آیا انسان بر خلاف سایر موجودات دارای فطرت است؟

[N I G H T P E A C E]

انسان تمایلات و رفتارهای رو بروز میده که یا اساسا در حیوانات دیگه وجود ندارند یا اگر وجود دارن از نظر شدت و عمومیت با انسان قابل قیاس نیستن، حالا دلیل این جور رفتار فرگشت هست یا روح یک بحث دیگس. وجود این تمایلات رو میشه از رفتارهای که اختصاصی انسان هستن نتیجه گرفت. مثه هنر (حس زیبایی طلبی)، علم (حس حقیقت جویی)، دین (که برخی اونو ناشی از ترس و ... میدونن و برخی ناشی از حس پرستش)، اخلاقیات و ...
بنظر من مهم اینه که چنین تفاوت بزرگی بین انسان و دیگر موجودات هست (حالا دلیلش هر چی باشه) و مفهوم فطرت هم فقط اشاره هست به این شکاف عظیم بین انسان و دیگر حیوانات

[New Ray]

انسان تمایلات و رفتارهای رو بروز میده که یا اساسا در حیوانات دیگه وجود ندارند یا اگر وجود دارن از نظر شدت و عمومیت با انسان قابل قیاس نیستن، حالا دلیل این جور رفتار فرگشت هست یا روح یک بحث دیگس. وجود این تمایلات رو میشه از رفتارهای که اختصاصی انسان هستن نتیجه گرفت. مثه هنر (حس زیبایی طلبی)، علم (حس حقیقت جویی)، دین (که برخی اونو ناشی از ترس و ... میدونن و برخی ناشی از حس پرستش)، اخلاقیات و ...
بنظر من مهم اینه که چنین تفاوت بزرگی بین انسان و دیگر موجودات هست (حالا دلیلش هر چی باشه) و مفهوم فطرت هم فقط اشاره هست به این شکاف عظیم بین انسان و دیگر حیوانات

زیبایی شناسی که قبلا دیدیم بعضی حیوانات خصوصا پرندگان دارن
حقیقت جویی یا کنجکاوی هم که بعضیها بسته به هوششون دارن ( دیگه ستاره دریایی که اصلا مغز نداره هم یکم کنجکاوی میکنه ! )
ترس که همه حیوانات دارن
پرستش هم که میگن همه حیوانات و گیاهان در حال پرستش هستن
اخلاقیات میمونه که این هم ما درست کردیم تا زندگی اجتماعی بهتری داشته باشیم

[N I G H T P E A C E]

زیبایی شناسی که قبلا دیدیم بعضی حیوانات خصوصا پرندگان دارن
حقیقت جویی یا کنجکاوی هم که بعضیها بسته به هوششون دارن ( دیگه ستاره دریایی که اصلا مغز نداره هم یکم کنجکاوی میکنه ! )
ترس که همه حیوانات دارن
پرستش هم که میگن همه حیوانات و گیاهان در حال پرستش هستن
اخلاقیات میمونه که این هم ما درست کردیم تا زندگی اجتماعی بهتری داشته باشیم

بله ممکنه همه اینها رو داشته باشن، اما انسان به واسطه هوش، خوداگاهی و دیگر نقاط قوتش در این امور نسبت به حیوانات چنان چهشی داشته که حیوانات در این امور با ما قابل قیاس نیستن، خلق یک اثر هنری، موسیقی، شعر، تمدن، مذهب، اخلاقیات و ... رو ما در هیچ حیوان دیگری سراع نداریم، به واسطه همین هوش، خوداگاهی و دیگر نقاط قوت (که با هم مرطبتن) انسان نظام آموزیشی عظیم خودش رو پایه گذاری کرده، چیزی که در دیگر حیوانات فعلا هیچ اثری ازش نیست، این توانایی ها بنظرت شکاف خیلی خیلی بزرگی بین ما و دیگر حیوانات بوجود نیاورده؟ بطوری که بتونیم اسم خاصی روش بذاریم

[Mohammad Hosseyn]

با سوال تاپیک مشکل دارم !

آیا انسان بر خلاف موجودات دارای فطرت است ؟!

میتونستیم خیلی ساده بپرسیم ایا انسان دارای فطرت هست ؟ برخلاف سایر موجودات هم اضافیست و هم بحث بر انگیز ... کما اینکه اولین باره اومدم تاپیک اخرین پست ها همچنان داره روی این قسمت سوال بحث میشه !

همونطور که دوستان پیشتر گفتن ، فطرت رو الزاما نمیشه ربط داد به جوهر غیر مادی بشر !
واقعیت اینه که ما ویژگی هایی رو در انسان ها می بینیم که نمیتونیم همشون رو توجیه کنیم این ویژگی ها از کجا نشات میگیرن . زمانی پاسخی جز اینکه اینها ویژگی های فطری (غیر مادی) ما هستند نبود. ولی خب امروزه همون ویژگی ها با اسفاده از نظریه ی فرگشت توجیه شده.

بنابراین اصل اون چیزی که ما میگفتیم فطرت رو قاعدتا انکار نمیکنم (بصورت جزئی قابل بحث هست. برخی رفتارها اصلا فطری نیست در حالی که فطری انگاشته میشه ، مثلا برخی جنبه های تفاوت رفتار زنان و مردان) .

و اما در مورد سایر موجودات ، اگر به پاسخی که فرگشت میده قائل باشیم ، همه ی موجودات زنده دارای درجه ای از فطرت یا ویژگی های ارثی و خاص خود هستن . بنابراین بر خلاف سایر موجودات به نظر من در سوال جایی نداره !

بله ممکنه همه اینها رو داشته باشن، اما انسان به واسطه هوش، خوداگاهی و دیگر نقاط قوتش در این امور نسبت به حیوانات چنان چهشی داشته که حیوانات در این امور با ما قابل قیاس نیستن، خلق یک اثر هنری، موسیقی، شعر، تمدن، مذهب، اخلاقیات و ... رو ما در هیچ حیوان دیگری سراع نداریم، به واسطه همین هوش، خوداگاهی و دیگر نقاط قوت (که با هم مرطبتن) انسان نظام آموزیشی عظیم خودش رو پایه گذاری کرده، چیزی که در دیگر حیوانات فعلا هیچ اثری ازش نیست، این توانایی ها بنظرت شکاف خیلی خیلی بزرگی بین ما و دیگر حیوانات بوجود نیاورده؟ بطوری که بتونیم اسم خاصی روش بذاریم

ما میتونیم بگیم انسان چه ویژگی هایی داره و چه توانایی هایی داشته و ...
و همینطور برای حیوانات و گیاهان و ...

یعنی به مرور در این زمینه یافته هایی داریم و هی دانشمون بروز میشه . اما اینکه بگیم انسان موجودی برتر هست یا چیزهایی مثل این ، به نظر من به نوعی ارزشگذاری بحساب میاد و در دیدگاه علمی جایی نداره . گونه هایی از حیوانات هستن که مجهز به رادار هستن !! گونه های دیگه چشم های قوی یا حس بویایی قوی و ... دارن که اگر انسان اونهارو داشت شاید توانمنتر از این بود .
از طرفی بسیاری از جنبه های زندگی بشر مختص خودش به حساب میومد ولی امروزه دیگه اینطور نیست ...

مثلا زندگی اقتصادی . امروزه به این رسیدند که گونه هایی از حیوانات کاملا رفتار های اقتصادی از خودشون بروز میدن بسیار مشابه انسان ... در واقع همون مکانیزم بازار ، قیمت ، پول (وسیله مبادله) و تمایلات و تصمیم گیری های مالی با استفاده از یک منطق یا شیوه ی خاص تصمیمی گیری و ...

در مورد خودآگاهی هم فکر کنم اینطور نیست که حیوانات دارای خودآگاهی نباشن. خودآگاهی وظیفه ی بخشی از مغز هست که اگر عملکردش مختل بشه انسان وارد حالتی میشه که اصطلاحا میگیم حیات نباتی . بدن کاملا زنده. همه چیز طبق روال عادی . حس ها کار میکنن . مغز پردازش میکنه ولی خود انسان نسبت به تمام این اتفاقات هیچ آگاهی نداره ! و تا اونجا که من میدونم اکثر موجودات زنده که دارای مغز هستن ، این خودآگاهی رو دارن . حالا دوستان متخصص تر در این زمینه میتونن حرفمو تکمیل کنن ...

در کل ما ویژگی هایی داریم که سایر موجودات ندارن ، ولی این صرفا یک تفاوت هست و البته از دید ما پیچیدگی بیشتر ... ولی نمیشه نتیجه گیری های خاصی کرد مثل برترین موجود زنده یا چیزهایی از این دست ...

[N I G H T P E A C E]

با سوال تاپیک مشکل دارم !

آیا انسان بر خلاف موجودات دارای فطرت است ؟!

میتونستیم خیلی ساده بپرسیم ایا انسان دارای فطرت هست ؟ برخلاف سایر موجودات هم اضافیست و هم بحث بر انگیز ... کما اینکه اولین باره اومدم تاپیک اخرین پست ها همچنان داره روی این قسمت سوال بحث میشه !

همونطور که دوستان پیشتر گفتن ، فطرت رو الزاما نمیشه ربط داد به جوهر غیر مادی بشر !
واقعیت اینه که ما ویژگی هایی رو در انسان ها می بینیم که نمیتونیم همشون رو توجیه کنیم این ویژگی ها از کجا نشات میگیرن . زمانی پاسخی جز اینکه اینها ویژگی های فطری (غیر مادی) ما هستند نبود. ولی خب امروزه همون ویژگی ها با اسفاده از نظریه ی فرگشت توجیه شده.

بنابراین اصل اون چیزی که ما میگفتیم فطرت رو قاعدتا انکار نمیکنم (بصورت جزئی قابل بحث هست. برخی رفتارها اصلا فطری نیست در حالی که فطری انگاشته میشه ، مثلا برخی جنبه های تفاوت رفتار زنان و مردان) .

و اما در مورد سایر موجودات ، اگر به پاسخی که فرگشت میده قائل باشیم ، همه ی موجودات زنده دارای درجه ای از فطرت یا ویژگی های ارثی و خاص خود هستن . بنابراین بر خلاف سایر موجودات به نظر من در سوال جایی نداره !




ما میتونیم بگیم انسان چه ویژگی هایی داره و چه توانایی هایی داشته و ...
و همینطور برای حیوانات و گیاهان و ...

یعنی به مرور در این زمینه یافته هایی داریم و هی دانشمون بروز میشه . اما اینکه بگیم انسان موجودی برتر هست یا چیزهایی مثل این ، به نظر من به نوعی ارزشگذاری بحساب میاد و در دیدگاه علمی جایی نداره . گونه هایی از حیوانات هستن که مجهز به رادار هستن !! گونه های دیگه چشم های قوی یا حس بویایی قوی و ... دارن که اگر انسان اونهارو داشت شاید توانمنتر از این بود .
از طرفی بسیاری از جنبه های زندگی بشر مختص خودش به حساب میومد ولی امروزه دیگه اینطور نیست ...

مثلا زندگی اقتصادی . امروزه به این رسیدند که گونه هایی از حیوانات کاملا رفتار های اقتصادی از خودشون بروز میدن بسیار مشابه انسان ... در واقع همون مکانیزم بازار ، قیمت ، پول (وسیله مبادله) و تمایلات و تصمیم گیری های مالی با استفاده از یک منطق یا شیوه ی خاص تصمیمی گیری و ...

در مورد خودآگاهی هم فکر کنم اینطور نیست که حیوانات دارای خودآگاهی نباشن. خودآگاهی وظیفه ی بخشی از مغز هست که اگر عملکردش مختل بشه انسان وارد حالتی میشه که اصطلاحا میگیم حیات نباتی . بدن کاملا زنده. همه چیز طبق روال عادی . حس ها کار میکنن . مغز پردازش میکنه ولی خود انسان نسبت به تمام این اتفاقات هیچ آگاهی نداره ! و تا اونجا که من میدونم اکثر موجودات زنده که دارای مغز هستن ، این خودآگاهی رو دارن . حالا دوستان متخصص تر در این زمینه میتونن حرفمو تکمیل کنن ...

در کل ما ویژگی هایی داریم که سایر موجودات ندارن ، ولی این صرفا یک تفاوت هست و البته از دید ما پیچیدگی بیشتر ... ولی نمیشه نتیجه گیری های خاصی کرد مثل برترین موجود زنده یا چیزهایی از این دست ...

بله درسته، حیوانات واقعا در بعضی حیطه ها از ما خیلی بهترن، در بعضی جنبه مثه مان و در بعضی دیگه در سطح پایین تر. اما بنظر من تکامل هوشی ما به ما امکاناتی داده که واقعا باعث برتری ما نسبت به اونا شده، منظورم از برتری این نیست که خودمون رو تافته جدا بافته، نه، از همون جنسیم اما با خصوصیاتی که فعلا ما رو فرمانروایی زمین کردن. و همه بخاطر هوش ماست، اگر حیوانات دیگه در یک حیطه از ما بهترن فقط همون یه حیطه است، مثلا قدرت بینایی یا شنوایی، اما ما بخاطر هوشمون تقریبا در همه حیطه ها از حیوانات هزاران و بلکه میلیونها بار بهتر شدیم، مثلا میکروسکوپ ساختم و ...
هوش چوب جادووه، معجزه میکنه، و همینه که ما برتر کرده

اگر خودآگاهی رو محصول جانبی فرگشت هوش انسان بدونیم، درسته که حیوانات دیگه هم درجه از خوداگاهی رو دارن، اما به همون نسبت هوشی، خوداگاهیشون هم از ما کمتره

بنظرم مفهوم فطرت (که بیشتر در دین مطرح میشه) تنها میخاد به این نکته اشاره کنه که ما انسانها این ویژگی ها رو داریم (علم دوستی، زیبایی پرستی، اخلاقیات، حس پرستش و ...) و میشه با تکیه به این خصوصیات طوری انسان رو تربیت کرد که هم خودش و هم دیگران زندگی بهتری داشته باشن

[Mohammad Hosseyn]

بله درسته، حیوانات واقعا در بعضی حیطه ها از ما خیلی بهترن، در بعضی جنبه مثه مان و در بعضی دیگه در سطح پایین تر. اما بنظر من تکامل هوشی ما به ما امکاناتی داده که واقعا باعث برتری ما نسبت به اونا شده، منظورم از برتری این نیست که خودمون رو تافته جدا بافته، نه، از همون جنسیم اما با خصوصیاتی که فعلا ما رو فرمانروایی زمین کردن. و همه بخاطر هوش ماست، اگر حیوانات دیگه در یک حیطه از ما بهترن فقط همون یه حیطه است، مثلا قدرت بینایی یا شنوایی، اما ما بخاطر هوشمون تقریبا در همه حیطه ها از حیوانات هزاران و بلکه میلیونها بار بهتر شدیم، مثلا میکروسکوپ ساختم و ...
هوش چوب جادووه، معجزه میکنه، و همینه که ما برتر کرده

اگر خودآگاهی رو محصول جانبی فرگشت هوش انسان بدونیم، درسته که حیوانات دیگه هم درجه از خوداگاهی رو دارن، اما به همون نسبت هوشی، خوداگاهیشون هم از ما کمتره

بنظرم مفهوم فطرت (که بیشتر در دین مطرح میشه) تنها میخاد به این نکته اشاره کنه که ما انسانها این ویژگی ها رو داریم (علم دوستی، زیبایی پرستی، اخلاقیات، حس پرستش و ...) و میشه با تکیه به این خصوصیات طوری انسان رو تربیت کرد که هم خودش و هم دیگران زندگی بهتری داشته باشن

ببینید برتری یک واژه ی کاملا نسبی هست . ما بعنوان انسان برتری رو اون چیزی قلمداد میکنیم که باعث بشه زندگی "ما" بهبود پیدا کنه . مثلا اختراع هواپیما برای ما یک بهبود بحساب میاد و چون بقیه ی حیوانات نتونستن به این سطح از هوش برسن که هواپیما بسازن ، خودمون رو برتر میدونیم. اما باید دقت کنید که برای یک فیل ساختن هواپیما موضوعیتی نداره . برای یک فیل داشتن خرطوم بزرگ که بتونه میوه های درختای بلند رو بخوره برتری بحساب میاد. یک عقاب داشتن چشمی تیزبین بهش برتری میده که بتونه خوب شکار کنه و حیاتش رو تضمین کنه .

اینکه به این صورت خودمون رو با حیوانات مقایسه کنیم ، اشتباه هست ، با یک مثال دیگه میشه نشون داد ، اگر ما دنیا رو از دید یک عقاب ببینیم ، احتمالا از نظر اون ، خودش برترین موجود جهانه ! چون فقط اونه که میتونه با چشمای تیزبینش هر شکاری رو به دام بندازه و با پاهای قویش یک شکار 1تنی رو هم بلند کنه ! اون دنیا رو از دید خودش میبینه و ملاک های برتریش هم مربوط به نوع زندگی ، نیاز ها و ویژگی های خودشه .
حیوانات نیازی به میکروسکوپ و تلفن و تلوزیون و ... ندارن که نداشتنش براشون ضعف در مقابل اننسان به حساب بیاد !

به همین ترتیب همونظور که گفتم ما فقط میتونیم ویژگی های انسان رو مطالعه کنیم. مثلا هوش پیچیده تری داره ، قک موجود قدرت مند در طبیعت شده ، توانایی خلق در سطح وسیع داره و ... داشتن همه ی اینا به معنی برتری به معنای مطلق و عام نیست ...


خودآگاهی یک چیز بیشتر نیست و اونم داشتن مفهومی منسجم از "من" در درون ذهن که در انسان ها و حیوانات وجود داره و وظیفه ی بخشی از ساقه ی مغز (brainstem) هست که این خوداگاهی رو بوجود بیاره بدون اون وارد زندگی نباتی میشیم. اما مسئله ی هوش و توانایی های هوشی ، بحث جدائیست . انسان توانایی های هوشی پیچیده تری داره ،بخاطر اینکه مثلا مغز انسان به نسبت حجمش نورون های مغزی بسیار زیادی داره که ارتباط مستقیم با هوش و توانایی ذهنی در مثلا یادگیری داره و خب این توانایی بالای مغز انسان هم در فرایند فرگشت رخ داده. خب بحث کردیم این توانایی هوشی بالای ما چه تبعاتی داشته ...

اما حس علم دوستی ، زیبایی دوستی و ... اینها اگر تعریف بشه فکر کنم بهتره . مثلا اخلاقیات ، کاملا اثبات شده حیوانات هم مفهومی به نام اخلاقیات رو درک میکنن و حتی در سطح وسیع فرهنگ های اجتماعی دارن . یا مثلا حس پرستش در انسان اصلا فطری هست ؟! بعید میدونم ...

[N I G H T P E A C E]

ببینید برتری یک واژه ی کاملا نسبی هست . ما بعنوان انسان برتری رو اون چیزی قلمداد میکنیم که باعث بشه زندگی "ما" بهبود پیدا کنه . مثلا اختراع هواپیما برای ما یک بهبود بحساب میاد و چون بقیه ی حیوانات نتونستن به این سطح از هوش برسن که هواپیما بسازن ، خودمون رو برتر میدونیم. اما باید دقت کنید که برای یک فیل ساختن هواپیما موضوعیتی نداره . برای یک فیل داشتن خرطوم بزرگ که بتونه میوه های درختای بلند رو بخوره برتری بحساب میاد. یک عقاب داشتن چشمی تیزبین بهش برتری میده که بتونه خوب شکار کنه و حیاتش رو تضمین کنه .

اینکه به این صورت خودمون رو با حیوانات مقایسه کنیم ، اشتباه هست ، با یک مثال دیگه میشه نشون داد ، اگر ما دنیا رو از دید یک عقاب ببینیم ، احتمالا از نظر اون ، خودش برترین موجود جهانه ! چون فقط اونه که میتونه با چشمای تیزبینش هر شکاری رو به دام بندازه و با پاهای قویش یک شکار 1تنی رو هم بلند کنه ! اون دنیا رو از دید خودش میبینه و ملاک های برتریش هم مربوط به نوع زندگی ، نیاز ها و ویژگی های خودشه .
حیوانات نیازی به میکروسکوپ و تلفن و تلوزیون و ... ندارن که نداشتنش براشون ضعف در مقابل اننسان به حساب بیاد !

به همین ترتیب همونظور که گفتم ما فقط میتونیم ویژگی های انسان رو مطالعه کنیم. مثلا هوش پیچیده تری داره ، قک موجود قدرت مند در طبیعت شده ، توانایی خلق در سطح وسیع داره و ... داشتن همه ی اینا به معنی برتری به معنای مطلق و عام نیست ...


خودآگاهی یک چیز بیشتر نیست و اونم داشتن مفهومی منسجم از "من" در درون ذهن که در انسان ها و حیوانات وجود داره و وظیفه ی بخشی از ساقه ی مغز (brainstem) هست که این خوداگاهی رو بوجود بیاره بدون اون وارد زندگی نباتی میشیم. اما مسئله ی هوش و توانایی های هوشی ، بحث جدائیست . انسان توانایی های هوشی پیچیده تری داره ،بخاطر اینکه مثلا مغز انسان به نسبت حجمش نورون های مغزی بسیار زیادی داره که ارتباط مستقیم با هوش و توانایی ذهنی در مثلا یادگیری داره و خب این توانایی بالای مغز انسان هم در فرایند فرگشت رخ داده. خب بحث کردیم این توانایی هوشی بالای ما چه تبعاتی داشته ...

اما حس علم دوستی ، زیبایی دوستی و ... اینها اگر تعریف بشه فکر کنم بهتره . مثلا اخلاقیات ، کاملا اثبات شده حیوانات هم مفهومی به نام اخلاقیات رو درک میکنن و حتی در سطح وسیع فرهنگ های اجتماعی دارن . یا مثلا حس پرستش در انسان اصلا فطری هست ؟! بعید میدونم ...

بله مفهوم برتری یک مفهوم نسبی هست، مثل بسیاری از مفاهیم دیگه که ما بکار میبریم،اساسا بسختی میشه مفهومی رو پیدا کرد که از هر نظر مطلق باشه و تعریفش وابسته به یک معیار نباشه، اما این به این معنی نیست که این مفاهیم گویای هیچ واقیت خارجی نیستن. مفهوم سنگینی هم نسبی هست، یک چیز ممکنه نسبت به الف سنگین باشه اما نسبت به ب سبک، اما این دلیل نمیشه بگیم چون این مغهوم نسبی هست پس نباید زیاد بش بها بدیم، این مفهوم انتزاعی و نسبی (سنگینی) نماینده یک واقعیت هست، یعنی مقدار ماده یا جرم یک چیز خاص، که خودش منجر میشه به یک سری آثار واقعی خاص

در مورد انسان، فیل و عقاب درسته که هوش فقط برای انسان مهمه و فیل و عقاب بش نیازی ندارن، اما شما فرض کن زمانی پیش بیاد که انسان، فیل و عقاب بخوان برای بقاشون با هم بجنگن و فقط یکی بتونه ادامه حیات بده، اینجا اون برتری که گفتم چون ریشه در یک واقعیت داره (هوش) موضوعیت پیدا میکنه و تنها عامل تعیین کننده پیروز این جدال خواهد بود. در حالت عادی چون معیار هوش نیست حرف شما درشته، اما در مثالی که زدم دیگه خرطوم و چشم تیز بین و پنجه های قوی دیگه مهم نیستن (حتی برای فیل و عقاب) و بود و نبودشون هیچ تاثیری در نتیجه جدال نخواهد داشت، اون برتری که گفتم اینجا خودش رو بروز میده و نشون میده که واقعا وجو داره و فقط یک مفهوم ذهنی و انتزاعی نیست

در رابطه با خودآگاهی اگه اون رو فقط درکی از من منسجم در نظر بگیریم بله حیوانات هم تا این حد خوداگاهی دارن، اما اگر یه پله بریم بالاتر و توانایی اندیشیدن در موردن این من و خویشتن رو هم به تعریف اضافه کنیم، بنظر میاد چون دیگه وابسته به توانایی هوشی میشه یا حیوانات دیگر اساسا فاقد چنین توانایی هستن یا در سطح بسیار پایین و ابتدایی این توانایی رو دارن. همین توانایی انسان برای تامل در مورد خویشتن یکی از پایه اساسی هر سیستم اخلاقی رو تشکیل میده

در مورد علم دوستی، این واقعیت هست که انسان حرص دانستن، کشف کردن و فهمیدن دارد، نشانه های این میل زیادن، مثلا افرادی که حتی هنگام مرگ هم این اشتیاق رو نشون دادن (که دیگه ربطی به بقا نداره) یا اینکه مثلا اگر به شما بگویند در فلان سیاره بسیار دور فلان اتفاق افتاده، با وجود اینکه هیچ ربطی به ما نداره و هیچ تاثیری در زندگیمون نداره، باز دونستنش رو بر ندونستنش ترجیح میدیم، گاه این میل انچنان زیاد میشه که بر سایر نیازهای ابتدایی و اصلی انسان مثل خوراک، میل جنسی، استراحت و ... سایه میندازه و فرد رو در حد یک عاشق درگیر خودش میکنه

در رابطه با زیبایی پرستی هم چنین قضیه وجود دارد، عشق، غزل، موسیقی، خطاطی و ... همه نشونه های این میل هستن، انسان از زیبایی آنچنان لذت میبره که دیگه به صرف درک اون در جهان راضی نیست و دست به خلقش میزنه، این میل هم مثه میل به علم میتونه تمام زندگی و نیازهای انسان رو تحت تاثیر خودش قرار بده

[Stream]

در مورد انسان، فیل و عقاب درسته که هوش فقط برای انسان مهمه و فیل و عقاب بش نیازی ندارن، اما شما فرض کن زمانی پیش بیاد که انسان، فیل و عقاب بخوان برای بقاشون با هم بجنگن و فقط یکی بتونه ادامه حیات بده، اینجا اون برتری که گفتم چون ریشه در یک واقعیت داره (هوش) موضوعیت پیدا میکنه و تنها عامل تعیین کننده پیروز این جدال خواهد بود. در حالت عادی چون معیار هوش نیست حرف شما درشته، اما در مثالی که زدم دیگه خرطوم و چشم تیز بین و پنجه های قوی دیگه مهم نیستن (حتی برای فیل و عقاب) و بود و نبودشون هیچ تاثیری در نتیجه جدال نخواهد داشت، اون برتری که گفتم اینجا خودش رو بروز میده و نشون میده که واقعا وجو داره و فقط یک مفهوم ذهنی و انتزاعی نیست

فکر می کنم اشکالی که به "مطلق" تصور کردن برتری انسان بر حیوانات وارده اینه که کلا مفهوم برتری وابسته به شرایط مختلفه و در شرایط مختلف، فاکتورهای متفاوتی اون "برتری" در معنای شانس بهتر برای بقا رو ایفا می کنند. درسته در دنبال غذا گشتن ما احتمالا از اکثر پستانداران برنده میشیم، و احتمالا از سوسک ها یا موش ها برنده نمیشیم. اگه دمای زمین 30 درجه از الان بالاتر بره، ما انسان ها موجوداتی نیستیم که نسلمون باقی می مونه ولی خیلی از حیوانات نسلشون باقی می مونه، یا کم شدن میزان اکسیژن، یا خیلی از بیماری ها به خاطر سیستم ایمنی خیلی بهتر بعضی از حیوانات اونها بهتر از ما زنده می مونند. در حقیقت ما تمدنمون رو طوری ساختیم که این برتری که ما نسبت به حیوانات داریم، نقشش رو در اکثر مواقع ایفا می کنه ولی این کار ما باعث نمیشه هوش ما یک نوع "برتری مطلق" نسبت به اون حیوانات به ما بده.

کلا فکر می کنم شما هم قبول داشته باشید ما انسان ها بیشترین شانس رو برای بقای بیشتر بین همه موجودات زنده روی زمین (از باکتری ها و ویروس ها گرفته تا حشرات و خزندگان و آبزیان و ...) نداشته باشیم، برای همین این برتری که شما میگید ریشه در واقعیت داره در حقیقت ریشه در یک مغلطه تعمیم جزء به کل داره که صرفا تصور کرده "چون در شرایط عمومی که ما روزمره می بینیم ما وضعمون بهتر از اکثر حیوانات هست، پس این یک حقیقت محضه" و این سیستم تفکر شرایط متفاوتی که می تونه به اون حیوانات برتری بهتر برای بقا بده رو بررسی نکرده.

[N I G H T P E A C E]

فکر می کنم اشکالی که به "مطلق" تصور کردن برتری انسان بر حیوانات وارده اینه که کلا مفهوم برتری وابسته به شرایط مختلفه و در شرایط مختلف، فاکتورهای متفاوتی اون "برتری" در معنای شانس بهتر برای بقا رو ایفا می کنند. درسته در دنبال غذا گشتن ما احتمالا از اکثر پستانداران برنده میشیم، و احتمالا از سوسک ها یا موش ها برنده نمیشیم. اگه دمای زمین 30 درجه از الان بالاتر بره، ما انسان ها موجوداتی نیستیم که نسلمون باقی می مونه ولی خیلی از حیوانات نسلشون باقی می مونه، یا کم شدن میزان اکسیژن، یا خیلی از بیماری ها به خاطر سیستم ایمنی خیلی بهتر بعضی از حیوانات اونها بهتر از ما زنده می مونند. در حقیقت ما تمدنمون رو طوری ساختیم که این برتری که ما نسبت به حیوانات داریم، نقشش رو در اکثر مواقع ایفا می کنه ولی این کار ما باعث نمیشه هوش ما یک نوع "برتری مطلق" نسبت به اون حیوانات به ما بده.

کلا فکر می کنم شما هم قبول داشته باشید ما انسان ها بیشترین شانس رو برای بقای بیشتر بین همه موجودات زنده روی زمین (از باکتری ها و ویروس ها گرفته تا حشرات و خزندگان و آبزیان و ...) نداشته باشیم، برای همین این برتری که شما میگید ریشه در واقعیت داره در حقیقت ریشه در یک مغلطه تعمیم جزء به کل داره که صرفا تصور کرده "چون در شرایط عمومی که ما روزمره می بینیم ما وضعمون بهتر از اکثر حیوانات هست، پس این یک حقیقت محضه" و این سیستم تفکر شرایط متفاوتی که می تونه به اون حیوانات برتری بهتر برای بقا بده رو بررسی نکرده.

فیل و عقاب رو به عنوان مثال گفتم، شاید در شرایطی که شما نام بردید واقعا ما کم بیارم، اما حرف من چیز دیگس، انسان بخاطر داشتن هوشی که میتونه روابط علی رو کشف کنه می تونه در هر شرایطی خودش رو نجات بده، شرایطی که اگر برای هر موجود دیگه پیش بیاد اون موجود رو تسلیم خواهد کرد، اگر انسان این هوش رو نداشت مطمئنا تا الان در برابر ناملایمات طبیعت، بیماری ها و غیره تسلیم شده بود، اما میبینیم که اینطور نیست، هر وقت عاملی انسان رو تهدید کرده انسان با استفاده از هوش خودش، اون عامل رو تسلیم خودش کرده
در بعضی فیلم های ساینس فیکشنی انسان بدلیل وجود شرایطی که حیاتش رو تهدید میکنه حتی به سیارات دیگه میره و حیاتش رو انجا میده، منطورم اینه که این هوش واقعا به انسان نوعی برتری داده که دیگر موجودات فعلا فاقد اون هستن

[Arash4484]

فیل و عقاب رو به عنوان مثال گفتم، شاید در شرایطی که شما نام بردید واقعا ما کم بیارم، اما حرف من چیز دیگس، انسان بخاطر داشتن هوشی که میتونه روابط علی رو کشف کنه می تونه در هر شرایطی خودش رو نجات بده، شرایطی که اگر برای هر موجود دیگه پیش بیاد اون موجود رو تسلیم خواهد کرد، اگر انسان این هوش رو نداشت مطمئنا تا الان در برابر ناملایمات طبیعت، بیماری ها و غیره تسلیم شده بود، اما میبینیم که اینطور نیست، هر وقت عاملی انسان رو تهدید کرده انسان با استفاده از هوش خودش، اون عامل رو تسلیم خودش کرده
در بعضی فیلم های ساینس فیکشنی انسان بدلیل وجود شرایطی که حیاتش رو تهدید میکنه حتی به سیارات دیگه میره و حیاتش رو انجا میده، منطورم اینه که این هوش واقعا به انسان نوعی برتری داده که دیگر موجودات فعلا فاقد اون هستن

مساله شدت و میزان بسیار بالار هوش و پیشرفت بسیار کشف و ابداع و اختراع و... توسط انسانه.

حالا اگر دیگر حیوانات این شدت بالا رو ندارن، نمیشه گفت "فقط ما"صاحب اونهاییم. اگر گوریل یا شامپانزه از ابزار ابتدایی استفاده میکنند نمیشود در نظر نگرفت ، چون ما هواپیما داریم،
اگر موریانه ها ساختمانهای مقاوم در مقابل قدرتی در حد دینامیت میسازند نمیشود در نظر گرفت، چون ما آسمانخراش داریم.
و...

بالاخره باید از این حالت شگفتی در برابر حیات وحش باید خارج بشیم ، و سعی کنیم ببین اینها عجایب و استثنائات نیستند و مثل خود ما در طبیعت فعال هستند. ما خیلی خیلی خیلی! بیشتر .بحث اینکه چطور شده اینهمه خیلی، نفی کننده رفتارهای مشابه در حیوانات نیست.