مشاعره

[amir.ara]

یک سینه بود واین همه فریاد
می برد بانگ خود را ، تا برج آسمان
می کوفت مشت خود را بر چهرۀ زمان

زنجیر می گسست
دیوار می شکست
انگار که حق خود را می خواست!
می زد به قلب توفان ،
می افتاد!
می رفت و ، خشمگین تر
بر می گشت
می ماند و سهمگین تر بر می خاست.

یک سینه بود و این همه فریاد
تنها ،
اما شکوهمند ، توانا
دریا !
--------
اینم الف

[magmagf]

این را بدان ، دیگر نمی خواهم بمانی
تا از پرستوهای خوش آوا بخوانی
دیگر نمی خواهم برایم تا سحرگاه
از عشق ، مستی ، از صداقتها بخوانی
ــــــــــــــــــــ
ولی برای شما باز " ی "
فعلا خداحافظ تا بعد

[amir.ara]

یکی بر تربتی فریاد می کرد
که اینان پادشاهان جهانند
بگفتم تخته ای بر کَن ز گوری
ببین تا پادشه یا پاسبانند
بگفتا تخته برکَندن چه حاجت
که می دانم که مشتی استخوانند

[Monica]

در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز / چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود
---------------
من سایه می خوامدلم واسش تنگ شده خب

[هیچ]

فکر نمیکنم انچنان مطلب پیچیده و تعجب اوری باشه !

مگه من گفتم که پیچیده و تعجب آوره. منظورم این بود که چه حالی دارید بابا دمتون گم
ولی حالا خداییش جستجوهم می کنید یا نه؟


دل حافظ که به دیدار تو خو گر شده بود
ناز پرورد وصال است مجو آزارش

[magmagf]

شباهنگام
تمام دریچه های خانه دل را می گشایم
و چشم به راه آمدنش
شمع دل که از شرار ستاره ها
به یادگار گرفته ام
بر دست به کوچه می آیم
و چشم به انتهای ناکجا
صدایش می کنم
ناله ای از حزن
نا له ای از جان
که ای گم شده
ای غریبهء آشنا
تا کی به انتظارم خواهی
ـــــــــــــــــــــ
وباز هم "ی "

[Monica]

یادم نمی رود که در آن سال های دور
مردانگی ز افسر شاهی جدا نبود

در باور قبیله احساس های پاک
بی حرمتی به ساحت گلها روا نبود

آن روز در تصور انسان قصه ها
می گفت مادرم که محبت خطا نبود

[D@MUN]

واقعا خیلی ممنون که به حرف من توجه کردید

[magmagf]

دیده ای بسیار و می بینی
می وزد بادی ، پری را می برد با خویش،
از کجا ؟ از کیست؟
هرگز این پرسیده ای از باد؟
به کجا؟ وانگه چرا؟ زین کار مقصد چیست؟

[Monica]

توكه با ناز سيه چشم به من مي نگري من كه با ديده ي حسرت به سويت مي نگرم
توكه چون باد صبا از بر ما در گذري من كه با ياد توام تا ز جهان درگذرم
تو كه از مهر در اين دهر نديدي ثمري من كه اين شيفتگي دردوجهان شد ثمرم