گل استیلی گل قرن ایران نیست دوست من
گل قرن آسیاست
+
من علاوه بر یادآوری ارزشهای استیلی قصدم این بود که بحث دایی و استیلی تموم شه
حالا این گل قرن خودش داره میشه یه بحث
خداییش خسته نشدیم از اینو میخوایم اینو نمیخوایم؟ اینو عوض کن اونو... حیا کن و ...
من نمیدونم در کدوم صفحه تاریخ فوتبال ما از کدوم دهان نامبارک این شعار حیا کن رها کن بیرون اومد و خیلی زود شایع شد
اما کی میخوایم وظیفه اصلی یه تماشاگر رو که همون حمایت کردنه انجام بدیم خداییش دلتون برای شعارهای قشنگی مثل یا علی مدد و این تیم شیرانه تنگ نشده چند وقته دیگه شعار اول بشی آخر بشی رو توی ورزشگاه ها نشنیدیم
من طرفدار لیورپولم شاید اگه ازم سوال کنید بهترین خاطره ای که از لیورپول داری چیه انتظار داشته باشین مثلا بگم جبران کردن سه گل در مقابل میلان توی فینال سی ال و قهرمان شدن
اما خدا شاهده باخت با 6 گل در جام حذفی توی آنفیلد مقابل آرسنال بهترین خاطره من به عنوان یه طرفدار لیورپوله
نه به این خاطر که 6 گل خوردیم به این خاطر که بعد از اون 6 گل وقتی تماشاگرا رو نشون میدادن همه ایستاده شالهای مخصوص تیم رو روی دست بلند کرده بودن و سرود مخصوص تیم رو میخوندن احساس میکردم ورزشگاه آنچان از غرور و علاقه به تیم لبریز شده بود که حتی خود آرسنالیها هم که 6 تا زده بودن تحت تاثیر قرار گرفته بودن
همین کارشون باعث شده هر بار به اون بازی فکر میکنم کمترین چیزی که به یادم میاد باخت با نتیجه 6 بر 0 باشه این یعنی لذت طرفداری
تماشاگر بودن فلسفه خودش رو داره و طبیعتا لذتهای خودش رو
اما ما تنها کاری که میکنیم اینه که این لذتها رو از خودمون میگیریم
این فضای وحشتناک و پراسترسی که توی ورزشگاه به وجود میاریم قبل از استیلی و کاشانی فقط به بازیکنای محبوب خودمون مثل کریمی ضربه میزنیه و تمرکز رو ازشون میگره