......
-------
به امید خدا پس از 2006 و 2012 میریم برای سومین برد تاریخی مون در برابر ژرمن ها تا دوباره و دهباره ثابت کنیم در برابر ما هیچ حرفی برای گفتن ندارند...
به شرف نداشته ام سوگند که حتی به تیم ملی کشورم یا بهتر بگم زادگاهم هم اندازه ایتالیا علاقه مند نیستم ... این تیم خداست ...
-----
عاغا یه چیز دیگه هم خواستم بگم ... گلهای گراتزیانو پله رو میبینم که اینجوری با حس و حال و انرژی میاد چکشی میزنه عشق میکنم ... حالا اینو مقایسه کنید با اون صحنه بازی برزیل و آلمان که شورله توپ 99% رو ول کرد کلا ... شادی پس از گل کونته هم که حلالش واقعا...عاشقتونم به مولا ...
----
بعضی حرفا هم که فقط باید لبخند عاقل اندر سفیه ای انداخت و رد شد... یونان 2004 هه هه هه ... یکجای دیگه هم شما آلمان رو به دریا و بقیه تیمها رو به برکه تشبیه کرده بودی ... که من اونجا فقط یاد اندیشه و باور کاپیتان توتی افتادم این نقل قولش همیشه توی ذهنم ماندگاره ... "شما ممکنه خانوادتون فقیر باشه و خانواده های ثروتمند شما رو بخوان اما هیچوقت به خانوادتون پشت نمیکنید." (منظورش دلیل جدا نشدن از آ اس رم در صورت پیشنهادهای متعدد از سایر باشگاه ها بوده...)
ما ایتالیایی ایم و وفادار ... هیچ جای دنیا بازیکنایی وفادار به خانه و باشگاه همچون مالدینی و توتی و دل پیرو و بوفون و چیلینی و دروسی و خیلی های دیگه پیدا نمیشه ... بازیکنایی که توی زندگی واقعیشون هم وفادارند به همسر و خانواده و ... و مثل بعضیا همسران متعدد اختیار نمیکنند...![]()