مشاعره با اشعار حضرت حافظ

[Last Night]

یا رب این اتش که در جان منست
سرد کن ان سان که کردی بر خلیل///

[Grand]

لعل سیراب به خون تشنه لب یار من است
وز پی دیدن او دادن جان کار من است

شرم از آن چشم سیه بادش و مژگان دراز
هر که دل بردن او دید و در انکار من است

[molaali]

تیر عاشق کش ندانم بر دل حافظ که زد
این قدر دانم که از شعر ترش خون می​چکید

[Grand]

دولتی را که نباشد غم از آسیب زوال
بی تکلف بشنو دولت درویشان است

[4MaRyAm]

تا دم از شام سر زلف تو هر جا نزنند
با صبا گفت و شنیدم سحری نیست که نیست

من از این طالع شوریده برنجم ور نی
بهره مند از سر کویت دگری نیست که نیست

[Grand]

تا گنج غمت در دل ویرانه مقیم است
همواره مرا کوی خرابات مقام است

از ننگ چه گویی که مرا نام ز ننگ است
وز نام چه پرسی که مرا ننگ ز نام است

[4MaRyAm]

تنت را دید گل گویی که در باغ
چو مستان جامه را بدرید بر تن

من از دست غمت مشکل برم جان
ولی دل را تو آسان بردی از من

[Help118]

The post reedited by NOKIA_n95

[Grand]

نثار روی تو هر برگ گل که در چمن است
فدای قد تو هر سروبن که بر لب جوست

[4MaRyAm]

تنش درست و دلش شاد باد و خاطر خوش
که دست دادش و یاری ناتوانی داد