مشاعره

[magmagf]

نه ناله , نه افغان , نه دردي و نه درمان
نه غصه , نه قصه , نه خندان و نه گريان
نه اشکي و نه لبخند , نه نوري و نه ظلمت
نه دم کرده هوايي , نه بوي خوش باران
نه زاري , نه ذلت , نه کفري و نه وحدت
نه عبد و نه عبيدي که در پاي تو گريان
نه در اوج نه در قعر , نه چون سنگ و نه چون پر
نه چون ماهي دريا , نه چون خار بيابان
نه نوري نه اميدي , نه افسردگي تام
نه دردي که بيابم دوايش ز طبيبان
به از اين که شمردم عذابي نتواني
نه شاهين به هوايي, نه بندي و نه زندان

[WooKMaN]

نام من رفته‌ست روزی بر لب جانان به سهو
اهل دل را بوی جان می‌آيد از نامم هنوز

در ازل داده‌ست ما را ساقی لعل لبت
جرعه جامی که من مدهوش آن جامم هنوز

[magmagf]

زاغي كه بر فراز سرم بال مي زند
انديشه ي سياه كهنسالي است
بادي كه از كرانه ي اقيانوس
بر گونه هاي اين شب نمناك مي وزد
گويي كه سر گذشت جهان است
دانم كه قصد باد ، رسيدن نيست
زيرا به سوي هيچ روان است

[amir.ara]

تا نپنداری که من در آتش از جوش و تبم
در غم روی تو مدهوشم، نه مدهوش تبم

تب کشاند آن تازه گل را بر سر بالین من
بعد از این تا زنده باشم حلقه در گوش تبم

مهربانی بین که غم یک دم فراموشم نکرد
ورنه امشب صید از خاطر فراموش تبم

سوختم در حسرت آغوش گرم او رهی
از غم آغوش او هر شب هم آغوش تبم.

[magmagf]

ما همه كودك خرديم و همين زال فلك
با چنين سكه زرد ـ
و همين سكه سيمين سپيد ـ
ميفريبد ما را
هر زمان ديده ام اين گنبد خضراي بلند ـ
گفته ام با دل خويش:
مزرع سبز فلك ديدم و بس نيرنگش
نتوانم كه گريزم نفسي از چنگش
آسمان با من و ما بيگانه
زن و فرزند و در و بام و هوا بيگانه
« خويش » در راه نفاق ـ
« دوست » در كار فريب ـ
« آشنا » بيگانه

[amir.ara]

هر لالۀ آتشین، دلِ سوخته ای است
هر شعلۀ برق، جانِ افروخته ای است

نرگس که ز بارِ غم، سرافکنده بزیر
بینندۀ چشم از جهان دوخته است

[Monica]

تو خوب مثل قناری

تو پاک مثل پرستو

تو مثل چلچله خوبی

که شرق شب زده را

غرق نور خواهی کرد

تو مثل معجزه

در وقت یاس و نومیدی

ظهور خواهی کرد

پناه سایه آسایشی

پناهم ده

درون خلوت امن و امید راهم ده.

[WooKMaN]

هر کو نکاشت مهر و ز خوبی گلی نچيد
در رهگذار باد نگهبان لاله بود

بر طرف گلشنم گذر افتاد وقت صبح
آن دم که کار مرغ سحر آه و ناله بود

--------------------------
زنده ای ؟

[Behroooz]

دلا خو کن به تنهایی که از تنها بلا خیزد

سعادت انکسی دارد که از تن ها بپرهیزد

[Monica]

دو چشم قشنگ نامه اي خيس از ستاره
من و تو چه بي رنگ عکسي از ديروز دور
يادي از فصل غرور پشت سر درد شبانه
بغضي از جنس ترانه ساز نا کوک زمانه
اين همه شعر و سرود از تو از عطر تو بود
------------

زنده ای ؟

ای.... هنوز نفسی هست که بیاد و بره برادر!