مردان سلامت خود را جدی نمیگیرند!؟
آمارهای موجود ناشی از آن است که حوادث ترافیکی و اعتیاد به ترتیب در مردان ۵ و ۱۰برابر زنان است. همچنین سقوط در مردان حدود ۳برابر زنان و حوادث ناشی از نیروهای مکانیکی، قتل و خشونت، بیماری های مزمن انسدادی ریه، بیماری های قلبی ریوی، خودکشی، آسم، سوختگی، اسکیزوفرنی، ایدز و HIV مثبت در مردان بیشتر از زنان است.
بررسی ها و پژوهش های وزارت بهداشت و انجمن های علمی و پزشکی نشان می دهد که وضعیت سلامت جسمی و روحی مردان در مقایسه با زنان از وضعیت پایین تری برخوردار است. به طوری که اغلب مردان ایرانی دچار یکی از انواع بیماری های جسمی و روانی هستند که بعضاً خطرناک بوده و می تواند باعث کوتاهی عمر آنها شود.
نگاهی به بار بیماری ها در جنس مذکر در تمام سنین بر حسب سال های از دست رفته عمر نشان می دهد حوادث عمدی و غیرعمدی، بیماری های روانی و اختلالات رفتاری، بیماری های قلبی و عروقی، بیماری های دستگاه تنفس، بیماری های استخوانی و عضلانی، بیماری های دستگاه گوارش، بیماری های ادراری و تناسلی، سرطان ها، بیماری های تغذیه ای و متابولیک به مراتب بیشتر از زنان دیده می شود.
سرطان مثانه شایعترین بیماری در بین مردان است که متأسفانه سال های سال ممکن است علامت آن مخفی بماند و وجود گلبول های قرمز در ادرار مشاهده نشود تا وقتی که خونریزی شدید و بیماری جدی شود. سرطان پروستات نیز تقریباً هیچ علامتی ندارد و فقط با معاینه پزشک و تستهای آن قابل تشخیص است.
بیماری های خطرناک و بدون علامت در مردان می توانند به از دست رفتن عمر منجر شوند. تومور مثانه، تومور پروستات و نهفتگی ارگان زاینده نطفه در پسر بچه ها از جمله بیماری های مهم و خطرناک مردان هستند.
سرطان مثابه که بدون علامت است تنها با خونریزی مختصر در مثابه و تغییر رنگ ادرار همراه است. طی سال های گذشته با موارد پیشرفته این بیماری در کشور مواجه بودیم، این درحالی است که اگر این بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود با جراحی مختصر، درمان شده و بیمار از طول عمر طبیعی برخوردار خواهد بود.
تومور مثانه سالانه مرگ و میر زیادی به دنبال دارد. در ایران تومور مثانه حدود ۴۸درصد تومورها را به خود اختصاص داده است و در مجموع از میان بیماری های مجاری ادراری، تومور مثانه از شایع ترین بیماری ها در سنین مختلف است.
بنابر گفته رئیس انجمن اورولوژی ایران تومور مثانه در مردان بیشتر از زنان است. همچنین مصرف سیگار، مصرف طولانی مدت داروهای مسکن، عفونت های مزمن و همچنین مواجهات شغلی با رنگ، لاستیک و مواد شیمیایی از جمله عوامل خطر بروز تومور مثانه هستند.
رفتارهای پرخطر به ویژه مصرف مواد مخدر، بیماری های آمیزشی و هپاتیت های غیرخوراکی نیز در مردان به مراتب بیش از زنان است. ۹۵درصد مبتلایان به ایدز در ایران مرد هستند و مطالعات مختلف نشان داده است که مصرف سیگار و الکل نیز در مردان به مراتب بیش از زنان است.
آمارها حاکی از آن است که حدود ۸۰هزار مورد اچ آی وی در کشور تخمین زده می شود که از این میان حدود ۲۲هزار مورد شناسایی و ثبت شده است، همچنین دو هزار و ۶۰۰مورد وارد مرحله ایدز شده و سه هزار و ۹۰۰مورد مرگ نیز در اثر این بیماری ثبت شده است، زنان نسبت به مردان نسبت کمتری از بیماری ایدز را اختصاص می دهند این درحالی است که نسبت زن و مرد درمورد ایدز در دنیا مساوی است، غالب ترین راه ایدز نیز در ایران از طریق اعتیاد تزریقی است.
ناتوانی جنسی نیز تقریباً در حدود ۳۰درصد آقایان شایع است و بی توجهی به آن موجب سردی روابط خانوادگی، کشمکش در خانواده و طلاق می شود درحالی که با مراجعه به پزشک در اکثر موارد با درمان های ساده و دارو قابل حل است و در موارد خاص ممکن است نیازمند جراحی باشد. ۱۵درصد زوج های کشور نابارورند که نیمی از این مشکل از طرف مردان است.
متوسط عمر زنان در کشور ۷۳سال و مردان ۷۰سال است که عوامل شغلی و محیطی مانند مصرف دخانیات، اعتیاد، چاقی، بی تحرکی، استرس شغلی، رفتارهای پرخطر سوانح و حوادث، بیماری های قلب و عروق و فشار خون بالا در این امر تأثیر به سزایی دارد. مردان ۵برابر بیش از زنان دچار حوادث ترافیکی می شوند. اعتیاد در مردان ۱۰برابر زنان، سقوط از بلندی در مردان ۳برابر زنان و خودکشی، آسم، سوختگی و اسکیزوفرنی در مردان کشورمان بیشتر از زنان است.
بنابر اظهارات دکتر عباسعلی ناصحی، رئیس دفتر سلامت روان وزارت بهداشت، براساس بررسی های انجام شده در سال۸۲ اختلالات روانی در مردان حدود ۱۶درصد و در زنان حدود ۲۶درصد بود و به طور متوسط اختلالات روانی از شیوع ۲۱درصدی در کشور برخوردار است. همچنین براساس آمار موجود در این سال حوادث عمدی و غیرعمدی ۲۸درصد، بیماری های قلبی عروقی با ۱۱درصد به عنوان عوامل اصلی در بروز بیماری ها در مردان شناخته می شود. کج خلقی و سوءظن در مردان به مراتب بیش از زنان است. این سوءظن ها در بسیاری از موارد به فروپاشی نظام خانواده در کشور انجامیده است. اختلال کج خلقی به علت شرایط محیطی و خانوادگی در بین مردان بسیار شایع است و باعث انتقال آن به همسر و فرزندان می شود که به مرور کانون خانواده را از هم می پاشد. سوءظن اختلال روانی دیگری است که در بین مردان شایع شده که به عنوان یک اختلال روانی شناخته شده و استرس و فشار روانی شدیدی را به خانواده ها تحمیل می کند و در نهایت خانواده را متلاشی می کند.
اعتیاد و سوءمصرف مواد از چالش های مهم سلامت روان مردان کشور است. موادمخدر و مواد محرک علاوه بر مشکلات جسمی، مشکلات روحی، خانوادگی و اجتماعی را به دنبال خواهند داشت، همچنین بخش زیادی از بیماری ایدز در کشور مربوط به اعتیاد به مواد مخدر است. ضمن اینکه سوءمصرف داروها از دیگر چالش های سلامت روان در مردان کشور است. به طوری که بسیاری از مردان ایرانی سوء مصرف انواع داروها را دارند که اغلب بسیاری از این موارد منجر به سوءمصرف موادمخدر نیز می شود.
اغلب مردان در طول دوران حیات خود از بیماری که دارند، مطلع نمی شوند. عدم اطلاع مردان از بیماری خود، ناشی از عدم انجام معاینات دوره ای ۶ماه یکبار است. متأسفانه مردان زمانی به پزشک مراجعه می کنند که فرصت درمان از دست رفته است که این وضعیت در روستاها و شهرستان ها بیشتر نمود دارد.
افزایش سن ازدواج از دیگر چالش های سلامت روان در مردان کشور است. ازدواج یکی از فاکتورهای سلامت جسم و روان است. در این رابطه ثابت شده است، افراد متأهل از سلامت روان بیشتری برخوردارند و کمتر به اختلالات روانی مبتلا می شوند. همچنین ثابت شده افسردگی و اقدام به خودکشی در مردان و زنان طلاق بیشتر است.
همسرآزاری و کودک آزاری نیز از دیگر چالش های سلامت روان در مردان کشور است. این موضوع در ایران نسبت به کشورهای دیگر پایین تر بوده اما گاهاً چنین موضوعاتی مشاهده می شود که جای بررسی دارد.
مشکلات مربوط به کار و اشتغال از دیگر چالش های سلامت روان مردان می باشد. اشتغال تنها جنبه اقتصادی ندارد، بلکه از جنبه روانی نیز برخوردار است. امیدواریم با اقدامات دولت بیکاری در کشور به حداقل کاهش یابد. چراکه از دست دادن شغل، ورشکستگی و از کارافتادگی افسردگی های شدید را به دنبال دارند به طوری که حتی در برخی موارد منجر به خودکشی می شوند.
پرکاری و ساعات طولانی کار در شبانه روز نیز علاوه بر مشکلات جسمی از نظر روانی نیز مشکلاتی را به دنبال دارد. شیفت های کار چرخشی نیز از نظر سلامت روان فاکتور منفی محسوب می شوند. براین اساس ازنظر بهداشت روان توصیه می شود که بیش از سه روز در هفته شیفت شب وجود نداشته باشد.
جواب بصورت نقل قول
