه عبور کنم.
کسی را نداشتم تا با او از رازهای کوچک بگویم.از دانه های شبنم بر
تیغه های علف ، کسی را نداشتم تا با او از رازهای بزرگ بگویم... از
انچه در دلم می گذرد ...
با دلی پر مخاطره و روانی نا آرام سر به سفر میگذارم.
اشکهایم هوای مسابقه با سیل را دارند.....
من جدایی را نمی پذیرم....
سکوت را نمی پذیرم.....
دوست دارم با ترنم بهاری وجود تو زندگی کنم....
پس بیا.....
بیا....
بیا و به من بگو تنهایم نمیگذاری
و مرا در بیابان دل شکستگی رها نمیکنی.
چرا که گذر ثانیه های من در گرو عشق توست تمام آرزوی من.
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول
