درايتاليا بعد از نتايج کسب شده تيمهاي اين کشور در رقابتهاي ليگ قهرمانان و ليگ اروپا يک بار ديگر فرياد رسوايي سرداده شده است.
رسانه هاي ايتاليايي با اشاره به اينکه فوتبال اين کشورمثل هميشه در اين لحظات به معجزه متوسل شده، صعود تيمهاي خود به مرحله بعدي ليگ قهرمانان را غير ممکن و دشوار نمي دانند اما در مورد اينکه چرا همچنان براي نمايندگان ايتاليايي حاضر در اروپا راه عبور از تيمهاي ديگر اين قاره تا اين اندازه دشوار به نظر مي رسد، بحث و تبادل نظر داغ است.
در واقع تيمهاي ايتاليايي براي قرار گرفتن در حالت تساوي و سپس صعود به مرحله يک چهارم نهايي اروپا به چهار گل در دور بعدي نياز دارند: يک گل ميلان در وايت هارت لين مقابل تاتنهام، يک گل اينتر در مونيخ برابر بايرن و دو گل از رم در اوکراين براي جبران فاجعه بازي رفت.
فوتبال ايتاليا روي لبه پرتگاهي قدم بر مي دارد که يک لغزش کوچک مي تواند يک حماسه را به نابودي تبديل کند. فوتبالي که بدون ساخت يک پايگاه مستحکم با بازيکنان باارزش و کيفيت بازي بالا و اجراي بازي مدرن وهجومي و برنامه ريزي شده هيچ آينده روشني را پيش روي خود تصور نمي کند.
در ايتاليا ستاره هايي همچون اتوئو و ايبراهيموويچ بازي مي کنند ولي اگر در يک بازي پاي آنها به گل باز نشود واگر آنها به نجات تيمهايشان نرسند، هيچ راه حل ديگري براي باز شدن گره کور فوتبال ايتاليا وجود ندارد. بايرن امروز که با حضور روبن، ريبري، مولر و شواين اشتايگر متولد شده براي سران اين باشگاه هزينه زيادي در برداشته ولي مسلما متحول کردن تيم باواريايي به اندازه تحولات اينتر و ميلان خرج نداشته است.
بايرن مونيخ مثل بارسلونا و رئال مادريد، منچستريونايتد و چلسي مطمئنا باشگاه ثروتمندي است و نه تنها سرمايه گذاري و برنامه ريزي دقيق و دراز مدت را در دستور کار خويش قرارداده بلکه با افزايش قابليتهاي تکنيکي و سازماندهي تيمي به اين مرحله رسيده است. بايرن و باشگاههاي ديگر مشابه در اروپا تنها به خاطر ثروتي که در اختيار دارند در جايگاه کنوني نايستاده اند. فاصله ميان آنها و فوتبال ايتاليا فقط يک گلي که ماريو گومز در دقيقه نود يک بازي زيبا و تماشايي درون دروازه ژوليوسزار قرارداد نيست. براي اينکه ميلان در برابر تاتنهام عملا هيچ کاري انجام نداد و رم مقابل شاختار خيلي زود تسليم شد.
معجزه هميشه ممکن است ولي حتي اگر قرار باشد تيمهاي ايتاليايي با معجزه به مرحله بعدي راه يابند، آيا واقعا شايسته اين صعود هستند؟ در اين ميان تاسف براي شکست اينتر قهرمان سال قبل اروپا به مراتب بيشتر از آنچه در مورد ميلان و رم رخ داده، خواهد بود. فوتبال ايتاليا امروز تقريبا براي همه کشورهاي ديگر اين قاره قابل تسخير به نظرمي رسد. شايد اگر اينتر واقعا فوتبال دفاعي که فن خال پيش از بازي دو تيم مدعي شده بود را به نمايش مي گذاشت و بازي با تساوي بدون گل تمام مي شد، تاسف کمتري وجود داشت. اما شکست يک بر صفر با گل ثانيه هاي آخر تلخ و غير قابل هضم است و دراين شرايط ادامه حضور نراتزوري پرافتخارترين تيم ايتاليايي حال حاضر در ليگ قهرمانان را هم غير ممکن مي کند. از دست دادن اينتر در بين نماينده هاي اين کشور در اروپا ضربه جبران ناپذيري خواهد بود.
لئوناردو سومين شکست خود را با اينتر در اين فصل تجربه کرد. او دو شکست ديگر در ليگ ايتاليا خورده که هنوز فرصت جبران براي اينتر را مهيا مي کند. اما باخت برابر بايرن را نمي توان راحت جبران کرد. نراتزوري با مورينيو ابهت از دست رفته گذشته خود را بازيافته بودند. الان تکرار آن حماسه هاي شيرين يک فصل گذشته واقعا دشوار به نظرمي آيد. اگرچه مي توان هنوز اميدوار ماند. اما خوش بيني در اين لحظات چه سودي دارد؟
براي تيم لئوناردو جاي سرزنشي باقي نمي ماند. مربي سابق ميلان با شرايطي که وجود داشت بهترين ترکيب ممکن را برگزيد و بازيکنان اين تيم هم در طول مسابقه دو تيم کم کاري نکردند. رانوکيا پيش از مصدوميت بازي زيبايي ارائه کرد و اتوئو چند بارمثل روزهاي اوجش مقابل دروازه حريف درخشيد و ديگران هم تلاش مضاعفي نشان دادند که البته مثل سال گذشته نتيجه نداشت. بايرن در حال حاضر نسبت به سال گذشته اش يک پله بالاتر رفته و بازي هجومي که ازقبل وعده آن را داده بود به معرض نمايش گذاشت. در اينتر فعلي جاي خالي بازيکني مثل ميليتو با شرايط سال گذشته خالي است. به هرحال تنها يک اشتباه از سوي دروازه بان تيم مي تواند براي وداع با اروپا کافي باشد. اشتباهي که مي تواند کمر اينتر و فوتبال ايتاليا را بيشتر خم کند.
کد:
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید