مشاعره

[amir.ara]

مرغِ خونینِ ترانه را مانم
صیدِ بی آب و دانه را مانم

آتشینم، ولیک بی اثرم
نالۀ عاشقانه را مانم

نه سرانجامی و نه آرامی
مرغِ بی آشیانه را مانم

هدفِ تیرِ فتنه ام همه عمر
پای بر جا، نشانه را مانم

با کَسم در زمانه الفت نیست
که نه اهل زمانه را مانم

خاکساری بلند قدرم کرد
خاکِ آن استانه را مانم

بگذرم زین کبود خیمه، رهی
تیرِ آه شبانه را مانم

[Monica]

منتظر ..روزی ..ساعتی ..دقیقه ای ..ثانیه ای ...

کسی بیاید و بگوید :

خانم ! شما را از تمام این حوالی سراغ گرفتم آیا این چشمان شما نیست که در نگاهم جا گذاشته اید ؟

اما نه ..نه ..نه .. نمی خواهم ..هیچ کس را نمی خواهم که جهان دروغی بیش نیست ...

انتظار را دوست ندارم ..

تلخ است

سخت است

کشنده است

حتی از مرگ هم طولانی تر ..

ولی ..

مرگ را دوست دارم ..

[amir.ara]

من آزرده دل را، کس گره از کار نگشاید
مگر ای اشک غم امشب تو از دل عقده بگشایی

[magmagf]

یاد از ان سگ که درون نگهش
یک جهان مهر و وفا پنهان داشت
در شب سرد زمستان در کنار کوچه
چه غمین ناله خود سر می داد
و چه غمگین روزی
کودکان سنگ به دست چوب به دست در پی او
او دوان ناله کنان زوزه کشان
و چه نفرت آور خنده ها بود که بر لبها بود

[amir.ara]

دل تو را دادم چو دیدم رویِ تو
کز همه خوبان پسندیدم تو را

دل فریبانِ جهان را یک یه یک
دیدم و از خمله بگزیدن تو را

گر جفا راندی نکردم شکوه ای
ور خطا کردی نپرسیدم تو را

خونِ من خوردی و بخشودم گنه
جان طلب کردی و بخشیدم تو را

رفتی و آخر شکستی عهد خویش
کاش از اول نمی دیدم تو را

[Monica]

او يك شب آنجا ديده خواهد شد/
من او را پيش از اين هرگز نديده و نام او را نيز نشنيده
ولي انگار با هم روزگاري اشنا بوديم/
نمي دانم كجا بوديم
كه من در نيلي چشمان او
او در كبود رود شعر من
زمانها در شنا بوديم/
شبي امد ؛ وليكن دير وقت امد
نه فانوسي ؛ نه مهتابي
هوا بس تيره بود و دامن درياچه پر توفان
سوار قايقي گشتيم و بر خيزابها رفتيم تا ديري
ولي دردا!!!
چه تقديري
من او را باز هم نشناختم ؛ زيرا
كه شب تاريك بود و موج نيرومند
از ان سو قصه تلخي است؛
اي افسوس
او را موجها بردند...

[magmagf]

دیروز به دنبال تو هر گوشه دویدم
تا بر سر ان کوچه پر درد رسیدم
بر کاهگل خانه غم تکیه کردم
از سوز جگر اه از اعماق کشیدم....

[amir.ara]

مزرع سبز فلک دیدم و داسِ مهِ نو
یادم از کشتۀ خویش آمد و هنگام درو

[magmagf]

واسه نقاشیه مجنون ، عاشقی به رنگ لیلاست
رنگ آرامش باقی ، حسی از رویا به رویاست
اگه مشکی رنگه عشقه ، چرا پس فقط یه رنگه
عاشقی رنگاوارنگه ، همه رنگاشم قشنگه
گاهی سرخ و گاهی سبزه ، گاهی ام رنگه سپیده
خدا حتی توی مهتاب ، صورت عشقُ کشیده

[amir.ara]

هایهایِ گریه در پایِ تو ام آمد بیاد
هرکجا شاخ گلی بر طرفِ جوئی یافتم