البته که خندوانه ادعا نداره standup comedy رو به معنای واقعیاش به نمایش میذاره.
اما برای من که چند اجرای بهترین کمدینهای دنیا رو دیدم (Bill Hicks , George Carlin, Dave Chappelle , Louie CK و ...). اجراهای کربلایی و ژوله خیلی به استاندارد ذهنی من از کمدی نزدیکتر بودن. خصوصن کربلایی که هم جوکهای کلامی خیلی خوبی داشت و هم اجرای فیزیکی خوب (صداهای خندهی مختلف، دوش آب، پوشیدن شلوار).
حالا این دو نفر رو مقایسه کنید با مثلن علی مسعودی که صرفن یک سری خاطرهی نخنما رو با بیان متوسط مطرح میکنه. حین مسابقه صداش میلرزید و بهشدت عرق کرده بود. اول شدن یا بالا رفتن مسعودی و بقیهای که تنها کارشون تعریف کردن خاطره است به نظر من خوب نیست. اما به هر حال انتخاب طیف وسیعی از مردمه.
به نظر من کمدین باید بتونه جوکهای خوبی بسازه و برگ برندهی استندآپ کمدینهای مطرح همین جوکهاست. اینجاست که نویسنده/مولف بودن یک نفر (ژوله) تونست هومن حاجی عبدالهی رو با اون شهرت و سابقهی بازی و مجریگری شکست بده. چون حاجی عبدالهی جوک خاصی نداشت.
شما وقتی کمدی ناب رو تجربه کنید (مثل George Carlin که به همه توصیه میکنم)، نمیتونید مقایسه نکنید. به نظر من، مشکل اصلی کمدینهای خندوانه اینه که مولفهای خوبی نیستند. همینه که همهی کمدینهای دنیا نمیتونن در عین حال استندآپ کمدین خوبی هم باشن. چون اونجاست که مولف بودن نقش مهمی داره. خاطره تعریف کردن خوبه اما تا یه حدی. دلیل تاکید من روی اون دو نفر هم نوآوری در نوع جوکهاست و مولف بودن.
البته با حذف کردن مسائل بزرگسالان و سیاست، کارشون خیلی سخت میشه.