تنهایی؛
معشوقه ی تنهایی ست
پشت هیچستان اندوه ...
که مرا می خواند
با هزاران راز
و نمی فهمد هیچ ...
تنهایی؛
غربت ناپیدایی ست
در شب سرد زمستانی من ...
نه کسی می خندد
نه کسی می رقصد
نه کسی می داند
پشت اندوه شب، هیچستانی ست
و معشوقه ی تنهایی من، تنهایی ست ...
شاعر: مهدی شمشيری