مشاعره

[magmagf]

در اين سراي بي كسي ، كسي به در نمي زند
به دشت پر ملال ما، پرنده پر نمي زند

يكي ز شب گرفتگان، چراغ برنمي كند
كسي به كوچه سار شب، در سحر نمي زند

نشسته ام در انتظار اين غبار بي سوار
دريغ كز شبي چنين سپيده سر نمي زند

گذرگهيست پر ستم، كه اندرو به غير غم
يكي صلاي آشنا به رهگذر نمي زند

چه چشم پاسخ است از اين دريچه هاي بسته ات
برو كه هيچ كس ندا به گوش كر نمي زند

نه سايه دارم و نه بر، بيفكنندم ام سزاست
وگرنه بر درخت تر، كسي تبر نمي زند


تبریک به فرانک خانوم برا کاربر فعالی جدیدشون مبارکه فقط یه سوال خودتون پیانو میزنید؟؟


راستی چرا دیگه هیشکی شبا نیست

در کوچه باد می اید
در کوچه باد می اید
و من به جفت گیری گلها می اندیشم
به غنچه هایی با ساق های لاغر کم خون
و این زمان خسته ی مسلول
و مردی از کنار درختان خیس میگذرد
مردی که رشته های آبی رگهایش
مانند مارهای مرده از دو سوی گلوگاهش
بالا خزیده اند
و در شقیقه های منقلبش آن هجای خونین را
تکرار می کنند
ــ سلام
ــ سلام

سلام
مرسی اقا محمد
نه من فقط یک ذره گیتار بلدم اما پیانو خیلی دوست دارم
نمی دونم چرا کسی نیست شاید تو عید سرشون شلوغه

[tazkare]

میلیون ها بار گفتم توانا بود هر که دانا بود

[tazkare]

ده هزار بارگفتم توانا بود هر که دانا بود

[tazkare]

[QUOTE=magmagf;956214]
در کوچه باد می اید
در کوچه باد می اید
و من به جفت گیری گلها می اندیشم
به غنچه هایی با ساق های لاغر کم خون
و این زمان خسته ی مسلول
و مردی از کنار درختان خیس میگذرد
مردی که رشته های آبی رگهایش
مانند مارهای مرده از دو سوی گلوگاهش
بالا خزیده اند
و در شقیقه های منقلبش آن هجای خونین را
تکرار می کنند
ــ سلام
ــ سلام


می توان کاسه ی آ« تار شکست
می توان رشته ی این چنگ گسست
به چکاوک اما نتوان گفت نخوان

[sise]

نه طریق دوستانست و نه شرط مهربانی
که به دوستان یکدل سر و دست برفشانی

[magmagf]

یک لحظه برد شوق مرا بر لب کوثر
یک لحظه نشاند به غم از بی پر و بالی
دلواپس محصول دلم ورنه به تاراج
دادم همه دار و ندارم به زوالی

[sise]

یاران موافق همه از دست شدند
در پای اجل یکان یکان پست شدند
بودیم به یک شراب در مجلس انس
یک دور ز ما بیشترک مست شدند

[magmagf]

در امید عبثی دل بستن
تو بگو تا به کی آخر تا چند
از تنم جامه برآر و بنوش
شهد سوزنده لبهایم را
تا یکی در عطشی دردآلود
بسر آرم همه شبهایم را
خوب دانم که مرا برده زیاد
من هم از دل بکنم بنیادش
باده ای ‚ ای که ز من بی خبری
باده ای تا ببرم از یادش

[behzad1280]

شب بر سر من جز غم ایام کسی نیست
می سوزم و می سازم و فریاد رسی نیست
فریاد رس همچو منی کیست در این شهر
فریاد رسی نیست کسی را که کسی نیست

[magmagf]

تنها در میان تن ها چه عاشقانه مانده ام
در بیهودگی انتظار پیوستن به تو
چه بی صبرانه مانده ام.
چه خوانا دوریت را به سر در خانه نوشته اند
و من در نخواندن آن چه پافشارانه مانده ام.
چه بسیار است دورویی ها
فراموش کردن ها
و گسستن ها.
و من در این همهمه
چه صادقانه مانده ام.