پياز
پياز به علت مدر بودن در موارد آب آوردن شكم (استسقاء) تشمع كبدي ( Cirrohse Hopatic) و آلبو مينوري موثر است. به علاوه درمان كننده ي ذات الريه نيز ميباشد. طبق تحقيقات فلم ( Flamm) پياز اشتها آور و كاهش دهنده ي ناراحتي هاي مربود به نفخ شكم و... است. به علاوه پياز به علت داشتن مقدار زيادي انسولين گياهي به نام گلوكوكينين كم كننده ي قند خون نيز هست و اين اثر پياز با انجام دادن آزمايشهاي زيادي به طور قاطع مورد تاييد قرار گرفته است.
در استعمال خارجي ، پياز نيمه پخته تسكين دهندگيها و بواسير است. پياز داراي هورمون و دياستازي است كه غدد اشك و گوارش را تقويت ميكند. اين مواد در اثر حرارت از بين ميروند پس پياز پخته تاثيري در هاضمه ندارد و اشك آور هم نيست.
پياز درمان كننده ي كوه گرفتگي است.
در 100 گرم پياز مواد زير يافت ميشود:
پروتيد---------- 3 گرم
گلوسيد--------- 12 گرم
ليپيد------------ 0/3 گرم
و مقداري فسفات و استات و سيترات دو كلسيم و ويتامينهاي A , B , C.