>>> تـازه های اخـترشـنــاسـی, نجوم و فیزیک <<<

[h2006]

چین كاوشگر قمري خود را به فضا پرتاب مي‌كند
موضوع:



چين در سال جاري ميلادي نخستين كاوشگر قمري خود را

براي اكتشاف كره ماه به فضا پرتاب مي‌كند.

روزنامه "China Daily" چاپ پكن روز چهارشنبه نوشت: ژاپن،

هند و آمريكا نيز امسال و سال آينده چنين پرتاب‌هايي انجام

خواهند داد.

اين روزنامه مي‌نويسد: چين كارهاي آمادگي براي پرتاب اولين

كاوشگر قمري خود موسوم به "چانگ آي" را انجام داده است و

اين كاوشگر با راكت مدل "لانگ مارچ ۳آ" ساخت چين پرتاب

خواهد كرد.

پيش بيني شده است كه كاوشگر ساخته شده براساس مدل

ماهواره "دونگ فانگ خونگ ۳" چين ماه آوريل از مركز پرتاب

ماهواره " شي چانگ " در استان " سي چوان " در جنوب غرب

چين راهي فضا شود.

اين كاوشگر پس از هشت ساعت چرخش به دور زمين، بعد از

۱۱۴ ساعت، در مدار ماه قرار خواهد گرفت.

اين كاوشگر قرار است اطلاعات و تصاويري سه بعدي به زمين

ارسال كرده و داده‌هايي درباره عناصر مختلف در ماه تهيه كند.


سنجش دماي ماه و ارزيابي محيط زيست فضاي بين زمين و

ماه از ديگر برنامه‌هاي اين كاوشگر است كه براي ساخت آن

۱۷۵ ميليون و ۵۰۰ هزار دلار هزينه شده است.

[h2006]

روسيه ساخت شاتل فضايي «كليپر» را آغاز میکند!!!


رييس آژانس فدرال روسيه پيام تبريك خود را به مناسبت سال جديد

ميلادي براي خدمه ايستگاه فضايي بين‌المللي ارسال كرد.

آناتولي پرمينف، رييس آژانس فدرال روسيه همچنين در اين پيام

موفقيت اين گروه را در آخرين ماموريت فضايي ديسكاوري پس از

پيوستن به اين ايستگاه به آنها تبريك گفت.

وي همچنين اطمينان داد كه مركز كنترل ماموريت روسيه تمام تلاش

خود را تا حد امكان براي اطمينان از امنيت و موفقيت ماموريت‌هاي

فعلي و آتي در ايستگاه فضايي انجام خواهد داد.

در حال حاضر، ايستگاه فضايي شامل مايكل لوپز فرمانده ايستگاه،

سونيتا ويليامز فضانورد آمريكايي و ميكائيل تورين فضانورد روسي

است.

پرمينف پيش از اين اعلام كرده بود كه آمريكا از فضاپيماي روسي

براي پرواز فضانوردانش به ايستگاه فضايي بين‌المللي پس از سال

2010 استفاده خواهد كرد.

وي در ارائه جزئيات اين مطلب گفت: تا پيش از سال 2010 آمريكا از

شاتل‌هاي فضايي خود براي اعزام فضانوردان به ايستگاه استفاده

مي‌كند اما پس از سال 2010 و تا سال‌هاي 2015 تا 2020

آمريكايي‌ها با فضاپيماي روسي به ايستگاه خواهند رفت.

به علاوه روسيه ساخت شاتل فضايي خود را با عنوان CLIPPER را از

سال 2012 آغاز خواهد كرد.

پرمينف در ادامه اظهار داشت: ما مشخص كرده‌ايم كه يك مكان در

فضاپيماي سايوز هميشه براي يك فضانورد روسي، مكان ديگر براي

يك فضانورد آمريكايي و سومين مكان نيز به توريست‌هاي فضايي

اختصاص داده خواهد شد.


گفتني است كه فهرست اسامي توريست‌هاي فضايي از كشورهاي

مختلف تا سال 2008 تكميل شده است.

[مرتضی nvcd]

فضاپیمای اروپایی ونوس اکسپرس نشانه هایی از رخ دادن صاعقه در جو زهره یافته است به این ترتیب به شرایط خاص این سیاره مانند حرارت وفشار بالا صاعقه نیز اضافه شده واز لحاظ صاعقه وتخلیه الکتریکی سیاره در کنار سیارات زمین مشتری و زحل قرار گرفته است.

فضاپیمای اروپایی ونوس اکسپرس نشانه هایی از رخ دادن صاعقه در جو زهره یافته است ٬به این ترتیب به شرایط خاص این سیاره مانند حرارت وفشار بالا صاعقه نیز اضافه شده واز لحاظ صاعقه وتخلیه الکتریکی سیاره در کنار سیارات زمینمشتری و زحل قرار گرفته است..طی سه دهه گذشته دانشمندان همواره بیان می کرده اند که سیاره زهره دارای صاعقه در اتمسفرش می باشد- حتی در سال 1978 یکی از فضاپیماهای ناسا نشانه هایی از فعالیت الکتریکی گزارش نمود اما بدلیل تداخل امواج با امواج مصنوعی کسی نمی توانست با قاطعیت وجود آنرا تایید کند.
اکنون یک آنتن مغناطیسی ساخت اطریش که روی فضاپیمای ونوس اکسپرس نصب شده وجود صاعقه هایی را تایید کرده استکه حتی احتمالا" از صاعقه های زمینی شدیدتر وفراوانتر هستند.اندازه گیری ها هرروز به مدت 2 دقیقه که فاصله فضاپیما تا سیاره به حداقل می رسیده انجام می شده است.
این یافته بسیار مهم است چراکه صاعقه می تواند خواص شیمیایی وترکیب جو را تغییر دهد واز این به بعد دانشمندان در مطالعه جو وآب وهوای زهره و ارائه تئوریهای جدید بعلاوه فضاپیماهایی که در آینده به آنجا سفر می کنندباید آنرا در نظر بگیرند. صاعقه ها از نوع ابر به ابر بوده ودر ارتفاع 5 مایلی از سطح رخ می دهند.به دلیل اینکه غلظت جو زهره حدود 100 بار از جو زمین غلیظ تر بوده وآسمان ابرآلود است این صاعقه ها از سطح زهره پیدا نیستند.
نکته مهم این است که صاعقه می تواند موجب شکسته شدن مولکولهای جو واحیانا" ترکیب مجدد قطعات حاصله با مولکولهای دیگر جوی وتشکیل مولکولهای جدید بشود.فرآیندی که بنابه نظر بسیاری از دانشمندان می توانسته به شکل گیری حیات درزمین منجر شده باشد.
صاعقه های سیاره زهره از یک لحاظ با بقیه سیارات متفاوت است چراکه در آنجا صاعقه ارتباطی با ابرهای از جنس بخار آب ندارد بلکه همراه با ابرهای از جنس اسید سولفوریک است.
فضاپیما حدود 7 ماه دیگر که معادل 2 روز زهره ای است به مشاهدات خود از سیاره خواهد پرداخت.طی این مدت به جستجوی تابش احتمالی مادون قرمز ناشی از جریانات لاوا(مواد مذاب) در سیاره نیز خواهد پرداخت.در سال 2010 یک فضاپیمای ژاپنی بانام (Venus Climate Orbiter ) به سیاره رسیده و می توان به مقایسه داده ها پرداخت.
در حال حاضر در حدود 250 دانشمند ومتخصص اروپایی در پروژه ونوس اکسپرس همکاری دارند.علاوه بر این متخصصانی از ناسا ٬از ژاپن وروسیه نیز در آن مشارکت دارند.(عکسی که مشاهده می نمایید شکلی خیالی از صاعقه ها می باشد که توسط یک هنرمند ایجادشده است)
منبع »

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای کسب اطلاعات بیشتر به سایت زیر مراجعه نمایید:

http://www.esa.int/SPECIALS/Venus_Express/SEM8N373R8F_0.html

[مرتضی nvcd]

يكي از پر سرعت ترين ستاره هائي كه تا بحال توسط دانشمندان مشاهده شده فرضيه هاي موجود در مورد علت سرعت خيره كننده خود را به چالش كشانده است.


اين گلوله توپ كيهاني كه يك ستاره نوتروني به نام RX J0822-4300 است توسط رصد خانه پرتو ايكس چاندراه كشف شد.
دانشمندان با استفاده از مشاهدات 5 ساله چاندرا نشان دادند كه اين ستاره سركش با كج كردن مسير خود در حال دور شدن از Puppis است. Puppis بقاياي ابر نواختري است كه حدود 2700 سال پيش لز انفجار يك ستاره بجاي مانده است. اين ستاره نوتروني با سرعتي حدود چهار و هشت ميليون كيلومتر در حال خارج شدن از كهكشان راه شيري است.

رابرت پتره ، اختر شناس مركز پروازهاي فضائي گودارد ناساس مي گويد" اين ستاره نوتروني درست بعد از تولد يك بليط يكطرفه به سمت خارج از راه شيري گرفته است." وي اضافه مي كند كه اختر شناسان ستاره هاي ديگري را مشاهده كردند كه از كهكشان به بيرون پرتاب شدند ولي هيچكدام سرعت اين ستاره نوتروني را نداشته است.

ستاره هاي پر سرعت ديگري در كهكشان راه شيري وجود دارند كه توسط ابر سياهچاله موجود در مركز كهكشان با سرعتي معادل يك سوم سرعت اين ستاره و به سمت فضاي بين ستاره اي پرتاب شدند.

اما اين ستاره نوتروني توسط انفجار ناموزون ابرنواختر به بيرون پرتاب شده و به اين سرعت رسيده است. اين ستاره تا بحال 20 سال نوري مسافرت كرده و ميليونها سال طول خواهد كشيد تا از پهنه كهكشان خارج شود.

با وجود استفاده از مدلهاي رايانه اي پيشرفته براي مشابه سازي اينكه چگونه يك موشك ستاره اي مانند اين شكل مي گيرد ، دانشمندان هنوز دليل آن را نمي دانند.

جزئيات تحقيقات پتره در شماره اخير مجله اختر فيزيك چاپ شده است.

[chista]

23:26 گرينويچ - پنج شنبه 06 دسامبر 2007 - 15 آذر 1386


پرتاب شاتل به علت ایراد فنی عقب افتاد
مقامات ناسا پرواز فضاپیمای شاتل آتلانتیس را حداقل 24 ساعت عقب انداخته اند که ناشی از کشف ایرادهایی در دو اندازه گیر سوخت این فضاپیما توسط مهندسان است.

به گفته یکی از سخنگویان ناسا، در حالی که مخزن سوخت خارجی شاتل در حال پر شدن بود، دو دستگاه اندازه گیری سوخت، مخزن را خالی نشان می دادند.

اینک آژانس فضایی آمریکا سعی خواهد کرد این فضاپیما را روز جمعه به فضا بفرستد.

مشکل زمانی مشخص شد که مهندسان شروع به پر کردن مخازن سوخت فضاپیما کردند و دریافتند دو تا از چهار اندازه گیر سوخت درست کار نمی کند.

مطابق استانداردهای ناسا حداقل سه اندازه گیر باید درست کار کنند تا اجازه پرواز داده شود.

داگ لیونس، مدیر پرتاب شاتل در ایستگاه کیپ کاناورال ناسا می گوید آنها به سختی تلاش می کنند تا مشکل را حل کنند: "ما کمی از اتفاق امروز ناراحت شدیم، اما قطعا داریم کار می کنیم تا مشکل را حل کنیم و هر چه زودتر سعی می کنیم به فضا بفرستیمش."

فضاپیمای آتلانتیس قرار است طی یک ماموریت 11 روزه نخستین آزمایشگاه دائمی اسا، آژانس فضایی اروپا را به ایستگاه فضایی بین المللی منتقل کند.

آزمایشگاه فضایی کلمبوس که 21 تن وزن دارد و 880 میلیون یورو برای ساختش هزینه شده قرار است امکان تجربه هایی را فراهم کند که انجام آنها به خاطر قوه جاذبه، روی زمین امکانپذیر نیستند.

درصورتی که این آزمایشگاه بالاخره به فضا برسد، دوازده سال تلاش اروپا برای راه اندازی نخستین مقر ثابتش در فضا به پایان می رسد.

کلمبوس دومین آزمایشگاهی خواهد بود که به ایستگاه فضایی بین المللی اضافه می شود.

نخستین آزمایشگاه متعلق به ناسا بود که سال 2001 آغاز به کار کرد و سومین و آخرین آن آزمایشگاه ژاپنی کیبو خواهد بود که ارسال آن برای سال آینده برنامه ریزی شده است.

در این ماموریت فضاپیمای آتلانتیس علاوه بر حمل کلمبوس یک خدمه تازه را به ایستگاه فضایی بین المللی منتقل می کند و یک فضانورد که دو ماه اقامتش را در ایستگاه به پایان برده به زمین باز می گرداند.

منبع:بی بی سی فارسی

[مرتضی nvcd]

هابل در تصوير خود از خوشه اي کروي، سبب نمايان شدن رفتاري جديد از سوي کوتوله هاي سفيد شد.
ايليا تيموري
هنگامی که ستاره ای خورشید مانند خالی از سوخت می شود به غولی سرخ تبدیل می شود، سپس گازها از اطراف مرکز ستاره دور می شوند و در نهایت هسته به صورت کوتوله ای سفید باقی می ماند. در آن هنگام دیگر عنصری برای تداوم چرخه هسته ای در ستاره وجود ندارد و گازها نمی توانند بر گرد ستاره باقی بمانند از این رو طی میلیاردها سال ستاره سرد و خاموش می شود و گرمای خود را به صورت تابش به عالم می بخشد. اما در بعضی مواقع هنگامی که ستاره به آخرین لحظات عمر خود می رسد، کوتوله های سفید موجود در مرکز، پس زنی قدرتمندی را انجام می دهند و سبب می شوند که خودشان در فضا پرتاب شوند، این پرتاب آنقدر قدرتمند است که آنها را از زیستگاهشان در خوشه های ستاره ای نیز جدا می سازد.

تصوير هابل از خوشه کروي، تقسيم بندي ستارها و مواضع کوتوله هاي سفيد در اين خوشه.

این کشف جدید نیز ساخته اخترشناسان دانشگاه بریتیش کلمبیا (British Columbia) است. آنها بررسی های خود را بر روی خوشه ای کروی با نام NGC 6397 انجام دادند. این خوشه ستاره ای یکی از اجرام نزدیک به ما و وابسته به کهکشان راه شیری است.

آنها ابتدا ستارگان این خوشه را بر اساس جرم دسته بندی کردند و سپس محل قرار گیری آنها را تخمین زدند. آنها انتظار داشتند که ستاره های پرجرم در مرکز و ستاره های کم جرم در اطراف خوشه قرار داشته باشند. و این دقیقا همان چیزی است که آنها در این خوشه مشاهده کردند.

به جهت برخی دلایل، کوتوله های سفید به پیرامون خوشه پرتاب شده بودند. به هر حال آنها کار را با بررسی ستاره های مشخص و معمولي شروع، و فرآيند تبديل به کوتوله شدن را بررسي کردند.

سوال این بود که چه فرآیندی سبب شده تا کوتوله های سفید در آن موقعیت غریب قرار بگیرند؟

«هاروی ریچر» (Harvey Richer)، از اخترشناسان UBC و برخی دیگر از همکارانش با شبیه سازی های کامپیوتری به این نتیجه رسیدند که در هنگام تولد این کوتوله ها، آنها جرم بسیار زیادی را از خود به بیرون پرتاب کردند. اگر این میزان جرم تنها از یک جهت بیرون ریخته باشد، این پدیده شکل گرفته است. در حقیقت وقوع چنین حالتی مانند موتور موشکی است که طبیعت آن را ساخته است.

ریچر می گوید: " ما انتظار داشتیم که کوتوله های سفید در مرکز این خوشه مستقر باشند، اما اکنون با بررسی های انجام شده نظر ما بر این است که کوتوله های سفید در هنگام تولدشان دچار پس زنی ماده شده اند و این موضوع سبب شده تا آنها با سرعت 3 تا 5 کیلومتر برثانیه، از مرکز به سمت خارج خوشه حرکت کنند."

منبع: nojum.ir

[chista]

16:37 گرينويچ - يکشنبه 09 دسامبر 2007 - 18 آذر 1386



مقامات آژانس فضایی آمریکا، ناسا اعلام کرده اند که پرتاب فضاپیمای آتلانتیس که قرار بود امروز یکشنبه 9 دسامبر، صورت بگیرد تا ماه ژانویه به تعویق افتاده است.

این چهارمین باری است که انجام این ماموریت به تعویق می افتد.

دلیل تعویق اخیر این است که مهندسین ناسا متوجه شدند حس گرهای یکی از مخازن سوخت فضاپیما نتوانسته آزمایش های قبل از پرواز را درست انجام دهد و به همین دلیل پرتاب فضاپیمای آتلانتیس به ماه ژانویه موکول شد.

روز گذشته وین هلن، مدیر این ماموریت فضایی گفته بود تمام مسئولین این برنامه، به این نتیجه رسیده اند که شرایط برای پرواز امن و مناسب است.

ماموریت یازده روزه آتلانتیس برای استقرارکلمبوس، اولین آزمایشگاه دائمی فضایی اروپا، در ایستگاه بین المللی فضایی آی.اس.اس است.

حس گرهای سوخت بخشی از سیستم حیاتی فضاپیما هستند که می توانند ارتباط موتورهای اصلی فضاپیما با مخزن سوخت را در صورت خالی شدن مخزن سوخت، نشت سوخت و یا مشکلات تکنیکی، قطع کنند.

در صورتی که این ارتباط قطع نشود احتمال وقوع آتش سوزی و یا انفجار در فضاپیما وجود دارد.

روز پنجشنبه گذشته، زمانی که مخازن فضاپیما برای پرتاب مقرر آن سوخت گیری می شد، دو اندازه گیر مخزن خارجی خالی بودن مخزنرا نشان می دادند درحالی که مخزن حاوی سوخت بود.

با این همه روز شنبه مقامات مربوط تصمیم گرفتند تنها در صورتی فضاپیما را پرتاب کنند که هر چهار درجه درست کار کند.

هدف اصلی این ماموریت حمل و استقرار آزمایشگاه فضایی اروپا در ایستگاه آی.اس.اس است.

این آزمایشگاه که 21 تن وزن دارد و بیش از یک میلیارد دلار هزینه ساخت آن شده است برای انجام آزمایش هایی طراحی شده که روی زمین و به دلیل قوه جاذبه غیرممکن است.

رسیدن و استقرار این آزمایشگاه به ایستگاه بین المللی فضایی به تلاش های 12 ساله اروپا برای ایجاد اولین آزمایشگاه دائمی خود در فضا پایان خواهد داد.

این پروژه تا کنون چندین بار به تاخیر افتاده که نهایتا منجر به افزایش هزینه اجرای آن شده است.

اولین تاخیر بین سالهای 1996 تا 2000 رخ داد، و دلیل آن تاخیر روسیه در راه اندازی دستگاه اصلی کنترل آی.اس.اس بود.

تاخیر های بعدی در نتیجه نابود شدن فضاپیمای کلمبیا در سال 2003 بود که به قیمت جان 7 فضانورد تمام شد.

ناسا، سه سال و نیم و بیش از یک میلیارد دلار را صرف پرواز دوباره این فضاپیما در سال 2005 کرد.

آزمایشگاه کلمبوس دومین آزمایشگاهی خواهد بود که به این ایستگاه فضایی افزوده می شود.

آزمایشگاه پیشین "دستینی" نام دارد که متعلق به ناساست و در سال 2001 کار خود را آغاز کرده است.

آزمایشگاه سوم آزمایشگاه کیبو، متعلق به ژاپن است که قرار است سال آینده به این ایستگاه افزوده شود با این همه به دلیل بزرگی این آزمایشگاه، فضاپیمای حامل باید سه بار به این ایستگاه پرواز کند.

منبع: بی بی سی فارسی

[ghazal_ak]

دانشمندان به تازگی دریافته‌اند كه منظومه شمسی ما باضربه‌های میدان مغناطیسی بین ستاره‌یی از اعماق فضا دچار فرورفتگی و قرشدگی شدهاست.
این اطلاعات به وسیله فضاپیمای «وویجر» آژانس فضانوردی آمریكا (ناسا) درطول سفر ۳۰ ساله‌اش به لبه منظومه شمسی به دست آمده است.
ادوارد استون، دانشمندماموریت «وویجر»(VOYAGER) در موسسه فن‌آوری كالیفرنیا در این زمینه گفت: محققان تامدت زیادی تصور می‌كردند كه منظومه شمسی خمیده شده اما هرگز تاكنون به مدارك علمیمستقیم و صریح در این زمینه دست نیافته بودند.
به گفته این دانشمندان، فضاپیمای«وویجر - ۲» وارد تكان پایانی شد كه تقریبا یك میلیارد مایل در نیمكره جنوبیهلیوسفر منظومه شمسی از «وویجر - ۱» پیشتر رفته است.
تكانی پایانی یك منطقهمتلاطم فراتر از مدار پلوتون است؛ جایی كه بادهای خورشیدی نشات گرفته از خورشید بهمیزان قابل توجهی به دلیل برخورد با گاز رقیق فضای بین ستاره‌یی آراممی‌شوند.

خبرگزارى ايسنا
منبع آفتاب

[ghazal_ak]

تکراری.......

[chista]

04:18 گرينويچ - سه شنبه 18 دسامبر 2007 - 27 آذر 1386

کشف یک کهکشان ویرانگر در فضای دوردست

ستاره شناسان آمریکایی می گویند برخورد بی نهایت شدید یک کهکشان دارای "سیاه چاله" عظیم با کهکشان کوچک تر دیگری را رصد کرده اند.

هرچند برخورد کهکشان ها در فضا حادثه ای تازه ای نیست، این اولین باری است که ستاره شناسان در آژانس فضایی آمریکا (ناسا) چنین رخداد کیهانی شدید و پر تلاطمی را رصد می کنند.

رشته ذرات متصاعد از "سیاه چاله" کهکشان بزرگ تر به حدی پرقدرت گزارش شده که به گفته کارشناسان ناسا، می تواند هرگونه حیات را در سیارات کهکشان کوچک تر نابود کند و حتی ستارگان جدیدی را بوجود آورد.

جزئیات این واقعه به زودی در نشریه "اختر فیزیکی" منتشر خواهد شد.

ناسا تصاویر این حادثه کیهانی را از طریق تلسکوپ های متعددی از جمله تلسکوپ های فضایی اسپیتزر و هابل ثبت کرده است.

این حادثه در منظومه ای بنام علمی 3C321 رخ داده است.

این منظومه حدود 1.4 میلیارد سال نوری از کره زمین فاصله دارد و کهکشان های آن نسبتا به هم نزدیک هستند.

آن طور که ناسا گزارش داده، دو کهکشان یاد شده در حال ادغام شدن هستند.

اکثر کهکشان ها از جمله کهکشان راه شیری که کره زمین در آن واقع است، ناحیه ای بنام "سیاه چاله " که از آن جریانی از ذرات پرقدرت متصاعد می شود.

در این حادثه، دانشمندان ناسا کهکشکان بزرگ تر را "ستارگان مرده" نام نهاده اند.

این کهکشان رشته ذرات با انرژی بالایی که حاوی اشعه ایکس و گاما هستند را به سمت کهکشان مجاور خود فرستاده است.

برخی از دانشمندان ناسا معتقدند که تصادم کهکشان "ستارگان مرده" می تواند منشأ حیات در کهشکان های مجاور آن باشد.

اما در عین حال، گفته می شود که جریان ذرات "سیاه چاله" این کهکشان که با سرعت نور حرکت می کند، می تواند اثر فاجعه باری برای سیاره های دیگر داشته باشد.

منبع: بی بی سی فارسی