اشعـار عاشقـانـه

[raha bash]

دل به تو بستم چون دل بسته ام بودی
ترسیدم از روزی که تو عاشقم باشی و من نه
ترسیدم از روزی که زخم خورده ام شوی
ترسیدم از روزی که بخاطرم بگریی
عاشقت شدم تا نترسم
عاشقت شدم اما تو بریدی
نترسیدی از روزی که من عاشق باشم و تو نه
نترسیدی از روزی که زخم خورده ات شوم
نترسیدی از روزی که بخاطرت بگریم
دل بریدی چون نترسیدی

[part gah]

همین که هستی
همین که لابلای کلماتم
نَفَس میکشی
راه میروی
در آغوشم میگیری

همین که پناه ِ واژه هایم شده ای
همین که سایه ات هست

همین که کلماتم از بی "تو"یی
یتیم نشده اند
کافی‌ست برای یک عمر آرامش ؛

باش!

حتی همین قدر دور
حتی همین قدر دست نیافتنی...

[N I N A]

عبــــــــــــور ، یعنـــی:
لحظـــه ‌هایی کــــه می‌روی؛
ســــــال‌هایی کـــــــه می‌مانـــــــــــم ..

[Soap MacTavish]

عشق آن نیست که کنارش باشی
عشق آنیست که بیادش باشی
--------------------------------------
تو که عشقو تو ویرونی ندیدی
شب سر در گریبونی ندیدی
نمیدونی چه دردی داره دوری
تو که رنگ پریشونی ندیدی

[Unique 2626]

هرگز هيچ حسرتی در دنيا اين چنين يکجا جمع نمی شود که در اين سه کلمه جمع شده است :


. . . او - دوستم - ندارد . . .

[nil2008]

اي مهربان تر از من ،بامن
در دستهاي تو
آيا كدام رمز بشارت نهفته بود؟
كز من دريغ كردي...
تنها تويي،
مثل پرنده هاي بهاري در آفتاب
مثل زلال قطره ي باران صبحدم
مثل نسيم ِ سرد ِ سحر
مثل ِ سِحر ِ آب
آواز مهرباني تو با من
در كوچه باغ هاي محبت
مثل شكوفه هاي سپيد سيب
ايثار سادگي است...
افسوس!
آيا چه كسي تو را
از مهربان شدن با من
مايوس ميكند؟
حميد مصدق

[sara_girl]

بگذار دکتر بگوید
آلرژی فصلی ست
ولــی من میدانم
که از دوری توســـــت
که نفس هـــایم
به ش.م.ا.ر.ه افتــــاده ..

[mostafa 1981]

رفتی وُُ
چشمانم شکستند
اشکم شبیھ گیلاس شد
و ھمھ جا را
جای خالی تو پر کرد
بعد از آن بود
کھ شکل باران شدم
و تو محو
مثل شعر ھای نگفتھ ام
کاش نمی دیدمت .

[maryam & m]

دنبال یک کلمه می گردم
یک کلمه ی خاموش
مانند یک بوسه
که جمع کند همه ی کلمات را
روی لب های تو

شهاب مقربین

[Puneh.A]

ای شب از رویای تو رنگین شده

سینه از عطر توام سنگین شده

ای به روی چشم من گسترده خویش

شادیم بخشیده از اندوه بیش

همچو بارانی که شوید جسم خاک

هستیم زآلودگی ها کرده پاک


ای تپش های تن سوزان من

آتشی در سایه مژگان من

ای زگندم زارها سرشارتر

ای ز زرین شاخه ها پربار تر

ای در بگشوده بر خورشیدها


در هجوم ظلمت تردیدها

باتوام دیگر زدردی بیم نیست

هست اگر جز درد خوشبختیم نیست

ای دل تنگ من و این بار نور

های و هوی زندگی در فعر گور