شيمي زيستي

[mershio]

آقا جون هرکی دوست دارین یه کمکی بکنین

[mershio]

چی شد بابا؟

[ghazal_ak]

کوآنزیم Q قسمتی از یک کمپلکس آنزیمی است که روی واکنش‌های خاص شیمیایی در بدن تأثیر دارد و نام‌های دیگرش یوبی‌کینون و یوبی‌کینول است. این ماده در واقع یک کینون زیستی فعال است که شاخه جانبی ایزوپرونویید دارد. از نظر ساختمانی وابسته به ویتامین K و E است و بر اساس تعداد شاخه‌های جانبی‌اش به انواع مختلفی تقسیم می‌شود.
بیشترین کوآنزیم Q که در میتوکندری سلول‌های بدن وجود دارد، کوآنزیم Q10 است. جوان‌ترها می‌توانند از کوآنزیم‌های Q با شماره‌های کمتر مانند Q6 و Q8، کوآنزیم Q10 بسازند ولی سالمندان و بیماران، قادر به ساختن این ماده به مقدار کافی نیستند.

کجا دنبالش بگردیم؟
این ماده به طور طبیعی در بدن یافت می‌شود ولی در تعدادی از غذاها مانند ماهی ماکرل، آزاد، ساردین، گوشت گاو، دانه سویا، بادام زمینی و اسفناج هم وجود دارد.


از کجا می‌آید؟
این کوآنزیم، اولین بار در سال 1957 توسط پروفسور کرین (Crane) و همکارانش در مؤسسه آنزیم دانشگاه ویسکانسین کشف شد. در سال 1958 ساختمان شیمیایی‌اش توسط دکتر ولف (Wolf) و یک گروه تحقیقاتی در آزمایشگاه مرک (Merck) به رهبری دکتر کارل فوکر (Karl Folker) گزارش شد. مقدار زیادی از این ماده در بافت قلب یافت شد و به همین دلیل، محققان به رابطه بین Q10 و بیماری‌های قلبی علاقه‌مند شدند. مطالعات در سال 1960 یک رابطه احتمالی بین سرطان (به ویژه سرطان پستان) و سطح پایین CoQ10 در خون را نشان دادند. بعضی مطالعات آزمایشگاهی هم نشان می‌دادند که این ماده ممکن است نقشی در سیستم ایمنی داشته باشد.


به چه درد می‌خورد؟
کوآنزیم Q10 در غشاهای شبکه آندوپلاسمی،‌پروکسی‌زوم‌� �ا، لیزوزوم‌ها، وزیکول‌ها و به‌خصوص غشای داخلی میتوکندری (که محل زنجیره انتقال الکترون و ذخیره انرژی است) وجود دارد. Q10 بدین‌وسیله به عنوان گیرنده الکترون در تولید آدنوزین تری‌فسفات (ATP) یعنی ذخیره‌ انرژی بدن مؤثر است. این ماده در بافت‌هایی که انرژی زیادی مصرف می‌‌کنند (مانند قلب، مغز و عضلات) غلظت بیشتری دارد و برای ورزشکارانی که انرژی زیادی مصرف می‌کنند، می‌تواند مفید باشد.
از طرفی سلول‌های سیستم ایمنی بدن بسیار سریع‌تر از اکثر بافت‌ها تکثیر می‌شوند و نیازی پیوسته به بازسازی و محافظت دارند که این امر نیازمند انرژی است. پس کوآنزیم Q10 که کوفاکتور مهم مسیرهای تولید انرژی است، در عملکرد صحیح و به ‌موقع این سیستم در برابر عوامل بیماری‌زا و شرایط بحرانی بدن، نقش مهمی دارد. همچنین دانشمندان معتقدند Q10 یک آنتی‌اکسیدان است و اثر رادیکال‌های آزاد را خنثی می‌کند. رادیکال‌های آزاد، فرآورده‌های جانبی متابولیسم اکسیژن در شرایط عادی بدن هستند و می‌توانند باعث تخریب غشاهای سلولی شوند، با مواد ژنتیکی واکنش دهند و موجب بروز و پیشرفت بسیاری از بیماری‌ها شوند. تجمع رادیکال‌های آزاد عامل مهمی در فرایند پیر شدن است.
آنتی‌اکسیدان‌ها ترکیباتی هستند که مولکول‌های فعال و ناپایدار ناشی از متابولیسم اکسیژن (رادیکال‌های آزاد) را غیر فعال و تخریب ناشی از آن‌ها را متوقف می‌کنند. این ترکیبات شامل ویتامین‌های A، C و E، سلنیوم، کوآنزیم Q10 و ... هستند.
تحقیقات نشان می‌دهند که ورزش سنگین تولید رادیکال‌های آزاد را افزایش می‌دهد و این می‌تواند تخریب بافت عضلانی و التهاب را به دنبال داشته باشند. ورزش کردن در شهرها و مناطق دارای هوای آلوده نیز باعث قرار گرفتن در معرض رادیکال‌های آزاد می‌شود. آنتی‌اکسیدان‌هایی مانند Q10 با خنثی کردن اثر رادیکال‌های آزاد به رفع خستگی و بازیابی قدرت و استقامت در ورزشکاران کمک می‌کنند. البته ورزش کردن به طور منظم، کارایی سیستم آنتی‌اکسیدانی ذاتی بدن را افزایش می‌دهد. پس کوآنزیم Q10 احتمالاً از دو طریق می‌تواند به ورزشکاران کمک کند:

1- ایفای نقش در ذخیره انرژی به شکل ATP
2- خنثی کردن رادیکال‌های آزاد و کمک به افزایش قدرت و استقامت


اثر دارویی هم دارد؟
متأسفانه سطح Q10 در بدن با افزایش سن، کمتر می‌شود. این ماده مهم در طی ابتلا به بیماری‌ها نیز کاهش می‌یابد که می‌توان در این موارد، نیاز بدن را با استفاده از مکمل برطرف کرد. در درمان برخی بیماری‌ها نیز می‌توان از Q10 با دوز دارویی استفاده نمود. مواردی که گفته می‌شود احتمالاً با Q10 می‌توان از آن‌ها پیشگیری یا آن‌ها را درمان کرد، عبارتند از:


بیماری‌های قلبی: مبتلایان به بیماری‌های
قلبی اغلب کمبود Q10 دارند. در نارسایی قلب، پمپاژ خون ناکارآمد می‌شود و این روند با مصرف Q10 می‌تواند رو به بهبود بگذارد. در شرایط کمبود اکسیژن مصرفی قلب، مانند رفتن به ارتفاعات و ایجاد لخته در شرایین قلبی نیز این ماده، توانایی قلب را برای حفظ و ایجاد انرژی بهبود می‌بخشد. مطالعات متعددی نشان داده‌اند که Q10 می‌تواند در کاهش شدت بیماری‌های قلبی تأثیر داشته باشد. محققان، این کوآنزیم را در رفع مشکلات قلبی (به‌خصوص نارسایی احتقانی قلب، درد قفسه سینه و آریتمی یا اختلال در ریتم ضربان قلب) مؤثر می‌دانند.
سرطان‌ها: Q10 با عملکرد آنتی‌اکسیدانی خود در جلوگیری از بروز سرطان کمک می‌کند و همچنین با تقویت سیستم ایمنی از گسترش و دست‌اندازی بافت‌های سرطانی جلوگیری می‌کند. طبق بعضی مطالعات، Q10 شاید بتواند امید به زندگی را در سرطان‌های پستان، ریه، حنجره، پانکراس و پروستات افزایش دهد.


سندرم خستگی مزمن: این مورد، یک بیماری‌ است که با خستگی پایدار و عودکننده به همراه مشکلات جزئی سیستم‌های مختلف بدن همراه است. تعدادی از مطالعات اخیر نشان داده‌اند که استرس اکسیداتیو ممکن است در ایجاد این بیماری نقش داشته باشد و Q10 می‌تواند از این مشکل، پیشگیری کند.


آلزایمر، زوال عقل، پارکینسون و کاهش بینایی در سالمندان: مطالعات نشان داده‌اند که در آلزایمر و دیگر انواع زوال عقل (دمانس)، سندرم داون، سکته مغزی، پارکینسون، مولتیپل‌ اسکلروز (ام‌اس)، آمیوتروفیک لترال‌ اسکلروز (ALS)، هانتینگتون و آتاکسی فردریش، اختلالاتی در میتوکندری (دستگاه تنفس درون سلول) وجود دارد و بنابراین کوآنزیم Q10 به صورت بالقوه می‌تواند برای این بیماران مناسب باشد.


فشار خون بالا: 39 درصد از افراد مبتلا به فشار خون بالا دچار کمبود Q10 هستند. فشار خون بالا یک بیماری جدی ولی اکثراً بدون علامت است و لذا لازم است مطالعات بیشتری در مورد مصرف Q10 در این افراد انجام شود.




.tandorosti.com

[msshamraz]

پروتئومیک يا پروتئوميكس

پروتئومیکس دانش بررسی ساختار و عملکرد پروتئین‌ها در مقیاس بزرگ است. این واژه را به قیاس ژنومیک (به معنی دانش بررسی ژن‌ها) ساخته‌اند .

مقدمه

با تکمیل پروژه ژنوم انسان مشخص شد که مکانیسم مولکولی رفتار سلولها در شرایط مختلف را نمیتوان از روی توالی ژنهای آنها پیشگویی کرد. رفتار سلولی و تمام فعالیتهایی که در سلول انجام می‌شود بر عهده پروتئین ها است. در واقع برای ارتباط ژنوم با رفتار سلولها باید پروتئینهای سلولها را شناخت. به کلیه پروتئینهایی که در یک سلول در یک زمان مشخص بیان می‌شود، پروتئوم آن سلول گفته می‌شود و این پروتئوم است که فاصله بین ژنوم و مکانیسم مولکولی رفتار سلولی را پر می‌کند. برخلاف ژنوم، برای هر اورگانیسم نمیتوان یک پروتئوم واحد تعریف کرد. پروتئوم سلولهای مختلف با یکدیگر متفاوت اند. یعنی سلولها علاوه بر پروتئینهای ضروری که در همه انواع سلولها بیان می‌شوند، دارای یکسری پروتئینهای اختصاصی نیز هستند. از این رو بهتر است پروتئوم را برای هریک از انواع سلولها تعریف نمود. با این حال پروتئوم یک نوع سلول نیز همیشه ثابت نیست. سلول در برابر شرایط مختلف محیطی و پیامهایی که از سلولهای اطراف دریافت می‌کند، پروتئینهای مختلفی را بیان می‌کند. بعبارت دیگر هر سلول تحت شرایط مختلف پروتئومهای متفاوتی دارد. بنابر این برای شناسایی مکانیسمهای مولکولی رفتار سلولی و واکنشهای زیستی، لازم است پروتئینهایی که در یک سلول بیان می‌شود، تغییرات آنها در شرایط مختلف، عملکرد آنها و همچنین برهمکنشهای بین پروتئینهای مختلف در یک سلول، بررسی شود. به مجموعه این بررسیها، نقشه برداری پروتئوم یا پروتئومیک، گفته می‌شود .

نقشه برداری پروتئوم

مطالعه پروتئوم به سادگی مطالعه ژنوم نیست. زیرا پروتئینها را نمیتوان(همانند DNA) به روشی مشابه PCR ، تکثیر کرد. همچنین توالیهای پلیپپتیدی نمیتوانند به توالیهای اسید آمینه ای مکمل خود متصل شوند. بنابر این برای مطالعه پروتئوم باید از ابزار و روشهای ویژه‌ای استفاده کرد. در پروتئومیک نه تنها کلیه پروتئینهایی که در یک سلول دریک شرایط مشخص بیان می‌شوند، مورد بررسی قرار میگیرند، بلکه عملکرد و رفتار پروتئینها، برهمکنشهای بین پروتئینهای مختلف، آرایشهایی که پس از ترجمه بر روی پروتئینها ایجاد می‌شود و نیمه عمر آنها در سلول نیز مورد بررسی قرار میگیرد. در واقع پروتئومیک از سه بخش تشکیل شده است :

۱ – مشخص کردن کلیه پروتئینهایی که در سلول بیان می‌شود :در این بخش، کلیه پروتئینهایی که در سلول تحت یک شرایط معین (مانند، حالت استراحت، رشد، تمایز، بیماری، تأثیر دارو و…) مشخص می‌شود. به این ترتیب می‌توان پروتئینهایی که در شرایط مختلف بیان می‌شوند یا میزان بیان آنها تغییر می‌کند را شناسایی کرد و به عملکرد آنها پی برد. شناسایی این پروتئینها در تشخیص بیماری و بررسی روند پیشرفت یا بهبودی آنها و همچنین شناسایی داروهای جدید، مفید می‌‌باشد .

۲ – نقشه برداری برهمکنشهای بین پروتئینی : پروتئینها در سلول بصورت منفرد عمل نمیکنند واغلب تأثیر خود را با همکاری پروتئینهای دیگر و برهمکنش با آنها اعمال می‌کنند. نمونه بارز برهمکنشهای پروتئینی، در مسیرهای انقال پیام و مسیرهای بیوسنتزی مشاهده می‌شود. با شناسایی این برهمکنشها، بطور کارآمدتری می‌توان عملکرد و رفتار پروتئینها را مشخص کرد .

۳ – نقشه برداری آرایشهای پروتئینی : اغلب پروتئینها پس از ترجمه متحمل آرایشهای مختلفی مانند، گلیکوزیله شدن، متیله شدن،استیله شدن، فسفریله شدن و… می‌شوند.این آریشها بر فعالیت و عملکرد پروتئینها، همچنین ساختار فضایی، پایداری و نیمه عمر آنها تأثیر می‌‌گذارد. بسیاری از داروها گروههای الکتروفیلی دارند که از طریق آنها به پروتئین هدف متصل شده و اثر خود را اعمال می‌کنند.شناسایی این آرایشها، تأثیر آنها بر عمکرد پروتئینها و شرایطی که منجر به این آرایشها می‌شود، به شناسایی رفتار و عملکرد پروتئینها کمک می‌کند .

ژنومیک يا ژنوميكس

ژنومیک شامل تجزیه و تحلیل داده‌ها و اطلاعات ژنتیکی بخصوص ژنوم موجودات است .

ژنوم توالی کل DNA موجود در سلول های یک جاندار است که بعنوان ماده ژنتیکی عمل می‌نماید و سبب بروز صفات وراثتی ( فنوتیپ ) می‌شود. با انتقال ماده وراثتی از یک نسل به نسل دیگر، صفات ارثی از یک نسل به نسل بعد منتقل می‌شود. در موجوداتی که تولید مثل جنسی دارند، ژنها از طریق سلول جنسی نر ( اسپرم ) و سلول جنسی ماده ( اووم ) به نوزاد منتقل می‌شود .

بطور خلاصه باید گفت که ژنومیک شامل توالی یابی و آنالیز ژن ‌ها و رونوشت‌های آنها در یک موجود زنده‌است

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[V I P]

تعريف:
انسولین هورمونی است که از سلولهای بتای جزایر لانگرهانس غده لوزوالمعده ترشح می‌شود. ساختمان آن از دو زنجیره پلی‌پپتیدی A و B ساخته شده که بوسیله پیوندهای دی‌سولفور به یکدیگر متصل شده‌اند. نقش این هورمون در تنظیم قند خون (گلوکز) شناخته شده است. ژن انسولین در روی بازوی کوتاه کروموزوم شماره 11 قرار گرفته است.