دمی با قرآن

[sasan_fda]

سوره توبه آیه 51
بگو :((هیچ حادثه ای برای ما رخ نمیدهد،مگر آنچه خداوند برای ما نوشته و مقرر داشته است،او مولا (و سرپرست)ماست،و مومنان باید تنها بر خدا توکل کنند.))

سوره انعام آیه 17
اگر خداوند زیانی به تو برساند،هیچ کس جز او نمی تواند آن را بر طرف سازد،و اگر خیری به تو رساند،او بر همه چیز تواناست،(و از قدرت او،هر گونه نیکی ساخته است.)

[Perpetual]

سوره المؤمنون آیات 115 تا 118
آيا پنداشته ايد كه شما را بيهوده و عبث آفريديم ، و اينكه به سوى ما بازگردانده نمي شويد ؟ « 115» پس برتر است خدا آن فرمانرواى حق [ از آنكه كارش بيهوده و عبث باشد ] ، هيچ معبودى جز او نيست ، [ او ] پروردگار عرش نيكو و باارزش است . « 116» و هر كس با خدا معبود ديگرى بپرستد [ كه ] هيچ دليلى بر حقّانيّت آن ندارد ، حسابش فقط نزد پروردگار اوست ; بدون ترديد كافران ، رستگار نمي شوند . « 117» و بگو : پروردگارا ! [ مرا ] بيامرز و [ بر من ] رحم كن و تو بهترين رحم كنندگانى . « 118»

[molaali]

و نماز را بپا دارید، و زکات را بپردازید، و همراه رکوع کنندگان رکوع کنید (و نماز را با جماعت بگزارید)!
«البقرة/43»

از صبر و نماز یاری جوئید؛ (و با استقامت و مهار هوسهای درونی و توجه به پروردگار ، نیرو بگیرید؛) و این کار، جز برای خاشعان، گران است.
«البقرة/45»

و نماز را برپا دارید و زکات را ادا کنید؛ و هر کار خیری را برای خود از پیش می‌فرستید، آن را نزد خدا (در سرای دیگر) خواهید یافت؛ خداوند به اعمال شما بیناست.
«البقرة/110»

در انجام همه نمازها، (به خصوص) نماز وسطی [= نماز ظهر] کوشا باشید! و از روی خضوع و اطاعت، برای خدا بپاخیزید!
«البقرة/238»

و هنگامی که نماز را به پایان رساندید، خدا را یاد کنید؛ ایستاده، و نشسته، و در حالی که به پهلو خوابیده‌اید! و هرگاه آرامش یافتید (و حالت ترس زایل گشت)، نماز را (به طور معمول) انجام دهید، زیرا نماز، وظیفه ثابت و معینی برای مؤمنان است!
«النساء/103»

و (نیز به ما فرمان داده شده به) اینکه: نماز را برپا دارید! و از او بپرهیزید! و تنها اوست که به سویش محشور خواهید شد.»
«الأنعام/72»

مساجد خدا را تنها کسی آباد می‌کند که ایمان به خدا و روز قیامت آورده، و نماز را برپا دارد، و زکات را بپردازد، و جز از خدا نترسد؛ امید است چنین گروهی از هدایت‌یافتگان باشند.
«التوبة/18»

در دو طرف روز، و اوایل شب، نماز را برپا دار؛ چرا که حسنات، سیئات (و آثار آنها را) از بین می‌برند؛ این تذکری است برای کسانی که اهل تذکرند!
«هود/114»

آياتي در مورد نماز

[معرق]

آیا خداوند [در حمایت] بنده اش کافی نیست؟ که تو را از کسانی که غیر اویند می ترسانند، و هر که را خدا گمراه کند، برایش هیچ راهنمایی نخواهد بود.

زمر - 36

[Perpetual]

سوره بقره آیات 27 تا 29
آنان كسانى هستند كه پيمان خدا را [ كه توحيد و وحى و نبوت است ] پس از استوارى اش [ با دلايل عقلى و علمي و براهين منطقى با عدم وفاى به آن ]مي شكنند و آنچه را خدا پيوند خوردن به آن را فرمان داده است [ مانند پيوند با پيامبران و كتابهاى آسمانى و اهل بيت طاهرين و خويشان ] قطع مي نمايند و در زمين تباهى و فساد بر پا مي كنند ، آنانند كه زيانكارند . « 27» چگونه به خدا كفر مي ورزيد در حالى كه [ پيش از دميده شدن روح به كالبدتان تركيبى از عناصر ] مرده بوديد ، پس شما را حيات بخشيد ، سپس شما را مي ميراند ، آن گاه دوباره زنده مي كند ، سپس به سوى او بازگردانده مي شويد . « 28» اوست كه همه آنچه را در زمين است براى شما آفريد ، سپس آفرينش آسمان را [ كه به صورت ماده اى دود مانند بود] اراده كرد و آن را به شكل هفت آسمان [ همراه با نظامي استوار] درست و نيكو قرار داد ; و او [ به قوانين و محاسباتِ ] همه چيز داناست . « 29»

[4MaRyAm]

اِنّما وَلیّکم الله و رسوله والّذین آمنوا الّذین یقیمون الصّلوة و یؤتون الزّکاة و هم راکعون»

«ولیّ شما تنها خدا و رسول او و کسانی که ایمان آورده‌اند؛ همان کسانی که نماز را بر پا می‌دارند و در حال رکوع نماز زکات می‌پردازند، می‎باشند.»

[molaali]

مگر آنها که توبه و بازگشت کردند، و (اعمال بد خود را، با اعمال نیک،) اصلاح نمودند، (و آنچه را کتمان کرده بودند؛ آشکار ساختند؛) من توبه آنها را می‌پذیرم؛ که من تواب و رحیمم.
«البقرة/160»

مگر کسانی که پس از آن، توبه کنند و اصلاح نمایند؛ (و در مقام جبران گناهان گذشته برآیند، که توبه آنها پذیرفته خواهد شد؛) زیرا خداوند، آمرزنده و بخشنده است.
«آل عمران/89»

کسانی که پس از ایمان کافر شدند و سپس بر کفر (خود) افزودند، (و در این راه اصرار ورزیدند،) هیچ‌گاه توبه آنان، (که از روی ناچاری یا در آستانه مرگ صورت می‌گیرد،) قبول نمی‌شود؛ و آنها گمراهان (واقعی)اند (چرا که هم راه خدا را گم کرده‌اند، و هم راه توبه را!).
«آل عمران/90»

و آنها که وقتی مرتکب عمل زشتی شوند، یا به خود ستم کنند، به یاد خدا می‌افتند؛ و برای گناهان خود، طلب آمرزش می‌کنند -و کیست جز خدا که گناهان را ببخشد؟- و بر گناه، اصرار نمی‌ورزند، با اینکه می‌دانند.
«آل عمران/135»

و از میان شما، آن مردان و زنانی که (همسر ندارند، و) مرتکب آن کار (زشت) می‌شوند، آنها را آزار دهید (و حد بر آنان جاری نمایید)! و اگر توبه کنند، و (خود را) اصلاح نمایند، (و به جبران گذشته بپردازند،) از آنها درگذرید! زیرا خداوند، توبه‌پذیر و مهربان است.
«النساء/16»

پذیرش توبه از سوی خدا، تنها برای کسانی است که کار بدی را از روی جهالت انجام می‌دهند، سپس زود توبه می‌کنند. خداوند، توبه چنین اشخاصی را می‌پذیرد؛ و خدا دانا و حکیم است.
«النساء/17»

برای کسانی که کارهای بد را انجام می‌دهند، و هنگامی که مرگ یکی از آنها فرا می‌رسد می‌گوید: «الان توبه کردم!» توبه نیست؛ و نه برای کسانی که در حال کفر از دنیا می‌روند؛ اینها کسانی هستند که عذاب دردناکی برایشان فراهم کرده‌ایم.
«النساء/18»

و هر کس این عمل را از روی تجاوز و ستم انجام دهد، بزودی او را در آتشی وارد خواهیم ساخت؛ و این کار برای خدا آسان است.
«النساء/30»

خداوند (هرگز) شرک را نمی‌بخشد! و پایین‌تر از آن را برای هر کس (بخواهد و شایسته بداند) می‌بخشد. و آن کسی که برای خدا، شریکی قرار دهد، گناه بزرگی مرتکب شده است.
«النساء/48»

ما هیچ پیامبری را نفرستادیم مگر برای این که به فرمان خدا، از وی اطاعت شود. و اگر این مخالفان، هنگامی که به خود ستم می‌کردند (و فرمانهای خدا را زیر پا می‌گذاردند)، به نزد تو می‌آمدند؛ و از خدا طلب آمرزش می‌کردند؛ و پیامبر هم برای آنها استغفار می‌کرد؛ خدا را توبه پذیر و مهربان می‌یافتند.
«النساء/64»

و از خداوند، طلب آمرزش نما! که خداوند، آمرزنده و مهربان است.
«النساء/106»

کسی که کار بدی انجام دهد یا به خود ستم کند، سپس از خداوند طلب آمرزش نماید، خدا را آمرزنده و مهربان خواهد یافت.
«النساء/110»

کسانی که ایمان آوردند، سپس کافر شدند، باز هم ایمان آوردند، و دیگربار کافر شدند، سپس بر کفر خود افزودند، خدا هرگز آنها را نخواهد بخشید، و آنها را به راه (راست) هدایت نخواهد کرد.
«النساء/137»

مگر آنها که توبه کنند، و جبران و اصلاح نمایند، به (دامن لطف) خدا، چنگ زنند، و دین خود را برای خدا خالص کنند؛ آنها با مؤمنان خواهند بود؛ و خداوند به افراد باایمان، پاداش عظیمی خواهد داد.
«النساء/146»

مگر آنها که پیش از دست یافتن شما بر آنان، توبه کنند؛ پس بدانید (خدا توبه آنها را می‌پذیرد؛) خداوند آمرزنده و مهربان است.
«المائدة/34»

اما آن کس که پس از ستم کردن، توبه و جبران نماید، خداوند توبه او را می‌پذیرد؛ (و از این مجازات؛ معاف می‌شود، زیرا) خداوند، آمرزنده و مهربان است.
«المائدة/39»

هرگاه کسانی که به آیات ما ایمان دارند نزد تو آیند، به آنها بگو: «سلام بر شما پروردگارتان، رحمت را بر خود فرض کرده؛ هر کس از شما کار بدی از روی نادانی کند، سپس توبه و اصلاح (و جبران) نماید، (مشمول رحمت خدا می‌شود چرا که) او آمرزنده مهربان است.»
«الأنعام/54»

آياتي پيرامون توبه كردن

[معرق]

ای کسانی که ایمان آورده اید! از خدا پروا دارید و به پیامبر او ایمان آورید تا دو سهم از رحمتش به شما ببخشد و برای شما نوری قرار دهد که بدان راه [راست] روید و شما را بیامرزد، و خداوند آمرزنده ی مهربان است.

حدید - 28

[Amir..H]

از تبلیغات مسموم و هتاکیهای افراد بی اعتقاد و مسخ شده نسبت به اسلام نگران نشوید و ناراحتی به خود راه ندهید چرا که خداوند در قرآن سه بار وعده داده است که روزی اسلام بر تمام آیین ها برتری خواهد یافت و همه زمین این دین را خواهد پذیرفت به کوری چشم کافران و مشرکان:


{هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ }التوبة33
او کسی است که رسولش را با هدایت و آیین حق فرستاد تا آن را بر همه آیین ها غالب گرداند هرچند مشرکان کراهت داشته باشند


{هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَكَفَى بِاللَّهِ شَهِيداً }الفتح28
او کسی است که رسولش را با هدایت و دین حق فرستاد تا آن را بر همه ادیان پیروز کند و کافی است که خدا گواه این موضوع باشد.


{هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ }الصف9
او کسی است که رسول خود را با هدایت و دین حق فرستاد تا بر همه ادیان غالب سازد هرچند مشرکان کراهت داشته باشند.

خداوندا!
دشمنان اسلام و انسان را ناکام ، و اسلام و مسلمانان را موفق بدار!
به ما کمک کن تا حقیقت دینت را دریابیم و با رفتار و گفتارمان مبلغ دینت باشیم!
خداوندا! در ظهور حجت نجات بخشت در زمین، شتاب کن!
آمین.

[Perpetual]

سوره الاسراء آیات 61 تا 66
و [ ياد كن ]هنگامي را كه به فرشتگان گفتيم : براى آدم سجده كنيد . پس همه سجده كردند مگر ابليس كه گفت: آيا براى كسى كه او را از گِل آفريدى ، سجده كنم؟! « 61» [ سپس ]گفت : مرا خبر ده اين كسى كه او را بر من برترى دادى [ سببش چه بود ؟ ]اگر تا قيامت مهلتم بخشى ، بى ترديد فرزندانش را جز اندكى لجام مي زنم [ و به دنبال خود به عرصه هلاكت و نابودى مي كشم . ] « 62» خدا فرمود : برو كه از آنان هر كس تو را پيروى كند ، قطعاً دوزخ كيفرتان خواهد بود ، كيفرى سخت و كامل . « 63»از آنان هر كه را توانستى با آوازت [ به سوى باطل ] برانگيز ، و [ براى راندنشان به سوى طغيان و گناه ]با سواره ها و پياده هايت بر آنان بانگ زن ، و با آنان [ از راه سوق دادنشان به حرام ] در اموال و [ از طريق وسوسه كردنشان به زنا ] در اولاد شريك شو ، و به آنان وعده [ دروغ ] بده [ كه از قيامت ، حسابرسى ، بهشت و دوزخ خبرى نيست ] و شيطان آنان را جز از روى باطل و دروغ وعده نمي دهد .« 64» [ ولى آگاه باش كه ] يقيناً تو را بر بندگانم هيچ تسلّطى نيست ، و كافى است كه پروردگارت نگهبان و كارساز [ آنان ]باشد .« 65» پروردگارتان كسى است كه كشتى ها را در دريا براى شما روان مي كند تا [با رفتن از اقليمي به اقليم ديگر ] از رزقش بطلبيد ; زيرا او همواره به شما مهرباناست . « 66»