تبلیغات :
ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام

[ + افزودن آگهی متنی جدید ]




صفحه 7 از 19 اولاول ... 3456789101117 ... آخرآخر
نمايش نتايج 61 به 70 از 186

نام تاپيک: امداد رساني و كمكهاي اوليه

  1. #61
    آخر فروم باز mehraria's Avatar
    تاريخ عضويت
    Apr 2007
    پست ها
    1,212

    پيش فرض

    در آتش‌سوزي‌، سريع‌ و دقيق‌ فكر كردن‌ حياتي‌ است‌. آتش‌ به‌ سرعت‌ گسترش‌ پيدا مي‌كند. بنابراين‌ اولين‌ اولويت‌ شما، آگاه‌ كردن‌ افراد در معرض‌ خطر است‌. اگر در داخل‌ ساختمان‌ هستيد، نزديك‌ترين‌ آژير حريق‌ را فعال‌ كنيد. همچنين‌ بايد فوراً به‌ خدمات‌ اورژانس‌ اطلاع‌ دهيد، اما اگر اين‌ كار، خروج‌ شما را از محل‌ به‌ تأخير مي‌اندازد، امنيت‌ خود را به‌ خطر نيندازيد. افرادي‌ كه‌ در آتش‌ گير افتاده‌اند، به‌ سرعت‌ دچار هراس‌ مي‌شوند. شما به‌ عنوان‌ ارايه‌كننده‌ كمك‌هاي‌ اوليه‌، مي‌توانيد با آرام‌ كردن‌ افرادي‌ كه‌ رفتارشان‌ احتمالاً ترس‌ و دلهره‌ را در ديگران‌ تشديد مي‌كند، از ميزان‌ هراس‌ بكاهيد. افراد را براي‌ ترك‌ محل‌، تشويق‌ و كمك‌ كنيد. هرگز براي‌ برداشتن‌ لوازم‌ شخصي‌، مجدداً به‌ ساختمان‌ در حال‌ سوختن‌ وارد نشويد و يا خروج‌ خود را به‌ تأخير نيندازيد. تنها موقعي‌ مي‌توانيد وارد ساختمان‌ شويد كه‌ يك‌ آتش‌نشان‌ راه‌ را براي‌ اين‌ كار باز كرده‌ باشد.
    هشدار!
    تحت‌ هيچ‌ شرايطي‌ از آسانسور استفاده‌ نكنيد.
    پس‌ از ورود به‌ محل‌ حريق‌ يا اشتعال‌، يك‌ لحظه‌ صبر كنيد، محل‌ را زير نظر گرفته‌ و فكر كنيد و به‌ سرعت‌ وارد صحنه‌ نشويد. امكان‌ دارد مواد قابل‌ اشتعال‌ يا انفجار (مثل‌ گاز يا دودهاي‌ سمي‌) يا خطر برق‌ گرفتگي‌ وجود داشته‌ باشد. يك‌ آتش‌سوزي‌ جزيي‌ مي‌تواند در عرض‌ چند دقيقه‌ گسترش‌ يافته‌، تبديل‌ به‌ يك‌ حريق‌ جدي‌ شود. اگر خطري‌ شما را تهديد مي‌كند، تا رسيدن‌ خدمات‌ اورژانس‌ منتظر بمانيد.
    هرگز اقدام‌ به‌ خاموش‌ كردن‌ آتش‌ نكنيد مگر آنكه‌ پيش‌ از آن‌ به‌ خدمات‌ اورژانس‌ اطلاع‌ داده‌ باشيد و مطمئن‌ باشيد كه‌ خود را در معرض‌ خطر قرار نمي‌دهيد
    نحوه‌ برخورد با آتش‌سوزي‌
    براي‌ شروع‌ و ادامه‌ پيدا كردن‌ حريق‌ 3 چيز بايد وجود داشته‌ باشد: جرقه‌ آتش‌ (يك‌ جرقه‌ الكتريكي‌ يا شعله‌)؛ يك‌ منبع‌ سوخت‌ (بنزين‌، چوب‌ يا پارچه‌)؛ و اكسيژن‌ (هوا). براي‌ شكستن‌ اين‌ «مثلث‌ حريق‌» بايد يكي‌ از اين‌ اجزا را حذف‌ كنيد. به‌ عنوان‌ مثال‌:
    سوييچ‌ ماشين‌ را خاموش‌ كنيد و يا شير سوخت‌ را در ماشين‌هاي‌ ديزلي‌ بزرگ‌ خارج‌ كنيد.
    تمام‌ مواد سوختني‌ را كه‌ مي‌توانند به‌ عنوان‌ منبع‌ سوخت‌ براي‌ آتش‌ عمل‌ كنند (مثل‌ كاغذ و مقوا) از مسير آتش‌ دور كنيد.
    درها را به‌ روي‌ آتش‌ ببنديد تا منبع‌ اكسيژن‌ آن‌ قطع‌ شود.
    شعله‌هاي‌ آتش‌ را با استفاده‌ از پتو يا ساير مواد غيرقابل‌ نفوذ، خفه‌ كرده‌، مانع‌ رسيدن‌ اكسيژن‌ به‌ آن‌ شويد.
    ترك‌ ساختمان‌ در حال‌ سوختن‌
    هنگامي‌ كه‌ آتش‌ را در يك‌ ساختمان‌ مشاهده‌ مي‌كنيد يا به‌ آن‌ مشكوك‌ مي‌شويد، نزديك‌ترين‌ آژير حريق‌ را فعال‌ كنيد. سعي‌ كنيد بدون‌ آنكه‌ خود را در معرض‌ خطر قرار دهيد، به‌ افراد كمك‌ كنيد تا ساختمان‌ را ترك‌ كنند. درها را پشت‌ سر خود ببنديد تا از گسترش‌ آتش‌ جلوگيري‌ شود. به‌ دنبال‌ راه‌هاي‌ خروج‌ از آتش‌ و محل‌هايي‌ براي‌ تجمع‌ بگرديد. شما بايد قبلاً عمليات‌ تخليه‌ را در محل‌ كار خود فرا گرفته‌ باشيد. وقتي‌ با ساختمان‌هاي‌ ديگري‌ مواجه‌ مي‌شويد، نشانه‌هاي‌ مربوط‌ به‌ راه‌هاي‌ گريز اضطراري‌ را دنبال‌ كنيد و دستورات‌ (روي‌ آنها) را انجام‌ دهيد.
    كمك‌ به‌ گريز از ساختمان‌ در حال‌ سوختن‌: افراد را تشويق‌ كنيد كه‌ خونسرد اما سريع‌، ساختمان‌ را از طريق‌ نزديك‌ترين‌ خروجي‌ امن‌ ترك‌ كنند. اگر مجبور به‌ استفاده‌ از راه‌پله‌ هستيد، مطمئن‌ شويد كه‌ كسي‌ عجله‌ نخواهد كرد و خطر سقوط‌ وجود ندارد.
    آتش‌ گرفتن‌ لباس‌
    هميشه‌ الگوي‌ زير را طي‌ كنيد: توقف‌، انداختن‌ روي‌ زمين‌ و چرخاندن‌. در صورت‌ امكان‌ قبل‌ از اقدام‌ به‌ چرخاندن‌ مصدوم‌، وي‌ را در يك‌ پارچه‌ كلفت‌ بپيچيد.
    از وحشت‌زده‌ شدن‌، دويدن‌ يا بيرون‌ رفتن‌ مصدوم‌ جلوگيري‌ كنيد. هرگونه‌ حركت‌ يا باد، مانند بادبزن‌ به‌ شعله‌ها دامن‌ مي‌زند.
    مصدوم‌ را به‌ زمين‌ بيندازيد.
    در صورت‌ امكان‌، با يك‌ كت‌، پرده‌، پتو (غير از انواع‌ نايلوني‌ يا گشادبافت‌)، فرش‌ يا ساير پارچه‌هاي‌ كلفت‌، مصدوم‌ را محكم‌ بپيچيد.
    مصدوم‌ را روي‌ زمين‌ بچرخانيد تا شعله‌ها خفه‌ شوند.
    اگر آب‌ يا مايع‌ غيرقابل‌ اشتعال‌ ديگري‌ در دسترس‌ است‌، مصدوم‌ را طوري‌ روي‌ زمين‌ بخوابانيد كه‌ بخش‌ در حال‌ سوختن‌ در بالا قرار گيرد و ناحيه‌ سوختگي‌ را با مايع‌ خنك‌ كنيد.
    هشدار!
    هرگز از مواد قابل‌ اشتعال‌ براي‌ خفه‌ كردن‌ شعله‌ استفاده‌ نكنيد.
    اگر لباس‌ خودتان‌ آتش‌ گرفت‌ و نيروي‌ كمكي‌ در صحنه‌ حاضر نبود، با پيچاندن‌ محكمِ پارچه‌ مناسب‌ به‌ دور خود و چرخيدن‌ روي‌ زمين‌، آتش‌ را خاموش‌ كنيد.
    دود و گاز
    آتش‌سوزي‌ در فضاي‌ بسته‌، جو خطرناكي‌ ايجاد مي‌كند كه‌ اكسيژن‌ كمي‌ دارد و ممكن‌ است‌ با مونوكسيد كربن‌ و گازهاي‌ سمي‌ آلوده‌ شده‌ باشد. هرگز وارد ساختماني‌ كه‌ در حال‌ سوختن‌ يا پر از گاز است‌ نشويد و هرگز دري‌ را كه‌ به‌ محل‌ آتش‌سوزي‌ ختم‌ مي‌شود، باز نكنيد. اين‌ كارها را به‌ گروه‌ خدمات‌ اورژانس‌ واگذار كنيد.
    اجتناب‌ از دود و گاز در صورتي‌ كه‌ در داخل‌ ساختمان‌ در حال‌ سوختن‌ هستيد، اقداماتي‌ براي‌ اجتناب‌ از استنشاق‌ دود و گازهاي‌ مضر انجام‌ دهيد. فضاي‌ باز زير در را مسدود كنيد و نزديك‌ به‌ كف‌ اتاق‌ قرار بگيريد تا با دود كمتري‌ مواجه‌ شويد
    آنچه‌ از عهده‌ شما برمي‌آيد
    اگر در يك‌ ساختمان‌ در حال‌ سوختن‌ گير افتاديد، به‌ يك‌ اتاق‌ پنجره‌دار پناه‌ برده‌، در را ببنديد. اگر مجبور هستيد از يك‌ اتاق‌ پر از دود عبور كنيد، در حالت‌ نشسته‌ حركت‌ كنيد: هوا در سطوح‌ پايين‌ و نزديك‌ كف‌، صاف‌تر است‌.
    اگر مجبور به‌ فرار از پنجره‌ هستيد، ابتدا پاهاي‌ خود را خارج‌ كنيد؛ سپس‌ (با گرفتن‌ لبه‌ پنجره‌) به‌ اندازه‌ طول‌ دست‌هايتان‌ به‌ زمين‌ نزديك‌ شده‌، بعد بپريد.

  2. #62
    آخر فروم باز mehraria's Avatar
    تاريخ عضويت
    Apr 2007
    پست ها
    1,212

    پيش فرض آسيب‌هاي‌ الكتريكي‌

    وقتي‌ شخصي‌ دچار برق‌ گرفتگي‌ مي‌شود، عبور جريان‌ الكتريكي‌ از طريق‌ بدن‌ ممكن‌ است‌ وي‌ را از هوش‌ برده‌، منجر به‌ توقف‌ تنفس‌ و حتي‌ ضربان‌ قلب‌ وي‌ شود. جريان‌ الكتريكي‌ مي‌تواند هم‌ در محلي‌ كه‌ وارد بدن‌ مي‌شود و هم‌ در محلي‌ كه‌ براي‌ تخليه‌ به‌ «زمين‌» از بدن‌ خارج‌ مي‌شود، سوختگي‌ ايجاد كند. در بعضي‌ موارد، جريان‌ برق‌، گرفتگي‌ عضلاني‌ هم‌ ايجاد مي‌كند كه‌ اين‌ موضوع‌، مانع‌ از قطع‌ ارتباط‌ مصدوم‌ با منبع‌ برق‌ مي‌شود. بنابراين‌ وقتي‌ به‌ صحنه‌ حادثه‌ مي‌رسيد، امكان‌ دارد كه‌ هنوز جريان‌ الكتريكي‌ در بدن‌ مصدوم‌ برقرار باشد («برق‌دار»). آسيب‌هاي‌ الكتريكي‌ معمولاً در منزل‌ يا محل‌ كار و در اثر تماس‌ با منابع‌ برق‌ با ولتاژ پايين‌ رخ‌ مي‌دهند. همچنين‌ ممكن‌ است‌ اين‌ آسيب‌ها در اثر تماس‌ با منابع‌ برق‌ با ولتاژ بالا (مثل‌ خطوط‌ انتقال‌ نيروي‌ افتاده‌ روي‌ زمين‌) هم‌ رخ‌ دهند. افرادي‌ كه‌ با جريان‌ ولتاژ بالا دچار برق‌گرفتگي‌ مي‌شوند، ندرتاً زنده‌ مي‌مانند.
    صاعقه‌
    صاعقه‌ يك‌ جريان‌ الكتريكي‌ ناگهاني‌ طبيعي‌ است‌ كه‌ از جو تخليه‌ مي‌شود و در مسير خود، مقادير زيادي‌ از حرارت‌ و نور را منتقل‌ مي‌كند. صاعقه‌، تماس‌ خود با زمين‌ را از طريق‌ نزديك‌ترين‌ ساختارهاي‌ بلند محوطه‌ و احتمالاً هر شخصي‌ كه‌ نزديك‌ آن‌ ساختار ايستاده‌ باشد، برقرار مي‌كند. اصابت‌ صاعقه‌ مي‌تواند به‌ آتش‌ گرفتن‌ لباس‌ها، زمين‌ خوردن‌ مصدوم‌ و حتي‌ مرگ‌ آني‌ منجر شود. هرچه‌ سريع‌تر تمام‌ افراد را از محل‌ اصابت‌ صاعقه‌ دور كنيد.
    جريان‌ ولتاژ بالا
    تماس‌ با جريان‌ ولتاژ بالا (كه‌ معمولاً در خطوط‌ نيرو و كابل‌هاي‌ هوايي‌ پرفشار وجود دارد) معمولاً به‌ مرگ‌ فوري‌ منجر مي‌شود. افرادي‌ كه‌ زنده‌ مي‌مانند، سوختگي‌هاي‌ شديدي‌ خواهند داشت‌. از اين‌ گذشته‌، اين‌ شوك‌ مي‌تواند با ايجاد اسپاسم‌ عضلاني‌، مصدوم‌ را به‌ اطراف‌ پرتاب‌ كرده‌، آسيب‌هايي‌ مثل‌ شكستگي‌ ايجاد كند. جريان‌ برق‌ با ولتاژ بالا مي‌تواند تا 18 متر جهش‌ («قوس‌») داشته‌ باشد. اشيايي‌ مثل‌ چوب‌ خشك‌ يا لباس‌ نمي‌توانند از شما محافظت‌ كنند. قبل‌ از نزديك‌ شدن‌ به‌ مصدوم‌، منبع‌ جريان‌ برق‌ بايد قطع‌ شده‌ باشد؛ در صورتي‌ كه‌ خطوط‌ نيروي‌ هوايي‌ در راه‌آهن‌ آسيب‌ ديده‌ باشند، قطع‌ منبع‌ برق‌ بسيار حياتي‌ خواهد بود. مصدوم‌ احتمالاً بي‌هوش‌ است‌. پس‌ از آنكه‌ از بي‌خطر بودن‌ محل‌ مطمئن‌ شديد، راه‌ تنفسي‌ مصدوم‌ را باز كرده‌، تنفس‌ وي‌ را بررسي‌ كنيد؛ آماده‌ باشيد تا در صورت‌ لزوم‌ احياي‌ تنفسي‌ و ماساژ قفسه‌ سينه‌ را آغاز كنيد (مبحث‌ « اقدامات‌ نجات‌دهنده‌ حيات‌ » را ببينيد). در صورتي‌ كه‌ مصدوم‌ در حال‌ نفس‌ كشيدن‌ است‌، وي‌ را در وضعيت‌ بهبود قرار دهيد. علايم‌ حياتي‌ (سطح‌ پاسخ‌دهي‌، نبض‌ و تنفس‌) را مرتباً كنترل‌ و ثبت‌ كنيد
    جريان‌ برق‌ با ولتاژ بالا ناظران‌ را از محل‌ حادثه‌اي‌ كه‌ در اثر جريان‌ ولتاژ بالا رخ‌ داده‌ است‌، دور كنيد. فاصله‌ ايمن‌، بيش‌ از 18 متر از منبع‌ برق‌ است‌.
    جريان‌ ولتاژ پايين‌
    جريان‌هاي‌ خانگي‌ كه‌ در منازل‌ و محل‌هاي‌ كار مورد استفاده‌ قرار مي‌گيرند، مي‌توانند آسيب‌هاي‌ جدي‌ يا حتي‌ مرگ‌ ايجاد كنند. حوادث‌ معمولاً ناشي‌ از كليدهاي‌ برق‌ خراب‌، سيم‌هاي‌ برق‌ لخت‌ شده‌ يا وسايل‌ برقي‌ داراي‌ نقص‌ هستند. خصوصاً كودكان‌ كم‌ سن‌ و سال‌ در معرض‌ خطر هستند (كودكان‌ به‌طور طبيعي‌ كنجكاو بوده‌، ممكن‌ است‌ انگشتان‌ خود يا ساير اشياء را به‌ داخل‌ پريزهاي‌ ديواري‌ برق‌ فرو كنند). آب‌ (كه‌ يك‌ هادي‌ قوي‌ و خطرناك‌ الكتريسيته‌ است‌) ميزان‌ خطر را افزايش‌ مي‌دهد. تماس‌ با يك‌ وسيله‌ برقي‌ بي‌خطر با دست‌هاي‌ خيس‌ يا در شرايطي‌ كه‌ كف‌ اتاق‌ خيس‌ باشد، خطر شوك‌ الكتريكي‌ را به‌ مقدار زيادي‌ افزايش‌ مي‌دهد
    هشدار!
    در صورتي‌ كه‌ مصدوم‌ در تماس‌ با جريان‌ الكتريكي‌ است‌، به‌ وي‌ دست‌ نزنيد؛ ممكن‌ است‌ مصدوم‌ «برق‌دار» باشد و شما هم‌ در معرض‌ برق‌گرفتگي‌ قرار بگيريد.
    هرگز از وسايل‌ فلزي‌ براي‌ قطع‌ تماس‌ الكتريكي‌ استفاده‌ نكنيد. روي‌ يك‌ ماده‌ خشك‌ نارسانا ايستاده‌، از يك‌ وسيله‌ چوبي‌ استفاده‌ كنيد.
    آماده‌ باشيد تا در صورت‌ توقف‌ تنفس‌ مصدوم‌، احياي‌ تنفسي‌ يا ماساژ قلبي‌ را تا رسيدن‌ كمك‌هاي‌ اورژانس‌ آغاز كنيد (عنوان‌ « اقدامات‌ نجات‌دهنده‌ حيات‌ » را ببينيد).
    آنچه‌ شما مي‌توانيد انجام‌ دهيد
    در صورتي‌ كه‌ به‌ محل‌ انشعاب‌ اصلي‌ يا كنتور برق‌ به‌ سهولت‌ دسترسي‌ داريد، تماس‌ بين‌ مصدوم‌ و منبع‌ برق‌ را از طريق‌ خاموش‌ كردن‌ آن‌، قطع‌ كنيد. در غير اين‌ صورت‌، دو شاخه‌ را خارج‌ كنيد يا كابل‌ را درآوريد. اگر به‌ كابل‌، پريز يا محل‌ انشعاب‌ اصلي‌ دسترسي‌ نداريد، به‌ موارد زير عمل‌ كنيد:
    براي‌ محافظت‌ از خود، روي‌ يك‌ ماده‌ خشك‌ نارسانا مثل‌ يك‌ جعبه‌ چوبي‌، يك‌ كفپوش‌ پلاستيكي‌ يا يك‌ دفترچه‌ راهنماي‌ تلفن‌ بايستيد.
    با استفاده‌ از يك‌ وسيله‌ چوبي‌ (مثل‌ يك‌ جارو)، اندام‌هاي‌ مصدوم‌ را از روي‌ منبع‌ الكتريكي‌ كنار بزنيد و يا منبع‌ الكتريكي‌ را از مصدوم‌ دور كنيد.
    اگر قطع‌ تماس‌ (مصدوم‌ با منبع‌ برق‌) با يك‌ وسيله‌ چوبي‌ مقدور نيست‌، ضمن‌ آنكه‌ كاملاً مراقب‌ هستيد تا به‌ مصدوم‌ دست‌ نزنيد، طنابي‌ را به‌ دور مچ‌ پاي‌ مصدوم‌ يا بازوان‌ وي‌ حلقه‌ كنيد و وي‌ را از منبع‌ جريان‌ الكتريكي‌ دور كنيد.
    تنها در صورتي‌ كه‌ ضرورت‌ دارد، مصدوم‌ را با كشيدن‌ بخش‌هايي‌ از لباس‌ كه‌ شل‌ و خشك‌ هستند، (از منبع‌ برق‌) دور كنيد. اين‌ كار را تنها به‌ عنوان‌ آخرين‌ تلاش‌ انجام‌ دهيد زيرا ممكن‌ است‌ مصدوم‌ همچنان‌ «برق‌دار» باشد.
    دور كردن‌ منبع‌ برق‌ اگر نمي‌توانيد جريان‌ الكتريكي‌ را خاموش‌ كنيد، بر روي‌ يك‌ ماده‌ خشك‌ نارسانا (مثل‌ يك‌ دفترچه‌ راهنماي‌ تلفن‌) بايستيد و با استفاده‌ از يك‌ دسته‌ جارو، منبع‌ برق‌ را از مصدوم‌ دور كنيد. هرگز مستقيماً به‌ مصدوم‌ دست‌ نزنيد.

  3. #63
    آخر فروم باز mehraria's Avatar
    تاريخ عضويت
    Apr 2007
    پست ها
    1,212

    پيش فرض نجات‌ غريق‌

    حوادثي‌ كه‌ اطراف‌ آب‌ رخ‌ مي‌دهند، ممكن‌ است‌ افرادي‌ از هر گروه‌ سني‌ را گرفتار كنند. كودكان‌ كم‌سن‌ حتي‌ در آب‌هاي‌ بسيار كم‌عمق‌ هم‌ در معرض‌ خطر هستند. با اين‌ حال‌، اكثر موارد غرق‌شدگي‌ شامل‌ افرادي‌ است‌ كه‌ مشغول‌ شنا در جريان‌هاي‌ قوي‌ يا آب‌ها بسيار سرد بوده‌اند و يا پس‌ از مصرف‌ الكل‌، به‌ شنا يا قايق‌سواري‌ پرداخته‌اند
    خطرات‌ آب‌ سرد
    آب‌هاي‌ آزاد حتي‌ در تابستان‌ هم‌ سرد هستند. درجه‌ حرارت‌ دريا از 15-5 درجه‌ سانتيگراد متغير است‌؛ آب‌هاي‌ داخلي‌ حتي‌ مي‌توانند (از اين‌ هم‌) سردتر باشند. آب‌ سرد، خطرهاي‌ پيش‌ روي‌ غريق‌ يا منجي‌ غريق‌ را افزايش‌ مي‌دهد چون‌ مي‌تواند منجر به‌ موارد زير شود:
    نفس‌ نفس‌ زدن‌ غيرقابل‌ كنترل‌ در زماني‌ كه‌ شخص‌ وارد آب‌ مي‌شود و به‌ دنبال‌ آن‌، خطر استنشاق‌ آب‌
    افزايش‌ ناگهاني‌ فشار خون‌ كه‌ مي‌تواند زمينه‌ساز حمله‌ قلبي‌ باشد.
    ناتواني‌ در شنا كردن‌ به‌طور ناگهاني‌
    كاهش‌ درجه‌ حرارت‌ در صورتي‌ كه‌ شخص‌ مدت‌ زيادي‌ در آب‌ بماند يا با وزش‌ باد مواجه‌ شود.
    دسترسي‌ به‌ غريق‌ در صورت‌ امكان‌، از ورود به‌ آب‌ براي‌ نجات‌ غريق‌ خودداري‌ كنيد. در عوض‌، يك‌ شي‌ء دراز مثل‌ يك‌ قطعه‌ چوب‌ را نگه‌ داريد تا غريق‌ بتواند آن‌ را بگيرد، سپس‌ وي‌ را به‌ سوي‌ خشكي‌ بكشيد
    احتياط!
    اگر غريق بيهوش است، وي را كاملاً از آب بيرون آوريد و طوري جا به جا كنيد كه سرش پايين‌تر از قفسه سينه‌اش قرار گيرد تا در صورتي كه استفراغ كرد، از راه‌هاي تنفسي محافظت كرده باشد.
    آنچه‌ شما مي‌توانيد انجام‌ دهيد
    اولين‌ اولويت‌ شما آن‌ است‌ كه‌ با كمترين‌ خطر، غريق‌ را به‌ سطحي‌ خشك‌ منتقل‌ كنيد. بي‌خطرترين‌ راه‌ براي‌ نجات‌ يك‌ غريق‌، آن‌ است‌ كه‌ خود روي‌ خشكي‌ بمانيد با دست‌ خود يا يك‌ تكه‌ چوب‌، شاخه‌ يا طناب‌، او را از آب‌ بيرون‌ بكشيد؛ راه‌ ديگر آن‌ است‌ كه‌ يك‌ تيوب‌ به‌ سوي‌ غريق‌ پرتاب‌ كنيد. اگر يك‌ منجي‌ غريق‌ كارآزموده‌ هستيد و يا غريق‌ بي‌هوش‌ است‌، ممكن‌ است‌ مجبور باشيد به‌ آب‌ بزنيد يا به‌ سمت‌ غريق‌ شنا كنيد و وي‌ را به‌ سمت‌ خشكي‌ بكشيد. به‌ آب‌ زدن‌ بي‌خطرتر از شنا كردن‌ است‌. وقتي‌ غريق‌ را از آب‌ خارج‌ كرديد، در صورت‌ امكان‌ وي‌ را در برابر وزش‌ باد محافظت‌ كنيد تا بدن‌ او بيش‌ از پيش‌ دچار لرز نشود. سپس‌ اقدامات‌ درماني‌ مربوط‌ به‌ غرق‌شدگي‌ را اجرا كنيد و عوارض‌ مربوط‌ به‌ سرماي‌ شديد را مداوا كنيد (مبحث‌ « كاهش‌ دماي‌ بدن‌ » را ببينيد). حتي‌ در صورتي‌ كه‌ به‌نظر مي‌رسد غريق‌ كاملاً بهبود يافته‌ است‌، شرايط‌ انتقال‌ يا بردن‌ وي‌ به‌ بيمارستان‌ را مهيا كنيد. در صورت‌ لزوم‌ و يا در صورتي‌ كه‌ كاملاً دستپاچه‌ شده‌ايد، آمبولانس‌ درخواست‌ كنيد.

  4. #64
    آخر فروم باز mehraria's Avatar
    تاريخ عضويت
    Apr 2007
    پست ها
    1,212

    پيش فرض ارزيابي مصدوم

    ولين وظيفه شما در برخورد با يك مصدوم، بررسي او از نظر وضعيتهاي تهديدكننده حياتي است كه نياز به كمكهاي اوليه اورژانس دارند. اين بررسي اوليه، تحت عنوان ارزيابي اوليه ناميده ميشود. اگر مصدوم با خطر فوري مواجه نيست، بايد براي ارزيابي ثانويه اقدام كنيد

  5. #65
    آخر فروم باز mehraria's Avatar
    تاريخ عضويت
    Apr 2007
    پست ها
    1,212

    پيش فرض ارزيابي اوليه

    وضعیت را ارزیابی کنید .
    اگر هیچ خطری شما و یا مصدوم را تهدید نمیکند به ارزیابی مصدوم بپردازید.
    اگر مصدوم هوشیار نبود و به سوالات و یا ضربات و تکانهای ملایم شما پاسخ نمی داد با صدای بلند کمک بخواهید . راه تنفسی را باز کنید و تنفس را کنترل کنید .
    و در صورت هوشیار بودن و پاسخ دادن به تکانها و صدا ها شروع به درمان مصدوم کنید و در صورت لزوم آمبولانس در خواست کنید.
    و در صورت عدم تنفس سریعا انبولانس را خبر کنید . به مصدوم دو تنفس اثر بخش بدهید . گردش خون را بررسی کنید.به دنبال نشانه های قلب و گردش خون (مثل تنفس , سرفه یا حرکت) بگردید .
    باز احیای تنفس را ادامه دهید و پس از هر دقیقه احیاء, نشانه های گردش خون را بررسی کنید
    ولی اگر نشانه ای از گردش خون وجود نداشت . احیای قلب-ریوی را آغاز کنید به صورتی که بزرگسالان به طور متناوب 15ماساژ قفسه سینه و 2 تنفس بدهید
    کودک /شیرخوار :به طور متناوب 5 ماساژ قفسه سینه و یک تنفس بدهید
    این روند باید تا رسیدن نیروهای امداد ادامه یابد

  6. #66
    آخر فروم باز mehraria's Avatar
    تاريخ عضويت
    Apr 2007
    پست ها
    1,212

    پيش فرض ارزيابي‌ ثانويه‌

    پس‌ از آنكه‌ مطمئن‌ شديد مصدوم‌ در معرض‌ خطر فوري‌ نيست‌ و ارزيابي‌ اوليه‌ به‌ پايان‌ رسيد ، ارزيابي‌ ثانويه‌ را آغاز كنيد. اين‌ عمل‌، شامل‌ پي‌ بردن‌ به‌ ماجرا (اخذ شرح‌ حال‌) و انجام‌ معاينه‌ فيزيكي‌ است‌. شرايط‌ موجود مشخص‌ خواهد كرد كه‌ در معاينه‌ چقدر بايد به‌ جزييات‌ بپردازيد. به‌ عنوان‌ مثال‌، در شرايط‌ سرما و رطوبت‌ كه‌ منتظر رسيدن‌ آمبولانس‌ هستيد، تنها لازم‌ است‌ به‌ آسيب‌هاي‌ عمده‌ رسيدگي‌ كنيد؛ گرم‌ و خشك‌ نگه‌ داشتن‌ مصدوم‌ در اولويت‌ قرار دارد. اگر شخص‌ توانست‌ علايمي‌ را توصيف‌ كند ، بر درمان‌ همان‌ مشكلات‌ تمركز كنيد.
    گرفتن‌ شرح‌ حال‌
    - شرح‌ حال‌ در واقع‌ توصيفي‌ است‌ از نحوه‌ وقوع‌ حادثه‌، نحوه‌ ادامه‌ پيدا كردن‌ آسيب‌ يا نحوه‌ شروع‌ و تداوم‌ بيماري‌. براي‌ اخذ شرح‌ حال‌، از مصدوم‌ سؤال‌ كنيد و با ناظراني‌ كه‌ شاهد حادثه‌ بوده‌اند، گفتگو كنيد. سعي‌ كنيد تصوير كاملي‌ از موقعيت‌ بسازيد.
    به‌عنوان‌ مثال‌:
    - مصدوم‌، آخرين‌ بار در چه‌ زماني‌ غذا خورده‌ يا چيزي‌ نوشيده‌ است‌؟
    - آيا مصدوم‌ بيماري‌ خاصي‌ دارد يا داروي‌ خاصي‌ مصرف‌ مي‌كند؟
    - نيروي‌ ايجادكننده‌ آسيب‌ چقدر شديد بوده‌ است‌ و چگونه‌ اعمال‌ شده‌ است‌؟
    - درباره‌ شرايط‌ محيط‌ سؤال‌ كنيد (آيا مصدوم‌ در يك‌ اتاق‌ گرم‌ و دمدار قرار داشته‌ يا در يك‌ اتاق‌ سرد و يا با وزش‌ باد يا باران‌ مواجه‌ شده‌ است‌؟)
    - در مورد سن‌ و وضعيت‌ سلامت‌ مصدوم‌ تحقيق‌ كنيد: لغزيدن‌ و افتادن‌ يك‌ جوان‌ كه‌ بدني‌ آماده‌ دارد، ممكن‌ است‌ منجر به‌ پيچ‌ خوردن‌ مچ‌ پا يا دست‌ وي‌ شود اما همين‌ حادثه‌ در مورد يك‌ زن‌ سالخورده‌، احتمالاً منجر به‌ شكستگي‌ بازو يا لگن‌ وي‌ خواهد شد.
    - هويت‌ مصدوم‌ و در صورت‌ امكان‌، محل‌ زندگي‌ وي‌ را شناسايي‌ كنيد. از اين‌ اطلاعات‌ يادداشت‌ برداشته‌، زمان‌ حادثه‌ و زمان‌ معاينه‌ خود را در آن‌ درج‌ كنيد تا بتوانيد آن‌ را در اختيار پزشك‌ يا گروه‌ خدمات‌ اورژانس‌ قرار دهيد.
    سرنخ‌هاي‌ بيروني‌
    اگر مصدوم‌ قادر به‌ همكاري‌ نيست‌ و يا بي‌هوش‌ است‌، براي‌ تعيين‌ وضعيت‌ وي‌ به‌ دنبال‌ سرنخ‌هاي‌ بيروني‌ بگرديد (اگر مشكوك‌ به‌ سوءمصرف‌ مواد هستيد، مراقب‌ سوزن‌ها و سرنگ‌هاي‌ همراه‌ مصدوم‌ باشيد). ممكن‌ است‌ با يك‌ كارت‌ ملاقات‌ براي‌ رفتن‌ به‌ بيمارستان‌ يا درمانگاه‌ و يا كارتي‌ كه‌ بر روي‌ آن‌ سابقه‌اي‌ از آلرژي‌، ديابت‌ يا صرع‌ درج‌ شده‌ است‌، مواجه‌ شويد. اسب‌سواران‌ يا دوچرخه‌سواران‌ ممكن‌ است‌ اين‌ كارت‌ را در داخل‌ كلاه‌ يا كلاه‌ ايمني‌ خود قرار دهند. داروها يا غذاها نيز مي‌توانند سرنخ‌هاي‌ ارزشمندي‌ از حادثه‌ در اختيار شما بگذارند؛ به‌ عنوان‌ مثال‌، بيماران‌ مبتلا به‌ ديابت‌ ممكن‌ است‌ چند حبه‌ قند با خود همراه‌ باشند. به‌ علاوه‌، افرادي‌ كه‌ دچار اختلال‌ شناخته‌ شده‌اي‌ هستند، ممكن‌ است‌ بر روي‌ گردن‌بند، دستبند، مدال‌ يا جاكليدي‌ ويژه‌اي، اطلاعات‌ هشداردهنده‌ طبي‌ داشته‌ باشند. اين‌ اشياء را در كنار مصدوم‌ نگه‌ داريد يا آنها را به‌ دو گروه‌ خدمات‌ اورژانس‌ تحويل‌ دهيد.
    تزريق‌كننده‌ خودكار: اين‌ وسايل‌ محتوي‌ اپي‌نفرين‌ (آدرنالين‌) بوده‌، براي‌ افرادي‌ كه‌ در معرض‌ شوك‌
    آنافيلاكتيك‌ هستند، كاربرد دارند.
    دستبند هشداردهنده‌: ممكن‌ است‌ روي‌ آن‌ شماره‌ تلفني‌ براي‌ دريافت‌ اطلاعات‌ درباره‌ سابقه‌ پزشكي‌
    بيمار درج‌ شده‌ باشد.
    اسپري‌ استنشاقي‌: وجود يك‌ اسپري‌ استنشاقي‌ معمولاً به‌ اين‌ معني‌ است‌ كه‌ مصدوم‌ مبتلا به‌ آسم‌ است‌.
    داروها: مثل‌ تري‌نيتريت‌ گليسرين‌ براي‌ آنژين‌ صدري يا فني توئين در صرع
    نحوه‌ ايجاد آسيب‌
    شما مي‌توانيد با مشاهده‌ شرايطي‌ كه‌ آسيب‌ در آن‌ رخ‌ داده‌ و نيروهاي‌ دخيل‌ در آسيب‌، سرنخ‌هاي‌ بيشتري‌ در مورد آسيب‌هاي‌ احتمالي‌ و شدت‌ آنها به‌ دست‌ آوريد. اين‌ اطلاعات‌ مفيد هستند زيرا به‌ فرد كمك‌ مي‌كنند تا نوع‌ و شدت‌ آسيب‌ را پيش‌بيني‌ كند. در اكثر موارد، افرادي‌ كه‌ در صحنه‌ حادثه‌ يا در زمان‌ آسيب‌ با مصدوم‌ سرو كار دارند (اغلب‌، ارايه‌كنندگان‌ كمك‌هاي‌ اوليه‌) مي‌توانند اين‌ اطلاعات‌ را به‌دست‌ آورند.
    شرايط‌ آسيب‌
    نوع‌ و شدت‌ آسيب‌ ناشي‌ از ضربه‌ (مثلاً سقوط‌ از ارتفاع‌ يا ضربه‌ ناشي‌ از تصادف‌ اتومبيل‌) را در صورت‌ اطلاع‌ داشتن‌ دقيق‌ از نحوه‌ وقوع‌ حادثه‌، مي‌توان‌ پيش‌بيني‌ كرد. به‌عنوان‌ مثال‌، آسيب‌هاي‌ جدي‌ وارد بر سرنشين‌ يك‌ اتومبيل‌، احتمالاً در ضربه‌ ناشي‌ از تصادم‌ پهلو بيش‌ از تصادم‌ از روبه‌رو با همان‌ سرعت‌ است‌. علت‌ اين‌ مطلب‌ آن‌ است‌ كه‌ بدنه‌ جانبي‌ اتومبيل‌، محافظت‌ كمتري‌ ايجاد مي‌كند و نمي‌تواند به‌ انداه‌ قسمت‌ جلوي‌ اتومبيل‌، انرژي‌ را جذب‌ كند.
    در راننده‌اي‌ كه‌ كمربند ايمني‌ بسته‌ و از ناحيه‌ جلو يا عقب‌ اتومبيل‌ تصادف‌ كرده‌ است‌، مي‌توان‌ به‌ نوع‌ خاصي‌ از آسيب‌ مشكوك‌ شد. بدن‌ به‌طور ناگهاني‌ به‌ يك‌ سمت‌ حركت‌ مي‌كند اما سر براي‌ يك‌ لحظه‌ قبل‌ از حركت‌، عقب‌ مي‌ماند. اين‌ حالت‌ منجر به‌ حركت‌ «شلاقي‌» گردن‌ مي‌شود (شكل‌ مقابل‌). همچنين‌ مصدوم‌ ممكن‌ است‌ آسيب‌هايي‌ ناشي‌ از اثر مهاري‌ كمربند ايمني‌ (مثل‌ كوفتگي‌ يا شكستگي‌ استخوان‌ جناغ‌ سينه‌ و احتمالاً كوفتگي‌ قلب‌ و ريه‌ها) داشته‌ باشد. ممكن‌ است‌ برخي‌ از آسيب‌هاي‌ صورت‌ ناشي‌ از برخورد با فرمان‌ اتومبيل‌ يا كيسه‌ هواي‌ باد شده‌ باشد.
    نيروهاي‌ اعمال‌ شده‌ روي‌ بدن‌
    نيروهاي‌ پرانرژي‌ وارد شده‌ در يك‌ ضربه‌، از ديگر عوامل‌ مهم‌ در تعيين‌ نوع‌ و شدت‌ آسيب‌ها هستند. به‌عنوان‌ مثال‌، اگر شخصي‌ از ارتفاع‌ يك‌ متري‌ به‌ روي‌ زمين‌ سخت‌ سقوط‌ كند، احتمالاً دچار كوفتگي‌ خواهد شد ولي‌ آسيب‌ جدي‌ نخواهد ديد. با اين‌ حال‌، سقوط‌ از ارتفاع‌ بلندتر از 2 متر، احتمالاً آسيب‌هاي‌ جدي‌تري‌ (مثل‌ شكستگي‌ دنده‌ يا لگن‌ و خونريزي‌ داخلي‌ ناشي‌ از آسيب‌ به‌ اعضاي‌ داخلي‌) ايجاد مي‌كند.
    چه‌ سؤال‌هايي‌ بايد پرسيد؟
    وقتي‌ بر سر يك‌ مصدوم‌ حاضر مي‌شويد، از مصدوم‌ يا شاهدان‌ سؤالاتي‌ را براي‌ پي‌ بردن‌ به‌ نحوه‌ ايجاد آسيب‌ بپرسيد. سؤالات‌ احتمالاً مي‌توانند به‌ صورت‌ زير باشند:
    - آيا مصدوم‌ از وسيله‌ نقليه‌ به‌ بيرون‌ پرتاب‌ شده‌ است‌؟
    - آيا مصدوم‌ كمربند ايمني‌ را به‌طرز صحيح‌ بسته‌ بود؟
    - آيا وسيله‌ نقليه‌ واژگون‌ شد؟
    - آيا مصدوم‌ كلاه‌ ايمني‌ بر سر داشت‌؟
    - مصدوم‌ از چه‌ ارتفاعي‌ سقوط‌ كرد؟
    - مصدوم‌ روي‌ چه‌ سطحي‌ سقوط‌ كرد؟
    - آيا شواهدي‌ از برخورد مصدوم‌ به‌ يك‌ شي‌ء سخت‌ (مثل‌ كف‌ زمين‌ و يا داش‌بورد يا شيشه‌ جلوي‌ اتومبيل‌) وجود دارد؟
    اين‌ سؤالات‌ به‌ ويژه‌ در مواردي‌ كه‌ خود مصدومان‌ قادر نيستند كه‌ اطلاعات‌ را در اختيار شما بگذارند، بسيار مهم‌ هستند. تمام‌ اطلاعاتي‌ را كه‌ جمع‌آوري‌ كرده‌ايد، به‌ گروه‌ خدمات‌ اورژانس‌ انتقال‌ دهيد .
    نحوه‌ ايجاد آسيب‌ «شلاقي‌» در يك‌ تصادف‌ اتومبيل‌، به‌ دليل‌ نيروهاي‌ ناگهاني‌ كه‌ به‌ بدن‌ وارد مي‌شوند، ممكن‌ است‌ سر به‌ عقب‌ رفته‌، سپس‌ به‌ سرعت‌ به‌ جلو حركت‌ كند (يا برعكس‌). اين‌ حركت‌ به‌ آسيب‌ «شلاقي‌» همراه‌ با كشيدگي‌ عضلات‌ و رباط‌هاي‌ گردن‌ منجر مي‌شود.

  7. #67
    آخر فروم باز mehraria's Avatar
    تاريخ عضويت
    Apr 2007
    پست ها
    1,212

    پيش فرض علايم‌ و نشانه‌ها

    آسيب‌ها و بيماري‌ها معمولاً به‌صورت‌ مجموعه‌اي‌ از نمودهاي‌ متمايز ظاهر مي‌شوند. نمودها بر دو دسته‌اند: علايم‌ كه‌ مصدوم‌ ممكن‌ است‌ به‌ آنها اشاره‌ كند و نشانه‌ها كه‌ شما ممكن‌ است‌ (در معاينه‌) آنها را كشف‌ كنيد. بعضي‌ از نمودها كاملاً آشكار هستند در حالي‌ كه‌ عده‌اي‌ ديگر، تا زماني‌ كه‌ مصدوم‌ را به‌طور كامل‌ و دقيق‌ معاينه‌ نكنيد، از نظر دور مي‌مانند.
    در صورت‌ امكان‌، مصدوم‌ هوشيار را در همان‌ وضعيتي‌ كه‌ يافته‌ايد، معاينه‌ كنيد و به‌ آسيب‌هاي‌ آشكار رسيدگي‌ كنيد. اگر مصدوم‌ بي‌هوش‌ است‌، اولين‌ كار پاك‌ كردن‌ راه‌ تنفسي‌ و باز نگه‌ داشتن‌ آن‌ است‌. لباس‌هاي‌ مصدوم‌ را بي‌دليل‌ خارج‌ نكنيد و بيش‌ از حد نياز، وي‌ را در معرض‌ هواي‌ سرد ترك‌ نكنيد. از حواس‌ خود (بينايي‌، شنوايي‌، لامسه‌ و بويايي‌) استفاده‌ كنيد.
    سريع‌ و هوشيارانه‌ اما دقيق‌ و جامع‌ عمل‌ كنيد و بدون‌ توجيه‌، فرضيه‌سازي‌ نكنيد. شما بايد با ملايمت‌ با مصدوم‌ برخورد كنيد اما در لمس‌ بايد به‌ قدر كافي‌ قاطع‌ عمل‌ كنيد تا بتوانيد هرگونه‌ تورم‌، نامنظمي‌ يا نقاط‌ حساس‌ در لمس‌ را كشف‌ كنيد.
    اگر مصدوم‌ هوشيار است‌، از وي‌ بخواهيد كه‌ احساس‌ خود از لمس‌ شما را بيان‌ كند.
    جستجوي‌ نشانه‌ها معاينه‌ «سر تا پا» به‌ شما كمك‌ مي‌كند كه‌ نشانه‌هاي‌ آسيب‌ يا بيماري‌ را كشف‌ كرده‌، وضعيت‌ مصدوم‌ را تشخيص‌ دهيد.
    ارزيابي‌ علايم‌
    علايم‌ در واقع‌ احساساتي‌ هستند كه‌ مصدوم‌ آنها را حس‌ مي‌كند و ممكن‌ است‌ قادر به‌ توصيف‌ آنها باشد. از او سؤال‌ كنيد كه‌ آيا احساس‌ غيرطبيعي‌ دارد. اگر مصدوم‌ درد دارد، از او سؤال‌ كنيد كه‌ درد را در كجا احساس‌ مي‌كند، درد از چه‌ نوعي‌ است‌، چه‌ چيزي‌ دردش‌ را كمتر مي‌كند و چه‌ چيزي‌ آن‌ را تشديد مي‌كند و درد با حركت‌ يا تنفس‌ چگونه‌ تغيير مي‌كند. اگر درد به‌ دنبال‌ آسيب‌ ايجاد نشده‌ است‌، در مورد نحوه‌ و محل‌ شروع‌ آن‌ سؤال‌ كنيد. در مورد نشانه‌هاي‌ ديگر مثل‌ تهوع‌، گيجي‌، احساس‌ گرما يا سرما، ضعف‌ يا تشنگي‌، سؤال‌ كنيد. در صورت‌ تناسب‌، با انجام‌ معاينه‌اي‌ براي‌ جستجوي‌ نشانه‌هاي‌ آسيب‌ يا بيماري‌، علايم‌ را تأييد كنيد.
    پرسش‌ درباره‌ علايم‌ مصدوم‌ ممكن‌ است‌ قادر باشد در مورد علايمي‌ كه‌ حس‌ مي‌كند، به‌ شما توضيح‌ دهد. اين‌ جزييات‌ ممكن‌ است‌ در تشخيص‌ نوع‌ آسيب‌ يا بيماري‌ به‌ شما كمك‌ كنند.
    جستجوي‌ نشانه‌ها
    نشانه‌ها در واقع‌ جزيياتي‌ از وضعيت‌ مصدوم‌ هستند كه‌ شما مي‌توانيد آنها را مشاهده‌، لمس‌ و بو كنيد و يا بشنويد. بسياري‌ از نشانه‌ها آشكار هستند اما تعدادي‌ را تنها با معاينه‌ دقيق‌ و جامع‌ مي‌توانيد كشف‌ كنيد. سطح‌ پاسخ‌دهي‌ مصدوم‌ را ارزيابي‌ كنيد. اگر بي‌هوش‌ است‌ يا آنكه‌ قادر نيست‌ به‌طور واضح‌ صحبت‌ كند، ممكن‌ است‌ مجبور باشيد تنها بر اساس‌ شرح‌ حال‌ حادثه‌، اطلاعات‌ كسب‌ شده‌ از ناظران‌ و نشانه‌هايي‌ كه‌ در معاينه‌ پيدا مي‌كنيد، به‌ تشخيص‌ برسيد.
    لمس‌ كردن‌ براي‌ جستجوي‌ نشانه‌هاي‌ آسيب‌ در هنگام‌ معاينه‌ قسمت‌ آسيب‌ديده‌ بدن‌، محل‌ را از نظر وجود حساسيت‌ در لمس‌ بررسي‌ كنيد و به‌ دنبال‌ تغيير شكل‌ يا تغيير رنگ‌ در اطراف‌ محل‌ آسيب‌ بگرديد. در زمان‌ معاينه‌ يك‌ قسمت‌، به‌ دقت‌ آن‌ را نگه‌ داريد.
    از حواس‌ خود استفاده‌ كنيد
    به‌ دنبال‌ نمودهايي‌ مثل‌ تورم‌، خونريزي‌، تغيير رنگ‌ يا تغييرشكل‌ بگرديد. ريتم‌ و قدرت‌ نبض‌ را لمس‌ كنيد. به‌ تنفس‌ بيمار گوش‌ كنيد و به‌ دنبال‌ صداهاي‌ غيرطبيعي‌ (مثل‌ صداي‌ «قرچ‌ قروچ‌» ناشي‌ از گير افتادن‌ هوا در زير پوست‌) بگرديد. نواحي‌ دردناك‌ را با ملايمت‌ لمس‌ كنيد؛ هرگونه‌ تندرنس‌ (حساسيت‌ و درد) روي‌ استخوان‌ها و تغيير در زاويه‌ مفاصل‌ را مورد توجه‌ قرار دهيد. ناتواني‌ مصدوم‌ در انجام‌ كارهاي‌ طبيعي‌ (مثل‌ حركت‌ دادن‌ اندام‌ها) را بررسي‌ كنيد. براي‌ جستجوي‌ سرنخ‌هاي‌ بيشتر، از حس‌ بويايي‌ خود استفاده‌ كنيد.




  8. #68
    آخر فروم باز mehraria's Avatar
    تاريخ عضويت
    Apr 2007
    پست ها
    1,212

    پيش فرض معاينه‌ مصدوم‌

    پس‌ از گرفتن‌ شرح‌ حال‌ و پرسش‌ درباره‌ علايم‌ مصدوم، بايد شخص‌ را به‌طور مفصل‌ مورد معاينه‌ قرار دهيد. طي‌ اين‌ اقدام‌، ممكن‌ است‌ مجبور به‌ حركت‌ دادن‌ مصدوم‌ يا خارج‌ كردن‌ لباس‌هاي‌ وي‌ باشيد، اما اطمينان‌ حاصل‌ كنيد كه‌ او را بيش‌ از حدي‌ كه‌ واقعاً ضروري‌ است‌، حركت‌ نمي‌دهيد. هميشه‌، معاينه‌ را از سر شروع‌ كنيد و به‌ سمت‌ پايين‌ ادامه‌ دهيد؛ اين‌ روش‌ «سر تا پا» هم‌ به‌ خوبي‌ به‌ خاطر سپرده‌ مي‌شود و هم‌ كامل‌ و جامع‌ است‌.
    ارزيابي‌ سر تا پا
    1) دست‌هاي‌ خود را به‌ دقت‌ روي‌ پوست‌ سر حركت‌ دهيد تا هر گونه‌ خونريزي‌، تورم‌ يا فشردگي‌ را كه‌ ممكن‌ است‌ نشانه‌ شكستگي‌ احتمالي‌ باشد، لمس‌ كنيد. در صورتي‌ كه‌ مشكوك‌ به‌ آسيب‌ گردني‌ هستيد، مراقب‌ باشيد كه‌ مصدوم‌ را حركت‌ ندهيد.
    2) از راه‌ هر دو گوش‌ و به‌طور واضح‌ با مصدوم‌ صحبت‌ كنيد تا بفهميد كه‌ آيا به‌ شما پاسخ‌ مي‌دهد و يا مي‌تواند بشنود. هريك‌ از گوش‌ها را از لحاظ‌ خروج‌ خون‌ يا مايع‌ زلال‌ (يا هر دو) بررسي‌ كنيد. اين‌ ترشحات‌ مي‌توانند نشانه‌هاي‌ آسيب‌ در داخل‌ جمجمه‌ باشند.
    3) هر دو چشم‌ را معاينه‌ كنيد. توجه‌ كنيد كه‌ آيا هر دو چشم‌ باز هستند يا خير. به‌ اندازه‌ مردمك‌ها توجه‌ كنيد، آيا اندازه‌ آنها برابر است‌ (همان‌طور كه‌ بايد باشد) و آيا به‌ نور واكنش‌ نشان‌ مي‌دهند (وقتي‌ نور روي‌ مردمك‌ها مي‌افتد، بايد تنگ‌ شوند). در سفيدي‌ چشم‌ها به‌ دنبال‌ اجسام‌ خارجي‌، خون‌ يا كبودي‌ بگرديد
    4) بيني‌ را هم‌ مثل‌ دو گوش‌ از نظر وجود ترشحات‌ بررسي‌ كنيد. هريك‌ از سوراخ‌هاي‌ بيني‌ را از نظر خروج‌ خون‌ يا مايع‌ زلال‌ (يا تركيب‌ اين‌ دو) معاينه‌ كنيد. هريك‌ از اين‌ ترشحات‌ مي‌تواند به‌ معناي‌ آسيبي‌ در داخل‌ جمجمه‌ باشد.
    5) به‌ سرعت‌، عمق‌ و نوع‌ تنفس‌ (راحت‌ يا سخت‌، صدادار يا آرام‌) توجه‌ كنيد. به‌ بوي‌ تنفس‌ توجه‌ كنيد. داخل‌ دهان‌ را به‌ آرامي‌ نگاه‌ و لمس‌ كنيد و دنبال‌ هر چيزي‌ كه‌ ممكن‌ است‌ راه‌ تنفسي‌ را مسدود كند، بگرديد. اگر مصدوم‌ دندان‌ مصنوعي‌ دارد و اين‌ دندان‌ها سالم‌ هستند و در محل‌ خود قرار دارند، به‌ آنها دست‌ نزنيد. به‌ دنبال‌ زخم‌ در دهان‌ يا نامنظمي‌ در دندان‌ها بگرديد. لب‌ها را از نظر سوختگي‌ بررسي‌ كنيد.
    6) به‌ رنگ‌، درجه‌ حرارت‌ و وضعيت‌ پوست‌ توجه‌ كنيد: آيا پوست‌ مصدوم‌، رنگ‌پريده‌، برافروخته‌ يا خاكستري‌ ـ آبي‌ (كبود) است‌؟ آيا گرم‌ يا سرد، خشك‌ يا مرطوب‌ است‌؟ به‌ عنوان‌ مثال‌، پوست‌ رنگ‌پريده‌، سرد و عرق‌ كرده‌ به‌ معناي‌ شوك‌ است‌؛ صورت‌ گرم‌ و برافروخته‌، حاكي‌ از تب‌ يا ضعف‌ ناشي‌ از گرما است‌. ته‌رنگ‌ آبي‌ نشانه‌ كمبود اكسيژن‌ است‌؛ اين‌ نشانه‌ را خصوصاً در لب‌ها، گوش‌ها و صورت‌ جستجو كنيد.
    7) لباس‌هاي‌ پوشاننده‌ گردن‌ مصدوم‌ را شل‌ كنيد و به‌ دنبال‌ نشانه‌هايي‌ مثل‌ پلاك‌ حاوي‌ هشدار طبي‌ يا يك‌ سوراخ‌ به‌ جا مانده‌ از عمل‌ جراحي‌ (دريچه‌) در راه‌هاي‌ تنفسي‌ بگرديد. دست‌هاي‌ خود را به‌ ملايمت‌ در طول‌ ستون‌ فقرات‌ (از قاعده‌ جمجمه‌ به‌ سمت‌ پايين‌ تا جايي‌ كه‌ امكان‌ دارد) بدون‌ بهم‌ زدن‌ وضعيت‌ مصدوم‌، حركت‌ دهيد؛ به‌ هر گونه‌ نامنظمي‌، تورم‌ يا حساسيت‌ در لمس‌ توجه‌ كنيد.
    ....

  9. #69
    آخر فروم باز mehraria's Avatar
    تاريخ عضويت
    Apr 2007
    پست ها
    1,212

    پيش فرض ...معاينه‌ مصدوم‌

    ...
    8) از مصدوم‌ بخواهيد كه‌ نفس‌ عميقي‌ بكشد و دقت‌ كنيد كه‌ آيا قفسه‌ سينه‌ به‌طور يكنواخت‌، راحت‌ و يكسان‌ در دو طرف‌، باز مي‌شود يا خير. قفسه‌ سينه‌ را براي‌ بررسي‌ وجود تغيير شكل‌، نامنظمي‌ يا حساسيت‌ و درد، لمس‌ كنيد. از مصدوم‌ بپرسيد كه‌ آيا ضمن‌ تنفس‌، احساس‌ غژغژ دارد و صداهاي‌ غيرطبيعي‌ را سمع‌ كنيد. دقت‌ كنيد كه‌ آيا مصدوم‌ ضمن‌ تنفس‌ درد دارد يا خير. به‌ دنبال‌ خونريزي‌ بگرديد.
    9) با ملايمت‌ هر دو استخوان‌ ترقوه‌ و شانه‌ها را لمس‌ كرده‌، هرگونه‌ تغيير شكل‌، نامنظمي‌ يا حساسيت‌ در لمس‌ را مدنظر قرار دهيد.
    10) از مصدوم‌ بخواهيد كه‌ اندام‌ بالايي‌ خود را در هريك‌ از مفاصل‌ آرنج‌، مچ‌ و مفاصل‌ انگشتان‌، تا و سفت‌ كند و از اين‌ طريق‌ حركات‌ اين‌ مفاصل‌ را بررسي‌ كنيد. حس‌ انگشتان‌ مصدوم‌ را از نظر طبيعي‌ بودن‌ كنترل‌ كنيد و دقت‌ كنيد كه‌ آيا وي‌ احساس‌ غيرطبيعي‌ در اندام‌هايش‌ دارد يا خير. به‌ رنگ‌ انگشتان‌ توجه‌ كنيد: اگر نوك‌ انگشتان‌ رنگ‌پريده‌ يا خاكستري‌ ـ آبي‌ باشند، احتمالاً مشكلي‌ در گردش‌ خون‌ وجود دارد. محل‌هاي‌ تزريق‌ با سوزن‌ را در روي‌ ساعد جستجو كنيد و به‌ دنبال‌ دستبند حاوي‌ هشدار طبي‌ بگرديد. نبض‌ مصدوم‌ را در ناحيه‌ مچ‌ يا گردن‌ بگيريد.
    11) اگر حركات‌ اندام‌ها مختل‌ شده‌ يا حس‌ آنها از بين‌ رفته‌ است‌، براي‌ معاينه‌ ستون‌ فقرات‌ مصدوم‌ را جابه‌جا نكنيد زيرا اين‌ نشانه‌ها به‌ معناي‌ آسيب‌ نخاع‌ هستند. در غير اين‌ صورت‌، دست‌ خود را به‌ ملايمت‌ به‌ پشت‌ مصدوم‌ برده‌، با لمس‌ ستون‌ فقرات‌ در طول‌ آن‌، به‌ دنبال‌ تورم‌ يا حساسيت‌ در لمس‌ بگرديد.
    12) براي‌ يافتن‌ شواهدي‌ از خونريزي‌ و تشخيص‌ سفتي‌ ديواره‌ عضلاني‌ شكم‌ يا وجود حساسيت‌ در لمس‌ آن‌، به‌ آرامي‌ شكم‌ مصدوم‌ را لمس‌ كنيد.
    13) دو طرف‌ استخوان‌ لگن‌ را لمس‌ كرده‌، با حركت‌ دادن‌ لگن‌ به‌طور ملايم‌، به‌ دنبال‌ نشانه‌هاي‌ شكستگي‌ بگرديد. لباس‌هاي‌ مصدوم‌ را از نظر وجود شواهدي‌ از بي‌اختياري‌ ادرار يا مدفوع‌ يا خونريزي‌ از سوراخ‌هاي‌ بدن‌، كنترل‌ كنيد
    14) از مصدوم‌ بخواهيد كه‌ هريك‌ از اندام‌هاي‌ پاييني‌ خود را به‌ نوبت‌ بلند كند و مچ‌ پا و زانوي‌ خود را حركت‌ دهد. با مشاهده‌ اندام‌ و لمس‌ آن‌، به‌ دنبال‌ خونريزي‌، تورم‌، تغيير يا حساسيت‌ در لمس‌ بگرديد.
    15) حركات‌ و حس‌ انگشتان‌ پا را بررسي‌ كنيد. به‌ رنگ‌ پوست‌ انگشتان‌ نگاه‌ كنيد: پوست‌ خاكستري‌ ـ آبي‌ مي‌تواند نشانه‌اي‌ از مختل‌ شدن‌ گردش‌ خون‌ يا آسيب‌ ناشي‌ از سرما باشد.

  10. #70
    آخر فروم باز mehraria's Avatar
    تاريخ عضويت
    Apr 2007
    پست ها
    1,212

    پيش فرض درمان‌ و مراقبت‌هاي‌ بعدي‌

    هر وضعيتي‌ را كه‌ پيدا كرديد، بر طبق‌ اصول‌ و با حفظ‌ خونسردي‌ درمان‌ كنيد. به‌ مصدوم‌ اطمينان‌ و به‌ حرف‌هاي‌ او گوش‌ بدهيد. بيش‌ از حد سؤال‌ نپرسيد و اجازه‌ ندهيد كه‌ مردم‌ در صحنه‌ حادثه‌ تجمع‌ كنند. از جابه‌جايي‌ بي‌مورد مصدوم‌ خودداري‌ كنيد. در صورت‌ لزوم‌، اطمينان‌ حاصل‌ كنيد كه‌ يك‌ نفر با خانواده‌ مصدوم‌ تماس‌ خواهد گرفت‌.
    اولويت‌هاي‌ درمان‌
    ترتيب‌ اولويت‌ها به‌ شرح‌ زير است‌:
    ارزيابي‌ اوليه‌ را انجام‌ داده، بر اساس‌ يافته‌هاي‌ خود اقدام‌ كنيد. ضمناً مطمئن‌ شويد كه‌ راه‌ تنفسي‌ مصدوم‌ باز و پاك‌ است‌.
    خونريزي‌ را كنترل‌ كنيد.
    ارزيابي‌ ثانويه‌ را انجام‌ دهيد.
    سوختگي‌ها و زخم‌هاي‌ وسيع‌ را درمان‌ كنيد.
    آسيب‌هاي‌ مفاصل‌ و استخوان‌ را بي‌حركت‌ كنيد.
    ساير آسيب‌ها و وضعيت‌ها را به‌طور مناسب‌ درمان‌ كنيد.
    علايم‌ حياتي‌ (سطح‌ پاسخ‌دهي‌، نبض‌ و تنفس‌) را به‌طور مرتب‌ كنترل‌ و ثبت‌ كنيد. به‌ مشكلات‌ مربوط‌ به‌ علايم‌ حياتي‌ رسيدگي‌ كنيد.

    فراهم‌ ساختن‌ ترتيب‌ مراقبت‌هاي‌ بعدي‌
    در مورد نياز مصدوم‌ به‌ كمك‌هاي‌ پزشكي‌ تصميم‌گيري‌ كنيد. اگر نياز به‌ كمك‌ داريد، در صورت‌ امكان‌ شخصي‌ را براي‌ فراخواني‌ كمك‌ بفرستيد. در صورتي‌ كه‌ وضعيت‌ مصدوم‌ در حال‌ تغيير يا بدتر شدن‌ است‌، تا زمان‌ رسيدن‌ نيروهاي‌ كمكي‌، در كنار مصدوم‌ بمانيد. بر اساس‌ ارزيابي‌ خود، ممكن‌ است‌ لازم‌ باشد كه‌:
    براي‌ درخواست‌ مشاوره‌، با يك‌ پزشك‌ تماس‌ بگيريد.
    با يك‌ مركز آمبولانس‌ تماس‌ بگيريد يا ترتيب‌ انتقال‌ به‌ بيمارستان‌ را فراهم‌ كنيد.
    مراقبت‌ از مصدوم‌ را به‌ يك‌ پزشك‌، پرستار يا پرسنل‌ آمبولانس‌ واگذار كنيد.
    تا زمان‌ رسيدن‌ كمك‌هاي‌ پزشكي‌، مصدوم‌ را به‌ يك‌ خانه‌ يا پناهگاه‌ نزديك‌ به‌ محل‌ منتقل‌ كنيد.
    به‌ مصدوم‌ اجازه‌ بدهيد به‌ منزل‌ خود برود (در صورت‌ امكان‌ مطمئن‌ شويد كه‌ يك‌ نفر وي‌ را همراهي‌ خواهد كرد). از مصدوم‌ سؤال‌ كنيد كه‌ آيا در منزل‌ شخصي‌ (براي‌ مراقبت‌ از او) هست‌ يا خير.
    به‌ مصدوم‌ توصيه‌ كنيد كه‌ به‌ پزشك‌ مراجعه‌ كند.
    احتياط‌!
    مصدومان‌ مبتلا به‌ اختلال‌ هوشياري‌، آسيب‌هاي‌ جدي‌، مشكلات‌ شديد تنفسي‌ يا نشانه‌هاي‌ شوك، مجاز نيستند كه‌ به‌ منزل‌ بروند. تا زمان‌ رسيدن‌ نيروهاي‌ كمكي‌، در كنار مصدوم‌ بمانيد.
    هرگز به‌ مصدوماني‌ كه‌ احتمالاً آسيب‌ داخلي‌ يا نياز به‌ مراقبت‌ بيمارستاني‌ دارند، از راه‌ دهان‌ چيزي‌ ندهيد.
    به‌ مصدوم‌ اجازه‌ سيگار كشيدن‌ ندهيد

Thread Information

Users Browsing this Thread

هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)

User Tag List

قوانين ايجاد تاپيک در انجمن

  • شما نمی توانید تاپیک ایحاد کنید
  • شما نمی توانید پاسخی ارسال کنید
  • شما نمی توانید فایل پیوست کنید
  • شما نمی توانید پاسخ خود را ویرایش کنید
  •