تاپیک اختصاصی محسن چاوشی

[Malware]

جدید

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

پدرام کشتکار تنظیم کننده آلبوم چنگیز و محسن چاوشی

+

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

+

زمان انتشار فیلم لامپ صد و آهنگِ بید مجنون 22 بهمن ماه

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

منبع: chavoshinews

[Malware]

..

برای محسن چاوشی، باب مارلی و همه آن صداهای ابدی

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ سیامک رحمانی - روزنامه‌نگار ]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

یک- «خیلی خسته‌ام. احساس می‌کنم دیگر دارم به آخر می‌رسم.... دکتر آسیلز هم گفته که دیگر امیدی نیست. اما … مگر می‌شود؟ امیدی هست. می‌دانم که هست. ما زنده‌ایم. حتماً بعدش هم می‌میریم. اما زندگیمان ابدی خواهد بود. من دارم جوانی‌ام را می‌دهم. به کی؟ … به همانی که بهم داد. به روح بزرگ زندگی. ودیعه یک خواننده، روحش است. نفسش است. زندگی‌اش است. زندگی ابدی. نمی‌توانم باور کنم یک آدم بمیرد. بمیرد و تمام بشود … نه …» این جملات را مرور می‌کنیم و به یاد می‌آوریم که وقتی باب مارلی مرد ۳۶ سال بیشتر نداشت. تنها ۳۶ سال. اما سرطان و بعد مرگ او را از موسیقی گرفت. او را از جهان گرفت. بی‌پولی. بدبختی. تحقیر. اما وقتی که از باب مارلی حرف می‌زنیم زندگی او بی‌اهمیت‌ترین چیز است. آنچه تنها برای خودش اهمیت داشته. در عوض صدای او، گیتار خاموش‌نشدنی او، آنچه که تا ابد می‌ماند، همه وجودی که او به روح بزرگ زندگی تقدیم کرده است. کوین مک دونالد، کارگردان انگلیسی دو سال پیش پس از ساختن فیلمی درباره باب مارلی، وقتی در برابر این پرسش قرار گرفت که موسیقی او چه تاثیری بر جهان گذاشته است، گفت: «در سر آغاز بهار عربی تونس، مردم ترانه «برخیز، به پا خیز» را می‌خواندند و بلافاصله پس از آنکه مرد میوه فروش، خودش را به آتش کشید، همین جمله از ترانه، روی دیواری نزدیک محل خودسوزی‌اش نقش بست.» برخیز، به پا خیز، ترانه‌ای مشهور از باب مارلی که سی سال پس از مرگ او از جامائیکا تا بن عروس و از میامی فلوریدا تا خیابان حبیب بورقیبه شنیده می‌شود. «نمی‌خواهم بمیرم… نه… تقصیر هیچ کس نیست. من آزادم. من آزاده‌ام. باید حرف بزنم. باید با یکی حرف بزنم.... می‌خواهم ساز برنم. دیگر بس است. کاش می‌دانستم تا کی می‌توانم ساز بزنم. اما… اصلاً این «تا کی» مهم نیست. مهم این است که هنوز مغزم فرمان می‌دهد. مهم این است که هنوز هم گوش‌هایم نت‌ها را می‌شنود. اما پایم… فوتبال؟ ضعیف شده‌ام. اینهارا دکتر آسیلز می‌گفت. گفت دیگر تمام. امیدی نیست. اما هست. می‌دانم که هست. من زنده‌ام.» و او زنده است. چه کسی می‌تواند بگوید که او دیگر نیست.


دو- التهاب و شوق جوانانه هوادار‌ها که فروبنشیند، صد سال بعد یا پنجاه سال بعد که ما نباشیم و از همه آنچه امروز در کف خیابان یا بر بستر صفحات کاغذی و دیوارهای مجازی می‌گذرد جز آرشیو و خطی در تاریخ باقی نمانده باشد، حتما اسم‌هایی هستند که توانسته باشند خود را از فیلترهای چند لایه زمان عبور دهند و مقابل چشم و ذهن آیندگان عرضه کنند. آنچنان که ما امروز غلامحسین بنان و داریوش رفیعی را با حسرت و حظ،‌‌ رها نمی‌کنیم. با همان ترانه‌های خش‌دار که انگار بوی اسپند و طعم بستنی‌های کافه لقانطه دارند. آنچنان که نمی‌شود زمستان برسد و دوباره با «زمستون» افشین مقدم چشمی‌تر نکنیم. روز آفتابی پاییزی به چم‌های آخر جاده چالوس برسی و «ماهیگیر» مازیار دوباره جادویت نکند. یا آخر شبی باشد و خسته ناخنی و گیتاری، و همه دوباره هوس نکنیم که... اگه یه روز بری سفر، بری ز پیشم بی‌خبر....


پنجاه سال بعد، صد سال بعد، کمی از همین‌ها لابد باز هم زمزمه خواهد شد. از حنجره‌ها و نواهایی که امروز اوقات تنهایی و دورهمی ما را در تسخیر خود دارند، بعضی‌ها همچنان شنیده خواهند شد. صداهایی که کش می‌آیند و از مرگ‌ها و از نوروزها، از تیترهای هر روزه روزنامه‌ها عبور می‌کنند تا ابدی شوند. و در میان این صدا‌ها تردید ندارم صدای مضطربی هست که خواهد ماند. موسیقی و ترانه‌ای که می‌خواهد جان این زمانه باشد و برای گریختن از دست جلاد ثانیه‌ها همه هستی خود را قمار می‌کند. کسی که شیدایی‌اش به کلمه و نت را می‌توان از هر تراک تازه‌ای دریافت. شیدایی‌اش به شنیدن و شنیده شدن. و آن تن زدن از حضور، انگار که بگوید «فقط صداست». «تنها صداست». و این صدا به دلت هم ننشیند، چنان اصالتی دارد که نتوانی انکارش کنی. روحی را که در آن به ودیعه گذاشته شده. روحی که باب مارلی می‌گوید. نفسی که باب مارلی می‌گوید. و همه این‌ها را می‌شود در تن زدن‌های محسن چاوشی دید. در نفس زدن‌هایش. کالبدی که گویی از تصویر و هر نمایشی طفره می‌رود تا در صدای خود، تنها، به اوج برسد. برای همین است، به گمانم، که فکر می‌کنم او از دره‌ها و ستیغ‌های تاریخ عبور خواهد کرد و به جاودانگی سلام خواهد داد. محسن چاوشی، که دوستش داشته باشی یا نه، هر ترانه‌اش را هزار بار شنیده باشی یا نه، انگار می‌خواهد به تو بگوید که هنوز امیدی هست. که زنده خواهد ماند. حتی روزی که دیگر نباشد.


تاریخ انتشار : سه شنبه 23 دی 1393 - 15:26

منبع: musicema

[Alireza SM]

ماجرای این فیلمه چیه؟ موسیقی متنش رو چاوشی خونده ؟

====

[ سیامک رحمانی - روزنامه‌نگار ]

فیفا به ایشون برای انتخاب بهترین بازیکن جهان حق رای داده بود !

[Malware]

ماجرای این فیلمه چیه؟ موسیقی متنش رو چاوشی خونده ؟

====




فیفا به ایشون برای انتخاب بهترین بازیکن جهان حق رای داده بود !

اره بعد از فیلم سنتوری فیلم لامپ صد دومین فیلمیه که چاوشی آهنگش رو میخونه. اسم آهنگی هم که میخونه بید بی مجنون هست.

آهنگ بید بی مجنون تیتراژ فیلم لامپ 100


آهنگ : محسن چاوشی | ترانه : حسین صفا | تنظیم : بهنود فدوی

+

در مورد سیامک رحمانی هم آره فرد بزرگیه.

[Malware]

​ [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Malware]

شعر بید بی مجنون که تیتراژ فیلم لامپ صد که در آینده منتشر میشه هست رو اینجا دوباره میزارم شاید کسانی که هنوز ندیدن، ببینن:

بید بی مجنون

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

من از غل و زنجیر میترسم ، از آه بی تاثیر میترسم


از اتفاق ظاهرا ساده ، از اتفاقی که نیفتاده


میخندم و از خنده میترسم ، هر روز از آینده میترسم


زير بيد بي مجنون ميشينم ، زير شر شر بارون ميشينم


فك ميكنم شايد برگردي ، با خودم مي گم بايد برگردي


خنجر واسه ي اين سينه كافي نيست ، عاشق كشي رسم تلافي نيست


اي چشم !از ديدن خلاصم كن ، از چشم پوشيدن خلاصم كن


اينقد گيجم كه نميدونم ، بايد تو رو از چي بترسونم


زير بيد بي مجنون مي شينم ، زير شرشر بارون ميشينم


فك ميكنم شايد برگردي ، با خودم ميگم بايد برگردی

شاعر: حسین صفا

آهنگسازی بید بی مجنون توسط خود محسن چاوشی انجام شده و تنظیم بر عهده بهنود فدوی هست.

نکته: کاوری که بالا گذاشتم رسمی نیست و توسط عزیزان chavoshinews ساخته شده.

[Malware]

مدیر اجرایی جایزه «ققنوس» در گفتگو با سایت «موسیقی ما» عنوان کرد؛

بهنام کریمی: از بین ۱۵۴ اثر دریافتی، ۴۳ قطعه توسط هیئت داوران بررسی می‌شود

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

موسیقی ما – اولین دوره جایزه «ققنوس» در روزهای پایانی خود به سر می برد. روز یکشنبه 28 دی ماه مراسم اختتامیه این جشنواره در تالار وحدت تهران برگزار می شود و از هنرمندان برتر تقدیر به عمل می آید. این روزها هم هیئت داوران جایزه ققنوس مشغول بررسی موزیک ویدئوهایی هستند که از جمع آثار دریافتی دبیرخانه جشنواره به مرحله دوم راه پیدا کرده اند. «بهنام کریمی»، مدیر اجرایی اولین دوره جایزه ققنوس، در گفتگو با سایت «موسیقی ما» تعداد و اسامی هنرمندانی که به مرحله انتخاب راه پیدا کرده اند را اعلام کرد.

*چند اثر به دبیرخانه جشنواره ارسال شد و چند اثر مورد تایید هیئت انتخاب جایزه «ققنوس» قرار گرفت؟


اثر به دبیرخانه جشنواره ارسال شد و پس از بررسی هیئت انتخاب، 43 اثر واجد شرایط داوری دیدند. نتایج این داوری روز یکشنبه 28 دی ماه در تالار وحدت تهران مشخص می شود. آثار دوستانی نظیر «محمد اصفهانی»، «محسن چاوشی»، «رضا صادقی»، «احسان خواجه امیری»، «مهدی یغمایی»، «بنیامین بهادری»، «حامد زمانی»، «رضا یزدانی»، «اشکان خطیبی»، «محسن شریفیان»، «سیروان خسروی»، «سعید مدرس»، «بهرام رادان» و گروه «پالت» و... انتخاب شدند. برای مراسم اختتامیه هم تدارکات خوبی دیده شده است که هم اجرای زنده خواهیم داشت و هم علاوه بر اهدای جوایز، کلیپ های برگزیده پخش می شوند. نهایتا برنامه به این صورت است که در آینده ای نه چندان دور، کلیه این آثار را به دست مخاطبان موسیقی برسانیم. طریق این امر هم به زودی اعلام می شود.

*این جشنواره کلا چند برنده خواهد داشت؟


مقاومت و دفاع ملی، صلح و مسائل جهانی، عرفان، اجتماعی و عاشقانه های اصیل پنج موردی بودند که مدنظر داشتیم و خوشبختانه آثار گسترده ای به دبیرخانه جشنواره ارائه شدند. برندگان در دو بخش جوایز خود را دریافت می کنند. یک بخش به صورت موضوعی با آثار برخورد کرده ایم و این موضوعات در متن فراخوان هم عنوان شده است. یک بخش جوایز هم شامل ساختارهایی نظیر آهنگسازی، تنظیم، کارگردانی، تدوین و جلوه های ویژه و... است. چهارده جایزه خواهیم داشت.

*جلوه های ویژه و استفاده از تجهیزات و امکانات گران قیمت و کلا کلیپ های پرهزینه آیا تاثیری در انتخاب هیئت داوران دارد؟


همه این شرایط مدنظر قرار گرفته است و هنوز هم آثار در حال بررسی هستند. بحث هزینه های اضافی یک مقدار دارای ابهام است. برخی هزینه ها برای جلوه های ویژه و افکت هایی استفاده می شود که واقعا زیبا هستند و سطح کار را ارتقا می دهند. اما اگر هزینه های بی دلیل انجام شده باشد و بازدهی و تاثیرگذاری در اثر ایجاد نکند مسلما هیئت داوران که از اساتید فن هستند تشخیص می دهند و می توانند اعلام کنند جزئیات این آثار به جا بوده است یا خیر. برای تاثیرگذاری یک قطعه تمامی شرایط را در نظر گرفته ایم اما مسلما سال اول است و شاید کاستی هایی داشته باشیم. تجربه خوبی بود و برای سال های آینده می توانیم اتفاقات بهتری را رقم بزنیم.

*و صحبت پایانی؟


از تمامی دوستانی که در این جشنواره شرکت کردند تشکر می کنیم. خیلی از خواننده های خوب از ما تقاضا داشتند که زمان را تمدید کنیم که قدردان این دوستان هستیم و بابت عدم تمدید زمان، پوزش می طلبیم.

نویسنده:

وحید لشکری

تاریخ انتشار : پنجشنبه 25 دی 1393 - 13:38

منبع: musicema

[gmuosavi]

یکی بگه چرا این آلبوم منو از یاد ببر بعد از هفت هشت سال یهو اومد بیرون ؟!

[Malware]

یکی بگه چرا این آلبوم منو از یاد ببر بعد از هفت هشت سال یهو اومد بیرون ؟!

محسن هم از انتشارش اطلاعی نداشت. شاید شرکت پخش آلبوم یه شاخه نیلوفر یهویی تو آیتونز منتشرش کرد.
همین بعد از ظهر به محسن اطلاع داده شد که این آلبوم تو آیتونز پخش شده. محسن هم دیگه نمیتونست کاری کنه.

گوش کردم. فقط سطح پیشرفت محسن رو ببینین تو این 7 سال. از چی رسیده به پارو. (هر چند اینایی که منتشر شدن همون موقعی که یه شاخه نیلوفر میخواست منتشر شه چاوشی به این نتیجه رسیده بود که در حد بقیه کارای آلبوم نیست و از پخش نهایی حذفشون کرده بود.)
ترک زخم کلاب میکس کلا خاطراتی که از زخم زبون داشتم رو از بین برد.

[Malware]

آلبوم جدید و فوق العاده زیبای محسن چاوشی به نام منو از یاد ببر منتشر شد


این آلبوم شامل تراک های پخش نشده آلبوم یک شاخه نیلوفر می باشد


سه تراک کاملا جدید و سه تراک با تنظیم متفاوت نسبت به کارهایی که قبلا منتشر شده

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]