>>> تـازه های اخـترشـنــاسـی, نجوم و فیزیک <<<

[Renjer Babi]

در حالیکه شماری از کهکشان ها نسبتا آرام هستند، برخی دیگر بسیار درخشانند و گسیل امواج مختلف از آنها، مشاهده مستقیم شان را در سرتاسر کیهان فراهم می آورد

دانشمندان به تازگی دریافته اند که کوازار (اخترنما) ها هنگامی شکل می گیرند که سیاه چاله های ابر پرجرم واقع در مرکز کهکشان ها، به طور فعال از مواد اطرافشان تغذيه می کنند. حال این پرشس مطرح است که موارد مورد مصرف سیاه چاله ها از کجا می آیند؟ و چه چیز سبب انفجار و درخشش کوازار ها می شود؟

تحقیقاتی که به تازگی توسط دو اخترشناس دانشگاه هاوایی به نام های های فو و آلن استاکتون صورت گرفته حاکی از ارائه پاسخی برای پرسش های مطرح شده می باشد. هنگامی که یک کهکشان غنی از گاز با کهکشانی غول برخورد می کند، مقادیر زیادی گاز تازه هیدروژن و هلیوم مستقیما به داخل سیاه چاله ابر پرجرم مرکزی کهکشان رانده می شود. سپس این مواد گرم شده، با یکدیگر کنش کرده و در نهایت در سراسر طيف های الکترومغناطيسى می درخشند.در همین حال انفجار هایی که در اطراف قرص بر افزایشی سیاه چاله رخ می دهند، موارد را دوباره به بیرون می رانند.

نمایی شبیه سازی شده از برخورد کهکشانی غنی از گاز با یک کهکشان غول که سبب ایجاد یک کوازار (اختر نما) شده است.

پیش از این نیز اخترشناسان بر این عقیده بودند که در فرایند هایی مشابه چنین مکانیزمی حاکم است،اما نمی دانستند که این میزان سوخت گاز از کجا حاصل می شود.در نهایت محققان با بهره گیری از تلکسوپ فضایی هابل و تلسکوپ های غولپیکر موناکی واقع در ایالت هاوایی توانستند مولکول های شیمایی سازنده موادی که به داخل کوازار های دور سقوط می کردند را مورد مطالعه و آنالیز قرار دهند.

آنها دریافتند که این گاز ها در واقع همان هیدروژن و هلیوم خالص بودند. چنین گاز هایی از زمان انفجار بزرگ تا کنون همچنان تازه و دست نخورده باقی مانده اند و با بسیاری از مواد آلوده به عناصر سنگینی همچون کربن و اکسیژن ،که ستارگان را تشکیل می دهند و یا در اطراف کهکشان غول وجود دارند، متفاوت هستند.در حقیقت سیاه چاله های ابر پرچرم واقع در قلب کهکشان های برخوردی از موادی پاکیزه و آری از هر گونه آلودگی تغذیه می کنند!

این تفاوت حاکی از آن است که گاز هایی که به داخل سیاه چاله مرکزی کهکشان سقوط می کنند، از منبعی خارجی سرچشمه می گیرند.این منبع بیرونی می تواند کهکشانی دیگر باشد که در حال پیوستنبه کهکشان اصلی است (فرایند برخورد و کهکشان).این مواد داخل می شوند و دوباره خارج می گردند.در همین حال نیرو ها و انرژی های بسیار عظیمی که در این فرایند نقش دارند، مواد داخل سیاه چاله را به بیرون می رانند.گستره این رانش گاهی به هزاران سال نوری نیز می رسد.

در کهکشان های برخوردی در طی میلیون ها سال ،گرانش بسیار زیاد سبب می شود تا دو کهکشان مستقل به سوی یکدیگر کشیده شوند و در نهایت با یکدیگر برخورد کنند.این پروسه از تحول کهکشانی شباهت زیادی با فرایند شکل گیری کهکشان راه شیری در طی میلیارد ها سال دارد.


parssky.com

[R10MessiEtoo]

نسل بعدی کاوشگران روباتیک فضایی کوچکتر از سکه های 10 سنتی بوده و مهمتر آنکه با قیمتی ناچیز بالغ بر 10 سنت نیز آماده بهره برداری خواهند شد.
به گزارش خبرگزاری مهر، مسون پک از مهندسان دانشگاه کورنل آمریکا متصور شده است که هزاران ریزفضاپیما به سوی سیارات مختلف شناور شده و تنها با استفاده از میدان مغناطیسی زمین انرژی مورد نیاز خود را دریافت کنند.



این ایده تا آنجا جالب توجه بوده است که ناسا بودجه تحقیقاتی قابل توجه 75 هزار دلاری را از سوی انستیتو مفاهیم پیشرفته خود به وی اعطا کرده است تا در آینده نزدیک، ایده وی به واقعیت تبدیل شود.

براساس گزارش پاپیولار ساینس، مهمترین مزیت این ریزفضاپیماها صرفه جویی میلیون دلاری ناسا در پرتاب های ماهواره ای است، زیرا تقریبا دیگر نیازی به سوخت راکت نخواهد بود. در عوض این تراشه های کاوشگر از نیروی "لورنز" استفاده می کنند. این پدیده فیزیکی بر ذرات باردار شده الکتریکی که در میدان مغناطیسی حرکت می کنند عمل می کند.

در فرآیند مورد نظر این نیرو به تراشه ها کمک می کند تا از جاذبه زمین گریخته و به سوی اجرام آسمانی دوردست حرکت کنند. پس از ورود به مدار سیارات دیگر، این تراشه ها بر روی سطح آنها همچون قطرات باران باریده و سقوط می کنند و در این فرآیند به تجزیه و تحلیل دقیق اتمسفر یا نمونه برداری از آنها می پردازند و در صورتیکه مورد جالب توجهی دریافت شود به ارسال علائم مخصوص به زمین می پردازند.

مسون و همکارانش هم اکنون در حال بررسی نیروی پیش رانش "لورنز" در آزمایشگاه هستند. اگر همه چیز به خوبی پیش برود ایده تاریخی وی یعنی پرتاب این ریز کاوشگرها به سوی "اروپا" قمر مشتری تا سال 2030 تحقق خواهد یافت.

=======
در اينجا هم لازم ميدونم از Mohammad Hosseyn تشكر بسيار بكنم.
گفتشون باعث شد برم دنبال كتابهاي نجومي و در عرض يك هفته 3 تا كتاب خوب رو خوندم.
واقعا ديدم نسبت به دنياي نجوم تا حد زيادي عوض شد. تا قبل از اون فقط بهش علاقه داشتم. اما حالا در مورد يك چيزهايي هم مي دونم.
يك دنياي غريب و ناشناخته در مقياس بي نهايت كه روز به روز در حال انبساط هست و در اون اجرامي پيچيده و غيرقابل باور همچون ستاره هاي نوتروني، سياهچاله ها، غولهاي قرمز و ...وجود دارند.

دوستدار شما مهدي

[R10MessiEtoo]

خبرگزاري دانشجويان ايران: اخترشناسان با استفاده از طيفي از تلسكوپ‌ها درخشانترين كهكشان‌ها را در كائنات دوردست و جوان شناسايي كرده‌اند .

به گزارش سرويس «علمي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين كهكشان‌ها كه در فاصله حدود 12 ميليارد سال نوري از كهكشان ما واقع شده‌اند درخشانترين و عظيم‌ترين كهكشان‌هايي هستند كه در فواصل بسيار دور مشاهده مي‌شوند.

دانشمندان مي‌گويند كه كهكشان‌هاي تازه يافت شده به دليل تعداد زياد شكل گيري ستاره ها حدود هزار برابر بيشتر از كهكشان راه شيري و به شكل خيره كننده‌اي درخشان هستند؛ اما گازها و غبارهايي كه آنها را احاطه كرده بخش اعظمي از اين نور را پنهان كرده است. به علاوه اين كهكشان‌ها جزو قديمي‌ترين كهكشان‌ها هستند.

اين اخترشناسان از مركز فيزيك نجوم اسميت سونيان در هاروارد در اين زمينه اظهار داشتند كه وجود كهكشان‌هاي كوچكتر و كم نورتر در كائنات ابتدايي بسيار شايع‌تر است چرا كه شكل گيري و رشد كهكشان‌ها زمان زيادي مي‌برد.

[Silence so loud]

كيهان از ذرات بسيار ريزى پر شده است كه سرنوشت ستاره ها و سيارات جوان را مشخص مى كند. اكنون دانشمندان ناسا مى توانند خواص اين ذرات گرد و غبار دوردست ها را در آزمايشگاه ها بررسى كنند.

آيا فضا خالى است؟

تقريباً! فضاى بين ستاره اى تقريباً همانند بهترين خلاءهايى كه دانشمندان در زمين ايجاد كرده اند، خالى است؛ اما در فضا مولكول هاى گاز و ذرات گرد و غبار كم و بيش به اين خلأ وارد مى شود. شايد به نظر برسد پراكندگى چنين ذرات خرد و ناچيزى در فضاى خالى بين ستارگان از اهميت چندانى برخوردار نباشد، اما واقعيت آن است كه اين ذرات نقش مهمى در تشكيل ستاره ها، سياره ها و بسيارى از پديده هاى اخترفيزيكى ديگر دارند.

پژوهشگران مركز پروازهاى فضايى مارشال ناسا (MSFC) براى درك بهتر واكنش اين ذرات غبار به وضعيت فضا، دستگاهى را در آزمايشگاه پلاسماى غبار (DPL) ساخته اند كه ذرات مجزاى غبار را در وضعيت نزديك به خلأ معلق نگه مى دارد. وقتى كه يك ذره غبار در تله افتاد، دانشمندان آن را با انواع پرتوهايى كه در فضا وجود دارد بمباران كرده و نتيجه عمل را مشاهده مى كنند. كاترين ونتورينى (Venturini.C) كه حين تحصيل كارشناسى ارشد فيزيك در دانشگاه آلاباماى هانتسويل به مدت چهار سال روى اين طرح كار كرده است مى گويد: «كار ما اين است كه يك ذره را گرفته و آن را در معرض اين محيط شبه فضايى قرار دهيم و ببينيم در بار الكتريكى و ساير خواص آن چه تغييراتى به وجود مى آيد. بار الكتريكى يك ذره غبار موجود در فضا به علاوه عوامل ديگر، مشخص مى كند كه چگونه ذره هاى كوچك غبار به يكديگر متصل شده و ذره هاى بزرگى را به وجود مى آورند كه در نهايت به تشكيل ستارگان و سياره ها منجر مى شود.گرانش ذره هاى گرد و غبار و مولكول هاى گاز موجود در ابرهاى بين ستاره اى را به سوى يكديگر جذب مى كند، اما از آنجايى كه در فاصله هاى كوتاه بسيار قوى تر از گرانش عمل مى كند، حتى وجود يك دامنه الكترواستاتيك كوچك بين ذرات غبار مى تواند بر رمبش اين ابرها تاثير بگذارد (يا حتى مانع رمبش آنها شود) از طرف ديگر دماى گاز موجود در ابرها، در صورتى كه فشارش افزايش يابد، زياد مى شود.

اگر اين ابر نتواند اين حرارت را با تابش از خود دور كند اين نيروى منبسط كننده حرارتى مانع تراكم بيشتر آن مى شود. ذرات غبار موجود در ابرها مى توانند اين حرارت را به شكل نور زير قرمز تابش كنند و در نتيجه ابر سرد شده و عمل رمبش ادامه پيدا مى كند.

اگر يك سحابى با رمبيدن به يك سيستم ستاره اى بدل شود، اين ذرات غبار بسيارى از عنصرها همانند كربن، آهن، منيزيم، و سيليسيم را فراهم مى آورد كه اجزاى تشكيل دهنده سياره ها محسوب مى شود. (برخلاف ذره هاى غبار خانگى كه عمدتاً از سلول هاى مرده پوست و ساير اجزاى آلى تشكيل شده است، غبارهاى كيهانى احتمالاً از عنصرهاى سنگين تر ساخته شده اند.) نقشى كه غبارهاى كيهانى در تشكيل سياره ها و ستارگان دارند يكى از چندين عاملى محسوب مى شود كه باعث مى شود اخترشناسان به درك خواص اين ذره هاى گرد و غبار علاقه مند شوند.علاوه بر اينها ذرات غبار در ايجاد چندين پديده زيباى كيهانى نيز نقش مهمى دارند، از جمله: حلقه هاى سياره اى (همانند حلقه موجود در اطراف سياره كيوان)، دنباله دراز و كشيده ستارگان دنباله دار و ابرهاى رنگين و تماشايى سحابى ها حلقه هاى كيوان داراى قسمت هاى دايره اى عجيبى است كه به آن پره (Spoke) مى گويند.

از آنجايى كه اين پره ها از هر دو طرف صفحه حلقه اى مشاهده مى شوند، گمان مى رود اين پره ها از غبارها و ذره هاى ميكروسكوپى باردارى تشكيل شده است كه در اطراف صفحه حلقه اى معلقند. يك احتمال ديگر آن است كه يك شهاب سنگ با حلقه كيوان برخورد كرده و ذرات گرد و غبار را از بعضى قسمت هاى اين حلقه جدا كرده باشد. زمانى كه فضاپيماى وويجر براى اولين بار اين پره ها را مشاهده كرد، به نظر رسيد كه حركت اين پره ها از قوانين گرانش عدول كرده است و به همين دليل تعجب و حيرت دانشمندان را برانگيخت. از آنجايى كه پره ها با همان سرعت ميدان مغناطيسى كيوان مى چرخند، احتمال مى رود نيروهاى الكترومغناطيسى در اين پديده دخيل باشند.

دم دنباله دارها نيز داراى مقدار زيادى غبار است و زمانى كه دنباله دار از نزديكى خورشيد عبور مى كند، مقدار زيادى گاز از آن خارج مى شود. ونتورينى مى گويد به دليل آنكه دنباله دارها عمدتاً از يخ و غبار تشكيل شده است، پژوهش بر روى خواص غبارهاى كيهانى به دانشمندان كمك مى كند تا دنباله دارها را بهتر بشناسند.سحابى هاى بين ستاره اى نيز پر از گرد و غبار است. درصد غبار در سحابى هاى بين ستاره اى نيز پر از گرد و غبار است. درصد غبار در سحابى ها از درصد همين ماده در دنباله دارها بسيار كمتر است- كمتر از يك درصد- ولى باز هم غبار آثار بسيار مهمى در خواص اين سحابى ها دارد. براى مثال غبارها در نحوه بازتاب، نشر و جذب نور توسط اين ابرها تاثير مى گذارد.

هنگامى كه يك ابر بين ستاره ساير اجسام نجومى را كه دانشمندان درصدد بررسى آنند، پشت خود پنهان مى كند، درك خواص نورى ابرهاى بين ستاره اى از اهميت فوق العاده اى برخوردار مى شود.سحابى هاى تيره مسير نور ستاره هايى را كه پشت آنان واقع شده اند، كاملاً سد مى كنند و بدين ترتيب يك تكه سياه در آسمان به وجود مى آيد. بعضى سحابى ها با بازتاب نور ستاره هاى نزديك مى درخشند (همانند ابرهاى موجود در جو زمين كه با نور خورشيد درخشان مى شود) در حالى كه بعضى از سحابى هاى ديگر از خود پرتوهايى با نور زير قرمز منتشر مى كنند.

دكتر جيمز اسپان (Spann.J) يكى از محققان ارشد آزمايشگاه پلاسماى غبار مى گويد: «قسمت زيادى از نور زير قرمزى كه در آسمان مشاهده مى شود از غبارهاى فضايى منشا مى گيرد. چه بسيار اوقاتى كه اخترشناسان آرزو مى كردند اى كاش چنين نورهايى وجود نداشتند، ولى وجود دارند و اخترشناسان مجبور مى شوند براى پژوهش در مورد ساير اجرامى كه مورد نظر آنان است، اثر اين غبارها را حذف كنند.»آزمايشگاه پلاسماى غبار دانشمندان مركز پروازهاى فضايى مارشال را قادر مى سازد به تحقيق در مورد خواص نورى ذرات گرد و غبارى بپردازند كه در دستگاه هاى آنان به دام افتاده اند.

ونتورينى مى گويد با انجام ساير آزمايش ها، نحوه تفرق، جذب و نشر نور با فركانس هاى مختلف توسط ذرات غبار با اندازه و تركيب هاى متفاوت اندازه گيرى مى شود. در پژوهش هايى كه پيش از اين در آزمايشگاه پلاسماى غبار انجام شده است، اثر تابش ماوراى بنفش و پرتو الكترون روى ذرات گرد و غبار فضايى شبيه سازى شده، تعيين شده است.در اين آزمايش ها پرتوهاى الكترونى به كار رفته است تا شرايط پلاسما را به وجود آورد. زيرا بعضى اوقات ذرات گرد و غبار در پلاسما شناورند، نام «آزمايشگاه پلاسماى غبار» نيز به همين موضوع اشاره مى كند.پژوهشگران مركز پروازهاى فضايى مارشال با آزمايشگاه پلاسماى فضايى دانشگاه آبورن همكارى مى كنند تا بتوانند دستاوردهاى اين آزمايش ها را كامل كنند.آزمايشگاه پلاسماى فضا كه تحت سرپرستى دكتر ادوارد توماس فعاليت مى كند، به جاى آن كه آزمايش هايى درباره ذرات مجزاى گرد و غبار انجام دهد، به تحقيق در مورد گروه هاى بزرگ ذرات مى پردازد.

دكتر ميان عباس (M. Abbas) يكى از دانشمندان مركز پروازهاى فضايى مارشال و محقق ارشد پژوهش هاى مربوط به خواص نورى ذرات غبار و فرآيندهاى تراكم آنها مى گويد: «خواص ذرات مجزاى غبار را كه ما اندازه مى گيريم، با نتايج پژوهش هايى كه گروه توماس انجام مى دهند به يكديگر مربوط مى شود.

ما به ذرات مجزاى غبار نگاه مى كنيم و دكتر توماس مجموعه هاى بزرگى از آنها را زير نظر مى گيرد، بنابراين نتايج هركدام از اين نوع تحقيق كامل كننده نتايج گروه ديگر است.»ونتورينى مى گويد كارهاى آزمايشگاهى فقط يك جنبه از تلاش ما براى درك بهتر خواص غبارهاى كيهانى است: «بايد جنبه هاى ديگر را نيز مدنظر قرار داد تا بتوان تصوير كامل را درك كرد.بيش از اين براى درك خواص اين ذرات، مدل سازى هايى انجام داديم، ابزارهاى نظرى و اطلاعات حاصل از مشاهدات ماهواره اى را به خدمت گرفتيم و اكنون بايد به پژوهش هاى آزمايشگاهى بپردازيم تا بتوانيم صحت و سقم ساير قسمت ها را ارزيابى كنيم.»ونتورينى در ادامه مى گويد ماموريت هايى كه ماهواره ها و تجهيزات مختلف- همانند كاسينى- گاليله و استارداست- انجام داده و خواص غبارهاى بين ستاره اى را اندازه گيرى كرده اند، طى دهه گذشته موجى از علاقه مندى به اينگونه پژوهش را موجب شده است.

ونتورينى مى گويد: با استفاده از اطلاعات ارائه شده توسط ماهواره ها دريافتيم نقش اين ذرات كوچك گرد و غبار بسيار مهم تر از آن چيزى است كه تاكنون فكر مى كرديم.

FirstScience.com

[مرتضی nvcd]

ستاره هاي پر سرعت دنباله عظيمي از خود در اسمان به جا مي گذارند:
15 اگوست 2007

کاوشگر ساختار کهکشانهاي ناسا توانست دنباله اي را در پشت ستاره اي بسيارسريع درست مثل دنباله دار کشف کند.اين ستاره ميرا "Mira" که در لاتين به معني شگفت انگيز است نام دارد که براي 400 سال يکي از محبوب ترين اجرام براي اختر شناسان بوده است.اين ستاره سريع ,پير,غول سرخ مواد پرجرمي را از سطح خود جاري مي سازد.
اين کاوشگر فضايي در حال اسکن ستارگان معروف در طول نقشه برداري کلي از اسمان در نور فرابنفش بود که دانشمندان متوجه چيزي شبيه دنباله دار با دمي بسيارعظيم شدند.در حقيقت مواد جاري شده از ميرا جريانهايي به طول 13 سال نوري که حدود 20000 برابر فاصله پلوتو از خورشيد است را به وجود مي اورند.چيزي شبيه به اين تا به حال در اطراف يک ستاره ديده نشده بود.
اختر شناسان مي گويند دنباله ميرا فرصت مناسبي را براي مطالعه مرگ ستارگان مثل خورشيد و چگونگي تشکيل منظومه ها بدست مي دهد.همين طور که ميرا در حال حرکت است دنباله ان موادي متشکل از کربن و اکسيژن و عناصر مهم ديگر که براي تشکيل ستارها و سيارات جديد و حتي حيات نياز است را در فضا جاري مي سازد.مواد اين دنباله که براي اولين بار ديده مي شود حدود 30000 سال پيش پخش شده است.
ميليارد ها سال پيش ميرا شبيه خورشيد ما بود.بعد از گذشت زمان شروع به متورم شدن کرد که ان را غول سرخ متغيير مي نامند.ستاره اي تپنده و پف کرده که در دوره هايي معين درخشان شده و با چشم غير مسلح به خوبي ديده مي شود.ميرا سرانجام تمام گاز هاي باقي مانده را در فضا پخش خواهد کرد و سحابي رنگارنگ سياره اي را به وجود خواهد اورد.سحابي نيز بعد از مدتي کم فروغ شده و تنها هسته ستاره ان که ديگر کوتوله سفيد ناميده مي شود باقي مي ماند.
در مقايسه با غول هاي سرخ ديگر ميرا فوق العاده سريع حرکت مي کند که ممکن است از گرانش ستاره هايي باشد که از کنار ان رد شده است.در حال حاضر سرعت ان 130 کيلومتر بر ثانيه است.دراين مسابقه همدمي کوچک که به نظر مي ايد يک کوتوله سفيد باشد او را همراهي مي کند.اين دو ,ميرا A(غول سرخ) و ميرا B به اهستگي بدور هم مي گردند و به سفر خود در صورت فلکي ستوس با فاصله 350 سال نوري از زمين ادامه مي دهند.
با توجه به کشف دم ميرا کاوشگر ساختار کهکشان يک نوع گاز داغ که در جلوي ستاره تشکيل مي شود و دو جريان مارپيچي که از جلو و عقب ستاره به بيرون مي ايد را کشف کرد.اختر شناسان معتقدند که گازهايي داغ دما جوشيدن ستاره را افزايش داده و باعث درخشش ان در نور فرابنفش مي شود و مواد فوران شده مارپيچ در عقب ستاره دنباله را به وجود مي اورند.اين فعاليت شبيه دنباله دود در حرکت لکوموتيوهاي قديمي است.
اين واقعيت که دم ميرا در نور فرابنفش درخشش مي کند احتمالا دليل پيدا نشدن ان تابحال در تلسکو هاي ديگر است.کاوشگر ساختار کهکشان به نور فرابنفش بسيار حساس بوده و در عين حال از ميدان ديد بسيار وسيعي برخوردار است که به ان در شناسايي فعاليت هاي غير معمول فرابنفش اسمان کمک مي کند.
جيمز دي نيل از انستيتو تکنولوژي کاليفر نيا در اين باره مي گويد:
کشف چنين چيزبسيارعظيمي که از ويژگي هاي بسيار مهم جرمي است که براي 400 سال شناخته شده بوده بسيار شگفت انگيز است و اين دقيقا همان نوع حيرتي است که از کشف جديد کاوشگر ساختار کهکشان به وجود امده است.
برای دیدن انیمیشن این ستاره و دنباله ان به این ادرس بروید
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[مرتضی nvcd]

برخورد خوشه هاي کهکشاني هسته ماده تاريک را مي سازد:
16 اگوست 2007

اين عکس عجيب تصويري ترکيبي از Abell 520 خوشه کهکشاني عظيم در جريان برخورد با خوشه اي ديگر است که اين خوشه يکي از بزرگترين ساختار ها در جهان ماست.چندين ابزار متفاوت و رصد هاي مختلف با هم ترکيب شده اند تا اين تصوير به وجود بيايد و نتيجه نهايي راز بزرگي را براي اختر شناسان فاش کرد:ماده تاريک ان رفتارعجيبي از خود نشان مي دهد.
وقتي برخوردي بين کهکشانها به وجود بيايد سه عامل در ان شرکت مي کنند:کهکشانهاي مجزا با ميليارد ها ستاره خود,گاز هاي داغ بين کهکشاني و ماده تاريک اسرار اميز که حجم عظيمي از جرم را در خود دارد.تلسکوپ هاي اپتيکي نور ستارگان کهکشانها را مي توانند ببينند,رصد خانه هاي اشعه x مانند چاندرا مي توانند تشعشعات ساتع شده از گاز هاي داغ را مشاهده کنند.اما وجود ماده تاريک را از روش محاسبه خميدگي نور اجرام دورتر مي تواند مشخص کرد.
اختر شناسان معتقدند , زمان تصادم هايي اين چنين حتي در برخورد هاي شديد تر ,ماده تاريک و کهکشانها بايد کنار هم باقي بمانند.اين چيزي بود که در برخورد کهکشاني ديگر که اصطلاحا خوشه گلوله اي نام گرفت ديده شد ,اما در برخورد Abell520 چيز شگفت انگيزي اتفاق افتاد.
انها هسته ماده تاريکي يافتند که در ان گازهاي داغ وجود داشت ولي خبري از کهکشانها نبود.بنا به دلايلي کهکشانها از چگال ترين ناحيه ماده تاريک پاک شده بودند.دکتر هندريک هوکسترا "Hendrik Hoekstra" از دانشگاه ويکتوريا در اين باره مي گويد:
"به نظر مي رسد کهکشانها از هسته چگال ماده تاريک بيرون رانده شده و اين ما را بسيار متحير کرده است.اين اولين باري است که چنين چيزي ديده مي شود و مي تواند ازمايشي براي دانسته هاي ما از رفتار ماده تاريک باشد."
با توجه به اين هسته پيدا شده انها توانستند منطقه نور مشابهي که کهکشانها در ان بودند را نيز پيدا کنند که ماده تاريکي در ان وجود ندارد و يا بسيار ناچيز بود.بهر صورت در اين برخورد چيزي ماده تاريک را از اجرام شناخته شده جدا کرده است.
چه چيز اين دو را از هم جدا کرده؟يک احتمال اين است که کهکشانها و ماده تاريک در اثر گرانش هاي مخرب در هم دريده شده باشند .متاسفانه اختر شناسان کامپيوتري قدر تمند براي شبيه سازي اين گرانش هاي عظيم ندارند.
احتمالي عجيب تر نيز اين است که:ما ماده تاريک را با گرانش ان مي شناسيم ولي ممکن است فعل و انفعال هاي ناشناخته ديگري نيز بين اجزاء ماده تاريک وجود داشته باشد.تا زماني که ما نتوانيم خود ماده تاريک را ببينيم ديدن اين بر هم کنش ها نيز بسيار سخت خواهد بود.
اختر شناسان اين بار با تلسکوپ تيز بين هابل دوباره تصويري از اين برخورد خواهند گرفت و شايد بتوان جوابي براي اين سوالات پيدا کرد.

[Renjer Babi]

کلنگ احداث رصدخانه ملی در هفته دولت (شهریورماه) زده خواهد شد




کلنگ احداث رصدخانه ملی در هفته دولت (شهریورماه) زده خواهد شد و با تلاش محققان طی دو سال به بهره برداری خواهد رسید. احداث رصدخانه یکی از پروژه های ملی جمهوری اسلامی ایران است که ایران را پس از هزار سال صاحب رصدخانه حرفه ای می کند. این رصد خانه با رصدخانه های آماتوری متفاوت است و برای تحقیقات نجوم رصدی، کیهان شناسی و اختر شناسی مورد استفاده قرار خواهد گرفت. احداث رصدخانه در سه فاز صورت می گیرد که فاز اول آن شامل یک تلسکوپ در خانواده 3 متر است که با امکانات بسیار مدرن راه اندازی می شود. مکان یابی این رصدخانه پروژه بسیار عظیمی بود که یکسال و نیم به طول انجامید و در نهایت مکانی در منتهی الیه مرز استان اصفهان و قم به عنوان مکان رصدخانه ملی درنظر گرفته شد. بخش عمده ای از عملیات دیتای رصد تلسکوپ مورد نظر در داخل کشور و توسط محققان ایرانی صورت می گیرد اما خود تلسکوپ با عقد قراداد با شرکتی خارجی تهیه خواهد شد. مکان مورد نظر، بهترین مکان برای محاسبات بر اساس قابلیت رویت در منطقه است. دو مکان در جنوب قم و بین قله دینوا و کلاه برفی در اطراف کاشان برای استقرار رصدخانه ملی در نظر گرفته شده است. به زودی مکان نهایی انتخاب می شود. طراحی تلسکوپ و تشکیل گروه های مطالعاتی اپتیک، تلسکوپ، نرم افزار، مدیریت داده ها به همراه چند کمیته برای راه اندازی رصد خانه در دستور کار قرار گرفته است. بودجه سال ۸۵ معادل ۷۲۰ میلیون تومان برای راه اندازی رصدخانه دریافت شده و مراحل اجرایی احداث رصد خانه نیز آغاز شده است. در سال جاری نیز اعتباری معادل ۴۲۰ میلیون تومان برای این پروژه به تصویب رسیده که رقم کمی است و قرار است از محل اعتبارات ریاست جهوری کمبود آن جبران شود.

parssky.com

[Imagicgirl]

خیلی جالب بود ! درسته که مال خیلی وقته پیشه اما من تو سرچهام دیدمش ! چرا اینو ادامه ندادین ؟

[مرتضی nvcd]

منطقه قطب شمال در حال کوچک شدن است
17 اگوست 2007

گروه علمي از ژاپن اعلام کردند که منطقه پوشيده از يخ درياي شمال به کمترين مقدار ثبت شده تابحال خود رسيده است.کمترين مقدار در15 اگوست بدست امده که نگراني ها را افزايش داده است.کاهش سطح يخ تا اواخر سپتامبر ادامه خواهد يافت و اگر پيش بيني ها درست از اب درايد مقدار يخ به پيش بيني Ipcc براي 40 سال بعد خواهد رسيد.
در روز 15 اگوست 2007 مساحت يخ درياي شمال به 5.31 ميليون کيلومتر مربع رسيد .کمترين مقدار قبل از اين مربوط به سپتامبر 2005 با مساحت 5.32 کيلومترمربع بوده است و شايد به نظر برسد چندان تفاوتي بين اين مقادير وجود ندارد ولي اين را هم در نظر داشته باشيد که پيش بيني ها نشان مي دهد اين مقدار تا اواسط سپتامبر به 4.5 ميليون کيلومتر مربع برسد.
اين نتايج توسط گروه علم و تکنولوژي دريايي ژاپن (jamstec) و گروه تحقيقات فضايي ژاپن (jaxa) با اندازه گيري مساحت يخ شمال توسط فضاپيما از سال 1978 بدست امده است.طبق محاسبات اين گروها مساحتي معادل مجمع الجزاير ژاپن طي 3 سال از دست رفته است.
انها مي گويند دلايلي متفاوتي در کاهش مساحت يخ در اين سال وجود دارد.يکي از دلايل اين است که يخ هاي کناري(ساحل منطقه يخ) به راحتي ذوب شده و به درياي شمالگان مي ريزند.امکان ديگر نيز اين است که ذوب شدن توسط درياي شمالگان بدليل گرم شدن زمين سريعتر شده و اين خود باعث جذب گرمايي بيشتر خورشيد توسط اقيانوس مي شود.و سرانجام انها احتمال مي دهند که يخ هاي شناور در درياي شمالگان وارد ناحيه گرمتر اقيانوس اطلس شده و ذوب مي شوند.
هولناک تر اين است که طبق محاسبات نمايندگان سازمان ملل در تغييرات اب و هواي زمين اين مقدار از مساحت يخ قطبي بايد در سال 2050 اتفاق مي افتاد و اين بع اين معني است که اواخر تابستان امسال مساحت يخ به مساحت سال 2050 خواهد رسيد و معلوم نيست در سال 2050 اين مقدار چقدر خواهد بود.

[Mohammad Hosseyn]

پرش بزرگ به جای انفجار بزرگ

گروهی از دانشمندان به جای تئوری انفجار بزرگ، تئوری پرش بزرگ را پیشنهاد کرده اند




گروهی از دانشمندان آمریکایی مدل ریاضی جدیدی را توسعه داده اند که براساس آن جهان حاصل متلاشی شدن یک جهان دیگر است. فیزیکدانان موسسه فیزیک و هندسه جاذبه ایالت پن در آمریکا ، براساس این مدل جدید ریاضی نشان داده اند که منشاء هستی بیشتر از آنکه شبیه به یک انفجار بزرگ باشد، به پرش بزرگ شبیه است. این فیزیکدانان اذعان کرده اند که تئوری "انفجار بزرگ" که برپایه تئوری نسبیت انیشتن است، مدل بهتری برای توضیح درباره منشاء هستی است. این دانشمندان که نتایج تحقیقات خود را در مجله "نیچر فیزیک" منتشر کرده اند، با استفاده از مدل "حلقه گرانش کوانتوم" که یک ماشین زمان برپایه ریاضی است، به تئوری جدیدی دست یافتند که ترکیبی از جاذبه عمومی و فیزیک کوانتوم است. این دانشمندان در حقیقت به جای تئوری "انفجار بزرگ"، تئوری "پرش بزرگ" را پیشنهاد کرده اند.

منبع aftab

برگرفته از : آسمان پارس