اگر مانده بودی تورا تا به عرش خدا می رساندم
اگر مانده بودی تورا تا دل قِصه ها می كشاندم
اگر با تو بودم به شبهای غربت که تنها نبودم
اگر مانده بودی ز تو می نوشتم تو را می سرودم
مانده بودی اگر نازنینم زندگی رنگ و بوی دگر داشت
این شب سرد و غمگین غربت با وجود تو رنگ سحر داشتبا تو این مرغك پر شكسته مانده بودی اگر بال و پر داشتبا تو بیمی نبودش زطوفان مانده بودی اگر همسفر داشتهستیم را به آتش کشیدی سوختم من ندیدی ندیدیمرگ دل آرزویت اگر بود مانده بودی اگر می شنیدیبا تو دریا پر از دیدنی بود شب ستاره ، گلی چیدنی بودخاک تن شسته در موج باران در کنار تو بوسیدنی بودبعد تو خشم دریا و ساحل بعد تو پای من مانده در گلمانده بودی اگر موج دریا تا ابد هم پر از دیدنی بودبا تو و عشق تو زنده بودم بعد تو من خودم هم نبودمبهترین شعر هستی رو با تو مانده بودی اگر می سرودم
جواب بصورت نقل قول
