سينما 4 ، سينما اقتباس ، فیلم سینمایی شبکه 3 و 1 (گفتگو و معرفي فيلم ها)

[S@eid]

فیلم این هفته سینما1 چیه؟

عجله نکن عزیز ... احتمالا فردا مشخص میشه ...
--------------------------------
یه مطلب دیگه در مورد بعداز ظهر نحس توی سایت ایسنا دیدم گفتم بد نیست اینجا هم بزارم ...

به انگيزه‌ي پخش سينمايي «بعد ازظهر نحس»
فيلمي تكراري با دوبله و شخصيتي تازه


سينمايي «بعدازظهر نحس» در حالي پنج‌شنبه، 31 خرداد ماه در قالب برنامه «سينما يك» از تلويزيون پخش شد كه درست دو سال قبل نيز شاهد پخش اين فيلم تحت عنوان «بعدازظهرسگي» در قالب جشنواره تابستاني فيلم‌هاي سينمايي شبكه دو سيما بوديم.

به گزارش خبرنگار سرويس تلويزيون ايسنا، سينمايي «بعدازظهر نحس» يا «بعد از ظهر سگي»(Dog day afternoon) با دوبله‌اي جديد نسبت به آن چه پيش از اين در تلويزيون شاهد بوديم به روي آنتن رفت؛ در اين ميان افشين زي‌نوري با صداپيشگي «لئون» شخصيتي جديد را براي وي رقم زد. صداي اين شخصيت كه در دوبله نخست آن به وضوح حكايت از نوع بيماري او داشت پس از دو سال و به دليل مميزي‌هاي تلويزيوني به شيوه‌يي ديگر تغيير شكل داد تا تلاش‌هاي آل پاچينو براي تامين مخارج عمل جراحي «لئون» براي بيننده ايراني در هاله‌اي از ابهام باقي بماند...

درباره فيلم

سينمايي «بعدازظهر نحس» محصول سال 1975 آمريكاست كه توسط سيدني لومت كارگرداني شده است.
اين فيلم در مدت زمان دو ساعت و 4 دقيقه يك كمدي سياه است كه در خلال آن از هيچ موسيقي استفاده نمي‌شود.
حوادث فيلم در اواخر دهه 60 اوايل دهه 70 اتفاق مي‌افتد و سرقت از بانك در حقيقت استعاره‌اي براي طغيان فرهنگي در آمريكا در اين مقطع زماني است. سارقان بانك شخصيت‌هايي منفي و جنايتكار نيستند، بلكه قهرماناني هستند كه همانند رابين هود، پول‌ها را از ثروتمندان گرفته و به نيازمندان مي‌بخشند.
«بعدازظهر نحس» محصول دهه 1970 است؛ دوراني كه استوديوهاي فيلمسازي مهم بازيگران را بر اساس استعداد و توانايي‌هايشان انتخاب مي‌كردند و نه زيبايي و ستاره بودن.
در اين دوران استوديوها فيلمنامه‌نويسان حرفه‌يي را به استخدام خود در مي‌آوردند تا فيلمنامه‌هاي با هدف نقد معضلات اجتماعي و سياسي به نگارش درآورند. دوراني كه فيلم‌هايي كه حرفي براي گفتن داشتند، به شدت تشويق مي‌شدند.
«بعدازظهر نحس» مولود چنين مقطع فرهنگي است. دوراني كه هيچ‌گاه تا به امروز در آمريكا تكرار نشده است. اين فيلم همچنين در مقام مقايسه، بارها از سوي منتقدان ايراني با «آژانس شيشه‌يي» مشابه دانسته شده و بسياري بر اين عقيده‌اند كه ساخته حاتمي‌كيا نمونه‌اي ايراني شده از بعدازظهر نحس است.
«بعدازظهرنحس» در ايران فيلمي قابل توجه به شمار مي‌آيد و علاوه بر اكران در بيست و چهارمين جشنواره بين‌المللي فيلم فجر، فيلمنامه آن در بسياري از دانشكده‌هاي ايران نقد و بررسي مي‌شود...

حضور در جشنواره‌هاي جهاني و اكران در سينماها

سينمايي «بعدازظهرنحس» براي نخستين بار 21 دسامبر 1975 در سينماهاي آمريكا به روي پرده رفت و با فاصله‌اي اندك از اين زمان استراليا نيز اكران شد.
اين فيلم اوايل سال 1976 نيز در كشورهاي سوئد، هلند، هنگ‌كنگ، فنلاند، ژاپن، آلمان غربي و نروژ به روي پرده رفت.
«بعدازظهرنحس» هم‌چنين در سال‌هاي 2004 و 2007 نيز به ترتيب در كشورهاي هلند و فرانسه براي بار ديگر اكران شد. ساخته لومت در جشنواره‌هاي جهاني از موفقيت قابل توجهي برخوردار بود. به نحوي كه در سال 1976 در 6 پخش نامزد دريافت جايزه اسكار شد و سرانجام اسكار بهترين فيلمنامه را به خود اختصاص داد.
«بعدازظهر نحس» در همان سال با حضور در جشنواره بافتا نيز در 6 بخش نامزد دريافت جايزه شد و عنوان بهترين بازيگر نقش اول مرد و بهترين تدوين را دريافت كرد.
حضور در جشنواره گلدن گلاب درسال 1976 نيز براي ساخته لومت كانديداتوري 7جايزه را در پي داشت. اين فيلم در انجمن‌هاي منتقدان كانزاس سيتي، لس‌آنجلس، جايزه فيلم ديويد دوناتلو و جشنواره بين‌المللي سن سباستين نيز موفق ظاهر شد...

بازيگران فيلم

آل پاچينو در فيلم «بعد از ظهر نحس» زماني كه 35 سال داشت نقش يك دزد ناشي را بازي مي‌كند و از آن نقش‌هايي است كه فقط مادر آن شخصيت مي‌تواند برايش دل بسوزاند. اما پاچينو چنان از عهده ايفاي آن برآمده كه همه تماشاگران فيلم دلشان به حال او مي‌سوزد.
مي‌گويند سيدني لومت از آل پاچينو خواسته بود كه تا حد ممكن نقش را نزديك به شخصيت خودش بازي كند و آل پاچينو نيز در حركت پاندول وارش از مهرباني به ترسناكي و از غرور به درهم ريختگي اين مساله را رعايت كرده و شخصيتي استوار را تا به انتهاي فيلم به تصوير كشيده است.
پاچينو سر صحنه فيلم به لومت اعتقاد زيادي داشت و لومت هم آن چنان صحنه را براي آو آماده كرده بود كه انگار واقعا مي‌خواهد بانك بزند.
لومت اعتقاد داشت پاچينو يك نيروگاه هسته‌يي واقعي و متحرك است او براي ايفاي اين نقش جايزه انجمن منتقدان فيلم لس‌آنجلس و بنياد بافتا را به دست آورد.
علاوه بر پاچينو بازيگراني چون پنه لوپه آلن، سالي بويار، جان كازيل، كارون كين، ساندرا كازان، مارسيا جين كورتز و آمي‌ لويت به ايفاي نقش پرداخته‌اند.

درباره كارگردان

سيدني لومت از جمله كارگرداناني است كه نسبت به طرح افراد و چهره‌هاي خود ساخته و ارائه جنبه‌هاي گوناگون از زندگي اجتماعي بر پرده سينما علاقه نشان مي‌دهد. او كه براي نخستين بار در سن 4 سالگي بر روي صحنه رفته بود، از 14سالگي در نيويورك بزرگ شد و تحصيلات عالي‌اش را در رشته‌ ادبيات دراماتيك دانشگاه كلمبيا طي كرد.
نخستين فيلم لومت با عنوان‌«12 مرد خشمگين» هنرنمايي هنري فاندا تكميل شد و پس از آن فيلم‌هايي چون قتل در قطار سريع‌السير، شبكه، كار و كسب خانوادگي وگلدريا را ساخت.
..

[w0rm]

ولي عجب خوش موقع اين فيلم گاهي به آسمان نيگا كن رو گذاشتنا
يعني تو اين 2 , 3 سالي كه از سينما ماورا ميگذره تمام فيلمهايي كه گذاشته از اين فيلم پر معنا تر بودن ؟؟؟
همه دستمال كثيف گرفتن كه , به غير از ... ! داشتم فكر ميكردم ديدم همه قشري از جامعه همه خطا كار بودن اِِ منم خطا كردم كاش ميشد يه جنگي بشه برم شهيد شم تا ... !

[StAtIc]

کلا فیلم قشنگی بود!من که شحصا خیلی حال کردم باهاش!

[Hectorist]

ولي عجب خوش موقع اين فيلم گاهي به آسمان نيگا كن رو گذاشتنا
يعني تو اين 2 , 3 سالي كه از سينما ماورا ميگذره تمام فيلمهايي كه گذاشته از اين فيلم پر معنا تر بودن ؟؟؟
همه دستمال كثيف گرفتن كه , به غير از ... ! داشتم فكر ميكردم ديدم همه قشري از جامعه همه خطا كار بودن اِِ منم خطا كردم كاش ميشد يه جنگي بشه برم شهيد شم تا ... !

البته این فیلم رو یک بار دیگه هم همین سینما ماورا گذاشته بود

یکی از نقاط قوت فیلم هم داستان فیلم بود که از روی داستان بولگاکف ( مرشد و مارگاریتا ) نوشته شده بود.
جرات فرهاد توحیدی نویسنده فیلمنامه گاهی به آسمان نگاه کن هم قابل تحسینه که بعد از اومدن اسم خودش در قسمت cast ، نوشته شده بود برداشتی آزاد از داستان مرشد و مارگاریتا
( این کتاب رو بخونید خیلی چیزهای جالبی داره که توی فیلم ازش صحبت نشده و یا عوض شده . )

راستی یک جای نقد فیلم تبریزی گفت ما از تروکاژ استفاده نکردیم . چند دقیقه بعد عالمی از تبریزی سئوال کرد اگه شما تروکاژ نداشتین ، اون قسمتی که دکمه رو هاتف به هوا میندازه چی بود ؟؟؟ ( زد تو دهن تبریزی )

[S@eid]

به بهانه پخش "گاهی به آسمان نگاه کن" ...

مهمترین ویژگی فیلم سینمایی "گاهی به آسمان نگاه کن" کمال تبریزی بیان بسیار ساده و آمیخته با نوعی طنز ظریف و پنهانی است که علاوه بر ایجاد جذابیت شرایطی را فراهم می‌کند که مسائل اعتقادی به شکل همه‌فهم ارائه شود. به گزارش خبرنگار مهر، تبریزی پیش از "گاهی به آسمان نگاه کن" فیلم "لیلی با من است" را ساخته که نشاندهنده تیزهوشی وی و تسلط بر سینما به عنوان یک ابزار بیانی است. اثری جسورانه و قابل اعتنا که دفاع مقدس را از زاویه ای دیگر مورد بررسی قرار می دهد. موفقیت هایی که این اثر در جذب مخاطب خاص و عام به دست می آورد، الگویی در اختیار فیلمساز قرار می دهد تا به سمت ساده گویی و اشاره ظریف به مسائل برود.

مضمون "گاهی به آسمان نگاه کن" تکراری است. برخی مسائل اخلاقی و اعتقادی که در فیلم مطرح می شود بین مردم کاملا شناخته شده و تاکنون مورد استفاده فیلمسازان مختلف قرار گرفته، اما شیوه به کارگیری مفاهیم از سوی تبریزی اثر را متمایز می کند. فیلم به گونه ای این مسائل یا به عبارتی شعارهای اخلاقی را مطرح می کند که شکل پندآمیز نداشته باشد و در وقایع مختلف قصه به گونه ای نرم و ظریف به ذهن بیننده منتقل شود.

البته وقتی به این مسائل اشاره می شود باید در وهله نخست از فیلمنامه محکم و قابل توجه اثر یاد کرد که توانسته ظرفیت تصویرسازی مناسب را در اختیار کارگردان قرار دهد. فرهاد توحیدی به عنوان فیلمنامه نویس به خوبی شرایط مضمونی قصه را درک کرده و به سمت بیان مفهوم پیش رفته است. هر چند با همه زیبایی متن به خصوص در زمینه دیالوگ نویسی که در مدت زمانی کوتاه بسیاری از مشکلات اجتماعی را مطرح می کند، اما برخی شخصیت ها در سایه قرار دارند.

هاتف روحی است که از آسمان به زمین می آید تا به آسایشگاه جانبازان برود و به سرنوشت آنها بپردازد. یکی از ساکنان آسایشگاه به نام بهمن برای چاپ آخرین کتابش مشکل دارد. روح پرستاری به نام هانیه که در زمان جنگ با بهمن آشنا شده و قصد ازدواج با یکدیگر را داشتند، از او می خواهد زودتر به او بپیوندد. دکتر آسایشگاه با تاجری به نام فاضلی زد و بند کرده. در همین زمان فاضلی می میرد و در مراسم ختم او رنجبر به عنوان شریک و حسابدار برخلاف خواسته اش طلب همه را می دهد. در این بین، دکتر هاتف را می بیند و دچار جنون می شود. در پایان مراسم ازدواج هانیه و بهمن در آسمان برپا می شود.

در این فیلم توجه بیش از اندازه به مسائل مادی، رواج دروغگویی و تجمل گرایی در بین افراد مختلف جامعه، بی توجهی عمومی نسبت به ایثارگران و اشاره به خیرینی که قصد خودنمایی دارند و درآمدشان را از راههای نامشروع کسب می کنند، بخشی از مسائلی است که در این فیلم مورد تاکید قرار می گیرد. همین گستردگی بیان مسائل مختلف موجب می شود برخی از شخصیت ها از جمله رنجبر و حتی دکتر در ابهام قرار بگیرند.

تا پایان فیلم به طور دقیق دلیل ناراحتی و سرگردانی هاتف مشخص نمی شود. چون به نظر می رسد او از ماموریت هایی که بر عهده اش گذاشته می شود، به هیچ وجه احساس رضایت نمی کند یا اینکه رنجبر به عنوان دست راست فاضلی با آنکه نمی خواهد، اما ناگهان دچار تحول می شود و انگار هیچ اختیاری از خود ندارد و هاتف و اصغر به زور می خواهند او را به بهشت بفرستند!

اصولا در زیرساخت فیلم این موضوع مطرح می شود که همه ما مسئول مستقیم اعمال و رفتارمان هستیم و باید نسبت به افکاری که در سر داریم یا کارهایی که انجام می دهیم، دقت نظر داشته باشیم. به عبارت بهتر، باید مواظب قلب مان باشیم که سیاهی در آن خانه نکند. همچنین این مسئله که شرایط ما در آخرت انعکاس مستقیم همان اعمالی است که در دنیا مرتکب شده ایم، در مجازات های فاضلی با بیانی سینمایی ارائه می شود که نقطه قوت فیلم است.

در زمینه اینکه آدم ها در زمان زنده بودن شان باید سیاهی ها را از قلب خود بزدایند تا در جهان دیگر از شرایط خوبی برخوردار باشند، موضوع به خوبی طرح می شود، اما تحول شخصیت ها به اندازه ای ناگهانی و دور از منطق است که انگار فیلمساز این بخش را مطرح می کند فقط برای اینکه فیلم وجه آموزنده خود را از دست ندهد. به عبارت دیگر، این فیلم به همان نسبت که در ساختار موفق است، در نتیجه گیری به کلیشه رومی آورد.

کمال تبریزی در خصوص نشان دادن ارواح بسیار خوب و خلاقانه عمل کرده. چون در بیشتر فیلم ها ارواح را فقط عده ای خاص می بینند و به همین خاطر از زندگی عادی کاملا جدا می شوند، اما در این فیلم حد فاصل دیده شدن ارواح توسط عده ای خاص برداشته می شود و این باور به راحتی در ذهن مخاطب جا می گیرد که روح درگذشتگان در میان ما حضور دارند. از سوی دیگر، ذهن مخاطب داستان را به صورت یکپارچه پیگیری می کند و به همین خاطر روابط میان شخصیت ها طبیعی تر به نظر می رسد.

نکته قابل توجه دیگر اینکه، فیلم تعدادی از بازیگران شناخته شده و مسلط را به کار می گیرد، ولی همه آنها به خوبی دیده می شوند. به خصوص اینکه جنس بازی هر کدام از این افراد با دیگران بسیار متفاوت است. رضا کیانیان، آتیلا پسیانی، حمید امجد، هانیه توسلی، اصغر نقی زاده، احمد آقالو و محمود حریرچیان جایگاه و سبک بازی متفاوتی دارند، اما بازیگردانی حرفه ای کیانیان و تطبیق درست نقش و بازیگر باعث استفاده مناسب فیلم از توانمندی هر کدام از این نقش پردازان شده است.

تبریزی در سکانس پایانی فیلم دست به کاری جالب توجه می زند. در صحنه ای که قرار است بهمن و هانیه با همدیگر ازدواج کنند، برخی شهدا به دیدن جانبازان می آیند. سعید در فیلم "از کرخه تا راین" با بازی علی دهکردی، مهرداد سلیمانی ایفاگر نقش دیده بان در فیلم "دیده بان"، مهدی فقیه بازیگر نقش پیرمرد در فیلم "هور در آتش" و سیدجواد هاشمی در نقش یکی از رزمندگان غواص فیلم "افق" از جمله نقش هایی هستند که در این فیلم زنده می شوند.

[AaVaA]

به بهانه پخش "گاهی به آسمان نگاه کن" ...

مهمترین ویژگی فیلم سینمایی "گاهی به آسمان نگاه کن" کمال تبریزی بیان بسیار ساده و آمیخته با نوعی طنز ظریف و پنهانی است که علاوه بر ایجاد جذابیت شرایطی را فراهم می‌کند که مسائل اعتقادی به شکل همه‌فهم ارائه شود. به گزارش خبرنگار مهر، تبریزی پیش از "گاهی به آسمان نگاه کن" فیلم "لیلی با من است" را ساخته که نشاندهنده تیزهوشی وی و تسلط بر سینما به عنوان یک ابزار بیانی است. اثری جسورانه و قابل اعتنا که دفاع مقدس را از زاویه ای دیگر مورد بررسی قرار می دهد. موفقیت هایی که این اثر در جذب مخاطب خاص و عام به دست می آورد، الگویی در اختیار فیلمساز قرار می دهد تا به سمت ساده گویی و اشاره ظریف به مسائل برود.

مضمون "گاهی به آسمان نگاه کن" تکراری است. برخی مسائل اخلاقی و اعتقادی که در فیلم مطرح می شود بین مردم کاملا شناخته شده و تاکنون مورد استفاده فیلمسازان مختلف قرار گرفته، اما شیوه به کارگیری مفاهیم از سوی تبریزی اثر را متمایز می کند. فیلم به گونه ای این مسائل یا به عبارتی شعارهای اخلاقی را مطرح می کند که شکل پندآمیز نداشته باشد و در وقایع مختلف قصه به گونه ای نرم و ظریف به ذهن بیننده منتقل شود.

البته وقتی به این مسائل اشاره می شود باید در وهله نخست از فیلمنامه محکم و قابل توجه اثر یاد کرد که توانسته ظرفیت تصویرسازی مناسب را در اختیار کارگردان قرار دهد. فرهاد توحیدی به عنوان فیلمنامه نویس به خوبی شرایط مضمونی قصه را درک کرده و به سمت بیان مفهوم پیش رفته است. هر چند با همه زیبایی متن به خصوص در زمینه دیالوگ نویسی که در مدت زمانی کوتاه بسیاری از مشکلات اجتماعی را مطرح می کند، اما برخی شخصیت ها در سایه قرار دارند.

هاتف روحی است که از آسمان به زمین می آید تا به آسایشگاه جانبازان برود و به سرنوشت آنها بپردازد. یکی از ساکنان آسایشگاه به نام بهمن برای چاپ آخرین کتابش مشکل دارد. روح پرستاری به نام هانیه که در زمان جنگ با بهمن آشنا شده و قصد ازدواج با یکدیگر را داشتند، از او می خواهد زودتر به او بپیوندد. دکتر آسایشگاه با تاجری به نام فاضلی زد و بند کرده. در همین زمان فاضلی می میرد و در مراسم ختم او رنجبر به عنوان شریک و حسابدار برخلاف خواسته اش طلب همه را می دهد. در این بین، دکتر هاتف را می بیند و دچار جنون می شود. در پایان مراسم ازدواج هانیه و بهمن در آسمان برپا می شود.

در این فیلم توجه بیش از اندازه به مسائل مادی، رواج دروغگویی و تجمل گرایی در بین افراد مختلف جامعه، بی توجهی عمومی نسبت به ایثارگران و اشاره به خیرینی که قصد خودنمایی دارند و درآمدشان را از راههای نامشروع کسب می کنند، بخشی از مسائلی است که در این فیلم مورد تاکید قرار می گیرد. همین گستردگی بیان مسائل مختلف موجب می شود برخی از شخصیت ها از جمله رنجبر و حتی دکتر در ابهام قرار بگیرند.

تا پایان فیلم به طور دقیق دلیل ناراحتی و سرگردانی هاتف مشخص نمی شود. چون به نظر می رسد او از ماموریت هایی که بر عهده اش گذاشته می شود، به هیچ وجه احساس رضایت نمی کند یا اینکه رنجبر به عنوان دست راست فاضلی با آنکه نمی خواهد، اما ناگهان دچار تحول می شود و انگار هیچ اختیاری از خود ندارد و هاتف و اصغر به زور می خواهند او را به بهشت بفرستند!

اصولا در زیرساخت فیلم این موضوع مطرح می شود که همه ما مسئول مستقیم اعمال و رفتارمان هستیم و باید نسبت به افکاری که در سر داریم یا کارهایی که انجام می دهیم، دقت نظر داشته باشیم. به عبارت بهتر، باید مواظب قلب مان باشیم که سیاهی در آن خانه نکند. همچنین این مسئله که شرایط ما در آخرت انعکاس مستقیم همان اعمالی است که در دنیا مرتکب شده ایم، در مجازات های فاضلی با بیانی سینمایی ارائه می شود که نقطه قوت فیلم است.

در زمینه اینکه آدم ها در زمان زنده بودن شان باید سیاهی ها را از قلب خود بزدایند تا در جهان دیگر از شرایط خوبی برخوردار باشند، موضوع به خوبی طرح می شود، اما تحول شخصیت ها به اندازه ای ناگهانی و دور از منطق است که انگار فیلمساز این بخش را مطرح می کند فقط برای اینکه فیلم وجه آموزنده خود را از دست ندهد. به عبارت دیگر، این فیلم به همان نسبت که در ساختار موفق است، در نتیجه گیری به کلیشه رومی آورد.

کمال تبریزی در خصوص نشان دادن ارواح بسیار خوب و خلاقانه عمل کرده. چون در بیشتر فیلم ها ارواح را فقط عده ای خاص می بینند و به همین خاطر از زندگی عادی کاملا جدا می شوند، اما در این فیلم حد فاصل دیده شدن ارواح توسط عده ای خاص برداشته می شود و این باور به راحتی در ذهن مخاطب جا می گیرد که روح درگذشتگان در میان ما حضور دارند. از سوی دیگر، ذهن مخاطب داستان را به صورت یکپارچه پیگیری می کند و به همین خاطر روابط میان شخصیت ها طبیعی تر به نظر می رسد.

نکته قابل توجه دیگر اینکه، فیلم تعدادی از بازیگران شناخته شده و مسلط را به کار می گیرد، ولی همه آنها به خوبی دیده می شوند. به خصوص اینکه جنس بازی هر کدام از این افراد با دیگران بسیار متفاوت است. رضا کیانیان، آتیلا پسیانی، حمید امجد، هانیه توسلی، اصغر نقی زاده، احمد آقالو و محمود حریرچیان جایگاه و سبک بازی متفاوتی دارند، اما بازیگردانی حرفه ای کیانیان و تطبیق درست نقش و بازیگر باعث استفاده مناسب فیلم از توانمندی هر کدام از این نقش پردازان شده است.

تبریزی در سکانس پایانی فیلم دست به کاری جالب توجه می زند. در صحنه ای که قرار است بهمن و هانیه با همدیگر ازدواج کنند، برخی شهدا به دیدن جانبازان می آیند. سعید در فیلم "از کرخه تا راین" با بازی علی دهکردی، مهرداد سلیمانی ایفاگر نقش دیده بان در فیلم "دیده بان"، مهدی فقیه بازیگر نقش پیرمرد در فیلم "هور در آتش" و سیدجواد هاشمی در نقش یکی از رزمندگان غواص فیلم "افق" از جمله نقش هایی هستند که در این فیلم زنده می شوند.

فکر نمیکردم سینما ماورا هم به تکرار بخوره!

[S@eid]

سینما یک این هفته :

برف پيما "The Snow Walker"



کارگردان
Charles Martin Smith



با بازی
Barry Pepper، Annabella Piugattuk، James Cromwell

محصول 2003 "کانادا"
مدت زمان :103 دقيقه ...

[S@eid]

سینما چهار این هفته :

روزنامه "The Paper"



کارگردان
Ron Howard



با بازی
Michael Keaton ، Marisa Tomei ، Glenn Close

محصول 1994 "امریکا"

مدت زمان :112 دقیقه ...

خلاصه فیلم :

سردبیر روزنامه حوادث (مایکل کیتون) در حال شکست از روزنامه های رقیب است که ماجرای درگیری دو سیاهپوست در یک جنایت او را به صدر اخبار روزنامه می آورد ، فیلم تلاش او برای ثبات بی گناهی دو سیاهپوست را به تصویر می کشد...

[AaVaA]

اینم که عید همین سال نشون داده!!

[Old Owl]

امشب صدفيلم «جاده» ساخته فدريکو فليني رو ميزاره .
اگر اين فيلم کلاسيک سينماي نئورئاليسم ايتاليا را نديدين حتما ببينين
اگر هم مثل من ديدين بازم ببينينش چون ارزش دوباره ديدن رو داره