مشاعره

[magmagf]

دلي چون لاله بي داغ غمت نيست
بر اين دل هم نشان بگذار و بگذر
مرابا يك جهان اندوه جانسوز
تو اي نامهربان بگذار و بگذر
دوچشمي را كه مفتون رخت بود
كنون گوهرفشان بگذار و بگذر

[amir.ara]

رفتی تو و بی تو ذوقِ می نوشی نیست
کاریم به جز سکوت و خاموشی نیست

دانی تو و عالمی سراسر دانند
گر از تو خموشم از فراموشی نیست.

[saye]

تو مپندار از اين در به ملامت بروم

دلم اينجاست بده تا به سلامت بروم
...

[amir.ara]

می گریم بی تو همچو بیمار به تب
می خندم با یاد تو چه روز و جه شب
باران و گل است و من بهاری دارم
با فکر تو در این همه طوفان تعب

[هیچ]

بگشا بند قبا تا بگشاید بند دلم
که گشادی که مرا بود ز پهلوی تو بود

[amir.ara]

دل دید چو در ناوک چشم تو چه هاست
جا برد به گیسوی تو کانجاش پناست
چندان که بدو گفتم بشنود از من
بیچاره ندانست که آن دام بلاست

[Monica]

تو بي‌صداتريني‌ ، من‌ از ترانه‌ لبريز !
تو يه‌ بهارِ زردي‌ ، من‌ گُل‌ِ سرخ‌ِ پاييز !

[amir.ara]

زنی، فالِ مرا می دید و می گفت:
-زنی، آرام و خوابت را ربوده ست!
به نقش قهوه می بینم که، دیری ست
چراغ افروزِ رویای تو بوده ست!
*
رخش زیبا ست، بالایش بلند است
نگاهی سخت افسونکار دارد
تو را سرگشته می خواهد همه عمر
وزین سرگشتگان بسیار دارد!
*
فریبش را مخور! خوش خط و خالی ست
ازو تا پای رفتن هست، بگریز!
به گیسوی بلاریزش میاویز!
ز لبخند بلا خیزش بپرهیز!
*
سرت را گرم می دارد به امّید
دلت را نرم می سازد به نیرنگ
مدامت می دواند، تشنه، بی تاب
وفا دور است ازو، فرسنگ فرسنگ.
*
به او گفتم:
-مرا از ره مگردان!
که هیچت نقش مهری در جبین نیست!
اگر هم راست می گویی، مرا عشق،
چنین فرماید و راهی جز این نیست!

[Monica]

تو خنده زن چو کبک،گریزنده چون غزال
من در پیت چو در پی آهو پلنگ مست
وانگه ترا بگیرم و دستان من روند
هرجا دلم بخواهد،آری چنین خوش است

سلام

[amir.ara]

تاریک شب است و روی صحراست سفید
یک خال سیه نیز نه در اوست پدید
تاریک شب است و هر که یارش دربر
جز من که رسید صبح و یارم نرسید.

سلام
خوب هستین؟