احـترام به عـقـایـد دیـگـران :: بحث و تبادل نظر

[Iron]

ابن قضیه در مورد رعایت سایر حقوق هم مطرحه.
درصورت امکان در مرحله اول میشه بحث کرد باهاش تا بلکه یکی دیگرو را قانع کنه. اما در نهایت ممکنه نتونم اثبات کنم که به طرف توهین نکردم. ولی خودم بدونم که تمام تلاشمو کردم که اصل مورد قبول خودمو رعایت کنم. حتما که نباید تایید طرف مقابلو بگیرم. من فکر کنم موارد مشابه این خیلی زیادن.

[B3HZ@D]

بله نیازی نیست که شما حتما تائید طرف مقابل رو بگیرین .
ولی وقتی کنکاش و نقد و انتقاد به عقاید خیلی از افراد انجام میگیره اونا از این مسئله ناراحت میشن . یعنی هر گونه سوال و نقد پیرامون عقایدشون رو نوعی توهین و گستاخی تلقی میکنن .

مثال چراغ جادوی آرمان خان کاملا گویا و نمونه خیلی خوبی بود پیرو عقاید و باورهای مشابه .

در اصل هر چقدر هم تلاش کنیم یک سری یا بیشتر , هستن که هر نوع سوال و جواب پیرامون اعتقاداتشون باعث آزارشون میشه و با بهترین روش گفتمان هم که پیش بریم در تفکر اون شخص و برداشتی که داشته از اون به عنوان توهین یاد میکنه .

هیچ معیار مشخصی برای تعریف متقابل در توهین به باورها وجود نداره . چون که بیشتر این مسئله از نوع احساسی / تعصبی برخورد میشه .

[Iron]

حرف من اینه که بدون محروم کردن خودتون از حق بیان عقایدتون، سعی کنید راهی رو که کمتر احتمال توهین تلقی شدن رو داره برای بیان نظر انتخاب کنید. حالا با این شرایط طرف مقابل ناراحنم که بشه ایرادی بر شما وارد نیست. چون اگرچه ناراحتی طرف خط قرمز و اولویت اول شما نبوده ولی در نحوه بیان عقیده تلاشتونو کردین که چنین حسی به طرف القا نشه ضمن اینکه عقیده خودتونم بیان کردین (اولویت اول). پس دیگه اینکه طرف مقابل رفتار عکس العمل نادرستی نشون بده، مسئولیتش با خودشه و عمل شما رو زیر سوال نمیبره. چون تا جاییکه از دست شما بر میومده تلاش کردید کار به ایجا نکشه.
در خصوص موضوعات مطرح شده نظرات مخالفین رو شنیدم و آنچه رو که فکر می کردم باید بگم، گفتم. دیگه هرکس تصمیم و مسئولیت تصمیمگیری با خودشه. بنظر بحث داره فرسایشی میشه و هرکدوم حرف خودمونو تکرار می کنیم. با این اوصاف حرف دیگری ندارم مگر آنکه مطلب جدیدی مطرح بشه.
همگی موفق باشید

[havzhini]

حرف من اینه که بدون محروم کردن خودتون از حق بیان عقایدتون، سعی کنید راهی رو که کمتر احتمال توهین تلقی شدن رو داره برای بیان نظر انتخاب کنید. حالا با این شرایط طرف مقابل ناراحنم که بشه ایرادی بر شما وارد نیست. چون اگرچه ناراحتی طرف خط قرمز و اولویت اول شما نبوده ولی در نحوه بیان عقیده تلاشتونو کردین که چنین حسی به طرف القا نشه ضمن اینکه عقیده خودتونم بیان کردین (اولویت اول). پس دیگه اینکه طرف مقابل رفتار عکس العمل نادرستی نشون بده، مسئولیتش با خودشه و عمل شما رو زیر سوال نمیبره. چون تا جاییکه از دست شما بر میومده تلاش کردید کار به ایجا نکشه.
در خصوص موضوعات مطرح شده نظرات مخالفین رو شنیدم و آنچه رو که فکر می کردم باید بگم، گفتم. دیگه هرکس تصمیم و مسئولیت تصمیمگیری با خودشه. بنظر بحث داره فرسایشی میشه و هرکدوم حرف خودمونو تکرار می کنیم. با این اوصاف حرف دیگری ندارم مگر آنکه مطلب جدیدی مطرح بشه.
همگی موفق باشید

دوست عزیز تمام حرف ما هم از اول فقط و فقط همین بود
کسی نگفته شما برید هر چی از دهنتو در میاد بگین براتون مهم نباشه کی خوشش میاد کی بدش میاد
بلکه دقیقا حرف ما اینه مسئولیت خوش امد دیگران از نظرات ما بر دوش ما نیست و نمیشه بر این منبا عمل کرد که تمام افراد دیگه حتما باید نظر مارو محترمانه بدونن تا ما ابراز نظر کنیم

ما حرف خودتمون در چهارچوب اخلاق و تعریفی که از احترام برای خودتون قائل هستیم میزنیم و خوشامد یا بدامد دیگران دیگه دست ما نیست

[کاربر شماره ی یک]

قرار نیست کسی بی خود حرف توهین آمیز بزنه یا سعی نکنه تا جایی که میشه احترام بگذاره، حالا من برای شما یک مثال می زنم:

من میگم: کیم ایل سونگ (رهبر پیشین کره شمالی) یک انسان روانی و یک دیکتاتور بسیار ظالم بود که مردم کشورش رو بدبخت کرد.
یکی از مریدان کیم ایل سونگ میاد و میگه تو داری به باورهای من توهین می کنی! ما کیم ایل سونگ رو مقدس و فرستاده خدا می دونیم.

خب تکلیف چیه؟ آیا ما نباید کیم ایل سونگ رو نقد کنیم چون یک عده فکر می کنن مقدسه؟ من فکر نمی کنم دارم توهین می کنم چون اون فرد رو یک انسان می بینم در گذشته، اما کسی که اون شخص رو مقدس می دونه طور دیگه فکر می کنه.

این مثال رو زدم برای اینکه مشخص بشه خط قرمز و دقیقی بین اینکه چه چیزی توهین هست یا نیست وجود نداره. این یک مفهوم Subjective هست یعنی هر کس خودش تصمیم می گیره خط قرمزش رو کجا بگذاره. من شخصا اگه یک نفر بهم بگه باورهات احمقانه است و فلان شخص که خیلی اون رو انسان بزرگی می دونی یک روانی فاسد جانی بود میگم ممنون خب این نظر شماست و برام مهم نیست. یک عده اگه این حرف رو بزنی حاضرن به خاطرش طرف مقابل رو بکشن و حکمش رو اعدام می دونن.

نسبتهای بد به یه شخص دادن توهینه . ظالم و روانی ، نسبت بد هستن . اگه اون شخص به کیم ایل سونگ اعتقاد داشته ، کاری که شما میکنی توهینه .

اکثر مسائلی که اینجا راجع بهش صحبت میشه نسبی هستن ، اما یه سری مسائل روشن هستن ، شاید وقتی شما بگی" کیم ایل سونگ باعث بدبختی کشورش شد" ، بشه گفت اینجا اگه اون شخص اعتراض کنه ، از حد معمول فراتر رفته و نقد و جملاتی جز در ستایش این شخصیت رو نمیتونه تحمل کنه . اما وقتی شما نسبت های بد به مقدسات اون فرد میدی ، توهین محسوب میشه ، حالا چه اون شخص واکنش نشون بده یا نده ، سوم شخصی که بحث شما رو میبینه ، کاملا متوجه میشه که شما به مقدسات اون فرد دارید توهین میکنید .

یه سری مسائل مشخصه ، اونقدر هم نسبی نیست که نشه اصلا تفکیک کرد ...

B5- نکته ی استثنا :

با توجه به صحبتی که در قسمت A1 شد ؛ ممکن است شما یک عقیده ی رایج را به کسی بگویید و نظرش را در مورد آن عقیده ی رایج بخواهید. از انجا که این عقیده حاصل افکار شما نیست ، بازخورد آن همیشه به معنی بی احترامی به شما نیست. نمونه ی پایین رو نگاه کنید.

نمونه:

شخص معتقد: عقیده ای می گوید که اگر تخم یک گیاه را بخوریم ، آن گیاه داخل بدنمان رشد میکند. نظرت چیست ؟
شخص منتقد: این عقیده بسیار مضحک و احمقانه می باشد. زیرا تخم گیاه بلافاصله توسط دستگاه گوارشی بدنمان هضم می شود.

{ توضیح: بر خلاف ظاهر بی احترامانه ی جمله ی شخص منتقد ، ایشان هیچ بی احترامی ای به شخص معتفد نکرده ، چرا که این عقیده حاصل فکر خود شخص معتقد نیست که ازین طریق به وی بی احترامی شود. }



نتیجه گیری : عقیده ها را میتوان مورد چالش قرار داد و آنها را نقد و بررسی کرد ، اگر عقیده ها بررسی و نقد نشوند ، ما شاهد پیشرفتی در جامعه ی علمی نخواهیم بود و لذا همراه با عقیده های درست ، عقیده های نادرست نیز به جامعه تزریق میشود و کم کم به عنوان حقیقت پذیرفته میشوند و این بسیار خطرناک است. بنابراین نقد و بررسی و حتا رد منطقی و علمی یک عقیده ، بی احترامی محسوب نمی شود. لذا احترام اگر به معنای نقد و بررسی نکردن باشد ، لزومی به رعایت آن نیست؛ اما اگر منظور از احترام ، خودداری از اهانت و توهین باشد ، بدیهی است که افراد ملزم به رعایت آن هستند.



باسپاس./.

به قسمتی که با برجسته و قرمز کردم میگم که حداقل مثال شما در این مورد اونقدر درست نبود با توجه به نتیجه گیری خودتون ، چون اون شخصت میتون به جای این که بگه :
این عقیده بسیار مضحک و احمقانه می باشد. زیرا تخم گیاه بلافاصله توسط دستگاه گوارشی بدنمان هضم می شود.

بگه :

اشتباه می باشد. زیرا تخم گیاه بلافاصله توسط دستگاه گوارشی بدنمان هضم می شود.

لازم نبود حتما مضحک و احمقانه بودن رو به اون عقیده نسبت بده ، این معلوم میکنه که از همون اول یه جبهه گیری نسبت به اون نظر داره .

پس اصولا من بحث احترام به اعتقادات رو قبول ندارم و اینو فقط یه حربه از طرف کسایی میدونم که نمیخوان عقیدشون مورد نقد قرار بگیره
وگرنه عقیده ای که قابل ارائه دادن باشه هیچ نگرانی از اینکه حتی بهش بی احترامی هم بشه نداره چه برسه به اینکه مورد نقد قرار بگیره

عقیده ای قابل ارائه دادن باشه ، نگرانی از بابت بی احترامی شدن بهش رو نداره ؟ منظورتون اینه که عقیده ای که مشکلی با بی احترامی کردن به خودش رو داشته باشه مشکلی با بی احترامی نداره ؟ یعنی عقیده ی شما عقیده ایه که مشکلی بابت بی احترامی به خودش رو نداره ؟

واکنش این عقیده در مقابل بی احترامی چیه ؟

مثلا شما فرض کن به مربع بودن زمین اعتقاد داری و دلایل علمی براش داری و میتونی دفاع کنی و با نقدش مشکل نداری ولی هر روز صبح که بلند میشی میری توی خیابون ، یه عده دارن تبلیغات میکنن بر علیه عقیده ی شما ... به تمسخر میگیرننش ...

به تمسخر گرفتن هر عقیده ای هم یعنی به تمسخر گرفتن کسی که بهش اعتقاد داره ...

منافع شما و هم عقیده هاتون به خطر میافته ، چیکار میکنید؟

  محتوای مخفی: خارج از بحث 

جهان 8میلیارد جمعیت داره که که 1میلیارد مسلمان و 5میلیارد مسیحی و 2میلیارد هم ادیان دیگه هستن
حالا در یک جامعه اروپایی که 95درصد مسیحی هستن یک شوخی با اعتقاد یکی دیگه از ادیان میشه(پس عموم اون جامعه اون اعتفاد رو نداشتن که توهین باشه بهشون)

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Stream]

نسبتهای بد به یه شخص دادن توهینه . ظالم و روانی ، نسبت بد هستن . اگه اون شخص به کیم ایل سونگ اعتقاد داشته ، کاری که شما میکنی توهینه .

اکثر مسائلی که اینجا راجع بهش صحبت میشه نسبی هستن ، اما یه سری مسائل روشن هستن ، شاید وقتی شما بگی" کیم ایل سونگ باعث بدبختی کشورش شد" ، بشه گفت اینجا اگه اون شخص اعتراض کنه ، از حد معمول فراتر رفته و نقد و جملاتی جز در ستایش این شخصیت رو نمیتونه تحمل کنه . اما وقتی شما نسبت های بد به مقدسات اون فرد میدی ، توهین محسوب میشه ، حالا چه اون شخص واکنش نشون بده یا نده ، سوم شخصی که بحث شما رو میبینه ، کاملا متوجه میشه که شما به مقدسات اون فرد دارید توهین میکنید .

یه سری مسائل مشخصه ، اونقدر هم نسبی نیست که نشه اصلا تفکیک کرد ...

سوال اینه: آیا من حق دارم به کیم ایل سونگ بگم ظالم و روانی، با در نظر گرفتن این که یک عده ممکنه خوششون نیاد؟ آیا ضروری است که من، به دلیل اینکه یک عده آقای کیم ایل سونگ رو خیلی دوست دارند، هیچ چیز بدی درباره این شخصیت نگم چون ممکنه یک عده این رو توهین تصور کنند؟

[عــــلی]

بسم الله الرحمن الرحیم.
سلام.

سوال اینه: آیا من حق دارم به کیم ایل سونگ بگم ظالم و روانی، با در نظر گرفتن این که یک عده ممکنه خوششون نیاد؟ آیا ضروری است که من، به دلیل اینکه یک عده آقای کیم ایل سونگ رو خیلی دوست دارند، هیچ چیز بدی درباره این شخصیت نگم چون ممکنه یک عده این رو توهین تصور کنند؟

اگر فرد ظالم باشه خوب شما بهش توهین نکردی در اصل خودش رو تعریف کردی.ولی اگر شخص ظالم نباشه اینکار توهین بحساب میاد.
اما بهتر اینه که انسان بدی ها رو اظهار نکنه مگر اینکه بهش ستم شده باشه.
موفق باشید.

[کاربر شماره ی یک]

سوال تاپیک جالب بود ، نزدیکترین گزینه قبل از خوندن پستها به نظرمن گزینه ی" نمی دانم " بود ...

پنج صفحه ی اول تاپیک دیدگاه های متنوعی نوشته شده بود ، خط به خط خوندم .

اگه به عقاید دیگران احترام بذاریم ، باعث میشه با تایید اشتباه گرفته بشه .

اگر به عقاید دیگران احترام نذاریم ، بهشون توهین کنیم ، نقد کنیم ، طنز بسازیم ، مسخره کنیم ، داریم با اون عقیده میجنگیم و باید انتظار دفاع

داشته باشیم ، اما همه ی عقاید یه روش برای دفاع ندارند ، شما وقتی مسخره میکنی و طنز میسازی برای یه عقیده ، داری زندگی رو برای

کسی که اون عقیده رو داره سخت تر میکنی ...

همه ی عقاید قابل نقد نیستن و اونقدر قوی نیستن که با طنز و نقد مشکلی نداشته باشن ، به تعداد خداباور ها و دیندارها نگاه کنید ، اکثرا

عقایدی دارن که قبول نمیکنن شما نقدش کنی یا ازش طنز بسازی ...

عقایدی هستن که میگن ، با طنز بزن تو دهنش ، نشد با علم بزن تو دهنش ، نشد با فحش بزن تو دهنش ، نشد با مشت بزن تو دهنش...

این عقاید اگه شما شروع به نقد و تمسخر و توهین کنی ، علیه شما به هر وسیله ی ممکن وارد عمل میشن .

چیزی که الان تا حدی صلح رو حاکم کرده ، راهکاری به نام "سازش" بوده ...

زیــــاد نباشیم امـــا کـــم هـــم نباشیم ...

شما عقایدطرف مقابل رو قبول نداری ولی احترام نمیزاری ، خودشم متوجه میشه که شما داری سازگاری نشون میدی و عقاید خودت چیه .

باید رعایت کرد حقوق دیگران رو ولی تا حدی که حقوق شما رو رعایت کنن ، مطمئنن کسی که تهدیدی برای امنیت و زندگی من باشه ، من

هم تهدیدی برای امنیت و زندگی اون خواهم شد ...

نسبت به خط قرمز های طرف مقابل و خودت ، تاجایی که میتونی سازش نشون میدی...

جایی که اون شخص پاش رو از خط قرمزها اینور تر گذاشت ...

  محتوای مخفی: نکته  

طنز در مورد مسائل اعتقادی اکثر اوقات وسیله بوده ، یعنی برای تمسخر به کار میره نه صرفا برای خندیدن ، چون خنده ای که به یه موضوع اعتقادی داره میشه ، خودش تمسخر محسوب میشه ، حداقل برای چندمیلیارد معتقد به مذاهب گوناگون که اکثرا اینجوره.

این که بگیم طنز اعتقادی مسخره کردن نیست ، معنی نداره .

[کاربر شماره ی یک]

سوال اینه: آیا من حق دارم به کیم ایل سونگ بگم ظالم و روانی، با در نظر گرفتن این که یک عده ممکنه خوششون نیاد؟ آیا ضروری است که من، به دلیل اینکه یک عده آقای کیم ایل سونگ رو خیلی دوست دارند، هیچ چیز بدی درباره این شخصیت نگم چون ممکنه یک عده این رو توهین تصور کنند؟

اون نقل قول رو صرفا برای این نوشتم که بگم توهین چیز مشخصیه و خط قرمزها اونقدر هم کمرنگ نیست که نشه دید .

دید کلی خودم رو توی یه پست به طور کامل نوشتم ، میتونید در جواب سوالتون به اون رجوع کنید .

[havzhini]

عقیده ای قابل ارائه دادن باشه ، نگرانی از بابت بی احترامی شدن بهش رو نداره ؟ منظورتون اینه که عقیده ای که مشکلی با بی احترامی کردن به خودش رو داشته باشه مشکلی با بی احترامی نداره ؟ یعنی عقیده ی شما عقیده ایه که مشکلی بابت بی احترامی به خودش رو نداره ؟

واکنش این عقیده در مقابل بی احترامی چیه ؟

مثلا شما فرض کن به مربع بودن زمین اعتقاد داری و دلایل علمی براش داری و میتونی دفاع کنی و با نقدش مشکل نداری ولی هر روز صبح که بلند میشی میری توی خیابون ، یه عده دارن تبلیغات میکنن بر علیه عقیده ی شما ... به تمسخر میگیرننش ...

به تمسخر گرفتن هر عقیده ای هم یعنی به تمسخر گرفتن کسی که بهش اعتقاد داره ...

منافع شما و هم عقیده هاتون به خطر میافته ، چیکار میکنید؟

  محتوای مخفی: خارج از بحث 

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نه یک گروه بلکه تمام همون 7,123,662,900 هم بیان توی خیابون بگن زمین مربع هست منی که یقین دارم به اینکه زمین گرد هست هیچ ناراحتی و نگرانی نخواهم داشت
مثل گالیله که نتها ناراحت نشد بلکه اینقدر روی حرفش وایساد که دیندارن معتقد یه صاف بودن زمین میخ بودن ستارگان اون رو در اتش انداختن!!!

این شک هست که باعث ناراحتی و نگرانی میشه
اون که به عقیده و باورش شک داره نگران میشه وقتی کسی باهاش مخالفت میکنه و میترسه باور عقیدش زیرسوال بره و نابود بشه بهمین خاطر دچار ناراحتی و نگرانی میشه دست به هر راهی میشه تا کاری کنه این شک رو خفه کنه در خودش و راهترین راه از بین بردن چیزهایی هست که باعث این شک مشه

  محتوای مخفی: ......... 

حالا 8 نه 7
هفت نه 6
اصلا فقط 1 نفر اونم شما که چی؟
الان مشکل غیر قابل حل تمام برادران جمعیت جهان شده