مشاعره

[amir.ara]

در آمد از در ، خندان لب و گشاده جبین
کنار من بنشست و غبار غم بنشاند ،
فشرد حافظ محبوب را به سینۀ خویش
دلم به سینه فروریخت : " تا چه خواهد خواند ! "
به ناز ، چشم فروبست و صفحه ای بگشود
ز فرط شادی ، کوبید پای و دست افشاند
مرا فشرد در آغوش و خنده ای زد و گفت :
" رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند "
هزار بوسه زدم بر ترانۀ استاد
هزار بار بر آن روح پاک رحمت باد

[magmagf]

ديگر برايت از لحظه هاي نبودنهايت
از لحظه هائي که بي تو خاکستري مي شوم
از ثانيه هائي که دستهايت در من ويرانه مي شود
و خودت نيستي که از تقلاي خواستنهايت نجاتم دهي
حرفي نمي زنم
ديگر برايت از قصر بلورين روياهايم
از شاهزاده هزار و يک شب قصه هايم
از پنجره خانه ات که به وسعت رنگين کمان است
حرفي نمي زنم.
بهار نارنج اگر خواستي
گيلاسها را هم مي چينم
و در دفتر خاطراتم خشکشان مي کنم
اگر خواستي ليموهاي باغ اندامم را به پاکي دستهايت مي فروشم
و ديگر سراغي از عطش چشمهايت نمي گيرم
ديگر از تو سراغي از.....
فقط بمان هميشه سبز ...

[amir.ara]

زندگی نامۀ شقایق چیست؟

-رایتِ خون به دوش ، وقتِ سحر ،
نغمه ای عاشقانه بر لبِ باد ؛
زندگی را سپرده در رهِ عشق ،
به کفِ باد و هرچه باداباد.

[magmagf]

دلم دور است و احوالش ندونم
كسي خواهد كه پيغامش رسونم
خداوندا ز مرگم مهلتي ده
كه ديداري به ديدارش رسونم

[amir.ara]

مردم از درد و گوشِ تو فغانم نرسید
جان ز کف رفت و به لب رازِ نهانم نرسید

گرچه افروختم و سوختم و دود شدم
شِکوه از دست تو هرگز به زبانم نرسید

به امید تو چو آیینه نشستم همه عمر
گردِ راه تو به چشمِ نگرانم نرسید

غنچه ای بودم و پرپر شدم از باد بهار
شادم از بخت که فرصت به خزانم نرسید

منِ از پای در افتاده به وصلت چه رسم
که به دامانِ تو این اشک روانم نرسید

آه! آن روز که به تو دادم آیینۀ دل
از تو این سنگ دلی ها به گمانم نرسید

عشقِ پاکِ من و تو قصۀ خورشید و گل است
که به گلبرگِ تو ای غنچه لبانم نرسید.

[من منم]

در عشق توام نصیحت و پند چه سود
زهراب چشیده ام مرا قند چه سود

گویند مرا که بند در پاش کنید
دیوانه دل است پام در بند چه سود

[WooKMaN]

در خرابات مغان نور خدا می‌بينم
اين عجب بين که چه نوری ز کجا می‌بينم

جلوه بر من مفروش ای ملک الحاج که تو
خانه می‌بينی و من خانه خدا می‌بينم

[magmagf]

می ترسم
سطرها از کمرنگی قلم ها با خبر گشته اند
فزونی تشنجی غریب از شب می گذرد
سایش افکاری از خود را
در دلواپسی نقاط پایانی دفترم
به میان ناخن های خویش
گم می کند.
شاید اصلا نقطه ای در کار نیست
و حتی پایانی برای رسیدن
تا نقطه ای بدست گیرم و به پایان
برسم!
به مرز عدالت

[Monica]

تا ببندي چشم ، كورت مي كند
تا شدي نزديك ، دورت مي كند
كج گشودي دست ، سنگت مي كند
كج نهادي پاي ، لنگت مي كند
تا خطا كردي ، عذابت مي كند

[magmagf]

اشتباه شد . قاطی شد