Lamue - Pier
پیر لامو، از نویسندگان و داستان نویسان فرانسوی می باشد که در شهر پاریس متولد گردید. گرچه لامو آثار زیادی ندارد ولی داستان هایش جذاب و خواندنی می باشد.
یکی از کتاب های او به نام مولن روژ می باشد.
Lamue - Pier
پیر لامو، از نویسندگان و داستان نویسان فرانسوی می باشد که در شهر پاریس متولد گردید. گرچه لامو آثار زیادی ندارد ولی داستان هایش جذاب و خواندنی می باشد.
یکی از کتاب های او به نام مولن روژ می باشد.
De Noailles - Contsse
کنتس دونوای که نام اصلی وی «پرنس آناماتیا برانکودان» می باشد. به سال 1876 چشم به جهان گشود. بی شک او عاشق پیشه ترین شاعره فرانسه و یکی از خونگرم ترین شاعره های دنیاست.
وی یکی از بزرگترین عاشقان سعدی است. حافظ و سعدی دوستان تنهایی و خلوت وی بوده اند و وی به طوری مفتون این دو شاعر پارسی گردیده بود که یک بار شاعره زیبای فرانسه نوشت «کاش در روزگار سعدی و حافظ بودم و از ایشان گدایی عشق می کردم». دو نوای مقدمه ای بر ترجمه «فرانتن توسن» که «گلستان سعدی» را ترجمه کرده است نوشته که از زیباترین آثار ادبیات معاصر فرانسه است. در نظر این شاعره زیبا زندگی فرصت کوتاهی است که باید حداعلای استفاده را از آن نمود.
از لحاظ ادبی شعر کنتس را با ظرافت لامارتین و دوموسه نمی توان مقایسه کرد، معهذا بسیاری از اشعار وی بسیار عالی است. دیوان های او موسومند به: سایه ایام، زندگان و مردگان، خیرگی ها، افتخار رنج، شعر عشق، قلب ناشمردنی، دل در همه جا، نیروهای جاودانی و اشعار کودکی. این شاعره زیبا به سال 1938 چشم از جهان فرو بست.
دیدرو(Diderot)
در بین نویسندگان قرن18 زندگی دیدرو شاید بهترین انعکاس دهنده حوادث روشنفکری آن دوران باشد. دنیس دیدرو(Denis Diderot) در 15 اکتبر 1713 در لانگر (Langres) بدنیا آمد.تحصیلات مقدماتی را با موفقیت پشت سر گذاشت و سال 1728 برای ادامه تحصیل به پاریس رفت و موفق به دریافت دیپلم از دانشگاه پاریس شد.اوکه در محافل ادبی شرکت می کرد و با فیلسوفها-از جمله روسو- ارتباط برقرار می نمود با افکار فلسفی آشنا گردید. به یاد گیری زبان انگلیسی ر وی آورد و با ریاضیات آشنا شد. در سال 1743 علی رغم مخالفت پدرش با آنتوانت شامپیون(Antoinette Champion) ازدواج کرد و صاحب دختری به نام آنژلیک(Anjelique) شد.
از سال 1747 دیدرو به همراه دلامبر(d’Alembert) مشغول نوشتن دایره المعارف شد.امری که به گفته خودش 25 سال از عمرش را فدا کرد..سال 1749رساله ای به نام "نامه ای در باره نابینایان"(Lettre sur les av eugles a l’ usage de ceux qui voient) نوشت و در آن با شهامت سخنان ملحدانه ای را بیان کرد و در نتیجه چندین ماه در وینسن(vincennes) زندانی شد. سال 1773 به سن پطرزبورگ(Saint-Petersbourg) رفت و چند ماهی نزد همسر تزار ماند.
با اختراع درام بورژوا دیدرو نوآوری و تحولی را در عرصه تئاتر بوجود آورد: دو درام"پسر نامشروع"(Le Fils naturel) و "پدر خانواده"(Le Pere de famille) از این نوعند .در زمینه رمان دیدرو با خلق آثاررومانی اش مواردی چون آزادی تقوا و اخلاق را به زیر سوال برد.رمانهایی چون:"مومنه"(La Religieuse) و" ژاک جبر گرا"(Jacques le fataliste) و "برادرزاده رمو"(Neveu de Rameau).
فلسفه دیدرو
فلسفه الحادی و مادی گرا است و در آثار فلسفی اش سوالاتی ر ا در باره آزاد ی و جبر گرایی مطرح می کند.در یکی از این آثار "افکار فلسفی"(Pensees philosophiques) دیدرو چهار دیدگاه متفاوت را بیان می کند: دیدگاه مسیحیان و دیدگاه توحیدیا ن و دیدگاه کافران و دیدگاه شکاکان. دیدرو اخلاق سنتی را محکوم می کند یعنی اخلاقی که بر وجود روح جاودان و شعور و آزادی است.دیدرو به آزادی بشری اعتقادی ندارد و آزادی را کلمه ای بی معنی میداند. او می گوید:" ما چیزی نیستیم جز آنچه که طبق نظم عمومی وزنجیره حوادث مناسبمان بوده تقوا و جرم نتیجه قوانینی است که دنیا را اداره می کند." دیدرو معتقد به اخلاق طبیعی است یعنی اخلاقی که می گوید:"انسان طبق طبیعتش خوب است پس اخلاق خوبی نیز خواهد داشت".
سایر آثار دیدرو
-رویای د لامبر(Le Reve de d’ Alembert)
-نامه به لاندوا(Lettr a Landois)
-تفسیر طبیعت(L’ interpretation de la nature)
-مکمل سفر بوگنویل(Supplement au voyage de Bouganville)
Malo - H
هکتور مالو
هکتور مالو، رمان نويس فرنسوي در سال 1830 متولد گرديد و به سال 1907 درگذشت.
برخي از آثار وي عبارتند از:
دلدادگان
همسران
فرزندان
رمانهايم
مهمانسراي دنيا
زد و خوردهاي ازدواج
کولي پر هياهو
رومن کالبري
بي خانمان
باخانمان
در آغوش خانواده.
De Stal - German
ژرمن دو استال
مادام ژرمن دو استال بانوی داستان نویس و مقاله نویس فرانسوی به سال 1766 از خانواده ای سوئیسی در پاریس زاده شد و در سال 1817 درگذشت.
برخی از آثار وی عبارتند از:
سوفی یا احساس های نهفته
نامه هایی درباره خصال و نوشته های ژان ژاک روسو
ارتباط ادبیات با سازمان های اجتماعی
کورین
درباره آلمان
خصال آقای نکر و زندگی خصوصی او
ده سال تبعید
مقاله های نمایشی.
استاندال(Stendhal)
هانری بیل(Henri Beyle) در سال 1783 در شهر گرونویل(Grenoble) بدنیا آمد. بدلیل تنفری که از اسمش داشت نام مستعار استاندال را بر ای خود برگزید. در سن 7 سالگی مادرش را از دست دادو بنا به خواسته پدرش طبق اصول کاتولیک و سلطنتی تعلیم دید. استاندال بدلیل ماجراجویی به ارتش ایتالیا ملحق شد و کمی بعد به میلان(Milan) شهری که او را از خود بیخود می کرد رفت و مدت 7 سال در آن شهر ماند. در بازگشت از میلان سال 1821 به سالهای ادبی پاریس رفت و آمد می کرد. و بزودی تبدیل به یکی از چهره های درخشان سالنها گردید. استاندال سالهای آخر عمرش را در در رم(Rome) گذراند.
آثار استاندال
دو شاهکار او عبارتند از"سرخ و سیاه"(Le Rouge et Le Noir) و "صومعه پارم"(La Chartreuse de Parme)
دو اثر اتوبیوگرافیک اویکی "زندگی هانری برولار"(Vie de Henry Brulard) ودیگری " خاطرات خارجی"(Souvenirs d’ Egotisme) است.
آرمانس(Armance)
لا میل(Lamiel)
لوسین لووان(Lucien Leuwen)
وقایع نامه ایتالیایی(Chroniques italiennes)
ویژگی آثار استاندال
به نظر استاندال اثر ادبی باید بازتابی از واقعیت باشد. همچنانکه سوژه" سرخ و سیاه" او از اتفاقی که در روزنامه های آنزمان نوشته شده بود گرفته شده است. استاندال مانند بالزاک خواهان ارائه تابلویی واقع گرایانه از جامعه است و همانند او بر روی نقاط تضاد بین پاریس و شهرستان تاکید می کند اما بر خلاف بالزاک توصیفات استاندال بسیار ظریفتر است.
استاندال اعتقادات آزادی خواهانه و دموکراتیک داشت ولی خلق و خویش اشرافی بود در" سرخ و سیاه" او وحدت سلطنت و کلیسا را افشا کرده و مانند روسو علیه نابرابری اجتماعی موضع گرفته است.
عشق در همه آثار استاندال وجود دارد. قهرمان استاندال همواره آماده است عاشق شود.. استاندال رساله ای به همین نام"درباره عشق"(De l’ Amour) دارد و در آن دکترین مشهور خودش یعنی متبلور شدن (Cristallisation) را ارائه داده است.
آلفردو وینیی(Alfred de Vigny)
درسال 1797 بدنیا آمد.او که در رسیدن به آرزوهای نظامی و سیاسی شکست خورده بود به ادبیات روی آورد وشکستهای احساسی اورا مبدل به فردی بدبین کرد به همین دلیل از سال 1837 زندگی تنهایی راآغاز کرد.ژورنال شاعر(Journal du poete) که پس از مرگش چاپ شد شامل تفکرات وینیی در طول این دوران است.
آثار وینیی
اشعار وینیی از دو مجموعه تشکیل شده:"اشعار قدیمی و مدرن"(Poemes antiques et moderes) و"تقدیرها"(Les Destinees)
اولین مجموعه مراحل بزرگ تاریخ بشریت را بیان کرده ودربرگیرنده تفکرات فلسفی وینیی است: در شعری به نام "موسی"(Moise) شاعر سمبل تنهایی معرفی شده است.دومین مجموعه که با زیر عنوان "اشعار فلسفی "چاپ شد وینیی افکار فلسفی اش را عمیقا بررسی کرده و با دیدی بد بینانه نسبت به زندگی برنامه ای حکیمانه و خردمندانه تهیه کرده است.شعر وینیی تن ویژه خود را مدیون سه چیز است: 1)جنبه فلسفی 2)خلق سمبل 3)قدرت جو حاکم بر اشعار
تفکرات وینیی
او انسان را محکوم جبر و سرنوشت و رها شده توسط خدا می داند.در نتیجه برای انسان دو راه باقی میماند: یا باید این رنج ها را تحمل کند ویا باید تسلیم مرگ شود.وینیی به انسان توصیه می کند در برابر مصیبتهای تقدیر روشی شایسته و مقهورانه در پیش بگیرد.
تئاتر وینیی
تنها اثر بزرگ وینیی شاترتون(Chatterton) در سال 1835 است. در این اثر وینیی بدنبال آزدی بزرگ است. در این اثر شاترتون سمبل انسان روحانی است که مادی گرایی جامعه باعث اختناق او می شود.
وینیی سال 1863 در گذشت.
Elvard - Paul
الوار
پل الوار Paul Elvard، در سال 1895 در «سندني» به دنيا آمد. پس از پايان جنگ بينالمللي اول به جمع طرفداران نهضت سوررئاليسم كه باني آن «آندره برتون» بود پيوست و در اينجا بود كه با «لوئي آراگون» شاعر معروف فرانسوي آشنا گرديد. پس از اينكه اعضاء طرفدار اين نهضت با هم اختلاف پيدا كردند و خود را از اين مجمع بيرون كشيدند او نيز از انجمن سوررئاليستها جدا گرديد و مانند آراگون كه قبل ا زاو به كمونيستها پيوسته بود به حزب كمونيست فرانسه ملحق شد. در طي جنگ دوم جهاني الوارو آراگون در رأس شاعراني بودند كه دليرانه براي حفظ وطن خود با آلمانها ميجنگيدند و اشعار خود را به عنوان سلاحي در مبارزه با آلمانها به كار ميبردند. پل الوار با اينكه از نهضت سوررئاليستها كناره گرفته بود ولي هرگز از شيوه شعر سوررئاليسم روي نگرداند. وي به سال 1952 در شهر پاريس درگذشت. مجموعه اشعار او به ترتيب عبارتند از: پايتخت درد، زندگي بيدرنگ، گل براي همه و جريان طبيعي.
Ashar - Marcel
مارسل آشار نمایشنامه نویس فرانسوی به سال 1899 متولد و به سال 1974 درگذشت برخی از آثار وی عبارتند از:
کسی که در مرگ خود زیست
می خواهی با من بازی کنی
مارلبره به جنگ می رود
من تو را دوست ندارم
زندگی زیباست
زن خاموش
دومینو
ما به والپاره زو می رویم
ژان ماه زده.
Doshineh - A.M
آندره ماری دوشینه، نویسنده و داستان نویس فرانسوی به سال 1762 متولد گردید و به سال 1794 در سن 32 سالگی چشم از جهان فرو بست.
برخی از آثار وی عبارتند از:
دختر جوان تارانت
کور
هرمس
من و مرگ.
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)