دوستان یکم حرفای من اشتباه برداشت کردند..
.gif)
من یکم به همچین مسئله مهمی بنیادی تر و ریشه ای تر نگاه میکنم تا اینکه بخوام بر حسب لذت های کوچیک یا ارجح دونستن مسائل کوچکی اونو واسه تمام دوره زندگی ا پیانا عمر مناسب ندونم... اینکه نیاز به یه فرد دیگه داریم یه چیزه مشخصه بحث سر کیفیت و بازه زمانیشه!
مگه بچه کوچولو ام اینجوری فکر کنم
.gif)
والا اصلا چنین ادمی نیستم که طرز تفکرم اینجنین باشه بلکه کاملا 180 درجه متفاوته اینه و اصلا برای همینه که میگم زندگی تا پایان عمر با یک نفر سخته!!
من مشکلم همون پوچیه که شما میگی و اینکه شاید سپری کردن تمام زندگی یا یک فرد خاص به من به شخصه شاید لحظاتی احساس پوچی بده ، منظورم تنوع طلبی نیست!! یه نوع معمولی شدن و یک نواختی ریتم
کلی زندگیه!!شما بعد ازدواج 30-40 سال زندگیت ماهیت کلیش یه چیزه!! حالا هر چقدر کار های کوچک و ریز متفاوت انجام بدی به نظرم اون کلیت رو نمیتونه زیاد تحت تاثیر قرار بدی!
گفتین اجبار اجتماعی من بیشتر ازدواج رو یه لازمه اجتماعی میبینم نه یک اجبار. قطعا مسلمه که هر کس به یه زوج در زندگی نیاز داره و منم بحثم همینه ...