مشاعره سنتی

[هشت بهشت]

هر آن که کنج قناعت به گنج دنيا داد
فروخت يوسف مصري به کمترين ثمني

بيا که رونق اين کارخانه کم نشود
به زهد همچو تويي يا به فسق همچو مني

[wild_dragon]

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد؟
دوستی کی آخر آمد دوستاران را چه شد؟

[*IN*]

دلا راهت پر از خار و خسک بی

گذرگاه تو بر اوج فلک بی


شب تار و بیابان دور منزل

خوشا آنکس که بارش کمترک بی

[yahoda]

یارب بکه شاید گفت این نکته که در عالم
رخساره بکس ننمود ان شاهد هر جایی .

[water_lily_2012]

یا رب این آتش که در جان من است
سرد کن زان سان که کردی بر خلیل

(حافظ)

[wild_dragon]

لاله خونین کفن از خاک سر آورده برون
خاک مستوره ی قلب بشر آورده برون
ملک الشعرا بهار

[ScKAT LeFT]

آن دمادم ، عشق ، مرا در سینه یارم برد
ای کاش نبودی و ندیدی که گرفتارم برد

از خودم

[*IN*]

که به راه آرم این صید دل رمیده را

یا به رهت سپارم این جان به لب رسیده را

یا ز لبت کنم طلب قیمت خون خویشتن

یا به تو واگذارم این جسم به خون تپیده را


کودک اشک من شود خاک‌نشین ز ناز تو

خاک‌نشین چرا کنی کودک نازدیده را؟


چهره به زر کشیده‌ام، بهر تو زر خریده‌ام

خواجه! به هیچ‌کس مده بندهٔ زر خریده را



بهار

[Haj_Amoo]

این خرقه که من دارم در رهن شراب اولا / وین دفتر بی معنی غرق می ناب اولا

[sise]

آه از این قوم ریایی که درین شهر دو روی
روزها شحنه و شب باده فروش اند همه

باغ را این تب روحی به کجا برد که باز
قمریان از همه سو خانه به دوش اند همه