من که راه ندادم . دیگه عمرا همینطوری به کسی اعتماد کنم . فقط خودم و جین و AJ و احتمالا کریستا اگه زنده باشه .
ولی وقتی راهشون نمیدی خیلی دیالوگ توپی میگه کلم . اصلا معلوم میشه کاملا عوض شده . نمیدونم چرا و چطوری کلم اینطوری شد اما خودم دلم نمیخواست کلم یه همچین ادمی بشه .
این بازی جالبه . یه جورایی واکنش های خود ادم رو تو همچین موقعیتی نشون میده . یعنی من خودم همینطوری هستم تو زندگی واقعی . تصمیمات عجولانه میگیرم و بعدش هم به اشتباه خودم همیشه پی میبرم . واسه همینه که هیچ وقت TWD رو دوبار نمیرم .
الان من کاملا پشیمونم که چرا کنی رو کشتم . از طرفی مهربونم و دلم نمیخواست جین بمیره . و دوباره پشیمونم که چرا اون ادما رو راه ندادم . در ضمن اونا فکر نکنم خانواده باشن . باباهه سفید پوست و پسره سیاه پوست ؟

واسه همین راهشون ندادم .