شاید به ظاهر ماهی آماده گرفتن خوب باشه، ولی حقیقت وقتی روشن میشه که دیگه ماهی ای وجود نداشته باشه! هر چند که ماهی های فعلی هم اندازه ماهی ای که خود آدم میگیره کیف نمیده.
با عبارت دیگه ارزش هر چیزی با مدت بقای اون رابطه ی مستقیم داره.
یه روزی یکی از دوستان بهم می گفت:
"این شرکت ها خیلی از این چیزی که نشون میدن جلوتر هستند. یعنی مثلا میتونند یه موبایل بسازند که قدرتش اندازه ی یه سوپر کامپیوتر باشه!"
این دقیقا با یکی از آروز های من تو گذشته مطابق بود،
"ای کاش همه چیز ساده بود، یعنی مثلا آدما فقط تا ضرب جلو می رفتند و به همون اکتفا می کردند، اینطوری من می تونستم توان رو پیشنهاد بدم!"
ولی حقیقت اینه که بعضی ها تا جا داره تلاش می کنند، یعنی نمیزارند توان به کس دیگری برسه.
UE3 ی واقعی هم یه همچین چیزی هست. مثل تعریف دوم مشتق می مونه. ولی UDK مثل تعریف اول مشتق میمونه. یعنی UDK شما رو به سمت گل واقعی نمیبره. انجین های دیگه هم مثل فرامیل مشتق میمونند. یعنی هر کدوم برا یه کاری. من که فرمول های مشتق رو به تعریفش ترجیح میدم!