مشاعره

[amir.ara]

ما ز بالا ییم و بالا می رویم
ما ز دریاییم و در یا می رویم
ما از آنجا و از اینجا نیستیم
ما ز بیجاییم و بیجا می رویم

[magmagf]

من مادر ِ ابرهای ناخوشم
که از بس نوشته ام باران
دستکش هایم سُرفه می کنند.
مثل ِ عطری مداوم مرا
در رکاب آستینت بگذار
با تو روزی به ستاره ای می رویم
که بر ماسه های ساحل می خوابید
آنجا من، اسم ِ تُرا
در دهانم میگذارم
و لال می شوم...

[amir.ara]

مرغی دیدم نشسته بر بارۀ توس
در پیش نهاده کلۀ کیکاوس
با کله همی گفت که افسوس افسوس
کو بانگ جرسها و کجا نالۀ کوس

[magmagf]

ساده و بي سايه
در ويرانه ي دل نشسته ام
چشم براه
و منتظرم
كه اشكي بيايد
باراني ببارد
تا كالبدم را
از فريب عشق بشويد
لا اقل تو مرا بيادت هست
من امير اقليم عشق بودم

[amir.ara]

ماه تابید و چو دید آن همه خاموش مرا
نرم باز آمد و بگرفت در آغوش مرا

گفت: -" خاموش درین جا چه نشستی؟ " گفتم :
- بوی " محبوبۀ شب* " می برد از هوش مرا !

بوی محبوبۀ شب ، بوی جنون پرور عشق
وه ، چه جادوست که از هوش برد بوش مرا

بوی محبوبۀ شب ، نغمۀ چنگی ست لطیف
که ز افلاک کند زمزمه در گوش مرا

بوی محبوبۀ شب همچو شرابی گیراست
مست و شیدا کند این جام پر از نوش مرا

بوی محبوبۀ شب جلوۀ جادویی اوست
آن که کرده ست به یکباره فراموش مرا

* محبوبۀ شب نام گلی است که شب ها عطری بسیار قوی و سنگین و جادویی می پراکند.

[Faani]

از دیده خون دل همه بر روی ما رود
بر روی ما ز دیده چگوییم چها رود
ما درون سینه هوائی نهفته ایم
بر باد اگر رود دل ما ,زان هوا رود

[saye]

در پشت شیشه های اتاق تو
آنشب نگاه سرد سیاهی داشت
دالان دیدگان تو در ظلمت
گوئی به عمق روح تو راهی داشت
...

[magmagf]

تو می نوشتی روی شیشه
آن نامه های سرخ تبدار!
من می نوشتم پاسخت را
اما فقط بر روی دیوار!
گل می نشاندی روی شیشه
من شعر می خواندم برایت
آهسته می خواندی مرا باز
من گریه می کردم برایت

[Faani]

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سر به مهر به عالم سمر شود
گویند سنگ لعل شود در مقام صبر
آری شود ولیک به خون جگر شود
خواهم شدن به میکده گریان و داد خواه
کز دست غم خلاص من آنجا مگر شود

[saye]

دشمنیا مصیبته
سقوط ما مصیبته
مرگ صدا مصیبته
مصیبته حقیقته
حقیقته حقیقته

تقصیر این قصه ها بود
تقصیر این دشمنا بود
اونا اگه شب نبودن
سپیده امروز با ما بود