شعر گمنام

[Ar@m]

میان گم شده ها
هرچقدر هم که بگردم
گمشده ام پیدا نخواهد شد
عمر من حتی اگر تا ابد ادامه یابد
و تمام قفل های دنیا با کلیدهایشان
به رویم باز شوند
و کوره راهها
بجای سرگردان کردنم
مستقیم مرا به مقصد برسانند
و گرههای ناگشودنی
معجزه وار در برابرم
باز شوند
بازهم
بازهم
هرچقدر که بگردم
گمشده ام پیدا نخواهد شد
قانون تغییر ناپذیر طبیعت است این!
شب که باشد
هرچقدر هم اراده کنی
روز پیدایش نخواهد شد!

[دل تنگم]

آسمان تاریک

رسمی در تو صورت می گرفت
و در ادامه
لبخندی از چهره ات پوشید
نگاه می کردی
و من به قد چشم های تو دیده می شدم
هوس
با انگشتان سرسریش
روی اندام تو سر می کشید
زمان چرب و بی بو
در ضربانی ملتهب میان تو می لغزید
و وجدان
خیس و مردد
روی پیشانی ام لیز می خورد
ما در هم گره می خوردیم و
کلافی از دهانمان بالا می زد
دو کرم درهم پیچشی عجیب دارد!
و آرام آرام تا هر کجای هم
پیله می بستیم
چیزی تا حضور پروانه کم بود
شبی که از کناره هایش
دو بال بهم می چسبد و
هر کدام به سویی نوسان دارد
این جا
آسمان اجاره ای برای پرواز کمی آلوده است!
ما در پای تختمان روی هم سر می خوردیم و
از هم دود می شدیم
تهران شهر بدی است
همه چیز را می بلعد و افسانه پس می دهد!

[LeBron]

جای قدم های تو حیرت زده ام کرده است
هرجا که می روم
قبل از من تو از آنجا گذشته ای
هر کوره راهی
بزرگراهی
کوچه ای
حتی خیابان دو طرفه ای که در هر دو سویش
جای قدم های تو است!
و چهارراهها از هر چهار طرف
دنبال تو رفته اند!
عجیب نیست؟
این منم که دنبال تو می گردم آیا
یا تویی که همه جا را
به دنبال من گشته ای؟؟!

قشنگ بود
اجازه هست توی نوشته هام ازش استفاده کنم؟

[leira]

رنگها همه مرده اند از نگاه من
و هرچقدر هم که بروم
جاده همین است که هست!
نمی تواند غیر از این باشد
وباور کنی یانه
من دست کشیده ام از آرزو کردن
و قبول کرده ام
که تکرار قله ها
تنها در نمودار سینوس امکان پذیر است!
و قله ای که از آن گذشتم
هرچند به آن بلندی که می خواستم نبود
گذشت و رفت
از این لحظه به بعد هرچه بروم
تنها سراشیبی است

واقعا تمام شعراتون خیلی زیباست اینم خیلی زیبا بود
تبریک می گم به خاطر این حسی که دارید ./

[Ar@m]

این فقط تو نبوده ای که اشتباه کرده ای
و اگر منصفانه نگاه کنیم
گناه من از تو سنگین تر است
در تمام این سالها
تو نتوانستی مرا بفهمی
ولی من
نخواستم تو راببینم
نخواستم تو را بفهمم
در تمام این سالها
تو می خواستی و نمی توانستی
و من نمی خواستم اما
می توانستم
می توانستم

[Ar@m]

قشنگ بود
اجازه هست توی نوشته هام ازش استفاده کنم؟

جدی؟ البته که می شه!
تقدیم به شما!

واقعا تمام شعراتون خیلی زیباست اینم خیلی زیبا بود
تبریک می گم به خاطر این حسی که دارید ./

ممنون شما لطف داری!

[Ar@m]

ای رویاهای لعنتی!
سالهاست دست از سرم برنداشته اید
نه فراموش شده و نه به حقیقت پیوسته اید!
ای رویاهای لعنتی!
عاشقم کرده اید
دیوانه ام کرده اید
و من به نام شما
عصیان می کنم!
و با هرچه خلاف شما باشد
مخالفم!
به نام شما
ادامه می دهم این زندگی نکبت بار تمام نشدنی را
و هرچقدر که این شکنجه احمقانه
از آن بیهودگی و آسودگی
بهتر باشد
بازهم
برای یک زندانی
پا گذاشتن از انفرادی به حیاط خلوت زندان
توفیر چندانی
نخواهد کرد!

[دل تنگم]

با تو سر به سکوت و ستاره دوخته ام
و بالاتر از آنی که فکر می کنی پریده ام
تا هوای تو را سیر بخوابم و
عطر انزوای پرنده را
به گوش هفت رویای به تعویق افتاده بیاندازم
چشم در چشم تو
از خیال آسمان گذشته ام
به رنگ جنون سر به سوی تو داده ام
و از کنار هر کوچه
به انتظار و گریه خندیده ام
چه می شود گفت؟
با دلی که درویش و بی پروا
به نام تو زد
تا به رنگ سبز اصالتش
به شفاعت عابران زرد و خسته
از بی عبوری این سکون بی گذشت
قیام کند
روح بلند چنار در تو جاری است
و شهر به هم آغوشی خانه ات افتخار می کند
بگذار سیر بخوابمت
که رویت به هر چه نگاه می کنم زیباست
به شرم ناگهانی این بوسه خو کرده ام
و به هر چه در آن نقش بسته ای چون من سلام می کنم
سلام بر تو ای منجی هزار حس غریق در من شده آواز
سلام بر تو آغوش بلند اطمینان و خاطره
سلام بر بهانه ی راز آلود ملکوت و گریه
سلام! انسان کمیاب ایمان و اعتدال
هزار پاره ی بی دلیل عاشق
از کنار تو آرام به خودم که می آیم
می بینم
کسی پایش را از این جمعه جلوتر می گذارد
و به کوچه های بیدار تقویم سرک می کشد
به خاطراتی که هر از گاهی در آینه رنگ می شود
و انگشتی به سمت اشاره
برای دلش شکلک در می آورد
حالا
کمی می توانم بخندم
و خواب گونه های تو را ببوسم
بمان و به فتح جدیدی از
قله های در من شده پیر بریز و ببار
که قول می دهم
قرار باران ریز عاطفه را
در فصل های بعدی دست هایمان منتشر کنم!

[totia kh]

این فقط تو نبوده ای که اشتباه کرده ای
و اگر منصفانه نگاه کنیم
گناه من از تو سنگین تر است
در تمام این سالها
تو نتوانستی مرا بفهمی
ولی من
نخواستم تو راببینم
نخواستم تو را بفهمم
در تمام این سالها
تو می خواستی و نمی توانستی
و من نمی خواستم اما
می توانستم
می توانستم

شعر گفتن فقط حس نميخواد..بلكه يه نگاه ساده و پاك مي خواد....كه به نظر من شما همشو دارين...تبريك ميگم.

[دل تنگم]

پروازها در فضا خشكيد.
ديگر طنين ناقوس ها عطري ندارد

ديوارهاي سبز
چون حصاري روحم را احاطه كرده اند
خورشيد ديگر زيبا نيست
و من در آغوش تنهايي
سر به روياها سپرده ام.
مي بينم كه چگونه در سبزي او گمشدم
از ميان علفزارها مي گذشتم
با دلي آرام چون مرداب
و خوشحال چون بهار.

نسيم عشق بر گونه هايم مي گذشت
و اسب سفيد روياها
با من هم سفر بود.

پا به پاي هم
با پرهاي تشنه محبت
تا هفت آسمان عشق هم سفر شديم,
با اين آرزو كه شايد آسمان ديگري هم باشد,
و تلخي نبودنش
سنگي شد بر شيشه روياهايم
و باز هم با درد بيداري آميختم.