مشاعره

[magmagf]

تو دعا کردی از من دور باشی من ولی
شکوه ی بی مهری ات با خدا میکنم
بی حضورت روزهایم میرود
لحظه هایم را فدای چشمهایت میکنم
باز احساس من را بازیچه کردی نازنین
من ولی احساس خود را هم فدایت میکنم
آرزو کردی رها گردد دلم از عشق تو
ای تمام آرزوهایم رهایت می کنم

[hamidreza_buddy]

مردی کنار نهر گریزان
سایه به آب سپرده و دل به هواهای دور
سنگ برسنگ می غلتد
و گلها به شتاب
بر آب می گذرند
و آنکه ایستاده
در نسیم سفر می کند
مردی کنار نهر گریزان
سایه به آب سپرده و سر به خیال های پریشان

از منوچهر آتشی

[magmagf]

ندانم كان مه نامهربان يادم كند يا نه ؟
فريب انگيز من ، با وعده اي شادم كند يا نه ؟
خرابم آن چنان كز باده هم تسكين نمي يابم
لب گرمي شود پيدا كه آبادم كند يا نه ؟
صبا از من پيامي ده به آن صياد سنگين دل
كه تا گل در چمن باقي است ، آزادم كند يا نه؟


چه شعر قشنگی بود

[hamidreza_buddy]

هر که رفت
پاره اي از دل ما را با خود برد
اما... او که با ماست...
او که نرفته است....

از او بپرسيد
که چه مي کند با دل ما

از آلبوم «بابایی» پرویز پرستویی (نمی دونم ترانه سراش کیه)

چه شعر قشنگی بود

کدوم؟ اونی که من نوشته بودم یا اونی که خودتون نوشتین؟!

[magmagf]

آيا كدام موج
اينك مرا چو طعمه به گرداب مي دهد ؟
گرداب مي ربايدم از اوج موجها
در كام خود گرفته مرا تاب مي دهد
فرياد مي كشم
آيا كدام دست
بر پاي اين نهنگ گران بند مي زند ؟
ساحل مرا به وحشت گرداب ديده است
لبخند مي زند


منظورم شعر شما بود

[amir.ara]

دیروز،
- چون دو واژه به یک معنی –
از ما دو گانه،
هر یک
سرشارِ دیگری
اوجِ یگانگی.

و امروز
چون دو خطِّ موازی
در امتدادِ یک راه
یک شهر
یک افق
بی نقطۀ تلاقی و دیدار
حتی،
در جاودانگی

[hamidreza_buddy]

در انتهای هر سفر
در آیینه
دار و ندار خویش را مرور می کنم
این خاک تیره این زمین
پاپوش پای خسته ام
این سقف کوتاه آسمان
سرپوش چشم بسته ام
اما خدای دل
در آخرین سفر
در آیینه به جز دو بیکرانه کران
به جز زمین و آسمان
چیزی نمانده است
گم گشته ام ‚ کجا ؟
ندیده ای مرا ؟

از مرحوم حسین پناهی

منظورم شعر شما بود

از منوچر آتشی تشکر کنید!
متاسفانهً ما وقتی یه نفر می میره تازه قدرشو می دونیم.
همین منوچهر آتشی که همشریمه (بوشهریه) رو قبل از فوتش اسمشو نشنیده بودم.
یا همین حسین پناهی که شعرشو دارید می بینید.
ولی انصافاً بعضی شعراش خیلی قشنگن.

[amir.ara]

آسمان را بارها
با ابر هایی تیره تر از این
دیده ام
اما بگو
ای برگ!
در افق این ابرِ شبگیران،
کاین چنین دلگیر و
بارانی ست،
پاره اندوهِ کدامین یارِ زندانی ست؟

[hamidreza_buddy]

ببخشید مثل اینکه یکم زیاد طولش دادم amir.ara زودتر پست داد. قبلیو بی خیال شید.

یار دبستانی من ، با من و همراه منی
چوب الف بر سر م ا، بغض من و آه منی
حک شده اسم من و تو، رو تن این تخته سیاه
ترکه ی بیداد و ستم ، مونده هنوز رو تن ما
دشت بی فرهنگی ما هرزه تموم علفاش
خوب اگه خوب ؛ بد اگه بد ، مرده دلای آدماش

دست من و تو باید این پرده ها رو پاره کنه
کی میتونه جز من و تو درد مارو چاره کنه ؟

[magmagf]

انگار قاطی شد ببخشید