"بنام آفریدگار محسن چاوشی"
بحثایی که بعد از انتشار این Single Track بین شنوندگان ( اعم از هوادارن متعصب، منطقی، عام ) تو اکثر موارد شد، یک جمله رو تو ذهن من تداعی میکنه:
{{{ حاشیه پر رنگ تر از متن }}}
همه دوستان به این موضوع واقفن که محسن نزدیک به یک دهه سابقه فعالیت موسیقی داره و می دونیم که از کجا به کجا رسیده. از اتاق خونه آپارتمانی پدرش که پنجره هاشو با چندتا پتو میپوشوند و کاراشو ضبط میکرد!!! از آلبومایی که کار اصلی مال محسن بود ولی چون از لحاظ مالی در وضع خوبی قرار نداشت، بالاجبار آلبوم بنام کسای دیگه تموم میشد!!! و خیلی مسائل دیگه که اگه قرار باشه از اول راجع بهشون صحبت شه مثنوی هفتاد من کاغذ میشه...
هدف اصلی من از این کامنت نه بحث تخصصی راجع به موسیقی هست ( که از حیطه علم و دانش من خارج هست )، نه تعصب درباره محسن چاوشی؛که به قول یکی از بزرگان (( تعصب مثل مشت میماند؛ نه کسی میتواند در کف دستتان چیزی بگذارد و نه میتوانید چیزی را بلند کنید ))؛ بلکه صحبت درباره آرامش و لذت بردن از موسیقی است بالاخص موسیقی محسن چاوشی عزیز...
نظرات دوستان رو چه اینجا چه جاهای دیگه که خوندم متوجه این شدم که بعضی از عزیزان هنوز از آهنگ لذت نبردن!!!!!!!!!!!
چراکه تا آهنگ شروع به Play کرد دنبال ایراد گرفتن بودن!!!!!!!!
یکی میگه چرا اول آهنگ اون طرز خوانش رو گذاشته؟ یکی میگه اگه وسط یا آخر آهنگ یه سولو گیتار یا ... میرفت آهنگ زیباتر میشد!!!
یکی میاد نمره میده!!!! ( انگار محسن کنکور موسیقی داشته و این آهنگ واسه روز کنکور آماده کرده و هیئت ژوری محترم بلافاصله شروع به نمره دادن کردن!! ) یکی میگه چرا اسلو کار کرده این آهنگو؟؟؟ یکی میگه چرا بیتهای شعر بهم مربوط نیستن؟؟؟؟ یکی میاد شعر و تفسیر میکنه!!!!
همه اینا نقطه نظرات خوبی هستن ولی یه سؤال؟
چقدر محسن چاوشی رو میشناسیم؟
آیا محسن همونی نیست که از زمانی که آلبومای مجازش اومدن بیرون بلا استثناء پر فروشترین شدن؟؟
آیا محسن همونی نیست که داریوش مهرجویی گفت: ( شاید مردم به نون شبشون محتاج باشن ولی یک سی دی یا کاست از محسن چاوشی تو خونشون دارن )!!؟
یا محمد اصفهانی گفت: ( تو آشفته بازار موسیقی ایران کسانی مثل محسن چاوشی مخاطب رو امیدوار میکنن )
یا صحبتای خود بهروز صفاریان و فرشاد حسامی و میثم یوسفی و . . . که محسن رو انسانی متفکر و عمیق و ... معرفی میکنن و به گفته بهروز صفاریان محسن حتی از خودش هم کپی نمیکنه!!!
از بهروز صفاریان سرتر داریم تو ایران؟
فرشاد حسامی چطور؟؟؟
کم کسایی الان دوروبر محسن چاوشی هستن؟
خود محسن کم کسی هست؟
تو جشنواره ای که اخیراً برگزار شد محسن چنتا جایزه برد؟
محسن با تمام این نفرات و با نبوغ خودش میشینن و یک کار موسیقی میدن بیرون، اونوقت بعضی از مخاطبان خودشونو بزرگتر از محسن و بهروز و فرشاد میدونن و شروع به هیچ جلوه دادن آهنگ میکنن!!!!!
اگه قرار باشه محسن نظرات تمام مخاطبان رو به کرسی بشونه تو آهنگاش که نباید آهنگ بده!!!!!!
این بحثایی که الان کردم نخواستم متعصبانه برخورد کنم چراکه محسن چاوشی مثل تمام انسانها مخلوق خداوند هست و یکی از ویژگی های انسان جایزالخطاء بودن هست و این ویژگی در مورد محسن چاوشی هم صدق میکنه. قرار نیست محسن تو موسیقی یا ... ایراد و اشتباه نداشته باشه ( بعضی ها با این دید میرن جلو که محسن حق اشتباه نداره و عاری از اشتباه هست و آهنگی که از محسن منتشر میشه با همین عقیده نقد میکنن و در آخر شاید گوش بدن!!!!!!!!!!!!!! ) که قطعاً محسن هم اشتباهاتی داره و مهم اینه که از اشتباهاتش درس و تجربه بگیره.
دوستان بجای اینکه به حواشی بپردازن و از متن به دور باشن؛ توصیه میکنم برای اولین بار آهنگو گوش کنین!!!!!!!!!!!!!!! آره اولین بار !!!!
آهنگو گوش دادین ولی مطمئنم ازش لذت نبردین و به آرامش نرسیدین.
فضایی که با این آهنگ میشه تصور کرد و به آرامش محض رسید به نظر من اینه:
با شروع آهنگ چشمامونو ببندیم و خیال کنیم تو یه فضای آزاد هستیم و نم نم بارون میباره...
دستامونو باز کنیم و با چشمای بسته سرمونو به آسمون بلند کنیم و هوای موسیقی چاوشی رو استنشاق کنیم...
وقتی که آهنگ داره به قسمت (((( به تو فک کردم، به تو آره آره . . . ))) به پرواز دربیایم و از پرواز در آسمان بارونی و زیبای موسیقی محسن لذت محض رو ببریم . . . تمام . . .
{{{ این یعنی متن و نه حاشیه ... این یعنی گرفتن آرامش و لذت بردن از موسیقی }}}
ببخشین پر حرفی کردم... دوستتون دارم
نوشته شده توسط SADEGH 7
جواب بصورت نقل قول
.gif ":دی")
)
