شعر گمنام

[magmagf]

اگر تشنه ای برایت آب می آورم
از نیل
از می سی سی پی
از ولگا
از فرات
از راین
ولی
چشم انداز تنت را فقط
در سپیدرود می شویم

[magmagf]

زمستان بود

و

کبوتران درخت نشین را

گرمای درون خانه ها

از یاد برده بود

تنها ماییم

من

و

تو

ارزن به دستان ِ کبوتر پرست...

[magmagf]

همه چیز در نبودنت ناخواناست

عشق هرگز رخ نداده !

هوایم را داشته باشی اگر

در متن دلتنگی هام

همچنان به دنبال سطری می گردم

که بر آن نگاشته شده باشی

خوش خط و خوانا !

[semorena]

دلم گرفته، چقدر هم عجیب گرفته
انگار همه اشک همه بغض همه غم
چشم و گلو، روح من رو در آغوش گرفته
میان این همه دلتنگی، دل من سازی دگر نواخته
چقدر عجیب این ساز به روحم خو گرفته
دل مینوازد و روح به گوش جان شنیده
غم من تنها از خودم تنها در خودم و تنها برای خودم شنیدنیست
غم من همچون ضربان قلبم عاشقانه تا آخر خط زندگی جاریست
حتی اگر کور اگر کر اگر لال شوم
اشک من بغض من ساز دل من همه در کنارم
دل من گرفته، چقدر هم عجیب گرفته
دل مینوازد و روح به گوش جان شنیده

[دل تنگم]

دور ميشم از تو آروم مثل گذشتن از خواب
آرومتر از پرواز يه شبنم زير آفتاب
آروم مثل نسيمي که ميگذره از چمن
ميگذرم از کنارت همدم محبوب من
دور ميشم از پيش توآهسته اما خسته
حالا که بوسه خواب روي چشات نشسته
حالا ميرم که مهتاب اسم تورو صدا کرد
دست پر از تمنات دست منو رها کرد
سياه ترين خاطره تو قصه تو بودم
تو شعله ور تر از عشقمن از سرما سرودم
توجلوه طلوعي اي همصداي خوبم من
و به سايه بسپار من همدم غروبم من
همدم غروبم آروم ميرم مبادا رفتنمو ببيني
با چشماي پر از اشک سر راهم بشيني
ديگه وقتي نمونده تو دل اين شب تار
مي سپارمت به خاطر براي آخرين بار

[دل تنگم]

تنهایم تنهای تنهایم...

آزاد از امروز و فردایم...

مگه عاشقت نبودم...؟؟

مگه باورت نداشتم...؟؟

مگه آخرش خودم رو پای باورم نذاشتم...؟

مگه هرنفس نخواستم تو رو همنفس بدونم...؟

چی شد اون صدا که باید حالا با خودم بخونم...؟

تنهایم تنهای تنهایم

آزاد از امروز و فردایم

مگه عاشقت نبودم...؟؟

مگه پای قصه ها رو به شب تو وا نکردم...؟

مگه تا همین ترانه تو رو هم صدا نکردم...؟

تو رو هم صدا نکردم که نموندی عاشقانه

میخوام با خودم بخونم

برو از همین ترانه

تنهایم تنهای تنهایم...

آزاد از امروز و فردایم...

[دل تنگم]

زيباي من،
صداي پاي رفتن تو،
آن روزي كه با من صحبت نكردي،
روي شن هاي صحراي
دلم نقش بسته بود.
سوز مي آمد،
سردم بود،
و من به شدت يتيم شده بودم.
سوز و سرماي بي كسي و تنهايي مي آمد.
دلم براي تو تنگ شده است
اي نيمه دگر من
دلم براي تو تنگ شده است
من و تو،
چون ماه و خورشيد روبروي هم
هميشه سرگرم گفتگوي هم
تا كه ابر آمد و روي خورشيد و گرفت
(اكنون دل من شكسته و خسته است)
زيرا كه ماه لب فرو بسته است
روي صحنه شادكاميم
پشت صحنه ناشاد
مبادا پرده را بكشيد......

[Ar@m]

من به خودم قول داده ام
شبیه کوهها زندگی کنم
نه برای اینکه در برابر وزش بادهای قدرتمند
سرخم نمی کنند
نه برای اینکه فرسودگی پنهانشان را
هیچکس نمی فهمد
نه برای سکوت ابدی
و بلندای غرورشان
نه
من فقط حسودیم می شود
به آن جای خالی و تاریک
میان قلبشان
که قطارها هرروز
از میانش عبور می کنند
من حسودیم می شود جون
قلب من هم زیادی است

[دل تنگم]

فقط کسی معنی دل تنگی را درک می کند

که طعم وابستگی راچشیده باشد
پس هیچوقت به کسی وابسته نشو
که سر انجام آن وابستگی دل تنگی ست
آرزویم این است که یک روز فقط یک روز
توبرای من باشی
و بتوانم دست های گرمت را در دستانم بگیرم
تا شاید یخ دستان سرد و کبودم شکسته شود
بتوانم سرم را روی شانه هایت بگذارم
و هر لحظه بر آن ها بوسه بزنم
ای کاش
اشک هایم با دست های مهربان تو پاک می شد
اما تو هیچ وقت نتوانستی باور کنی

قلبی که غرورش شکسته در انتظار توست
در مقابل تو غرور معنا ندارد

نتوانستی باور کنی که دو چشم بی تاب من
که هر لحظه انتظار طلوع نگاه تو را می کشند
و ندانستی که دست هایم فقط

به دنبال گرمی دست های تو می گردند

سراپای وجود تو همه خوبیست
وهمین است که مرا آزار می دهد
تو خوبی اما من تو را ندارم
بیا و با نگاه چشمان زیبایت زندگی را به من برگردان
برگرد مگذار دوباره تنها شدن را تجربه کنم...

[دل تنگم]

ديگر همه چيز رو به اتمـام است
يك فصل ، گريز رو به اتمام است
آخـر ســر قصه يـك كــلاغ پـير
با نــاله ي ريـز رو به اتمـام است
كـابــوس دروغ چـشـم هاي تـو
با يك تـب تيـز رو به اتمـام اسـت
موضوعـيتم به مرگ مختوم است
پــرواي ستيـز رو به اتــمام است
دفتـرچـه ي خــاطـرات پ‍ـوسيــده
بر سينه ي ميز روبه اتـمام است
" از عـمق وجـود دوستـت دارم "
اين شـايعه نيز رو به اتمام است
ديــگر من و شعر و قصـه ي پاييز
ديگر هـمه چيز رو به اتمام است