چه ساده با گریستن خویش، زنده می شویم و چه ساده در میان گریستن،می میریم و درفاصله این دو سادگی ،چه معمایی میسازیم به نام (زندگی(
چه ساده با گریستن خویش، زنده می شویم و چه ساده در میان گریستن،می میریم و درفاصله این دو سادگی ،چه معمایی میسازیم به نام (زندگی(
دل مي گيرد و ميميرد و هيچ کس سراغي ز آن نمي گيرد. ادعاي خدا پرستيمان دنيا را سياه کرده ولي ياد نداريم چرا خلق شديم. غرورمان را بيش از ايمان باور داريم. حتي بيش از عشق
قانون تو تنهايي من است وتنهايي من قانون عشق وعشق ارمغان دلدادگيست واين سرنوشت سادگيست
از خدا پرسيدم چي دوست داري؟ گفت: سخاوت. ديوانه گفت: حماقت. غم گفت: ملامت. کوه گفت: صلابت. معشوق گفت: نگاهت. فدايه تو که گفتي : رفاقت
آن که مست آمد ودستي به دل ما زد و رفت در اين خانه ندانم به چه سودا زد و رفت خواست تنهايي ما را به رخ ما بکشد تنه اي بر در اين خانه ي تنها زد و رفت
زندگي کوتاه تر از ان است که به خصومت بگذرد و قلبها گرامي تر از آنند که بشکنند . فردا خورشيد طلوع خواهد کرد حتي اگر ما نباشيم
زندگي زيباست نه به زيبايي حقيقت. حقيقت تلخ است نه به تلخي انتظار. انتظار سخت است نه به سختي جدايي
مهم نيست که فردا چی ميشه مهم اينه که امروز دوستت دارم مهم نيست فردا کجايی مهم اينه هر جا هستی دوستت دارم مهم نیست تا ابد با هم نباشيم مهم اينه تا ابد دوستت دارم مهم نيست قسمت چی ميشه مهم اينه قسمت شد دوستت داشته باشم
لا لا لا لا نخواب دنيا خسيسه , واسه کمتر کسي خوب مي نويسه يکي لبهاش هميشه غرق خنده يکي پلکاش تو خوابم خيسه خيسه
از طرف اونی که تنهاست ، تنها اومده ، تنها میره ، تنهاش میزارن ، تنها نمیزاره ،تنها یک ارزو داره ، اونم اینکه که تو تنهاش نگذاری
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)