خدا [ عارفانه ]

[fanoose_shab]

بارالها!
در پیشگاه تو ایستاده‌ام،
و دست‌هایم را به سوى تو بلند كرده‌ام،
آگاهم كه در بندگى‌ات كوتاهى نموده و در فرمانبرى‌ات سستى كرده‌ام،
اگر راه حیا را مى‌پیمودم از خواستن و دعا كردن مى‌ترسیدم ...
ولى … پروردگارم!
آن گاه كه شنیدم گناهكاران را به درگاهت فرا مى‌خوانى،
و آنان را به بخشش نیكو و ثواب وعده مى‌دهى،
براى پیروى ندایت آمدم،
و به مهربانى‌هاى مهربان‌ترین مهربانان پناه آوردم.
و به وسیله پیامبرت كه او را بر اهل طاعتت برترى داده، و اجابت و شفاعت را به او بخشیدى،
و به وسیله برترین زن،
و به فرزندانش، كه پیشوایان و جانشینان اویند،
و به تمامى فرشتگانى كه به وسیله اینان به تو روى مى‌كنند، و در شفاعت نزد تو، آنان را كه خاصان درگاه تواند، وسیله قرار مى‌دهند، به تو روى مى‌آورم.
پس بر ایشان درود فرست،
و مرا از دلهره ملاقاتت در امان دار،
و مرا از خاصّان و دوستانت قرار ده،

[Consul 141]

خداوندا

نمي داني که انسان بودن و ماندن در اين دنيا

چه دشوار است

چه زجري مي کشد آنکس که انسان است

و از احساسسرشار است

[azadeh_23]

با بزرگترین عشقم آغاز میکنم که سرچشمه ی دوستداشتن های دنیاست، خداوندا دوستت دارم. دوستت دارم و با تو آغاز می کنم، با تو همراه می شوم، خدایا همراهم بیا و با تو به پایان می رسانم.
خداوندا تو هستی و این مهمترین در دنیاست، تا وقتی هستی امیدواری، شادی، سلامتی و آرامش است، تا تو هستی همه ی خوبی های دنیا از راه می رسند و تو همیشه هستی و همواره می مانی. خداوندا تا تو هستی شانه ای دارم که سر بر آن بگذارم، دستانی دارم که دست هایم را محکم بگیرد و آغوشی که در آن اشک بریزم و تو همواره هستی و من همواره می توانم در تو ذوب شوم تا به عمیق ترین آرامش های جهان دست یابم.
خدایا دست هایم را محکم بگیر و از روحم نگاهداری کن.
دوستت دارم پروردگار من.

[Consul 141]

خدایا!

سخن بنده ای را بشنو که از دورترین مسافت با تو نجوا می کند

سیل سهمگین گناه و امواج ننگین دنیا و دنیا طلبی هر آن

او را به نقطه ای دورتر از تو منتقل می کند و

دریغ از یک مقاومت ،

حتی برای لحظه ای کوتاه ...

می خواهم من باشم

ولی نه آن من که «من» است ...

بلکه آن من که «تو» باشد ...

پس عنایتی کن ...

شاید دلیل خستگی من همین «من» بودن و «تو» نبودن باشد ...

اگر بدم ببخش ...

و چنین فرما ...

و اگر خوبم می خواهم تمام خوبی و هستیم را بدهم

تا اینگونه فرمایی

لطفی کن و رحمتی... شاید نجات یابم

[Consul 141]

خدایا
آتش مقدس شک را

آن جنان در من بیفروز

تا همه یقین هایی را که در من نقش کرده اند بسوزد

وآنگاه از پس توده ی این خاکستر

لبخند مهراوه بر لبهای صبح یقینی

شسته از هر غبار طلوع کند

خدایا

به هرکی دوست میداری بیاموز

که عشق اززندگی کردن بهتر است

و به هرکس که بیشتر دوست میداریش بچشان

که دوست داشتن از عشق برتر است

[Consul 141]

خداوندا، مرا وسیلۀ صلح خویش قرار بده.

آنجا که کین است، بادا که عشق آورم.
آنجا که تقصیر است، بادا که بخشایش آورم.
آنجا که تفرقه است، بادا که یگانگی آورم.
آنجا که خطا است، بادا که راستی آورم.
آنجا که شک است، بادا که ایمان آورم.
آنجا که نومیدی است، بادا که امید آورم.
آنجا که ظلمات است، بادا که نور آورم.
آنجا که غمناکی است، بادا که شادمانی آورم.
خداوندا، بادا که بیشتر در پی تسلّی دادن باشم تا تسلّی یافتن،
در پی فهمیدن باشم تا فهمیده شدن،
در پی دوست داشتن باشم تا دوست داشته شدن.

چه با دادن است که می گیریم،
با فراموشی خویشتن است که خویشتن را باز می یابیم،
با بخشودن است که بخشایش را به کف می آوریم،
با مردن است که به زندگی برانگیخته می شویم .....

[Consul 141]

خدايا!
چون ماهيان كه از عمق و وسعت دريا بي خبرند ،
عظمت و ژرفاي عمق تو را نمي شناسم.
فقط مي دانم ...
كه معبود اين دل خسته هستي
و اگر ديده از من بر گيري ،
خواهم مرد.

[Consul 141]

و خداي من ...

و من ...

و من اين روزها بيشتر از هميشه به تو نياز دارم ...

و من اين روزها به چيزي بيشتر از زندگيم مي انديشم ...

از آن هنگام كه تو را يافته ام ؛ معناي از دست دادن از دستم برفت !

ولي مي بينم ... چه امتحان سختي خواهد بود اگر مرا از او جدا كني ...

شكرت ! خيلي زود دعايم را اجابت كرده اي ...

و چه تقدير زيبائي برايم ديده اي ...

خدايا ... قدرتي ده و دانشي ... مي خواهم بفهمم ...

خدايا ...

[karin]

دوستان عزیز لطفا در ارسال پست جدید کمی بیشتر دقت بفرمایید
پستی داشتیم که در دو صفحه ی آخر تاپیک دو بار تکرار شده بود

بسیاری از پست ها هم تکراری بودند و در تاپیک موجود
از قابلیت سرچ در تاپیک هم می تونید استفاده کنید!

ممنونم

[جادوگر جوان]

با من چه میکنی؟
آیا نمی شنوی فریاد نیازمندان را؟
نمی شنوی سخن آنان را که از تو مدد می جویند؟
آیا این چنین است پاسخ من؟
آیا نمی بینی چگونه تا خرخره در باطلاق لجنها و گناه هایم غرق شده ام؟
آیا نمیگیری دستم را که به سوی تو دراز کرده ام؟
آیا پاسخ غفلت بی توجهیست؟
آیا نمیبینی چگونه برای نکو نامی خود تلاش میکنم؟
آیا نمی بینی که هر بار برای رسیدن به تو تلاش میکنم
شیطان قلاده ای جدید به گردنم می آویزد؟
پس چرا ....پس چرا طلب مغفرتم را نمیشنوی؟
چرا انوار مهربانیت را به سوی قلبم هدایت نمیکنی
چرا لوح سیاه و تاریک جانم را نمی ستانی و پاکیزه ترینش را به من عطا نمیکنی؟
لحظه ای از تو غفلط کردم
تو را به آن بزرگیت قسم تو دیگر از من غافل مشو
دستانم را بگیر و به سوی جاودانگی هدایتم کن
با تو ام
ای روح دمیده به جان خسته ام