هیچ کاری نداره.الان میدونم اون ته دلت این وجدانه هی بهت چنگال میزنه.خودت هم دوست داری بری اشتی کنی ولی احتمال میدم اون گوشه کنار ها یه نمه غرور هم باشه که ممکنه اون هم یه ذره اذیتت کنه
کاری که باید بکنی اینه که به خودت بگی مگه ما ادم ها چقدر زنده هستیم.اگر پس فردا خدای نکرده من یا اون دوستم بمیریم من اون دنیا مدیونش میشم اون با دل شکسته از من جدا میشه و من هیچ وقت نمیتونم خودمو ببخشم.این مال غرور
بعد میری دست توی جیبت میکنی یه کادوی خوشگل که فکر میکنی اون دوست داشته باشه میخری
میری پیشش.نه اینکه زنگ بزنی بگی بیا فلان جا میخوام ببینمت.نه .خودت باید بری پیشش.یه عذرخواهی حسابی میکنی.و حتما حتما بهش میگی که متوجه شدی که اشتباه کردی
شاید اولش کمی دلخور باشه.هدیه رو بهش میدی.یه کم طنز هم مخلوطش میکنی و قضیه حله
.gif "N Aggressive (16)")
نوشته شده توسط ملا نصرالدین
