مقايسه امكانات اينترنتي ایران با سایر کشورها

[mhm-pacino]

آقایون دوست تاجری داریم که به افغانستان رفت و آمد دارد یک سرویس پرسرعت بیسم 128 گرفته به پول ما 25 هزار تومان من همین پول را به اسیا تک می دهم بابت Adsl و اگر همینو بیسیم بخوام فکر کنم میره بالای 100 هزار تومان تازه وقتی تقاضای 256 دادم و یجوری کارت دانشجویی جور کردیم طرف چون دید با ما هم فامیلی نیست به من میگه با چه می دونیم شاید دوست دخترت باشه اینهمه بیچارگی برای 10 تا بیشتر بعد شمای نامرد میای اینها رو مینویسی که کی رو بچزونی هان هان هان

[FIFA]

[ali-07]

لزوم ارائه خدمات اينترنت پرسرعت براي تسهيل دسترسي مردم به طيف گسترده اي از خدمات موجب شده است تا شركت هاي بزرگ خصوصي در كشورهاي مختلف از سرمايه گذاري هاي كلان در اين حوزه سخن بگويند.در همين راستا انتظار مي رود با تكميل شبكه فيبر نوري در انگلستان دسترسي عموم مردم به اينترنت با سرعتي بين ٣٠تا ١٠٠مگابيت در ثانيه ممكن شود.به گزارش فارس، شركت Bsg در انگلستان به تازگي اعلام كرد براي گسترش دامنه خدمات اينترنت پرسرعت به سرتاسر خاك اين كشور و از جمله نقاط دورافتاده بايد بين ٥تا ٢٩ميليارد پوند سرمايه گذاري انجام گيرد.

هدف از اين كار ايجاد شبكه كامل فيبرنوري در سرتاسر خاك انگلستان است تا مردم در تمامي نقاط اين كشور به راحتي به خدمات اينترنت پرسرعت دسترسي داشته باشند.

در اين ميان برخي شركت هاي بزرگ مخابراتي در انگلستان در حال ايجاد چنين شبكه هايي هستند.

[Masоud]

پس ببین ما چقدر بدبختیم.

[ali-07]

بيش از اون چيزي كه فكرشو بكني

[roohi_rsh]

مرگ بر منافقین و سرعت
مرگ بر مسئولان بی کفایت (از قدیم تا الان)
مرگ بر مخابرات و زیر ساخت مملکت

[mohsen_sir]

بررسی مقایسه ای سرعت اینترنت ایران با دیگر کشورها

1) - فرانسه ، آفریقای جنوبی و مصر

سرعت اینترنت؛ فرانسه میانگین 44 مگابیت،ایران حداکثر 512 کیلوبیت!

متوسط سرعت اینترنت در کشور فرانسه با بیش از 30 میلیون کاربر اینترنت 44 مگابیت بر ثانیه است درحالی که حداکثر سرعت اینترنت در ایران با 18 میلیون کاربر تنها 512 کیلوبیت برثانیه است. به گزارش خبرگزاری مهر، فرانسه کشوری در اروپای غربی است. جمعیت این کشور براساس تازه ترین آمارهای مربوط به سال 2007 برابر با 61 میلیون و 350 هزار و 9 نفر است که از این تعداد 32 میلیون و 925 هزار و 953 نفر کاربر اینترنت هستند. 94 درصد از کاربران اینترنت در فرانسه به اینترنت پرسرعت با پهنای باند دسترسی دارند. درحال حاضر متوسط سرعت اینترنت در این کشور در حدود 44 مگابیت برثانیه است که این سرعت برای اکثر کاربران خانگی 6/4 مگابیت برثانیه است. این درحالی است که اکثریت کاربران خانگی در ایران هنوز به اینترنت با پهنای باند دسترسی ندارند و از خطوط قدیمی دایل آپ با سرعت حداکثر 56 کیلوبیت برثانیه برای اتصال به اینترنت استفاده می کنند. تعداد محدودی از کاربران خانگی که از اینترنت با خطوط ADSL برخوردارند تنها می توانند به سرعت حداکثر 128 کیلوبیت برثانیه دسترسی داشته باشند. در فرانسه خطوط برپایه فناوری ADSL2+ با حداکثر سرعت 28 مگابیت برثانیه عرضه می شوند. مهمترین ارائه دهندگان اینترنت در فرانسه (آی اس پی) 3/96 درصد بازار را در اختیار دارند که به ترتیب عبارتند از: اورنج با در اختیار داشتن 4/49 درصد از بازار، Neuf Cegetel با 3/23 درصد، "فری" با 19 درصد و آلیس با 6/4 درصد. به تازگی دو "آی اس پی" اورنج و فری اعلام کرده اند که با راه اندازی سرویسهای فیبر- پایه به مشتریان خود اینترنت با سرعت 50 مگابیت برثانیه را عرضه می کنند. "آی اس پی" فری با 29 یورو در ماه خدمات اینترنت با پهنای باند، پهنای باند تلفن و تلویزیون از راه اینترنت را عرضه می کند. به گزارش مهر، مدت زمان بارگذاری یک فایل 50 مگابایتی با یک مودم 56 کیلوبیت بر ثانیه خطوط دایل آپ برابر با یک ساعت و 49 دقیقه و 13 ثانیه است که این مدت زمان با استفاده از خطوط ADSL با سرعت 256 کیلوبیت برثانیه، 27 دقیقه و 18 ثانیه با سرعت 512 کیلوبیت برثانیه، 13 دقیقه و 39 ثانیه با سرعت 1500 کیلوبیت برثانیه، 4 دقیقه و 40 ثانیه و با سرعت 8 هزار کیلوبیت بر ثانیه، تنها 51 ثانیه است. همچنین مدت زمان بارگذاری فایلی که تنها 2 مگابیت حجم دارد در اتصال دایل آپ 56 کیلوبیت برثانیه برابر با 4 دقیقه و 22 ثانیه است درحالی که این مدت زمان با استفاده از خطوط پر سرعت ADSL با 256 کیلوبیت برثانیه برابر با یک دقیقه و 5 ثانیه با سرعت 512 کیلوبیت برثانیه برابر با 32 ثانیه با سرعت 1500 کیلوبیت برثانیه برابر با 11 ثانیه و با سرعت 8 هزار کیلوبیت برثانیه (8 مگابیت برثانیه) کمتر از دو ثانیه است. در کل، امکان بارگذاری یک فایل متنی 500 صفحه ای در فرمت PDF در تمام این نوع اتصالات میسر است اما نکته مهم در تفاوت مدت زمانی است که کاربر برای انجام این بارگذاری صرف می کند.
سرعت اینترنت؛ مصر متوسط بیش از 2 مگابیت، ایران حداکثر 512 کیلوبیت!
متوسط سرعت اینترنت در کشور مصر با بیش از 8 میلیون کاربر اینترنت افزون بر2 مگابیت بر ثانیه است در حالی که حداکثر سرعت اینترنت در ایران با 18 میلیون کاربر تنها 512 کیلوبیت برثانیه است. به گزارش خبرگزاری مهر، مصر کشوری عربی در شمال آفریقا است که براساس آمارهای سال 2007 جمعیت آن برابر با 81 میلیون و 713 هزار و 517 نفر است. تا مارس 2008 تعداد کاربران اینترنت در این کشور برابر با 8 میلیون و 620 هزار نفر معادل 5/10 درصد از کل جمعیت بوده است. تعداد کاربران مصری تا مارس 2008 که از اتصال با خطوط پر سرعت پهنای باند استفاده می کنند 427 هزار و 100 نفر است. در مصر چهار شرکت زیرساخت اینترنت وجود دارد که عبارتند از: نیل آنلاین، تی ای دیتا، EGYNet و LinkDotNET . همچنین در این کشور 8 ارائه دهنده سرویس اینترنت اصلی وجود دارد که خدمات خود را به "آی اس پی" های کوچکتر ارائه می کنند. این ارائه دهندگان بزرگ در فوریه 2008 سرعت بارگذاری اینترنت را به 8 مگابیت برثانیه ارتقا دادند. بازار "آی اس پی" در مصر یک بازار کاملا رقابتی است و تنها در اسکندریه و قاهره بیش از 220 آی اس پی کوچک و متوسط فعالیت می کنند. به همین دلیل دسترسی کاربران خانگی به فناوری ADSL در اتصال به اینترنت به سرعت در این کشور درحال رشد است و پیش بینی ها نشان می دهد که تا سال 2010 اینترنت پرسرعت در سراسر این کشور گسترده شود. همچنین در این کشور اینترنت بی سیم با اتصال از طریق فناوری "وای- مکس" به کاربران عرضه می شود. مصر درحال حاضر بزرگترین بازار اینترنت را در آفریقا دارد و تا سال 2006 به دلیل استراتژی اینترنت رایگان بیش از 5 میلیون کاربر اینترنت بوده اند. دولت مصر از سال 2003 تعداد اتصالات پهنای باند را به 24 مگابیت برثانیه برای دسترسی محدود کاربران خانگی به فناوری +ADSL2 افزایش داد. درحال حاضر در این کشور ارائه دهندگان اینترنت خدمات اتصال را از طریق شبکه های IDSL، SDSL، ADSL، ADSL2+ و DSL عرضه می کنند و به صورت مستقل امکان دسترسی به بیش از 295 شبکه بی سیم را فراهم می کنند. به طور معمول و همه گیر حداقل سرعت اینترنت در این کشور 64 کیلوبیت برثانیه و حداکثر 048/2 مگابیت برثانیه است درحالی که حداقل سرعت اینترنت در ایران 56 کیلوبیت و حداکثر 512 کیلوبیت است. مدت زمان بارگذاری یک فایل 50 مگابایتی با یک مودم 56 کیلوبیت بر ثانیه خطوط دایل آپ برابر با یک ساعت و 49 دقیقه و 13 ثانیه است که این مدت زمان با استفاده از خطوط ADSL با سرعت 256 کیلوبیت برثانیه، 27 دقیقه و 18 ثانیه با سرعت 512 کیلوبیت برثانیه، 13 دقیقه و 39 ثانیه با سرعت 1500 کیلوبیت برثانیه، 4 دقیقه و 40 ثانیه و با سرعت 8 هزار کیلوبیت بر ثانیه، تنها 51 ثانیه است. همچنین مدت زمان بارگذاری فایلی که تنها 2 مگابیت حجم دارد در اتصال دایل آپ 56 کیلوبیت برثانیه برابر با 4 دقیقه و 22 ثانیه است در حالی که این مدت زمان با استفاده از خطوط پر سرعت ADSL با 256 کیلوبیت برثانیه برابر با یک دقیقه و 5 ثانیه با سرعت 512 کیلوبیت برثانیه برابر با 32 ثانیه با سرعت 1500 کیلوبیت برثانیه برابر با 11 ثانیه و با سرعت 8 هزار کیلوبیت برثانیه (8 مگابیت برثانیه) کمتر از دو ثانیه است. در کل، امکان بارگذاری یک فایل متنی 500 صفحه ای در فرمت PDF در تمام این نوع اتصالات میسر است اما نکته مهم در تفاوت مدت زمانی است که کاربر برای انجام این بارگذاری صرف می کند
سرعت اینترنت؛ آفریقای جنوبی حداکثر 4 مگابیت، ایران حداکثر 512 کیلوبیت!
حداکثر سرعت اینترنت در کشور آفریقای جنوبی با بیش از 5 میلیون کاربر اینترنت 4 مگابیت بر ثانیه است در حالی که حداکثر سرعت اینترنت در ایران با 18 میلیون کاربر تنها 512 کیلوبیت برثانیه است. به گزارش خبرگزاری مهر، آفریقای جنوبی کشوری در جنوب قاره سیاه است. جمعیت این کشور براساس آمار سال 2007 برابر با 43 میلیون و 997 هزار و 828 نفر است و تعداد کاربران اینترنت تا سپتامبر 2006 در این کشور برابر با 5 میلیون و 100 هزار نفر است که 6/11 درصد از جمعیت این کشور را در بر می گیرد. اولین بسته پهنای باند ADSL در آگوست سال 2002 در دو سرعت 256 و 512 کیلوبیت برثانیه از سوی "تله کام ملی" این کشور عرضه شد. سپس در پاسخ به تقاضای روبه رشد به گزینه های ADSL ارزانتر دو بسته با برد متوسط 128 و 384 کیلوبیت برثانیه و برد کم 64 و 192 کیلوبیت برثانیه به کاربران عرضه شد. در سال 2006 تله کام آفریقای جنوبی ADSL با سرعت 4 مگابیت برثانیه را در اختیار کاربران خانگی گذاشت. در آفریقای جنوبی ADSL از طریق خطوط اجاره ای شارژ می شود. کاربر با اجاره یک خط تلفن و دریافت "اکانت" از سوی "آی اس بی" به قمیت متوسط ماهانه 16 دلار آمریکا به اینترنت دسترسی می یابد. تا فوریه 2008 تله کام آفریقای جنوبی بیش از 400 هزار کاربر ADSL را به ثبت رسانده است. همچنین اپراتورهای تلفن همراه سرعت اینترنت از راه موبایل را با سرعت 2/7 مگابیت برثانیه برای انتقال اطلاعات با حجم 3 گیگابایت از طریق شبکه های HSDPA عرضه می کنند. مدت زمان بارگذاری یک فایل 50 مگابایتی با یک مودم 56 کیلوبیت بر ثانیه خطوط دایل آپ برابر با یک ساعت و 49 دقیقه و 13 ثانیه است که این مدت زمان با استفاده از خطوط ADSL با سرعت 256 کیلوبیت برثانیه، 27 دقیقه و 18 ثانیه با سرعت 512 کیلوبیت برثانیه، 13 دقیقه و 39 ثانیه با سرعت 1500 کیلوبیت برثانیه، 4 دقیقه و 40 ثانیه و با سرعت 8 هزار کیلوبیت بر ثانیه، تنها 51 ثانیه است. همچنین مدت زمان بارگذاری فایلی که تنها 2 مگابیت حجم دارد در اتصال دایل آپ 56 کیلوبیت برثانیه برابر با 4 دقیقه و 22 ثانیه است در حالی که این مدت زمان با استفاده از خطوط پر سرعت ADSL با 256 کیلوبیت برثانیه برابر با یک دقیقه و 5 ثانیه با سرعت 512 کیلوبیت برثانیه برابر با 32 ثانیه با سرعت 1500 کیلوبیت برثانیه برابر با 11 ثانیه و با سرعت 8 هزار کیلوبیت برثانیه (8 مگابیت برثانیه) کمتر از دو ثانیه است. در کل، امکان بارگذاری یک فایل متنی 500 صفحه ای در فرمت PDF در تمام این نوع اتصالات میسر است اما نکته مهم در تفاوت مدت زمانی است که کاربر برای انجام این بارگذاری صرف می کند .
2) - نیوزیلند ، بحرین و مالزی
سرعت اینترنت؛ نیوزلندحداقل 5/13 مگابیت، ایران حداکثر 512 کیلوبیت
متوسط سرعت اینترنت در کشوری چون نیوزلند با 2/4 میلیون نفر جمعیت 5/13 مگابیت برثانیه است درحالی که کاربران ایرانی اینترنت مفهوم خطوط پرسرعت ADSL را تنها با سرعت 512 کیلوبیت برثانیه می شناسند. نیوزلند کشوری در جنوب غربی اقیانوس آرام با جمعیتی در حدود 2/4 میلیون نفر است. متوسط سرعت دسترسی به اینترنت در کشور کوچکی چون نیوزلند 5/13 مگابیت برثانیه و حداقل آن 4/2 مگابیت برثانیه است. مهمترین شرکت تلفنی این کشور "تله کام نیوزلند" است که مالک اکثر زیرساختهای مخابراتی و اینترنتی و تنها ارائه دهنده خدمات اینترنت پرسرعت از راه خطوط تلفن (DSL) است. در این کشور سرعت اینترنت بین 60 کیلوبیت برثانیه تا چند گیگابیت بر ثانیه گسترده شده است! بزرگترین "آی اس پی" در نیوزلند Xtra نام دارد که همانند بسیاری از شرکتهای ارائه دهنده اینترنت در این کشور سرعت بارگذاری حداکثر 6/7 مگابیت برثانیه را عرضه می کند. این درحالی است که در بعضی از مناطق این کشور سرعت بارگذاری با خطوط پهنای باند ADSL2+ به 24 مگابیت برثانیه نیز می رسد. تله کام نیوزلند در سال 1999 ارائه اینترنت پهنای باند از راه ADSL را آغاز کرد. در آن زمان کاربران شرکتی از خدمات دسترسی "فوق سریع" به اینترنت با سرعت 8 مگابیت برثانیه برخوردار شدند و به کاربران خانگی سرعت 128 کیلوبیت برثانیه عرضه شد. در حال حاضر کاربران محدود ADSL خانگی در ایران از سرعت 128 کیلوبیت برثانیه و کاربران شرکتی از سرعت 512 کیلوبیت برثانیه بهره مند هستند. در مارس سال 2004 سرعت اینترنت خانگی در این کشور به 256 کیلوبیت برثانیه و تا پایان این سال به یک و دو مگابیت برثانیه رسید که این سرعت در سال 2006 به 5/3 مگابیت برثانیه افزایش یافت. درحال حاضر این ارائه دهنده اینترنت در بعضی مناطق به کاربران خود اینترنت با سرعت 10 مگابیت برثانیه در بارگذاری و 2 مگابیت برثانیه در ارسال فایل را عرضه می کند. در سال 2006 شبکه آموزش و تحقیقات پیشرفته پروژه ای را برای اتصال نیوزلند، سیدنی استرالیا و سیاتل آمریکا اجرا کرد. دراین پروژه از راه فیبرهای نوری سرعت اینترنت به 10 گیگابیت برثانیه رسید. مدت زمان بارگذاری یک فایل 50 مگابایتی با یک مودم 56 کیلوبیت بر ثانیه خطوط دایل آپ برابر با یک ساعت و 49 دقیقه و 13 ثانیه است که این مدت زمان با استفاده از خطوط ADSL با سرعت 256 کیلوبیت برثانیه، 27 دقیقه و 18 ثانیه با سرعت 512 کیلوبیت برثانیه، 13 دقیقه و 39 ثانیه با سرعت 1500 کیلوبیت برثانیه، 4 دقیقه و 40 ثانیه و با سرعت 8 هزار کیلوبیت بر ثانیه، تنها 51 ثانیه است. همچنین مدت زمان بارگذاری فایلی که تنها 2 مگابیت حجم دارد در اتصال دایل آپ 56 کیلوبیت برثانیه برابر با 4 دقیقه و 22 ثانیه است درحالی که این مدت زمان با استفاده از خطوط پر سرعت ADSL با 256 کیلوبیت برثانیه برابر با یک دقیقه و 5 ثانیه با سرعت 512 کیلوبیت برثانیه برابر با 32 ثانیه با سرعت 1500 کیلوبیت برثانیه برابر با 11 ثانیه و با سرعت 8 هزار کیلوبیت برثانیه (8 مگابیت برثانیه) کمتر از دو ثانیه است. در کل، امکان بارگذاری یک فایل متنی 500 صفحه ای در فرمت PDF در تمام این نوع اتصالات میسر است اما نکته مهم در تفاوت مدت زمانی است که کاربر برای انجام این بارگذاری صرف می کند.
سرعت اینترنت ؛ بحرین 2 مگابیت ، ایران 512 کیلوبیت!
حداکثر سرعت اینترنت در کشور بسیار کوچکی مثل بحرین در حدود 2 مگابیت بر ثانیه است درحالی که حداکثر سرعت اینترنت در ایران تنها 512 کیلوبیت برثانیه است. بحرین کوچکترین کشور در مرکز خلیج فارس است که در حدود 720 هزار نفر جمعیت دارد که از این تعداد 235 هزار نفر شهروند این کشور نیستند. بحرین از سال 1995 خدمات اتصال به اینترنت را به شهروندان خود عرضه کرد به طوری که تا سال 2003 در حدود 195 هزار و 700 کاربر اینترنت برابر با 28 درصد از جمعیت در این کشور به ثبت رسیده است. ارائه دهندگان اینترنت (ISP) در بحرین در حال حاضر دو نوع اتصال با پهنای باند کابلی و بی سیم را به کاربران خود عرضه می کنند. سرعت بارگذاری با تعرفه های ارزان که این ارائه دهندگان اینترنت عرضه می کنند بین 256 تا 512 کیلوبیت برثانیه است و حداکثر سرعتی که از سوی اپراتورها با تعرفه بالاعرضه می شود بین یک تا 2 مگابیت برثانیه است. این درحالی است که در ایران با جمعیتی بیش از 70 میلیون نفر و 18 میلیون کاربر حداکثر سرعت اینترنت با پهنای باند ADSL تنها 512 کیلوبیت برثانیه است. همچنین در این کشور اتصال با پهنای باند بی سیم "وای- مکس" به کاربران عرضه می شود که از سوی اپراتورهای مهم "باتلکو"،"ترا" (TRA) و Zainعرضه می شود. در پایان سال 2006 اپراتور "ترا" اعلام کرد که تا پایان این سال 39 هزار اشتراک پهنای باند بی سیم شبکه "وای- مکس" را به ثبت رسانده است. به طوری که به دلیل تعرفه های بالا در اشتراک اتصال بی سیم، ضریب نفوذ این شبکه کمتر از 5 درصد در این کشور بوده است. این درحالی است که این شرکت قصد دارد با کاهش تعرفه ها ضریب نفوذ اینترنت بی سیم را تا پایان سال 2009 به بیش از 25 درصد برساند. شرکت "باتلکو" (Batelco) کنترل بخش وسیعی از صنعت تله کام بحرین را به عهده دارد. دومین اپراتور این بخش در توسعه شبکه های "وای مکس" " Zain" است که به دلیل موفقیتهایی که تا پایان می 2008 به دست آورده است به مهمترین رقیب "باتلکو" تبدیل شده است. این اپراتور 30 درصد از بازار شبکه ملی "وای- مکس" را در بحرین در اختیار دارد. در ادامه به مقایسه مدت زمان بارگذاری یک فایل 50 مگابایتی با استفاده از سرعت 56 کیلوبیت بر ثانیه خطوط اتصال دایل آپ (رایج ترین روش اتصال به اینترنت در ایران) با سرویسهای مختلف اینترنت پر سرعت ADSL می پردازیم. به گزارش مهر، مدت زمان بارگذاری یک فایل 50 مگابایتی با یک مودم 56 کیلوبیت بر ثانیه خطوط دایل آپ برابر با یک ساعت و 49 دقیقه و 13 ثانیه است که این مدت زمان با استفاده از خطوط ADSL با سرعت 256 کیلوبیت برثانیه، 27 دقیقه و 18 ثانیه با سرعت 512 کیلوبیت برثانیه، 13 دقیقه و 39 ثانیه با سرعت 1500 کیلوبیت برثانیه، 4 دقیقه و 40 ثانیه و با سرعت 8 هزار کیلوبیت بر ثانیه، تنها 51 ثانیه است. همچنین مدت زمان بارگذاری فایلی که تنها 2 مگابیت حجم دارد در اتصال دایل آپ 56 کیلوبیت برثانیه برابر با 4 دقیقه و 22 ثانیه است درحالی که این مدت زمان با استفاده از خطوط پر سرعت ADSL با 256 کیلوبیت برثانیه برابر با یک دقیقه و 5 ثانیه با سرعت 512 کیلوبیت برثانیه برابر با 32 ثانیه با سرعت 1500 کیلوبیت برثانیه برابر با 11 ثانیه و با سرعت 8 هزار کیلوبیت برثانیه (8 مگابیت برثانیه) کمتر از دو ثانیه است. در کل، امکان بارگذاری یک فایل متنی 500 صفحه ای در فرمت PDF در تمام این نوع اتصالات میسر است اما نکته مهم در تفاوت مدت زمانی است که کاربر برای انجام این بارگذاری صرف می کند..
سرعت اینترنت ؛ مالزی 10 مگابیت ، ایران 512 کیلوبیت!
مالزی با حدود 17/27 میلیون نفر جمعیت خدمات اینترنت پرسرعت حداکثر تا 10 مگابیت برثانیه را به طور نرمال برپایه فناوریهای مختلف اتصال به اینترنت عرضه می کند در حالی که این سرعت در ایران برابر 512 کیلوبیت است. به گزارش خبرنگار مهر، چندی قبل یک شرکت ارائه دهنده خدمات اینترنتی (ISP) در مالزی اعلام کرد که به کاربران خود پهنای باند با خطوط پر سرعت 224 مگابیت برثانیه را با قیمت تنها 58/1 دلار در ماه عرضه می کند. در حقیقت این شرکت قصد دارد بزرگترین فناوری پهنای باند دنیا را به مشترکان خود عرضه کند. این "آی اس پی" برای اجرای پروژه این فناوری که BPL نام دارد 14 میلیون دلار هزینه کرده و قرار است 400 هزار مسجد و را در سراسر مالزی به خطوط پر سرعت این پهنای باند مجهز کند. کاربران این پهنای باند می توانند با سرعت بسیار سریع 224 مگابیت بر ثانیه به اینترنت متصل شوند و تنها 58/1 دلار در ماه برای اشتراک پرداخت کنند. تا ژوئن 2006 تعداد اتصالات پهنای باند باADSL در مالزی 652 هزار بوده است که این رقم در ایران تا پایان سال 86 برابر از 01/0 درصد کل جمعیت یعنی در حدود 7 هزار اتصال بوده است. در حال حاضر 8 شرکت مهم ISP در مالزی در عرصه اتصالات پهنای باند از طریق کابل فعال هستند که فناوریهای پهنای باند ADSL،SDSL، VDSL را با حداقل سرعت 256 کیلوبیت برثانیه تا 10 مگابیت برثانیه به مشتریان خود عرضه می کنند. همچنین اتصالات پهنای باند بی سیم از سوی پنج ISP مهم در قالب فناوریهای SOMA، FlexMAX Mobile، WiMAX، IBurst از حداقل سرعت 384 کیلوبیت برثانیه تا یک مگابیت برثانیه عرضه می شود. تا پایان سال 2007 شرکتهای ارائه دهنده خدمات اینترنت بی سیم خدمات "وای- مکس" را به 25 درصد از جمعیت این کشور ارائه می کردند که براساس پیش بینی‌ها این رقم تا سال 2009 به 40 درصد از کل جمعیت مالزی می رسد در شرایطی که سرعت اینترنت بی سیم تا این سال نباید کمتر از یک مگابیت برثانیه باشد. وزارت انرژی، آب و ارتباطات مالزی اعلام کرده است که ضریب نفوذ اینترنت خانگی تا سال 2010 در این کشور به 50 درصد می رسد که این رقم تا می 2008 بیش از 18 درصد است.
منبع : خبرگزاری مهر

[mohsen_sir]

بررسي سرعت اينترنت در کشورهاي همسايه

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] سليماني وزير ارتباطات و فناوري اطلاعات در گفتگو با خبرنگار خبرگزاري فارس سخناني گفت که بهانه نگارش اين مطلب شد. وي که از کوتاهي برخي شرکت هاي اينترنتي در ارائه پهناي باند به مشتريان گلايه داشت تصريح کرد: در حال حاضر پهناي باند 128 كيلوبيت يا 56 كيلوبيت مشكل اينترنت كشور نيست، بلكه نحوه ارائه اين ميزان از سوي شركت هاي ارائه دهنده اينترنت بحث است.
وي گفت: پهناي باند 128 كيلوبيت اكنون براي بسياري از سازمان ها بدون مشتري است و اين ميزان را شركت ها حتي نمي توانند به مشتريان عرضه كنند. سليماني افزود: پهناي باند 56 كيلوبيت براي مصارف و كاربران اينترنتي خانگي و دانشگاه ها براي دانلود كتاب هاي 500 صفحه اي هم مناسب است.
وي تاكيد كرد: در برخي مواقع پهناي باند ارائه شده از سوي برخي شركت ها حتي 2 كيلوبيت نيز نمي شود.
اين اظهارات واکنش هاي مختلفي را در ميان برخي مسوولان، روزنامه نگاران و فعالان دنياي مجازي برانگيخت. از جمله اين واکنش ها، مي توان به گفتگوي رمضانعلي صادق زاده، رئيس كميسيون مخابرات مجلس هفتم با روزنامه همشهري اشاره کرد: اگر هدف از واگذاري اينترنت اين باشد كه فقط تا 56 كيلوبيت سرعت داشته باشد كه ديگر نيازي به پيمانكاران و سرمايه گذاران نيست و در واقع در اين عرصه، سرمايه گذاري، توجيه اقتصادي خود را از دست مي دهد.
او افزود: اين سرعت براي استفاده كاربران خانگي، از نظر حجم شايد توجيه پذير باشد ولي از نظر سرعت نمي تواند كافي باشد و اين در حالي است كه اينترنت پرسرعت يا ADSL با قرارداد پيمانكاران عمدتاً براي مصارف خانگي بوده است.
رئيس كميسيون مخابرات مجلس هفتم، با بيان اين كه متأسفانه وزارت ارتباطات حتي در جايي كه مي توانسته اينترنت پر سرعت ارائه كند آن را محدود كرده اظهار داشت:مسوولان وزارت ICT با منفي بافي هايشان كاربران را محدود مي كنند. ما نبايد تعيين كنيم كه چه كسي، چقدر مصرف كند و در واقع نبايد به خاطر حواشي، اصل موضوع را فراموش كنيم.

محمد حسين محبي، رئيس سنديكاي توليدكنندگان فناوري اطلاعات هم در اين مورد چنين اظهارنظر کرد: من نمي دانم آقاي وزير با چه محاسباتي اين جملات را گفته و البته بستگي دارد كه وي ما را با چه كشوري مقايسه كرده است. تا وقتي كه تمام عوامل در انحصار مخابرات باشد ما به تعادل نمي رسيم و تمامي حرف ها در حد شعار باقي مي ماند.
محبي با بيان اين كه با توجه به گفته وزير كه مصارف خانگي و دانشگاه ها را يكي دانسته، ديگر احتياجي نيست كه كار تخصصي را از مصارف خانگي تفكيك كنيم، گفت: 56 كيلوبيت براي شركت هاي نسبتاً كوچك و مصارف خانگي شايد مناسب باشد، تازه به شرطي كه از تمام پهناي باند 56 كيلو بيتي بتوانند استفاده كنند، اما شكي نيست كه دانشگاه ها و شركت هاي تخصصي بايد پهناي باند بالايي داشته باشند تا جوابگوي نيازهايشان باشد.

مشکلات دسترسي به اينترنت ADSL در ايران
اگر بخشي از حدودا 100هزار مشترک حقيقي و حقوقي اينترنت پرسرعت در ايران با استفاده از فناوري ADSL باشيد، حتما مي دانيد که استفاده از اين خدمات براي کاربران خانگي با حداکثر سرعت 128 کيلوبيت در ثانيه ممکن است. اين سرعت دو تا سه برابر بيشتر از سرعت اتصال تلفني يا dial-up است و تنها مزيت آن عدم اشغال خط تلفن است، وگرنه ثبات و هميشگي بودن دسترسي به اينترنت از طريق اين خطوط هم افسانه اي بيش نيست. هر حادثه کوچکي اعم از برخورد لنگر به کابل، ساييده شدن کابل هاي زيردريايي در اثر برخورد با هر مانع و موجود جاندار و غيرجاندار، برخي شيطنت ها از طرف سرويس دهنده هاي خارجي، بي توجهي و مشکلات فني تمام نشدني ISPها و وزارت مخابرات و مرکز مخابرات محل، کابل برگردان بي خبر، برخورد کلنگ کارگران شهرداري به خطوط تلفن و هزار و يک مشکل ديگر ممکن است دسترسي شما به اينترنت را مختل کند.

در کنار اين مسائل حاشيه اي، مخابرات به خاطر استفاده از شيوه اي موسوم به PCM (Pulse Code Modulation) براي توسعه ظرفيت تلفن ثابت کشور باعث شده که نه تنها استفاده از فناوري ADSL در بسياري از نقاط و به خصوص مناطق مرکزي شهرتهران غيرممکن شود، بلکه کاربران نتوانند حتي از طريق Dial up به راحتي به اينترنت متصل شوند.

اگرچه استفاده از اين شيوه توان پاسخگويي به نياز گفتگو از طريق تلفن و انتقال صدا را براي مشترکان فراهم مي کند، اما به دليل تقسيم ظرفيت يک کابل بين چند مشترک امکان استفاده و اشتراک اينترنت ADSL براي مشترکاني که خطوط تلفن آنها با اين شيوه فراهم شده، وجود نخواهد شد. همچنين اين خطوط در اتصال Dial up به شبکه هاي اينترنت نيز مشکلاتي را براي مشترکان ايجاد مي کنند و عموما سرعت اتصال مشترکان اين گونه خطوط پايين تر از 6/33 کيلو بيت در ثانيه است.


هزينه هاي دسترسي به اينترنت ADSL در ايران
با توجه به حق انتخاب هاي محدود براي کاربران ايراني تعرفه هاي دسترسي به اينترنت هم از طريق ISPهاي گوناگون تفاوت چنداني با يکديگر ندارد. هر چند توجه به برخي جزييات توسط تعدادي از ISPها هزينه هاي کاربران را تا حدي کاهش مي دهد.

تعدادي از شرکت ها بدون درنظر گرفتن محدوديت ترافيکي و زماني مبلغ ثابتي را بابت هر ماه اشتراک از مشترک دريافت مي کنند. اين رقم براي سرعت 128کيلوبيت در ثانيه در اکثر شرکت هاي ISP با احتساب آبونمان مخابرات و ماليات حدود 20 هزار تومان در ماه است.

تعداد ديگري از خدمات دهندگان اينترنت نيز محدوديت هاي حجمي براي کاربرانشان در نظر مي گيرند. به عنوان مثال به ازاي ترافيک 2 گيگابايت در ماه و همان سرعت 128 کيلوبيت در ثانيه مبلغي در حدود 14هزار تومان و به ازاي ترافيک 5 گيگابايت در ماه حدود 20هزار تومان از مشتريان گرفته مي شود. اين ارقام نيز با احتساب آبونمان مخابرات و ماليات درج شده است.

در کنار هزينه هاي اشتراک ماهيانه هزينه هايي نيز بابت خريد مودم ويژه ADSL (حدود 40 هزار تومان)، Splitter (وسيله کوچکي براي امکان پذير کردن تماس بدون نويز از طريق تلفن در زمان اتصال به اينترنت ADSL)، نصب و راه اندازي تجهيزات و... از مشترکان گرفته مي شود.

لازم به ذکر است که تعرفه دسترسي به خدمات مشابه در ديگر نقاط کشور به علت محدوديت زيرساخت ها و مشتريان کمتر، از اين هم گران تر بوده و در برخي موارد تا دو برابر افزايش مي يابد.

پس چنانچه مشاهده کرديد دسترسي به اينترنت پرسرعت براي يک شهروند عادي از طبقه متوسط ايران، در صورت عدم وجود مشکلات فني و سکونت در منطقه اي که چنين خدماتي در آن ارائه شود، باز هم مستلزم صرف هزينه و وقت قابل توجه است. اما وضعيت در کشورهاي همجوار و همسايه چگونه است؟


عراق
اين روزها هر کس نام عراق را مي شنود، اولين چيزي که در ذهنش تداعي مي شود، کشتار و جنگ و خونريزي است. اما در همين فضاي خشونت زده هم رقابت براي ارائه خدمات اينترنت پرسرعت در عراق به شدت ادامه دارد.

اولين کافي نت عراق به نام کافي نت زکريا چهار ماه پس از سرنگوني رژيم صدام در بغداد و توسط دو مهندس الکترونيک عراقي افتتاح شد. در حالي که تمامي زيرساخت هاي ارتباطي و مخابراتي اين کشور نابود شده بود اين دو مهندس با استفاده از لينک هاي ماهواره اي اينمارست از کشور اردن و سرويسي موسوم به Regional BGAN سرويس دهي به مشتريان علاقمند را آغاز کردند.

سرعت دسترسي به اينترنت در اين کافي نت 144 کيلوبيت در ثانيه بود که چناچه مي بينيد از سرعت فعلي دسترسي به اينترنت خانگي در ايران اندکي بيشتر است. محاسبه هزينه ها نيز بر مبناي حجم ترافيک رد وبدل شده و نه مدت زمان استفاده از خدمات انجام مي شد. در حال حاضر بيش از 170 کافي نت در عراق وجود دارد و دسترسي به اينترنت بيشتر از اين طريق انجام مي شود. هزينه استفاده از خدمات اين کافي نت ها در هر ساعت حدود 800 تا هزار تومان است. دسترسي به خدمات DSL در اين کشور به علت ضعف زيرساخت هاي ارتباطي چندان متداول نيست و بيشتر از سرويس هاي بي سيم براي استفاده از اينترنت استفاده مي شود.


پاکستان
در پاکستان دهها شرکت سرويس دهنده اينترنت در حال فعاليت هستند که البته کيفيت و تنوع خدمات آنها با يکديگر متفاوت است. اولين نکته جالب توجه در اين کشور آن است که حداقل سرعت خطوط DSL در اين کشور 512 کيلوبيت در ثانيه است و علاوه بر اين سرويس، سرويس هاي يک، دو و سه مگابيت در ثانيه نيز براي کاربران خانگي در دسترس هستند. از سوي ديگر بسياري از ISP هاي اين کشور بابت نصب مودم و ديگر تجهيزات فني پولي از مشتري دريافت نمي کنند يا اين کار را با هزينه بسيار پاييني انجام مي دهند. نکته جالب توجه ديگر، تفاوت قيمت بسيار ناچيز خدمات اينترنت پرسرعت خانگي DSL در اين کشور است. به گونه اي که هزينه يک ماه استفاده از اينترنت پرسرعت 512 مگابيت در ثانيه در اين کشور حدود 19 دلار يا تقريبا 18 هزار تومان است. همان طور که مشخص است اين مبلغ معادل دسترسي به اينترنت 128کيلوبيت در ثانيه در ايران است. بنابراين يک کاربر ايراني با پرداخت مبلغي به اندازه يک پاکستاني سرويسي با کيفيت يک چهارم دريافت مي کند.

لازم به ذکر است که قيمت خدمات يک، دو و سه مگابيت خانگي در اين کشور به ترتيب حدود 33، 65 و 80 دلار است.


افغانستان
افغانستان جنگ زده طي چند سال اخير و پس از سقوط طالبان موفق شده گام هاي بلندي را در جهت ارائه خدمات اينترنتي بردارد. با اين حال افغانستان در سطح منطقه، از پايين ترين امکانات دسترسي به اينترنت برخوردار است. اينترنت براي نخستين بار، در بهار سال 2001 وارد افغانستان شد. در آن زمان فقط ادارات خارجي و دفاتر مربوط به سازمان ملل متحد از امکانات اتصال به شبکه جهاني از راه ماهواره برخوردار بودند.

با توجه به نبود زيرساخت هاي مخابراتي کابلي در افغانستان براي دسترسي به وب در اين کشور عمدتا از ارتباطات بي سيم و ماهواره استفاده مي شود و بنا بر اعلام وزارت مقامات افغانستان با فعال شدن تلفن هاي ديجيتال وزارت مخابرات در كابل و دوازده ولايت ديگر، شبكه اينترنت در سراسر افغانستان گسترش مي يابد. هم اكنون خدمات تلفن هاي ديجيتال بي سيم تنها در 12 ولايت افغانستان محدود است و قرار است فعاليت اين دستگاه تا دو ماه ديگر، به يازده ولايت ديگر افغانستان گسترش يابد.

گفتني است اگرچه خدمات اينترنتي در حال حاضر به طور محدود از سوي چند شركت خصوصي در شهر كابل فراهم مي شود، ولي اكثريت نيازمندان بنابر گراني نرخ آن از دسترسي به اينترنت محرومند.

بيشتر مردم در اين کشور براي دسترسي به اينترنت از کافي نت ها يا به قول خودشان اينترنت کافه ها استفاده مي کنند. هزينه يک ساعت استفاده از خدمات اينترنت در اين کافه ها تنها يک دلار است.
هم اکنون بيش از ده شرکت خدمات اينترنتي (ISP) در افغانستان فعاليت مي کنند که بيشتر آنها از سوي افغان ها و با همکاري شرکت هاي خارجي اداره مي شوند.

اولين و مهم ترين ISP در اين کشور شرکت نداست که از شهريور گذشته ارائه خدمات بي سيم Wimax را نيز آغاز کرده است. اين شرکت در کنار سرويس هاي بي سيم خدمات اينترنت dial – up نيز ارائه مي کند. براي استفاده از اين خدمات بايد کارت هايي را خريداري کرد. ارزان ترين اين کارت ها دو دلار قيمت دارد که با استفاده از آن مي توان يک ساعت به اينترنت متصل شد. بنا بر ادعاي اين شرکت متوسط سرعت اتصال از طريق اين کارت ها 48کيلوبيت در ثانيه خواهد بود.

گفتني است که از طريق شبکه هاي بي سيم سرعت اتصال به اينترنت در اين کشور به 8مگابيت در ثانيه نيز مي رسد. البته هزينه استفاده از اين خدمات در افغانستان بسيار بالاست.

در مجموع تعداد مشترکان ثابت خدمات اينترنتي ISP ها در افغنستان از چند هزار نفر فراتر نمي رود.


آذربايجان
جمهوري آذربايجان از جمله ديگر همسايگان ماست که علي رغم هزينه نسبتا بالاي دسترسي به خدمات اينترنت در آن نسبت به ايران، دامنه گسترده تري از خدمات را به علاقه مندان ارائه مي دهد. البته تعداد ISP هاي اين کشور از انگشتان دو دست فراتر نمي رود. سرعت خدمات DSL در اين کشور از 64 کيلوبيت در ثانيه تا 6 مگابيت در ثانيه در نوسان است که البته سرويس هاي 3 مگابيت در ثانيه به بالا در اين کشور نسبتا نوپا هستند.

هزينه دسترسي به سرويس 64 کيلوبيت در ثانيه در اين کشور (بدون محدوديت ترافيکي) از 30 تا 40 منات در نوسان است. گفتني است که هر منات جمهوري آذربايجان معادل با 1150 تومان است. با اين حساب قيمت سرويس 64 کيلوبيتي به پول ايران معادل با 34500 تومان است. اين رقم در مورد سرويس هاي 128، 256، 512 و يک مگابيت در ثانيه به ترتيب به طور متوسط به حدود 65، 140، 330 و 680 منات مي رسد. گفتني است که در اکثر موارد به اين ارقام مبالغي به عنوان ماليات اضافه شده و خريدار بايد هزينه خريد و نصب مودم و تجهيزات را نيز بپردازد. تعداد محدودي از ISPها هم هزينه نصب را دريافت نمي کنند.


ترکيه
ISP هاي کشور ترکيه از نظر تنوع، کيفيت و انواع خدماتي که به مشترکان خود ارائه مي دهند در سطح قابل قبولي هستند، هر چند استخراج اطلاعات از سايت هاي اينترنتي ISP هاي اين کشور به علت آنکه در اکثر آنها بخش انگليسي زبان وجود ندارد کار دشواري است. در اين کشور هزينه خدمات اينترنت پرسرعت در شرکت هاي مختلف با يکديگر تقريبا يکسان است. البته بسياري از ISP هاي ترکيه براي تشويق کاربران به اشتراک خدماتشان انواع هدايا، جوايز و تخفيف ها را براي آنان در نظر مي گيرند. يکي از نکات مهمي که در مورد خدمات اينترنت پرسرعت در اين کشور به چشم مي خورد آن است که در اين کشور سرعت سرويس هاي DSL از يک مگابيت در ثانيه آغاز مي شود و به حداکثر 4مگابيت در ثانيه ختم مي شود. اين سرويس ها نيز به سرويس هاي نامحدود و سرويس هاي داراي محدوديت ترافيکي تقسيم مي شوند که قيمت سرويس هاي يک مگابيتي بدون محدوديت در اکثر ISP ها 49 لير ترکيه (حدود 35هزار تومان) است. قيمت همين سرويس در صورت اعمال محدوديت ترافيکي 4 و 6 گيگابايتي به ترتيب به 29 و 39 لير (حدود 20 و 28 هزار تومان) کاهش مي يابد. براي مقايسه بد نيست بدانيد در تهران با پرداخت مبلغ 20 هزار تومان در بهترين حالت مي توانيد از اينترنت پرسرعت بدون محدوديت 128 کيلوبيتي استفاده کنيد.

آگاهي از قيمت بهره مندي از ديگر سرويس هاي اينترنت پرسرعت در اين کشور هم خالي از لطف نيست. هزينه سرويس هاي بدون محدوديت ترافيکي 2 و 4 مگابيتي در ترکيه حداکثر به 69 و 89 لير مي رسد که البته در صورت اعمال محدوديت هاي ترافيکي بين 10 تا 20 لير قابل کاهش است.

در مجموع مي توان گفت شهروندان ايراني در بهترين حالت به پرداخت رقمي معادل با شهروندان ترک خدمات اينترنت پرسرعتي با يک هشتم کيفيت دريافت مي کنند!


کويت
کويت آخرين کشور همسايه است که قصد داريم کيفيت و نحوه ارائه خدمات DSL در آن را بررسي کنيم. در اين کشور نيز تعداد زيادي از ISP ها طيف گسترده اي از خدمات اينترنتي را عرضه مي کنند و کاربرد سرويس هاي بي سيم براي استفاده از اينترنت در اين کشور روز به روز در حال افزايش است.

سرعت خدمات اينترنتي در اين کشور از 64 کيلوبيت در ثانيه تا حداکثر 8مگابيت در ثانيه در نوسان است. با توجه به آنکه قيمت خدمات ارائه شده توسط ISP هاي مختلف در کويت تفاوت چنداني با هم ندارد، جدول تعرفه سرويس هاي شرکت Fasttel Co را به عنوان نمونه با هم مرور مي کنيم. گفتني ست که قيمت ها به دينار کويت است و هر دينار کويت معادل 3400 تومان است.

گفتني است هزينه استفاده ماهانه از اينترنت 8مگابيت در اين کشور 450 دينار است. اگر چه اين ارقام در تبديل به ريال ايراني تا حدي گران جلوه مي کنند، ولي اين هزينه ها در قياس با درآمد سالانه مردم کويت رقم زيادي به حساب نمي آيد.

مقايسه وضعيت اينترنت در کشور هاي همسايه که هيچ کدام از جهات مختلف اقتصادي، فرهنگي، آموزشي و اجتماعي مزيتي بر کشور ايران ندارند، گوياي حقايقي است که اميدواريم مديران و تصميم گيران مباحث کلان کشور در حوزه ICT به آنها توجه کافي داشته باشند
منبع :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[mohsen_sir]

سرعت اینترنت در ایران پایین‌تر از موزامبیک و بارابادوس است!

سایت speedtest.net به بررسی سرعت دسترسی به اینترنت در کشور های مختلف پرداخته و اطلاعات و آماری نسبتا خوب و جامعی در این مورد ارائه میدهد.
حداکثر سرعت موجود برای دسترسی به اینترنت ٩۴٨ کیلوبیت در ثانیه درج شده است که می تونید این رقم را که کمتر از رقم مشابه در کشورهایی مانند سنت لوسیا، ونزوئلا، بارابادوس، آروبا، پورتوریکو، جامائیکا، السالوادور، سن مارینو، گواتمالا، رئونیون، موزامبیک، کاستاریکا و بسیاری از کشورهای دیگر است مقایسه کنید.

می‌توان به یاد سخنان وزیر ارتباطات جمهوری اسلامی سلیمانی افتاد که چندی پیش در این مورد گفته بود: ”سرعت ۵٦ کیلوبیت در ثانیه برای مردم کافی است و حتی برای دانلود کتاب های ۵٠٠ صفحه‌ای کفایت می کند.” و همچنین عمل محدود کردن سرعت اینترنت های ADSL خانگی به ١٢٨ کیلوبیت که البته اینطور اعلام کردند که “کارشناسان ما تحقیق کردند و ما به این نتیجه رسیدیم که همین سرعت برای مردم کافی است.” از مقایسه ی عدد ۵٦ با عدد ٢٣٠٠ مربوط به سن مارینو یا ٢۵٠٠ مربوط به بحرین تفاوت محسوسی مشاهده می‌شود.

سرعت‌های متوسط زیر بر حسب مگابیت بر ثانیه هستند.

(مگابیت = ١٠٠٠ کیلو بیت)

توجه : لیست دربرگیرنده تمامی کشورها نیست!

فرانسه ٣٨
استرالیا ٣٢
هلند ٣٠
انگلستان ٣٠
دانمارک ٢٩
سوئد ٢٨
آلمان ٢٠
کانادا ٢٠
آمریکا ٢٠
نروژ ١۵
چک ۵.١۴
ایتالیا ١٢
ترکیه ١٢
گواتمالا ١٠
مکزیک ۴.۵
جامائیکا ٨.۴
پورتوریکو ٦.۴
صربستان ٣
بحرین ۵.٢
سن مارینو ٣.٢
عربستان ٢.٢
سنت لوسیا ٦.١
موزامبیک ۵.١
رئونیون ۵.١
کستاریکا ۴.١
ونزوئلا ۴.١
السالوادور ٣.١
آروبا ١.١
باربادوس ١.١
تونس ٩.٠
ایران ٩.٠
کامبوج ٧.٠
گرینلند ۵.٠
سودان ۵.٠

منبع:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[mohsen_sir]

سرعت اينترنت رايگان در كره جنوبي ٥٠٠ برابر سرعت اينترنت پولي در ايران است واينترنت پرسرعت (ADSL) به معناي واقعي در ايران وجود ندارد. كارشناسان حوزه ارتباطات و فناوري اطلاعات با اذعان بر اين موضوع مي گويند: طبق استانداردهاي بين المللي حداقل سرعت اينترنت ADSL، ٥١٢ كيلو بيت در ثانيه است، درحالي كه در ايران اين سرعت به كمتر از ١٠٠ كيلو بيت در ثانيه مي رسد!
براساس برنامه چهارم توسعه تا پايان سال ٨٨ (پايان اين برنامه) تعداد پورت هاي فعال ADSL بايد به ٥/١ ميليون پورت برسد؛ درحالي كه هم اكنون به جاي ٩٠٠ هزار پورت فعال، كمتر از ١٠٠هزار پورت فعال ADSL وجود دارد. به عبارت ديگر نفوذ ADSL در ايران يك نهم ميزان پيش بيني شده در برنامه چهارم توسعه است. متخصصان اين حوزه معتقدند: شركت مخابرات با فراهم نكردن تسهيلات لازم و محدود كردن سرعت اينترنت ADSL باعث ورشكستگي شركت هاي PAP شده و اكنون نيز برخلاف اصل ٤٤ قانون اساسي در مورد لزوم توجه به امر خصوصي سازي، خود براي راه اندازي پورت هاي ADSL وارد عمل شده است.
دكتر علي اكبر جلالي، استاد دانشگاه علم و صنعت و پژوهشگرIT، مي گويد: اينترنت پرسرعت در جهان استانداردهاي خاصي دارد. در بسياري از كشورهاي دنيا سرعت ٥/١ مگابيت بر ثانيه را سرعت معمول براي اينترنت پرسرعت مي دانند، اين در حالي است كه در برخي كشورها از جمله ايران ADSL(اينترنت پرسرعت) به عنوان يك وسيله ارتباط پرسرعت تلقي مي شود كه حداكثر سرعت آن فقط ١٢٨ كيلو بيت بر ثانيه براي مردم است. بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه در حال حاضر در ايران اينترنت پرسرعت هنوز حتي براي كاربران به صورت ملموس و به معناي واقعي عرضه نشده است.به گفته دكتر جلالي، قرار بود ١٣ شركتPAPاز سال ٨٣ با سرمايه گذاري ٢٠٠ ميليارد توماني، مسئوليت توسعه اينترنت پرسرعت را برعهده بگيرند اما عملا دچار مشكل شدند و نتيجه اين كه در كمال تاسف ضريب نفوذ اينترنت پرسرعت در ايران فقط ٠١/٠ درصد است. يعني از هر ١٠ هزار ايراني فقط يك نفر به اينترنت پرسرعت دسترسي دارد، همين تعداد كم پورت اينترنت پرسرعت نيز فقط در شهرهاي بزرگ راه اندازي شده است. در حالي كه كشورهاي توسعه يافته اي مانند فرانسه اينترنت را با سرعت ٣٠ مگابيت بر ثانيه و سوئد با سرعت ١٠٠ مگابيت بر ثانيه، در اختيار كليه كاربران خانگي قرار داده اند.همچنين طبق برنامه اي كه در سنگاپور تدوين شده، قرار است تا سال ٢٠١٠ به هر كاربر خانگي يك گيگا بيت در ثانيه پهناي باند اختصاص يابد.( بدين شكل در واقع سرعت اينترنت برابر با يك گيگا بيت بر ثانيه خواهد بود).
دكتر جلالي توضيح مي دهد: در شهر سئول كره جنوبي، اينترنت رايگان وجود دارد كه در بسياري مكان هاي تجاري با استفاده از آن فرآيند دانلود با سرعت ١٦/٢ مگابيت بر ثانيه انجام مي گيرد. اين در حالي است كه در حالت عادي در ايران اغلب سرعتي بيشتر از ٥ كيلو بيت بر ثانيه براي دانلود در اختيار نداريم يعني سرعت اينترنت رايگان كره جنوبي حدود ٥٠٠ برابر اينترنت پولي در كشورماست.عضو هيئت علمي دانشگاه علم و صنعت در ادامه مي افزايد: يكي از دلايل عمده عقب ماندگي كشور در عرصه كاربردهاي فناوري اطلاعات، نگراني از ارائه خدمات ADSLاست. چون مسئولان معتقدند با اينترنت پرسرعت امكان دانلود بعضي فيلم هاي نامناسب وجود دارد؛ اين در حالي است كه افراد بسيار كمي به دنبال اين مسائل هستند و از سوي ديگر اين افراد از هر راهي كه ممكن باشد، كار خود را انجام خواهند داد.در حال حاضر سطح توسعه يافتگي كشورها براساس پهناي باند اينترنت سنجيده مي شود و فراواني اطلاعات يا داده هاي الكترونيكي روي شبكه اينترنت معيار توسعه يافتگي كشورهاست كه متاسفانه در هر ٢ مورد ذكر شده ، ما دچار مشكل جدي هستيم.دكتر جلالي تاكيد مي كند: آن چه ما به عنوان اينترنت استفاده مي كنيم، در حال حاضر در كشورهاي پيشرفته منسوخ شده است و به آن نام اينترنت اطلاق نمي كنند.دكتر احمد يحيايي ايله اي، استاد دانشگاه و كارشناس ارتباطات، مي گويد: قيمت اينترنت پرسرعت در تركيه ١٢ برابر ارزان تر از ايران است. در حالي كه تركيه يكي از كشورهاي رقيب ايران در دستيابي به اهداف ترسيم شده در سند چشم انداز توسعه ٢٠ ساله ايران مي باشد. اگر قرار است ما در زمينه فناوري اطلاعات و ارتباطات در جايگاه اول منطقه قرار بگيريم، بايد تسهيلات بيشتري براي افزايش شاخص ضريب نفوذ اينترنت پرسرعت اختصاص دهيم.وي مي افزايد: واگذاري اينترنت پرسرعت رايگان در عربستان به مردم و اماكن تجاري و صنعتي، يكي ديگر از اقدامات كشورهاي هم جوار ما در اين زمينه مي باشد.وي مي افزايد: حتي دانشگاه هاي ما نيز از اينترنت پرسرعت بي بهره اند و بايد هزينه هاي سنگين بابت پهناي باند بپردازند. دكتر يحيايي تصريح مي كند: تصميم ناگهاني دولت در خصوص ايجاد محدوديت براي اينترنت پرسرعت تا سقف ١٢٨ كيلو بيت بر ثانيه براي مشتركان خانگي و ارائه پهناي باند با قيمتي چند برابر قيمت تمام شده به شركت ها باعث شد تا بسياري از شركت هاي PAPو ICPكه براي فروش پورت هاي خود سرمايه گذاري هاي سنگين كرده بودند، با ضرر و زيان و حتي ورشكستگي مواجه شوند و نتوانند به تعداد پيش بيني شده، پورت هاي مذكور را به فروش برسانند.وقوع اين اتفاقات به دليل عمل نكردن شركت هاي ياد شده به تعهداتشان باعث شد شركت مخابرات به بهانه ناتواني بخش خصوصي در واگذاري اينترنت پرسرعت خود راسا وارد عمل شود كه اين امر مخالف سياست هاي كلي كشور در قالب اصل ٤٤ قانون اساسي مبني بر توسعه بخش خصوصي مي باشد.مهندس مسعود رياضيات، رئيس انجمن ISPهاي (شركت هاي ارائه دهنده اينترنت) ايران، مي گويد: اينترنت پرسرعت يا ADSL با سرعتي كمتر از ٥١٢ كيلو بيت در ثانيه در ساختار استانداردهاي بين المللي هيچ معنا و مفهومي ندارد و در واقع اينترنت پرسرعت تلقي نمي شود. به عبارت ديگر اينترنتي كه تحت عنوان پرسرعت و ADSL با سرعتي كمتر از ١٠٠ كيلو بيت بر ثانيه در حال حاضر در ايران به مردم ارائه مي شود، اصلا اينترنت پرسرعت نيست. چرا كه متوسط جهاني سرعتADSLحدود ٢ مگابيت بر ثانيه است.وي در مورد علت توسعه نيافتن اينترنت پرسرعت در ايران مي گويد: شركت مخابرات، پهناي باند را با قيمتي چند برابر قيمت تمام شده در اختيار شركت هاي خصوصي PAPو ICPقرار مي دهد و از سوي ديگر سرعت ADSLرا به ١٢٨ كيلوبيت بر ثانيه محدود كرده كه اين مسئله باعث كاهش مشتركان اين سرويس شده است. همچنين شركت مخابرات تعرفه زيادي براي انتقال پهناي باند از يك مركز تلفن به مركز ديگر براي شركت هاي PAPمحاسبه مي كندمهندس رياضيات مي افزايد: شركت مخابرات با استفاده از منابع بودجه دولتي اقدام به كابل كشي فيبرنوري كرد كه بيش از ٥٠ درصد اين فيبرها به دليل تعرفه بالا تاريك يا بدون استفاده مانده است؛ در حالي كه مي توان با كاهش تعرفه پهناي باند و حذف تعرفه هاي انتقال پهناي باند بين مراكز تلفن زمينه افزايش پورت هاي اينترنت پرسرعت فعال را فراهم كرد.مهندس كشوري كارشناس فناوري باند پهن و عضو گروه تحقيقاتي و مخابراتي طيف نيز مي گويد: در كشور ما نيز وزارت ICTدر دولت قبل، تلاش هايي را براي ورود فناوري هاي نوين ارتباطاتي در كشور انجام داد كه نتيجه آن اعطاي مجوزهايي تحت عنوان انتقال داده ها از طريق اينترنت پرسرعت به شركت هاي خصوصي با عنوان PAPبود. دارندگان اين مجوزها بايد اينترنت پرسرعت را در اختيار مشتركان قرار مي دادند. هر يك از اين ١٣ شركت متعهد شدند كه ٢٠ هزار پورت ADSLرا در حداقل ٢٠ استان كشور نصب و راه اندازي كنند. در حال حاضر كه حدود ٣ سال از اعطاي مجوز مي گذرد، بيش از ٢٠٠ هزار پورت نصب شده ولي كمتر از ١٠٠ هزار پورت به فروش رسيده است. در واقع ميزان نفوذ اينترنت پرسرعت در ميان ايرانيان كمتر از ٠١/٠ درصد مي باشد و اين در حالي است كه در برنامه چهارم توسعه تصريح شده است كه تا پايان برنامه چهارم (سال ١٣٨٨) بايد ٥/١ ميليون پورت وجود داشته باشد. يعني در پايان سال سوم (١٣٨٦) بايد حدود ٩٠٠ هزار پورت فعال باشند؛ در حالي كه هم اكنون ، با دستيابي به تنها يك نهم اين ميزان از برنامه چهارم توسعه در زمينه گسترش نفوذ اينترنت پرسرعت بسيار عقبيم.مهندس كشوري مي افزايد: اگر قوانين، آيين نامه ها، بخش نامه ها، اسناد و حتي موضع گيري ها و اظهارنظرهاي مسئولان مخابراتي كشور را در سال هاي اخير بررسي كنيم، به اين نتيجه مي رسيم كه ارتباطات باند وسيع جايگاه قابل قبولي در سياست گذاري هاي كلان بخش مخابرات نداشته و متاسفانه حتي در بسياري از اسناد و سياست گذاري هاي پايين دستي نيز مورد بي مهري قرار گرفته است.مهندس علمي دبير انجمن شركت هاي اينترنتي نيز مي گويد: در حال حاضر باوجود تلفن هاي ثابت PCM4 و PCM8كه در قالب آن ها مخابرات با استفاده از يك كابل به ٤ يا ٨ خانواده خط تلفن واگذار مي كند، كاربران در بسياري از شهرها، عملا از دسترسي به اينترنت پرسرعت محرومند به عنوان مثال بيش از ٥٠٠ هزار نفر در تهران، حتي اگر تمام شرايط هم فراهم باشد به هيچ وجه قادر نيستند از اينترنت پرسرعت استفاده كنند، زيرا بهره گيري از اينترنت پرسرعت نياز به يك خط تلفن با يك كابل مجزا دارد.
منبع: [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]