>>> تـازه های اخـترشـنــاسـی, نجوم و فیزیک <<<

[Mohammad Hosseyn]

كشور ژاپن كه باوجود پيشرفت در فن‌آوري‌هاي نوين در بخش‌هاي مختلف، تاكنون علاقه فراواني براي سفر به فضا نشان نمي‌داد، هم اينك تصميم گرفته است كه درهاي خود را به سوي فضا بيكران باز كند.

دولت ژاپن درهمين راستا قرار است در سال‌جاري ميلادي نخستين‌ايستگاه فضايي سرنشين‌دار خود را در فضا آغاز كند.
نام اين ايستگاه فضايي به‌زبان ژاپني "كيبو" است كه‌معناي آن "اميد" بوده و به نظر مي‌رسد با هدف بازكردن درهاي ناشناخته آسمان بيكران نامگذاري شده است.
"اريكو سومادا" يكي از مسوولين بخش‌اطلاع رساني آژانس‌اكتشافات هوايي ژاپن (جاكسا) روز دوشنبه به خبرنگار ايرنا گفت: كار ساخت ايستگاه فضايي ژاپن قرار است در سه مرحله انجام گيرد.
سومادا افزود: ايستگاه فضايي كيبو در ارتفاع ‪۴۰۰كيلومتري از سطح كره زمين و در محوطه ايستگاه فضايي بين‌المللي "آي.اس.اس" ساخته مي‌شود.
براي اداره ايستگاه بين‌المللي فضايي "آي.اس.اس"، ‪۱۵كشور جهان ، همچون آمريكا، روسيه، كانادا، و كشورهاي اروپايي همكاري دارند.
ايستگاه فضايي ژاپن در دو بخش جداگانه ساخته خواهد شد كه يك بخش آن در داخل اتاقي در درون ايستگاه و بخش ديگر در فضاي بيروني‌ايستگاه قرار دارد.
بخش دروني ايستگاه فضايي ژاپن حدود ‪۱۱متر درازا و بيش‌از چهار متر پهنا دارد كه مساحت‌آن تقريبا همانند يك اتوبوس بزرگ بوده و حداكثر تا چهار نفر مي‌توانند در آن كار و اقامت كنند.
دراين بخش براي‌انجام آزمايشات فضايي، انواع دستگاه‌هاي پژوهشي نصب مي‌شود و بخش بيروني‌اين‌ايستگاه فضايي نيز كه‌از يك راهرو تشكيل مي‌شود، ويژه انجام آزمايش در فضاي باز كيهاني است و در آن بازوهاي روباتي به درازاي ‪۱۰متر كار گذاشته خواهد شد.
ايستگاه فضايي ژاپن از حدود دو ميليون قطعه تشكيل مي‌شود كه‌در مقايسه با موشك ملي "اچ.‪.۲اي" ژاپن كه از ‪۳۰۰هزار قطعه تشكيل مي‌شود ، بسيار بزرگتر است.
آژانس اكتشافات فضايي ژاپن(جاكسا) در نخستين گام براي ساخت اين ايستگاه فضايي قرار است ، در طول زمستان جاري "تاكائو دويي" يكي از فضانوردان اين كشور را به‌همراه بخشي‌از تاسيسات دروني ايستگاه فضايي كيبو و بااستفاده از فضا پيماي "اندور" به ايستگاه بين‌المللي فضايي (آي.اس.اس) اعزام كند.
"آكي‌هيكو هوشيده"ديگر فضانورد ژاپني نيز قرار است بهار آينده بخش ديگري از تاسيسات داخلي ايستگاه فضايي ژاپن را توسط فضاپيماي "ديسكاوري" به ايستگاه بين‌المللي فضايي منتقل كند.
در صورتي‌كه اين دوگام نخست براي ساخت ايستگاه فضايي ژاپن با موفقيت پيش رود، "كويچي واكادتا" ديگر فضانورد ژاپني براي يك اقامت بلند مدت سه ماهه براي ساخت راهروي واقع در بخش بيروني ايستگاه فضايي كيبو به ايستگاه بين- المللي فضايي "آي.اس.اس" اعزام مي‌شود.
سومادا گفت: هنوز زمان انجام ماموريت واكاتا به صورت دقيق برنامه ريزي نشده است، اما اين احتمال وجود دارد كه در پاييز آينده اين ماموريت انجام شود.
به‌گفته اين مسوول آژانس اكتشافات فضايي ژاپن، براي برنامه ساخت ايستگاه فضايي كيبو تاكنون حدود ‪۶۸۰ميليارد ين سرمايه‌گذاري شده است.
يك اتاق كنترل در مركز فضايي تسوكوبا در شمال شرقي توكيو با ‪۵۰پرسنل به طور شيفتي بااستفاده از دستگاه نمايشگر و رايانه، كار ديدباني ايستگاه فضايي كيبو را به صورت شبانه روزي بر عهده خواهند داشت.
در ايستگاه فضايي ژاپن قرار است آزمايشاتي كه بر روي زمين نمي‌توان به آساني انجام داد در محيط فضايي كه در آن هوا وجود ندارد، انجام شود.
آزمايش بر روي نيمه هاديها براي توليد مواد جديد،كشت سلول در محيط بدون ويروس و باكتري براي پيشبرد فن آوريهاي پزشكي ، ديدباني خورشيد و ستارگان و اندازه‌گيري سطح لايه اوزان موجود در اطراف كره زمين از نمونه پژوهشهايي اعلام شده كه قرار است در ايستگاه فضايي كيبو انجام شود.
آژانس فضايي ژاپن درصدد است تا در سال ‪۲۰۱۰ميلادي زمينه به بهره برداري رساندن عملي از ايستگاه فضايي كيبو كه از حدود ‪۲۰سال پيش برنامه ريزي آن را آغاز كرده، فراهم كند.
براي ژاپني‌ها مهمترين اصل براي ساخت ايستگاه فضايي كيبو كه سرنشين‌دار مي‌باشد، ايمن بودن آن‌از خطر است كه براي آنها اعتبار جهاني در بخش فضايي نيز به دنبال خواهد داشت.
پيش بيني مي‌شود،از اين تاسيسات ايستگاه فضايي كيبو، حدود ‪۱۰سال در فضا استفاده شود.
منبع خبر : ايرنا
برگرفته از [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Mohammad Hosseyn]

روسیه بدنبال آب در مشتری !

يك مقام ارشد روسيه گفت: اين كشور قصد دارد به ماموريت كاوش قمر مشتري موسوم به «اروپا» در جستجوي اشكال ساده حيات، به اروپايي‌ها بپيوندد.

به گزارش خبرگزاري فرانسه، «لو زليوني» رييس موسسه تحقيقات فضايي روسيه افزود: پروژه‌اكتشاف سياره عظيم و گازي مشتري مي‌تواند به زودي در برنامه آژانس فضايي اروپا براي سال ‪۲۰۱۵تا ‪۲۰۲۵قرار گيرد.
به‌گفته وي، كار اصلي دراين برنامه، اكتشاف قمر اروپاست كه يك اقيانوس آب مايع در زير لايه‌اي از يخ ضخيم آن، شناسايي شده است.
روسيه قصد دارد در اين برنامه شركت كند. اين برنامه به خاطر تلاش "پي‌ير سيمون لپليس" فضانورد فرانسوي كه پيشنهاد فرود فضاپيمايي را بر روي يكي از شكاف‌هاي پوسته يخي اروپا ارائه كرده، "لپليس" نام‌گذاري شده است.
فضاپيما با فرود بر روي اين قمر مي‌تواند مقداري از يخ را آب كند و در آن به دنبال حيات بگردد.
زليوني گفت: هر جا كه اقيانوس وجود داشته باشد، حيات نيز وجود دارد.
از اين چشم‌انداز، پس از مريخ، قمر اروپا محتمل‌ترين مكاني در منظومه شمسي است كه امكان وجود حيات در آن هست.
روسيه به آرامي در حال احياي برنامه‌هاي تحقيقات فضايي خود است. تمامي اين برنامه‌هاپس از فروپاشي اتحاد جماهيرشوروي سابق در سال ‪۱۹۹۱متوقف شده بود. مسكو بعنوان بخشي از اين احيا با آژانس فضايي اروپا همكاري نزديكي برقرار كرده است.
مسكو اكتبر گذشته توافقنامه‌اي را با آمريكا به‌منظور فراهم‌آوري تجهيزات براي ناسا در تلاش براي اكتشاف ماه و مريخ درجستجوي آب، منعقد كرد.
منبع : IRNA

[Mohammad Hosseyn]

اوج گیری فعالیت خورشیدی :

جديدترين چرخه يازده‌ساله خورشيدي كه انتظار مي‌رود پنج سال ديگر به اوج فعاليت خود برسد، اوايل اين هفته نخستين نشانه‌هاي خود را بروز داد.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، فعاليت‌هاي خورشيد هر يازده سال به حداكثر مي‌رسد كه ظهور لكه‌هاي خورشيدي متعدد از نشانه‌هاي آن است.
فوران‌ها و توفان‌هاي خورشيدي در اين دوره به شديدترين حالت ظاهر مي‌شوند و شرايطي نسبتا خطرناك را براي بسياري از كارهاي روزمره و به خصوص مرتبط با فن‌آوري‌هاي فضايي در سراسر جهان پديد مي‌آورند.
داگلاس بيسكر، خورشيدشناس مركز پيش‌بيني‌هاي رويدادهاي فضايي در ايالات متحده (NOAA) با اشاره به ظهور نخستين نشانه چرخه خورشيدي جديد گفت: «اين لكه همانند نخستين نسيم بهاري است كه فرا رسيدن فصل جديدي را نويد مي‌دهد. دراين مورد، اين لكه نخستين نشانه طوفان‌هاي خورشيدي است كه طي چند سال آينده رفته‌رفته افزايش خواهند يافت.»
لكه خورشيدي، منطقه‌اي از سطح خورشيد است كه فعاليت‌هاي مغناطيسي بسيار شديد و سازمان‌يافته‌اي در آن روي مي‌دهد؛ اما دماي سطح آن حدود يك‌هزار درجه سانتي‌گراد از ديگر نواحي خورشيد كم‌تر است و به‌همين دليل، درخشندگي كمتري دارد و تيره‌تر ديده مي‌شود.
انتظار مي‌رود دوره يازده‌ساله جديد خورشيد كه چرخه 24 خورشيدي نام دارد، رفته‌رفته توفان‌ها و لكه‌هاي بيشتري را به ‌نمايش بگذارد كه اوج اين فعاليت‌ها در سال 1391 و 1392 هجري شمسي است. البته توفان‌هاي ويرانگر خورشيدي غيرقابل پيش‌بيني هستند و هر زماني مي‌توانند روي مي‌دهند.
در توفان خورشيدي، موادي با بار الكتريكي فراوان به خارج خورشيد پرتاب مي‌شوند و اگر به زمين برسند، اختلالات مغناطيسي شديدي را پديد مي‌آورند كه مي‌تواند به قطع شبكه‌هاي انتقال برق، اختلال در ارتباطات و بروز مشكلات در ماهواره‌ها و فضاپيماها شود.
به نوشته پارس‌اسكاي، اين توفان‌ها مي‌تواند پرتوهاي خطرناكي را به فضانوردان بتاباند و آنها را دچار مشكل كند و همچنين مي‌تواند ماهواره‌هاي ارتباطي تجاري و سيستم موقعيت‌سنجي جهاني، GPS را از كار بياندازد و به ‌سادگي، بسياري از فعاليت‌هاي روزانه مانند ارتباطات تلفن‌هاي همراه يا دريافت پول از دستگاه‌هاي خودپرداز بانك‌ها را در بسياري از نقاط زمين مختل كند. وابستگي بيش ‌از پيش انسان‌ها به فن‌آوري فضايي چنين دردسرهايي را نيز درپي دارد و اين، اهميت پيش‌بيني رويدادهاي فضايي و بخصوص توفان‌هاي خورشيدي را بيش از پيش نشان مي‌دهد.
بهار امسال، كارشناسان NOAA در كنفرانسي مشترك با كميته بين‌المللي خورشيدشناسان، پيش‌بيني كرده بودند كه چرخه 24 خورشيدي از اواخر اسفند امسال آغاز مي‌شود؛ البته اين پيش‌بيني چندان دقيق نبود و تا شش‌ماه زودتر يا ديرتر خطا داشت؛ اما همه كارشناسان با اين موضوع موافق بودند كه چرخه جديد هرچه زودتر آغاز شود، قدرتمندتر است و بايد منتظر لكه‌هاي بيشتر و طوفان‌هاي بزرگتري بود؛ البته براي قضاوت درمورد قدرت چرخه 24 خورشيدي هنوز خيلي زود است و لكه‌هاي بيشتري را بايد بررسي كرد.
لكه نوظهور جديد، ده هزار و نهصد و هشتاد و يكمين لكه قابل رويتي است كه NOAA از 15 دي‌ماه 1350 تاكنون نامگذاري كرده است.
عرض بسيار بالاي اين لكه كه 27درجه شمالي است و قطبش منفي آن كه به سمت راست نيم‌كره شمالي متمايل است، نشانه‌هاي قاطعي از ظهور چرخه جديد خورشيدي هستند.
نخستين نواحي فعال و لكه‌هاي مربوط به چرخه جديد خورشيدي در عرض‌هاي بسيار زياد ظاهر مي‌شوند، درحالي‌كه نواحي و لكه‌هاي مربوط به چرخه پيشين در نزديكي استواي خورشيد پديدار مي‌شوند.
منبع خبر : ISNA

[Mohammad Hosseyn]

فضاپيماي مسنجر ناسا از عطارد عكسبرداري مي‌كند

مقامات فضايي آمريكا اعلام كردند يك فضاپيماي ناسا قصد دارد براي نخستين بار بعد از سال ‪ ،۱۹۷۵از فراز ‪ ۲۰۰كيلومتري سياره عطارد (تير) بگذرد.

به گزارش خبرگزاري يونايتدپرس، فضاپيماي "مسنجر ‪ "MESSENGERبا هدف مطالعه سطح، محيط زيست فضايي و تركيبات شيميايي سطح عطارد، روز دوشنبه براي نخستين بار از مقابل اين سياره پرواز مي‌كند. قرار است مسنجر رويهمرفته سه بار از مقابل عطارد پرواز كند.
دوربين‌ها و ديگر تجهيزات مسنجر در طول اين ماموريت، بيش از هزار و ‪۲۰۰تصوير تهيه كرده و رصدهاي ديگري را نيز انجام خواهند داد.
اين فضاپيما نخستين اندازه‌گيري‌هاي از فاصله نزديك را پس از سومين پرواز فضاپيماي مارينر ‪۱۰در ‪۱۶مارس ‪ ،۱۹۷۵صورت خواهد داد.
ناسا اعلام كرد كاوشگر مسنجر طي اين ماموريت، اطلاعات بسيار مهم در مورد جاذبه عطارد را كه براي نگاه داشتن آن در مدار اين سياره لازم است، جمع‌آوري خواهد كرد. قرار است اين سفينه در مارس ‪۲۰۱۱وارد مدار عطارد شود و مدت يكسال مطالعه بي‌سابقه‌اي را در مورد اين سياره به دست آورد.
مسنجر كه در سال ‪۲۰۰۴پرتاب شد بيش از نيمي از راه ‪۷/۸ميليارد كيلومتري خود را طي كرده است.
طرح ساخت و پرتاب سفينه تحقيقاتي جديد آمريكا حدود ‪۴۳۰ميليون دلار هزينه داشته است و دانشمندان اميدوارند ماموريت آن بتواند اطلاعاتي را درباره سياره عطارد در اختيار محققان قرار دهد.
عطارد، به همراه زمين، زهره و مريخ از سياره‌هاي موسوم به كره‌هاي سنگي يا صخره‌اي منظومه شمسي را تشكيل مي‌دهند اما عطارد كمتر از ديگر سياره‌ها مورد بررسي قرار گرفته است.
پرتاب مسنجر نخستين طرح تحقيقات فضايي آمريكا در مورد عطارد در سي سال اخير است. آخرين بار در سال ‪ ،۱۹۷۵آمريكا سفينه مارينر ‪۱۰را به مدار عطارد فرستاد اما اين سفينه توانست تنها از حدود ‪۴۵درصد از سطح اين سياره تصويربرداري كند.

منبع : ايرنا

[Mohammad Hosseyn]

كشف كهكشانهاي اوليه‌اي كه سرمنشاء كهكشانهاي مشابه راه شيري بوده‌اند

اخترشناسان دانشگاههاي ايالتي روتگرز و پن كهكشانهايي را در مناطق دوردست كيهان كشف كرده‌اند كه كهكشانهاي حلزوني مانند كهكشان راه شيري از آنها پديد آمده‌اند.

به گزارش ايرنا و به نقل از پايگاه اينترنتي فيزورگ ‪ ،physorgنور مشاهده شده اين اجرام قديمي كه برخي از آنها جزو نخستين كهكشانها هستند متعلق به زماني است كه كيهان فقط ‪۲ميليارد سال سن داشته است.
امروزه دانشمندان سن جهان را ‪۱۳/۷ميليارد سال تخمين مي‌زنند از اين رو نور اين كهكشانها براي رسيدن به زمين ‪۱۲ميليارد سال در راه بوده است.
اين كهكشانهاي تازه كشف شده بسيار كوچك هستند و اندازه آنها حدود يك دهم و يك بيستم جرم كهكشان راه شيري است. اين كهكشانها ستارگان بسيار كمتري دارند كه به اندازه يك چلهم ستارگان كهكشان راه شيري است.
اين كهكشانها در رصدهاي انجام شده با تلسكوپ‌هاي زميني، شبيه ستارگان مجزا به نظر مي‌رسيدند. در تصاوير جديدي كه با تلسكوپ فضايي هابل گرفته شده است اين كهكشانها به صورت مناطقي كه تشكيل ستارگان در آن فعال است ديده مي‌شوند.
"اريك گاويزر" استاديار گروه فيزيك و نجوم دانشكده علوم و هنر روتگرز گفت، يافتن اين اجرام و كشف اينكه آنها حلقه‌اي در تكامل كهكشان ما هستند، نظير يافتن يك سنگواره مهم در مسير تكامل انسان است.
نتايج اين تحقيقات در نشست ساليانه انجمن اخترشناسي آمريكا (‪ (AASكه از ‪۷تا ‪۱۱ژانويه امسال در آستين تگزاس برگزار شد ارايه گرديد.
به اعتقاد محققان اين كهكشانها بستر مناسبي براي تشكيل ستارگان جديد بوده‌اند.
اين محققان خاطرنشان كردند چندين كهكشان كه گاهي تعداد آنها به ‪۱۰ يا بيشتر مي‌رسد، طي چند ميليارد سال با هم تلفيق شدند تا يك كهشكان حلزوني را بوجود آورند.
"مايكل گرون وال" ستاره‌شناس دانشگاه پن گفت تلسكوپ فضايي هابل تصاوير در خور توجهي از اين كهكشانهاي اوليه را با وضوح ‪۱۰برابر بيشتر از تلسكوپ‌هاي زميني ارسال كرده است.
وي با اشاره به اينكه اين تصاوير كهكشانهاي مذكور را در اشكال مختلف يعني گرد و دوكي شكل و حتي خطي نشان مي‌دهد افزود، اندازه‌گيري‌هاي دقيق ابعاد اين كهكشانها آغاز شده است.
اخترشناسان اين كهكشانها را در يك تحقيق پنج ساله كهكشانها در كيهان اوليه و در طرحي به نام ‪ ) MUSYCتحقيق چند طول موجي توسط دانشگاه ييل و شيلي) كشف كردند.
گاويزر گفت براساس نظريه كيهان شناسي ، كهكشانهاي حلزوني از كهكشانهاي كم جرم مانند اين كهكشانها شكل‌گرفته‌اند. مشكل در واقع يافتن اين كهكشانهاي كم‌جرم بود.
كهكشانهاي اوليه ديگري مشاهده شده‌اند، اما آنها بزرگتر و منشا شكل‌گيري كهكشانهاي بيضوي و نه حلزوني بوده‌اند.

منبع : IRNA

[ghazal_ak]

سيارکي در حال نزديک شدن به زمين است و در نزديک‌ترين فاصله‌ي خود از زمين به نزديکي مدار ماه مي‌رسد. اين سيارک در پرنورترين حالت به قدر حدود ۱۰ مي‌رسد و مي‌توان آن را با تلسکوپي ۷ سانتي‌متري رصد کرد.
طبق محاسبات دانشمندان موسسه‌ی مطالعه بر روی اجرام نزدیک به زمین، متعلق به ناسا، سیارکی کوچک، ۹ بهمن ماه به نزدیک‌ترین فاصله خود از زمین خواهد رسید.

مسير تقريبي حرکت سيارک/ اسکاي اند تلسکوپ

سیارک 2007TU24، يازدهم اکتبر ۲۰۰۷ توسط نقشه بردار آسمان موسوم به کاتالینا در آریزونا کشف شد. این سیارک ۹ بهمن ماه در ساعت ۸:۳۳ دقیقه به وقت جهانی، به فاصله ۱.۴ (يک و چهار دهم) برابر فاصله زمین از ماه (۵۵۴۰۰۰ کیلومتر از مرکز زمین) خواهد رسید. در این حالت، سیارک از قدر ۱۰.۳ ( ده و سه دهم) دیده خواهد شد، که در این شرایط حتی با تلسکوپ‌های ۳ اینچ نیز به خوبی دیده می‌شود.
در اولین تصاویر رادیویی که توسط تلسکوپ راداری گلدستون از این جرم گرفته شده است، جزییات سیارک، به اندازه ۲۰ متر در پیکسل قابل تفکیک هستند، ولی در هنگام نزدیک‌ترین فاصله از زمین، تلسکوپ‌های بزرگی همچون آرسیبو نیز به مطالعه این جرم خواهند پرداخت.
اندازه دقیق این سیارک ۲۵۰ متر به دست آمده است. احتمال برخورد اجرامی با این اندازه به زمین در حدود یکبار هر ۳۷۰۰۰ هزار سال است. همه‌ي منجمان آماتور و حرفه‌ای در حالی با تلسکوپ‌های مختلف چشم به این سیارک خواهند دوخت، که آن شب‌ها در میان ستاره‌های دورقطبی حرکت می‌کند. به دلیل حرکت سریع این سیارک در زمینه آسمان(بیش از ۳۰ درجه در یک شبانه روز)، در تلسکوپ به صورت ماهواره‌ي کم نوری دیده می‌شود، که در آسمان حرکت می‌کند. چند سال قبل سیارک دیگری نیز به نام توتاتیس از نزدیکی زمین عبور کرد، که رصدگران ایرانی بسیاری این سیارک را رصد کردند.
گذر نزدیک سیارکی در این اندازه یا بزرگتر تا سال ۲۰۲۷ تکرار نخواهد شد، که اهمیت رصد این جرم را نمایان می کند.

با توجه به فاصله‌ی نزدیک سیارک تا زمین، مسیر حرکت آن در آسمان در آسمان برای ناظران نقاط مختلف یکسان نیست و می‌تواند تا ۱ درجه تفاوت داشته باشد. برای اطلاع از مسیر حرکت سیارک در محل زندگی خود به آدرس زیر مراجعه کنید.

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

در ۳ و ۴ بهمن ماه تلسکوپ راداری گلدستون این سیارک را رصد کرد، و در ۷ و ۸ بهمن ماه تلسکوپ ۳۰۵ متری آرسیبو و بالاخره از ۱۱ تا ۱۴ بهمن ماه سیستم عکسبرداری با تفکیک بالا این سیارک را رصد خواهند کرد، تا شکل سه بعدی و کاملی از این سیارک بدست آید. منبع:


ناسا

[مرتضی nvcd]

تصاویری که فضاپیمای "Messenger" اخیرا از عطارد گرفته است شواهد فعالیت "گسترده" آتشفشانی بر سطح این سیاره را آشکار می کند.

Messenger روز 14 ژانویه از فاصله 200 کیلومتری نزدیک ترین سیاره منظومه شمسی به خورشید گذشت.
کاوشگر مارینر 10 که در دهه 1970 تهیه شده بود تنها شواهد سستی از فعالیت آتشفشانی روی این سیاره فراهم کرده بود.به علاوه در جریان ماموریت مارینر تنها 45 درصد سطح عطارد نقشه برداری شده بود؛ مسنجر تاکنون 30 درصد دیگر سطح سیاره را عکس برداری کرده است. دکتر شان سولومون، دانشمند اصلی ماموریت مسنجر، گفت: "این پرواز به ما اجازه داد بخشی از سیاره را که هرگز توسط فضاپیماها دیده نشده بود ببینیم، و فضاپیمای کوچک ما معدن طلایی از داده های مهیج ارسال کرده است." لوئیس پراکتر، دانشمند دیگر این ماموریت از آزمایشگاه فیزیک کاربردی در دانشگاه جانز هاپکینز در مریلند، در مورد شواهد مربوط به فعالیت آتشفشانی عطارد گفت: "فکر می کنم شک کمی در میان اعضای تیم ما هست که فعالیت آتشفشانی گسترده ای در عطارد وجود داشته است."
دانشمندان به یک حوضه آکنده از گودال ها اشاره کردند که پوشیده از مواد صاف بود که احتمالا نشانگر جاری شدن مواد آتشفشانی است.فضاپیمای مسنجر همچنین یک نمای کوچک روی عطارد که دانشمندان "عنکبوت" نامیده اند را کشف کرد. این نما هرگز روی عطارد دیده نشده بود و چیزی شبیه به آن روی کره ماه نیز رؤیت نشده است. "عنکبوت" در میان یک گودال بزرگ به نام "کالوریس" قرار دارد و متشکل از بیش از یک صد شیار با مصدری صاف است که به صورت شعاع هایی از کانون یک گودال 40 کیلومتری نشات می گیرند. "مسنجر" پیش از آنکه در سال 2011 در مدار این سیاره قرار گیرد باید دو بار دیگر از کنار عطارد گذر کند.این نخستین فضاپیمایی است که طی 33 سال گذشته از فاصله نزدیک از آن دیدن کرده است. ماموریت "مارینر 10" در مارس 1975 برای سومین بار از نزدیک عطارد گذشت. این فضاپیمای آمریکایی در جریان گذر ماه جاری بیش از 1300 عکس تهیه کرده و رصدهای دیگری انجام داد.تصور می شود کلیه سیارات خاکی منظومه شمسی - زمین، مریخ، عطارد و زهره - در فرآیندی مشابه به طور همزمان شکل گرفته باشند اما عطارد کمی غیرعادی است.
چگالی این سیاره چنان بالاست که بیش از دو سوم جرم آن باید از فلز آهن تشکیل شده باشد.این سیاره همچنین آنقدر به خورشید نزدیک است که اختلاف دمای روز و شب آن در ناحیه استوایی بیش از 600 درجه است؛ و با این حال احتمال دارد آب-یخ در گودال های عمیق قطبی آن که در سایه دائمی هستند وجود داشته باشد.

منبع : parssky

[ghazal_ak]

در تصاوير ارسالي فضاپيماي مسنجر، عارضه‌اي عنکبوتي شکل بر روي سياره‌ي عطارد ديده شده است که تا پيش از اين در هيچ جاي منظومه‌ي منظومه‌ي شمسي مشابه آن ديده نشده بود.
پس از ۳۳ سال اکنون نگاه تازه‌ی ما به سیاره‌ی شگفتی چون عطارد، سوالات و پدیده‌های عجیبی برای ما به ارمغان آورده است.

عنکبوت عطارد، عارضه‌اي بحث برانگيز

۲۴دی ماه امسال، کاوشگر «مسنجر» ناسا اولین پرواز خود را بر فراز عطارد(تیر) تجربه کرد. دستارود این پرواز بیش از ۱۲۰۰ عکس با کیفیت بالا از سیاره بود که حدود ۴۵ درصد از بخش‌هایی را که تاکنون ندیده بودیم، آشکار کرده است.
در تصاویر به دست آمده، سطح آبله گون و پر از دهانه‌های برخوردی عطارد دیده می‌شود که تا حدی آن را شبیه تنها قمر زمین، ماه، می‌کند.
بررسی این تصاویر آغاز شده و در یکی از نخستین بررسی‌ها عارضه‌ای «عنکبوتی شکل» روی عطارد دیده شده است. این عارضه در پهنه‌ای از سیاره به نام «کالوریس» (Caloris) دیده شده است که دهانه‌های برخوردی زیادی در آن دیده می‌شود. ولی آنچه جلب توجه می‌کند خطوطی است که روی سطح سیاره از مرکز یک دهانه‌ی برخوردی به صورت شعاعی از آن خارج شده‌اند.
دهانه‌های برخوردی و حتی دهانه‌های آتشفشانی زیادی در منظومه شمسی وجود دارد ولی هیچ کدام مانند این یکی نیستند. احتمالا این گسل‌ها بر اثر فشار پوسته‌ی سیاره در هنگام رانش به اطراف به وجود آمده‌اند که مسبب آن می‌تواند برخورد یک جرم خارجی یا فعالیت‌های آتشفشانی بوده باشد. مشابه این‌گونه گسل‌ها را می‌توان روی ماه هم دید ولی برای این مورد قضیه بسیار متفاوت است. عارضه‌ای به این شکل در هیچ کجای عطارد و حتی منظومه شمسی هرگز دیده نشده است. تعداد گسل‌هاي اين عارضه بسیار زیاد است.

سطح پر دهانه‌ي ماه و شباهت آن با عطارد

کار روی اطلاعات به دست آمده از پرواز اخیر فضاپیمای «مسنجر» ناسا بر فراز عطارد همچنان ادامه دارد و احتمالا خبرهای جالب دیگری از عطارد در راه خواهد بود.
مسنجر دو بار دیگر از فراز سیاره گذر خواهد کرد. پس از آن جاذبه‌ی سیاره که در هر بار گذر سرعت فضاپیما را کم کرده است، مسنجر را در دام خود می‌اندازد. طبق برنامه ریزی‌ها، مسنجر دست کم یک سال به دور سیاره خواهد چرخید و به ارسال اطلاعات مشغول خواهد بود.
مدتی پیش کاوشگر «افق‌های نو» دید ما را از مشتری، غول منظومه‌ی سمشی متحول کرد و اینک دانشمندان منظومه شناس مشغول بررسی اطلاعات دریافتی از مسنجر هستند. دید ما از منظومه‌ی خود در حال تحول است و شناختمان روز به روز بیشتر می‌شود. شناختی که می‌تواند به درک صحیح ساز و کارهای سیارات و خانه‌ی خودمان، زمین، هم بیانجامد تا در حفظ آن کوشا باشیم.

منبع:
نیو ساینتیست و ناسا

[Parnyan]

اخترشناسان کهکشانی یافته‌اند که بر خلاف پیش‌بینی نظریات، خالی از ماده‌ی تاریک است. توضیح دادن علت این پدیده، کار ساده‌ای نیست.



در نواحی خارجی اغلب کهکشان‌ها، سرعت ستارگان بیشتر از مقدار پیش‌بینی شده با توجه به جرم قابل مشاهده‌ی کهکشان است. مجموع جرم تمام بخش‌های قابل مشاهده مانند ستاره‌ها و گازهای داخلی، نمی‌تواند به قدر کافی نیروی گرانش تولید کند تا اجرام را با چنین سرعتی در کهکشان نگه دارد، نتیجه آن است که بخشی از جرم کهکشان گم شده است.

اغلب اخترشناسان معتقدند که این جرم گم شده، از جوهری نامرئی ساخته شده است، که به آن لقب ماده تاریک را داده‌اند. ماده تاریک همچون هاله‌ای بزرگ اطراف هر کهکشان را احاطه کرده است. امکان دیگری هم وجود دارد و آن این است که نیروی گرانش رفتاری غیر منتظره را از خود نشان ‌دهد که در آن صورت باید به فکر اصلاح قوانین مکانیک نیوتن بود که در نظریه‌‌‌ی MOND مطرح می‌شود.

در کهکشان مارپیچی NGC۴۷۳۶ هر چه از تراکم مرکز دورتر شویم سرعت چرخش نیز کمتر می‌شود. در نگاه اول، منحنی سرعت چرخش ستاره‌ها نسبت به فاصله از مرکز درست مانند حالتی است که ماده‌ی تاریک وجود نداشته باشد و هنگامی که شما از انبوه ستارگان مرکزی فاصله بگیرید، گرانش کم می‌شود، بنابراین حرکت به دور مرکز نیز کم سرعت‌تر خواهد شد.

در بار اول، اندازه گیری های انجام شده تا فاصله‌ی ۳۵۰۰۰ سال نوری از مرکز کهکشان انجام شده بود و بنابر این، داده‌ها برای نتیجه گیری کلی کافی نبود. بنابراین تیمی از اخترشناسان در لهستان، محاسبات گسترده و پیچیده تری انجام دادند .

آن‌ها توانسته‌اند راهی پیدا کنند که منحنی سرعت چرخش را از راهی دیگر به دست آورند و آن، اندازه گیری چگالی گاز هیدروژن در بخش‌های بیرونی کهکشان است. بر طبق مدل ریاضی آن‌ها، ستارگان معمولی و گاز موجود در این کهکشان می‌توانند تمام جرم موجود در NGC۴۷۳۶ را تامین کنند.

«جرگ دیمند»(Jürg Diemand) اخترفیزیکدان دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید:" اگر این موضوع درست باشد، آن‌گاه باید گفت که این کهکشان حاوی مقدار کمی ماده تاریک است یا کاملا خالی از آن خواهد بود. این موضوع بسیار شگفت انگیز است."

او همچنین افزود:" روش‌های بسیاری شامل مطالعه چگونگی حرکت کهکشان‌ها درون خوشه‌ها و محاسبات درخشندگی پس از انفجار بزرگ وجود دارد که همگی مدارکی از وجود ماده تاریک هستند."

با این وجود هنوز مشخص نیست که با توجه به نظریات کنونی، چطور ممکن است کهکشانی هاله‌ی ماده‌ی تاریک نداشته باشد و یا بدون این که گسسته شود هاله‌ی خود را از دست بدهد. در هر صورت برای اظهار نظر دقیق‌تر، به مشاهدات و محاسبات بیش‌تری نیاز است

منبع:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

NewScientist / "این مطلب را در وبگاه نجوم

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

مشاهده کنید."

من این مطلبو از وب لاگ استادم

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

....امیدوارم تکراری نباشه ....

[مرتضی nvcd]

به کمک داده‌های فضاپیمای سریع السیر مریخ، تصاویر سه بعدی سطح این سیاره به دست آمده است. چنین تصاویری تا کنون وجود نداشته است و می‌توان با استفاده از آن ها تحقیقات جدیدی انجام داد.
آذر محمد آبادی
۲۵ بهمن ۱۳۸۶ مجموعه‌ داده‌های جديدی كه به تازگي بر روي اينترنت انتشار يافته است٬ به محققان اجازه‌ی دست يابی به اطلاعاتی از سياره‌ی سرخ را در سه بعد خواهد داد.

تصویر توپوگرافی کوه آتشفشانی المپ در مریخ. رنگ‌ها نشان دهنده‌ی ارتفاع نقاط هستند.

«مدل‌های دیجیتالی عوارض سطحی»(DTMs)٬ ايستادن بر سطوح سياره را براي دانشمندان ممكن می‌سازد. اگر چه تصاوير معمولی قادر به ارائه‌ی چشم اندازهای هوايی خارق العاده‌ای هستند٬ با اين حال تنها بخشي از اطلاعات را انتقال می‌دهند و توپوگرافی٬ يا سنجش ارتفاعات و پستی بلندی‌های محيط را از دست می‌دهند و اين جايي است كه «سریع السیر مریخ» كار خود را آغاز می‌كند.
«HRSC»(دوربین با توان تفکیک بالای سریع السیر مریخ) به منظور تهيه‌ی چنين داده‌هايی طراحی شده است و پس از چند سال پردازش تخصصي داده‌ها٬ اكنون برای اولین بار، اطلاعات سه بعدي جامع و گسترده‌ای از قسمت بزرگي از سطح مريخ منتشر شده است. پروفسور «گرهارد نيوكوم»(Gerhard Neukum)٬ مدير تحقيق HRSC٬ می‌گويد: "درك و شناخت توپوگرافی مريخ به منظور شناخت این سیاره ضروری است."
DTM می‌تواند در كم‌ترين زمان ممكن شيب دامنه‌ی تپه٬ ارتفاع صخره‌ها٬ ارتفاع و شيب جريان‌های گدازه و يا دشت‌های بيابانی را به محققان اطلاع دهد. نيوكوم گفت: "اين داده‌ها براي درك چگونگي جاری شدن آب و يا گدازه در مريخ ضروری است."
DTM سريع السير مريخ مجموعه‌ای از دقيق‌ترين داده‌هاي توپوگرافی است كه تا به حال از مريخ منتشر شده است. این تصاویر سه بعدی از کنار هم قرار دادن عکس‌های مختلفی که این فضاپیما در گردش‌های متوالی خود از سطح سیاره تهیه کرده، به دست آمده است. کیفیت عکس‌ها معادل ۵۰ متر در هر پیکسل و دقت اندازه گیری ارتفاع ۱۰ متر است. مدار فضاپیما كيفيت تصاوير آن را مشخص می‌كند٬ هنگامی كه نزديك‌ترين فاصله به سطح را دارد، ميیتواند دقيق‌ترين تصاوير را تهيه كند. نيوكوم افزود: "همچنان كه اين ماموريت ادامه دارد٬ می‌توانيم به تدريج شكاف‌ها را پر كنيم و هر گاه كه ممكن باشد داده‌های با كيفيت‌تری را جمع آوری كنيم."

منبع: nojum.ir