[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] برنامه زمانی پخش تلویزیونی یا رادیویی (لینک برنامه پخش لیگ برتر انگلستان)
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] برنامه ریزی برای پخش؛ زمانبندی پخش
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] برنامه زمانی پخش تلویزیونی یا رادیویی (لینک برنامه پخش لیگ برتر انگلستان)
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] برنامه ریزی برای پخش؛ زمانبندی پخش
خسته نباشین دوستان !
برای اسم جمع فعل همراه با s میاد یا نه ؟
مثلا :
a team get less points
یا
a team gets less points
سپاس
team هم حالت جمع داره و هم مفرد..
- وقتی میخوایم به مجموعه ای از افراد اشاره کنیم به حالت جمع به کار میره.
- وقتی میخوایم به عنوان یک واحد ازش استفاده کنیم به حالت مفرد
مثلن
- تیم در حال خوردن غذا هستند (حالت جمع)
The team are having their meals
- اون تیم از بقیه تیم ها بهتره (حالت مفرد)
That team is definitely better than the other teams
توی مثال شما هم بسته به ادامه ی جمله ، فعل میتونه جمع یا مفرد باشه. ولی؛ چون قبل از team از a استفاده کرده نشون میده که داره از یک "چیز واحد" صحبت میکنه نه از اعضای تیم. بنابراین بهتره که از حالت مفرد استفاده بشه.
A team gets less points
سلام
چندین بار این تست رو اشتباه زدم نمی تونم درس معنی اش کنم
جمله اش اینه
When you read something you've written on the computer screen, it often looks all right although you should always proof read it first.
(a) check
(b) prove
(c) proof
(d) proven
ممنون میشم راهنمایی کنید //
proofreading یا همون proof read یک تکنیک هست. بیشتر مقاله ها پس از اینکه نوشته میشن و ویرایش میشن و پیش از اینکه به مرحله ی چاپ برسن باید proof read بشن. proofreading تو فارسی "نمونه خوانی" ترجمه شده. نمونه خوانی به معنای از بین بردن اشکالات متن هست. این مرحله بعد از مرحله ی ویرایش صورت میگیره. یه جورایی میشه گفت بسیار شبیه ویرایش هست ، ولی هم دقتش از اون بیشتره و هم جنبه ی مختلفی از متن رو نگاه میکنه.
پس معنی جمله ی شما یه چنین چیزی میشه :
وقتی شما چیزی که خودتون تو کامپیوتر نوشتین رو میخونین، بیشتر موارد درست به نظر میرسه ولی شما همیشه باید اون رو نمونه خوانی کنید.
البته من نمیدونم تست این جمله گدوم قسمتش بود ، سوال بود یاباید کلمه ای رو درست میکردیم.
دوستان یه سوال دارم
چرا اکثر زبان آموزها تو ایران لهجه ی آمریکایی رو انتخاب میکنن؟ من خودم تا حالا کسی رو ندیدم که بگه از لهجه ی بریتانیایی خوشش میاد!(البته تو فضای مجازی بعضی ها رو دیدم که لهجه ی بریتانیایی کار میکنن)
این به خاطر اینه که لهجه ی آمریکایی راحت تره؟؟؟
از جهت عمومی بله امریکن اصولن مشکلات کمتری داره و همچنین بعدن مشکلات کمتری رو متوجه شما میکنه. به نظر من بیشترین دلیلش اینه که بریتیش یه لهجه ی ثابت نیست و انواع بسیار مختلف داره که گاهی زمین تا آسمون با هم فرق دارند ، به شکل پایین دقت کنید تا متوجه منظورم بشید، عجیب ترینش به نظر ایرلندیه.. اسکاتلند هم که به زودی قراره مستقل بشه.
ولی لهجه هایی که در سطح ایالات متحده وجود دارند تقریبن یکنواخت و یکسان هستند و تفاوت عمده ای با هم ندارند؛ این رو من همیشه میگم : "امریکن همیشه راه راحت تر رو انتخاب میکنه و در پی پیچوندن نیست"
به نظر بنده کسی که میخواد از بین این دو انتخاب کنه بهتره اول به این سوال جواب بده : "هدفش از یادگیری انگلیسی چیه و چه استفاده ای میخواد ببره ازش؟ " بعد بنده به شما میگم که کدومش مناسب شماست.
امین جان یه سوالی پیش اومده واسم: من الان خودم ترم دو ادبیات انگلیسی هستم. همین الان تو سایت BBC قسمت رادیوهای محلیش دارم به رادیو اسکاتلند گوش میدم. من که خودم شاید 10 درصدش رو بفهم. ولی از استادام هم که پرسیدم حتی اونهایی که دکترا دارن خیلی در لیسنینگ قوی نیستن و من خودم به شخصه کسی رو ندیدم که 100 درصد BBC استاندارد رو متوجه بشه!!!
میخوام بگم که مثلا در رشته من که ادبیات هست لازم هست که به عمق مطالب عمومی زبان توجه بشه و یا نه، چون آکادمیک پیش میره فقط کسب مهارت بالا به صورت تخصصی نیازه. منظورم اینه که تو آموزشگاه های زبان به مطالب عمومی پرداخته میشه ولی تحصیلات دانشگاهی خوب اینجوری نیست و موارد خاص خودش رو میطلبه. از اونجایی که من علاقه بسیاری به شعر و داستان و در کل ادبیات دارم ، به نظرت فقط در این زمینه سرمایه گذاری کنم و یا نه؟ حقیقتش من هیچ علاقه ای ندارم بعد از اینکه لیسانس رو گرفتم باز برم مثه خیلیا تو آموزشگاه تدریس کنم (به فکر دکترا هستم). خوب اونایی که آموزش خوندن بحثشون جداست. میدونی من الان خیلیا رو تو دانشگاه میبینم که به عنوان مثال ارشد ادبیات هستن و فقط در همین زمینه ادبیات تبحر دارن و دیگه عمومیت رو رها کردن و به صورت عمیق دارن به ادبیات میپردازن، حتی شاید در مباحثی از قبیل اسپیکینگ (عمومی) و غیره زیاد قوی نباشن ولی در میاحث تخصصی ید طولایی دارن.
Last edited by intellectual2009; 13-09-2013 at 17:16.
بله اسکاتیش و ایریش در حد یک زبان مستقل میشه بهشون نگاه کرد.. فاصله ی زیادی از انگلیسی استاندارد گرفته اند. فهمیدن کلمات در حین صحبتهاشون یک طرف، درک معنی کلماتشون به یک طرف دیگه.. درواقع چیزی که زبان انهارو وحشتناک میکنه لیسنینگ و فهمیدن حرفاشون نیست، بلکه اشراف به درک معنی حرفاشون است. همین خودش یکی از ترسهایی است که باعث میشه کسی جرات نکنه بره طرف لهجه ی بریتیش ، هرچند من این ریسک رو قبول کردم : دی
نمی دونم واقعن چرا ، حالا ادبیات که جای خودش رو داره ولی در مترجمی هم با اینکه هدف از این رشته آماده کردن دانشجو برای شرایط واقعی کار است ولی تحصیل توی این رشته بیشتر یه جنبه ی اکادمیک داره یک جنبه ی تئوریک. شاید به خاطر کمبود وقت باشه؛ توی دانشگاه بیشتر سعی میکنن مباحث تخصصی رو به دانشجو آموزش بدن؛ وقتی دانشجو میاد بیرون میبینی مباحث بسیار پیچیده ی زبان رو به راحتی درک میکنه ولی در جنبه ی عمومی با یک ضعف نسبی روبرو هستش؛ برای کسی که مترجمی میخونه به نظر من دانشگاه به تنهایی کافی نیست و باید خودش هم به طور شخصی کار کنه گرنه اون چیزی که باید بشه ، نمیشه. رشته ی ادبیات هم کمی از مترجمی نداره و اونم به اندازه ی کافی مباحث مرتبط با ترجمه رو شامل میشه. مسلمن شما هم می تونید مث خیلی از افراد دیگه بدون اینکه کوچکترین نیازی به دانش اسپیکینگ و لیسنینگ داشته باشید بخوبی از مهارتهای تخصصیتون استفاده کنید، اما فرق شمایی که میری و مباحث عمومی رو به طور شخصی فرا میگیری و با دنیای واقعی وارد ارتباط میشی با اون شخصی که فقط در یک بخش از زبان انگلیسی مهارت داره چیه ؟ در هرصورت من پیشنهادم به شما اینه که خودتون حتمن در کنار دانشگاه فعالیت داشته باشید.. زبان یه عشقه یه علاقس، ماهایی که زبان کار میکنیم فقط به خاطر این نیست که پس فردا یه پولی بزاریم توی جیبمون ازین راه؛ پس چرا تلاش نکنیم خودمون رو تا حد ممکن کامل کنیم ؟
شک نکن درست رو باید تا مقطع دکترا ادامه بدی، وقتی به اونجا میرسی خیلی حرفها برای گفتن داری.. کارشناسی اصلن کافی نیست، یعنی یجورایی حیفه به نظر من اگه اینجا رهاش کنیم. بیشتر نشون از کسی میده که به زور اومده رشته زبان... ولی خوشبختانه علاقه داری و این خودش خیلی مهمه..
ما هم ک فقط آخر شب اینجا پست میدیم : دی
خوب امین عزیز، قربون دستت یه کمکی به منم بکن دوست دارم این ریسک رو بکنم.از کجا باید در مورد بریتیش شروع کرد؟ منابع؟ و ...
یه سوال دیگه: راز و رمز Advanced Speaking چیه؟ میدونی تو آموزشگاه های زبان دانش جوها و همین طور مدرسین از یک سری از لغات خاص استفاده میکنن و فراتر از اونها نمیرن. همینطور در free discution هایی که دارن هم همین منوال اتفاق میافته و دایره لغات کاملا مشخصه!!!( مثلا من خیلی شنیدم که میگن: I have a lot of interests ، اما من ندیدم یکی بیاد این رو به صورت پیشرفته به کار بگیره و بگه: I have a wide diversity of interests.) حالا اگه بخوای به صورت کاملا پیشرفته صحبت کنی و لغات متفاوت رو بکار ببندی چاره چیه؟ اگه بخوای مثه یه native به صورت کاملا fluent صحبت کنی و مکث نداشته باشی چاره چیه؟ میدونی من در همین کانال های انگلیسی افرادی رو میبینم که با اینکه native نیستن کاملا سلیس و روان صحبت میکنن و روی کلمه ها و جمله هاشون با قدرت باور نکردنی مانور میدن!!! ( البته هندی ها و پاکستانیا منظورم نیست، که به جای zero میگن jero
).... خوب علت چیه؟ این هست که چندین سال دارن اونور زندگی میکنن؟ این هست که IQ بالایی دارن؟ چیه؟
اگه بخوای از انگلیسی basic فاصله بگیری، اگه بخوای تو جمله هات از نقل قول دیگران ، از صرب المثل ها استفاده کنی، اگه بخوای با کلمات بازی کنی، اگه بخوای writing بسیار پیشرفته داشته باشی، چاره چیه؟
و اینکه از کجا باید بفهمی در چه مکانی چه لغتی استفاده کنی؟ مثلا در دیکشنری کلمه accuse داریم و کلمه charge. خوب اومده واسه charge گفته که formal هست. ببین در همین آموزشگا ها من مدرسایی رو میشناسم که واسه تمام مواقع میان از یک کلمه استفاده میکنن!!! همیشه از avenue استفاده میکنن ( به جای alley) ...همیشه از especially به جای specially استفاده میکنن...condemned و convicted رو به جای هم به کار میبرن... و یا stare و gape رو به جای هم استفاده میکنن!!! حتی در همین آموزشگاه های بسیار معتبر!!!اصلا یه وضعیه!!!
. حتی در همین مشهد پای صحبت یکی از مدرسهای آیلتس که نمره 9 داره میشینی میبینی از فرمول و تست صحبت میکنه!!!
و اینکه جای idiom ها کجاست. ببین مثلا من تو یکی از اشعار خوندم که اومده واسه از صبح تا شب گفته : From down to dusk و یا جملاتی مثه Hope against hope و یا Hope springs eternal... و یا حتی کلمه ای مثه dwell خوب این کلمه در متون ادبی خیلی فراوونه مثلا :
Once upon a time, in a far-off land, there dwelt a handsome prince، ولی خوب جایگاه واقعیه این جملات در گفت و گوهای روزمره؟؟؟
( یه سوال دیگه ---شرمنده زیاد شد---: علت اینکه یه کلمه مثله woodsman تو دیکشنریهایی مثه Oxford و یا Merriem هست ولی در Cambridge نیست، چی میتونه باشه!!!)
Last edited by intellectual2009; 14-09-2013 at 10:29.
هم اکنون 3 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 3 مهمان)