Grand Theft Auto IV

[779]

میشه لینکش رو بذارین...من یکم گیجم!!!

دوستانی که با کامپیوترها توی کافی نت مشکل داشتن از این کرک استفاده کنن تا مشکلشون حل بشه:
کد:
http://gf.wiretarget.com/gt/rzr-gt42.rar
اول حتما پچ 1.0.2.0 رو دوباره نصب کنین و بعد کرک رو کپی کنین.
100% تست شده.

اینم از این چیزی بود باز بگی.

[sasanjfr]

رویای آمریکایی یا آمریکای رویایی؟
------------------------------------



نیکو بلیچ در اندیشه ی "آمریکایی رویایی" و "سرزمین فرصت ها" سفر پر ماجرای خود را در لیبرتی آغاز می کند غافل از اینکه این "رویای آمریکایی" علیرغم تمامی شیرینی هایی که برای بازیباز به ارمغان می آورد برای خود نیکو "کابوسی" بیش نیست.

صحبت درباره ی تاریخچه ی سری GTA کار بیهوده ای بیش نیست چرا که به جرئت می توان گفت هر کسی که حداقل هفته ای 1 الی 2 ساعت وقتش را صرف بازی های ویدئویی می کند قطعاٌ با نام این سری آشناست.سری ای که به خاطر تم بزرگسالانه و خشونت زیادش هیچوقت در بین مخالفان بازی های ویدئویی خشن محبوب نبود و از طرف دیگر به دلیل نگاه واقع گرایانه اش به دنیای گانگسترها و گیم پلی متنوع اش در بین بازیبازهای حرفه ای به سری ای فوق محبوب تبدیل شد.

آخرین شماره از این سری فوق محبوب دنیای خشن این سری را یک گام به جلو برده است و آن به سبب فاصله گرفتن از خشونت نیمه فانتزی سن آندریاس و ارائه ی دنیایی نزدیکتر به واقعیت است.وقتی در پایان آوریل سال گذشته ی میلادی GTA IV برای دو کنسول Xbox 360 و PS3 منتشر شد منتقدان سیل نقدهای مثبت خود را روانه ی این بازی کردند و آن را تلاش بزرگ راک استار برای خلق یک "شبیه ساز خلافکاری(Crime Simulator)" نامیدند.

7 ماه بعد از انتشار نسخه های کنسولی نوبت به انتشار نسخه ی PC بازی رسید.حال در این نقد می خواهم بررسی کنم که آیا GTA IV واقعاٌ ارزش این همه سر و صدا در اوایل 2008 را داشت و آیا اصولاٌ پیشرفتی نسبت به شماره ی قبلی حاصل شده است یا خیر.

GTA IV هم از نظر داستانی و هم از نظر شخصیت پردازی تحولی بزرگ نسبت به شماره ی قبلی محسوب می شود.داستانی که base محکمی پشت آن است و درگیر کننده است.نیکو پروتاگونیستی فوق العاده کاریزماتیک است و شخصیتی که از او در بازی می بینید شما را به دنبال کردن سرنوشتش علاقه مند می کند.همه چیز درباره ی او مشخص است؛اینکه در گذشته چه اتفاقی برای او رخ داده،چرا به لیبرتی آمده و دنبال چه چیزی است به خوبی در بازی توضیح داده می شود و بازی در روایت آنها عالی عمل می کند.می توان داستان GTA IV را بهترین داستان و نیکو را بهترین قهرمان این سری دانست. کافی است به مطرح ترین عنوان GTA تا پیش از انتشار GTA IV یعنی سن آندریس رجوع کرده و داستان آن را با GTA IV و کارل جانسون را با نیکو مقایسه کنید تا مشخص شود چرا GTA IV برتر است.اگرچه ممکن است این طور به نظر برسد که به هر حال در هر دو بازی تم داستان یکی است،در سن آندریس CJ به دنبال انتقام گیری از Tenpenny و در GTA IV نیکو به فکر انتقام گیری از دیمیتری است اما محیط باورپذیرتر و سیاه تر GTA IV و روایت داستانی بهتر آن سبب شده تا داستان بازی به مراتب بهتر از سن آندریاس از آب درآید و مسئله ای که روزگاری از نقاط ضعف این سری محسوب می شد در GTA IV به یکی از نقاط قوت بازی تبدیل شود.

نکته ی مثبت دیگری که به پررنگ شدن داستان بازی کمک می کند حق انتخاب و تعیین سرنوشتیست که گاه و بیگاه به نیکو داده می شود هر چند که گاه این انتخاب ها چندان تأثیرگزار نیستند و اغلب تفاوت در کارهاییست که این اشخاص در صورت زنده ماندن می توانند برای شما انجام بدهند(به نوعی باقی ماندن در لیست موبایل شما!) و نیز یکی دو cut scene نسبتاٌ متفاوت اما در مواردی بسیار محدود این انتخاب ها تأثیرگزاری خوبی دارند و ارزش انتخاب کردن را دارند.هرچند که نباید فراموش کرد که این تفکر که هر انتخابی لزوماٌ پیامد محسوسی دارد نیز درست نیست و در زندگی هر فردی انتخاب های متعددی وجود دارد که شاید تا پایان عمرش هم هیچ پیامدی نداشته باشد.روایت داستان بازی نیز بیشتر از طریق cut scence ها و تماس هایی که به موبایل شما می شود صورت می گیرد که این مورد اخیر برای اولین بار به این سری اضافه شده و انصافاٌ اضافه کردن آن کاملاٌ به جا بوده است.اما با همه ی این تحسین ها نمی توان از یک اشکال عمده ی داستان بازی گذشت و آن کش دار شدن داستان بازی و وجود مأموریت هایی است که اگرچه تلاش می کنند خود را مرتبط به داستان بازی نشان دهند اما در عمل کوچکترین ارتباطی به داستان بازی ندارند مثلاٌ قسمت مربوط به پلی بوی ایکس و Dwayne از جمله مأموریت های الزامی بازی محسوب می شوند اما ارتباط آنها با داستان بازی مشخص نیست و شاید بهتر بود مأموریتی فرعی بودند تا بخشی از داستان بازی.

اما نکته ی فوق العاده مهم داستان بازی این است که در GTA IV به دلیل ارزشی که با سپری شدن بازی برای شخصیت نیکو قائل می شوید به خشونت بازی به نحو متفاوتی از خشونت در سن آندریس و کلاٌ بازی های قبلی این سری می نگرید و به همین دلیل است که با GTA IV فضای این سری از یک "بکش و برو" سطحی به یک "درام گانگستری" ارتقا یافته است.مسئله ای که ارزش کار راک استار را چندین برابر می کند.نیکو یکی از بازماندگان جنگ بوسنی است،جنگی که حواشی آن به گفته ی خود او مسیر زندگیش را تغییر داد و وجدان را در درون او کشت.او که سعی داشت از این مسئله و سایر مشکلاتش فرار کند تحت تأثیر بزرگ نمایی های پسر عمویش رومن و البته به دنبال انتقام گیری به لیبرتی آمد اما انبوهی از مشکلات تازه نیز گریبان او را گرفت و تا آخرین ثانیه ی داستان بازی او را رها نکرد.هر چه بیشتر در بازی به پیش می روید بیشتر متوجه می شوید که نیکو شخصیتیست که در درون شکسته شده،شکستی که هیچ پیروزی ای نمی تواند آن را التیام دهد و چهره ی شکسته ی او در cut scene پایانی علیرغم رسیدن به هدفش خود مهر تأییدی بر این موضوع است.شک و شبهه ای در این نیست که GTA IV از نظر داستانی نقطه ی عطفی در سری GTA محسوب می شود و فقط با بازی کردن آن می توان پی برد که چرا داستان بازی از نظر بسیاری از سایت های معتبر به عنوان بهترین داستان سال انتخاب شده است.

راک استار با GTA IV ثابت کرد که توانایی این را دارد که داستانی محکم و پخته را ضمیمه ی گیم پلی همیشه جذاب GTA کند

از نظر محیط بازی تلاش راک استار برای ساخت محیطی پویا و شهری واقعی ستودنیست.تاکنون بازی های زیادی بوده اند که ادعای ساخت محیطی واقعی را مطرح کرده اند اما در عمل هیچکدام از آنها نتوانستند گام بلندی را به سوی این هدف بردارند.راک استار با آخرین شماره ی GTA آرزوی شمار کثیری از بازیبازها(از جمله خود من) را تا حد زیادی به واقعیت بدل کرده است و لیبرتی GTA IV زمین تا آسمان با لیبرتی GTA III فاصله دارد.مردمی که در شهر در حال گشت و گذارند،افرادی که در ایستگاه های منوریل به انتظار نشسته اند،رستوران ها و بارهایی که پر از مشتری اند،افرادی که در سالن های بولینگ مشغول تفریح هستند،کسانی که در زمین های ورزش به ورزش مشغولند و چندین و چند مورد دیگر و در تمامی این موارد اعمال NPC ها فوق العاده هوشمندانه است.

لیبرتی با مساحتی زیاد در اختیار شماست و شما می توانید از امکانات متعددش بهره ببرید.وجود پارک ها،رستوران ها،بارها،لباس فروشی ها،نمایشگاه های اتوموبیل و موتورسیکلت،فرودگاه،کارواش ،جایگاه هلیکوپتر و بسیاری دیگر.راک استار در طراحی شهر نیز سنگ تمام گذاشته؛طراحی با کیفیت آزادراه ها و اتوبان ها،پل های هم سطح و غیر هم سطح(!!)،خیابان های باریک،بیلبوردهای متعدد،تابلوهای تبلیغاتی دیجیتال،تابلوهای نشان دهنده ی جهت در اتوبان ها و آزادراه ها،آسمان خراش های متعدد و خانه های بزرگ ویلایی و ... همگی سبب شده اند که احساس کنید که در یک شهر واقعی گشت و گذار می کنید و با دیدن اینها لب به تحسین راک استار خواهید گشود.هرچند نکته ی ناراحت کننده این است که بخش اعظم این ساختمان ها قابل ورود نیستند و هنوز هم تعداد مکان هایی که می توانید به آنها وارد شوید زیاد نیست.شاید حذف محیط های طبیعی و حومه شهری سن آندریاس برای عده ای از هواداران قابل قبول نباشد اما به هر حال از نظر کیفیت طراحی محیط تفاوت بین GTA IV و سن آندریس بیشتر از 4 سالیست که بین انتشار این دو بازی فاصله بوده و این نشان می دهد که راک استار اکنون برای جزئیات ارزش بیشتری قائل است.

لیبرتی شهری زنده با جزئیات فراوان است.تابلوهای بزرگ دیجیتالی،بیلبوردهای تبلیغاتی متعدد و لامپ های نئون جلوه خاصی به این شهر داده است

نکته ی مثبت دیگر محیط بازی زمانی بر شما آشکار می شود که صحنه هایی از این قبیل که در طی آن پلیس دو NPC را که با هم گلاویز شده اند جدا کرده و آنها را بازداشت می کند و یا صحنه هایی که در آن پلیسی به تعقیب یک خلافکار می پردازد را مشاهده می کنید به این موضوع پی می برید که شما تنها کسی نیستید که بر دنیای اطرافتان تأثیر می گزارید.نکته ی خوب دیگر رفتار هوشمندانه ی مردم در قبال شرایط محیطیست مثلاٌ در هنگام بارش باران چترهای خود را باز می کنند یا روزنامه روی سر خود می گزارند و کسانی که هیچ وسیله ای برای جلوگیری از خیس شدن ندارند دوان دوان حرکت می کنند تا زودتر به مقصد خود برسند که اینها همه نشان دهنده ی این است که لیبرتی واقعاٌ شهری است که عده ی زیادی در آن زندگی می کنند نه یک دفتر سفید برای شما که تمام صفحاتش را خودتان هر طور که می خواهید پر کنید.درست است که هنوز این قبیل تأثیرگزاری ها خیلی کمرنگ تر از تأثیر شما بر دنیای بازیست اما راک استار با این ریز بینی هایش نوید این را می دهد که در شماره های بعدی شاید شاهد این باشیم که در حالیکه از یک رستوران چسبیده به یک بانک خارج شده اید 5 نفر مسلح که از بانک سرقت کرده اند برای فرار از دست پلیس شما را گروگان بگیرند بدون آنکه این جز داستان بازی باشد!به عقیده ی من تا آن روز زمان زیادی باقی نمانده.

صحنه ای به یاد ماندنی در GTA IV.اینکه در لیبرتی به جز نیکو و رفقایش افراد دیگری هم هستند جای تقدیر دارد

از نظر گرافیکی GTA IV یک انقلاب گرافیکی است نه تنها در مقایسه با سن آندریس و فاصله گرفتن از گرافیک کارتونی آن بلکه در مقایسه با بازی های امروزی.جنگل های عظیم کرایسیس،نمای زیبای دمشق از بالای تپه ها در Assassin's Creed،آتش سوزی های مهیب فارکرای 2 و میدان های نبرد دودآلود Killzone 2 را فراموش کنید.GTA IV یک کلکسیون گرافیکیست که شاید نتواند به صورت انفرادی از هرکدام از موارد ذکر شده بهتر عمل کند اما در مجموع فوق العاده است.اگرچه گرافیک بازی در نسخه های کنسولی بازی هم عالی بود اما در نسخه ی PC با گرافیکی شفاف تر و واضح تر،draw distance ای طولانی تر،طراحی چهره بهتر و بافت های مطلوب تری رو به رو هستیم که ارزش گرافیکی نسخه ی PC را بالاتر می برد.متأسفانه سیستم مورد نیاز بازی به شدت بی رحمانه است که بخشی از آن به سبب بالا بودن بار گرافیکی بازی و جزئیات متعدد آن است و بخش دیگر مرهون پورت دست و پا شکسته ی آن است!به بیان دیگر برای اجرای بازی در بهترین کیفیت به یک ابَر سیستم نیاز دارید اما گرافیک بازی در جزئیات پایین هم قابل قبول است و مشاهده ی آن برای من که در حالت تکسچر مدیوم و draw distance روی 20(از 100) بازی می کردم هم هیجان انگیز بود طوری که در بسیاری از موارد به خود می گفتم این بازی روی بهترین حالت دیگر چه خواهد بود!

نسخه ی PC سمت راست و نسخه ی PS3 سمت چپ_تصویر در نسخه ی PC واضح تر و شفاف تر است و تاری نسخه ی کنسولی دیده نمی شود.به این نکته توجه کنید که تصویر سمت راستی فقط 20 تا 25 درصد قدرت نسخه ی PC را نشان می دهد

یکی از نکته های مثبت گرافیک بازی افکت ذرات فوق العاده ی آن است.صحنه های اصابت گلوله به شیشه ی ماشین،شکسته شدن شیشه ی اتوموبیل به وسیله ی دست نیکو،صحنه های تصادف و خرد شدن اتوموبیل،افکت های ناشی از سایش اتوموبیل به گارد ریل جاده و از همه مهمتر صحنه های انفجار اتوموبیل ها و هلیکوپترها واقعاٌ چشم نواز است.انعکاس ها از سطوح صاف و صیقلی مثلاٌ مشاهده ی نور لامپ های خیابان بر روی شیشه ی اتوموبیل هم فوق العاده است.از نمای زیبای شهر در هنگام مه گرفتگی و به خصوص هنگام بارش باران نباید گذشت.بدون شک یکی از ماندگارترین صحنه های بصری بازی صحنه های مربوط به بارش باران محسوب می شود و مشاهده ی اثر لاستیک اتوموبیل بر روی آسفالت خیس شده وقتی با سرعت 140 کیلومتر بر ساعت رانندگی می کنید و همچنین برخورد قطرات باران به اتوموبیل ها واقعاٌ هیجان انگیز است.مدل سازی ها هم در اغلب موارد عالی اند.

افکت ذرات(particle effect) فوق العاده ی GTA IV میخکوب کننده است

طراحی چهره ی افراد در سطح نسبتاٌ خوبیست و در نسخه یPC کمی بهتر از نسخه های کنسولیست اما material ها اگرچه نسبت به نسخه های کنسولی بهبود یافته اند اما همچنان از نقاط ضعف گرافیک فوق العاده ی بازی محسوب می شوند.نکته ی منفی دیگر گرافیک بازی تکسچرهای گاهاٌ ضعیف آن است که به خصوص در مورد درختان صدق می کند و از این نظر گرافیک بازی را 4-3 سال به عقب می برد.از سایه های بی کیفیت و fil ter نشده هم نباید گذشت اما به هر حال جمع شدن همه ی این مسائل منفی هم از گرافیک فوق العاده سینمایی و زیبای نسخه ی PC نکاسته است.مشکل اصلی که به گرافیک نسخه ی PC لطمه زده است باگ های ناشی از لود شدن تکسچرهاست که به پورت ضعیف بازی بر می گردد.گاهی پیش می آید که ناگهان مشاهده می کنید که اتوموبیلتان در یک کادر رنگی صاف و یک دست فرو رفته است و هیچگونه تکسچری در کار نیست.متأسفانه این صحنه ها از نظر بصری اصلاٌ زیبا نیست و اگرچه راک استار برای رفع این مشکلات تاکنون دو پچ عرضه کرده است اما هیچکدام از آنها نتوانسته اند این مشکل را به طور کامل حل کنند.به جز این مشکل مشکلاتی از قبیل glitch های گرافیکی و فرو رفتن اشیا در هم نیز دیده می شود که در مقابل لود نشدن تکسچرها مشکل بزرگی نیست.این مشکل سبب شده که گرافیک نسخه ی PC که از نظر کیفیت در سطح بالاتری از کنسول ها قرار دارد در نهایت چندان به چشم نیاید.

غوطه ور شدن دو NPC در تصویر بالا به سبب اشکال در لود شدن تکسچر سنگفرش است؛مشکلی که اختصاصاٌ در نسخه ی PC دیده می شود و تا حدی به گرافیک فوق العاده ی آن لطمه می زند

گیم پلی بازی هم اصول پایه ای این سری را رعایت کرده و در عین حال به نحو مثبتی آنها را ارتقا داده است. گیم پلی بازی شامل کارهای روتین این سری یعنی ماشین دزدی،رانندگی،تعقیب و گریز،فرار از دست پلیس،کشت و کشتار و کارهایی از این قبیل است که همواره در این سری مورد توجه بوده.خود نیکو شخصیت چابک و زیر دستی است که کنترل مناسبی دارد و در استفاده از سلاح نیز بسیار حرفه ایست و این یکی از دلایلی است که بازی را نسبت به سن آندریس ساده تر کرده است.

اضافه شدن موبایل یکی از بهترین تغییرات در گیم پلی بازی محسوب می شود.از طریق موبایل می توانید با دوستانتان قرار بگزارید و با آنها به رستوران رفته یا بیلیارد بازی کنید یا اصلاٌ قرارتان را کنسل کنید.همچنین از طریق همین تلفن می توانید بعد از شکست خوردن در یک مأموریت گزینه ی تکرار آن را انتخاب کرده و از نقطه ی آغاز مأموریت آن را تکرار کنید که این موضوع سبب شده که اعصاب خوردی از نحوه ی مأموریت ها در سن آندریس تا حد زیادی کاهش یابد.موبایل شما امکانات زیادی دارد.علاوه بر تماس تلفنی امکان خواندن sms(پیامک!) نیز وجود دارد.همچنین می توانید از طریق اینترنت موجود در بازی برای موبایلتان تم یا ringtone موبایل بخرید و بعد از طریق منوهای موبایلتان آنها را انتخاب کنید.امکان دسترسی به ویدئو ادیتور که از امکانات اضافه شده به نسخه ی PC بازیست نیز از طریق موبایل امکان پذیر است.

اضافه شدن تلفن همراه یکی از تغییرات مهم در GTA IV است هر چند هنوز بسیاری از بخش های مربوط به آن از پیش نوشته شده(scripted) است

تیراندازی هم که از ارکان جدایی ناپذیر این سری است اما به لطف کار عالی راک استار GTA IV در حد بهترین شوترها عمل می کند.اضافه شدن قابلیت پناه گرفتن به بازی کاملاٌ به جا بوده و شیرجه زدن نیکو برای پناه گرفتن وقتی که دوان دوان به سمت سنگر می دوید از نظر بصری واقعاٌ ارضا کننده است.به لطف کیبورد و ماوس تیراندازی لذت بخش تر هم شده و به خصوص هدشات کردن واقعاٌ دلچسب است.عکس العمل دشمنان نیز فوق العاده است.چنانچه در نزدیکی یک ستون بتونی یا یک ماشین پارک شده باشند به خوبی به سمت آنها دویده و سنگر می گیرند و حرکات احمقانه خیلی کم از آنها سر می زند.البته واکنش آنها در برابر پرتاب نارنجک گاهی چندان هوشمندانه نیست و در بعضی موارد پیش می آید که در جای خود ساکن می مانند تا منفجر شوند! blind firingهم به ساده تر شدن صحنه های درگیری کمک کرده است و شما را تا حد زیادی از گلوله های دشمنان مصون می دارد.

قابلیت کاور گرفتن و blind firing سبب شده که بخش مربوط به تیراندازی بازی آسانتر از سن آندریس از آب در بیاید

ماشین سواری و موتورسواری هم فوق العاده لذت بخش است.کلاٌ زیاد پیش می آید که مأموریتی به شما سپرده می شود که در نقطه ی مقابل مکان شماست و راه طولانی ای را باید برای رسیدن به آن طی کنید.اگرچه امکان استفاده از تاکسی و منوریل نیز وجود دارد اما مطمئناٌ رانندگی لذت بخش تر از استفاده از این وسایل نقلیه است.آن دسته از مأموریت هایی که بایستی به تعقیب و گریز هدف بپردازید و یا در حین رانندگی او را از میان بردارید از جمله بهترین مأموریت های بازی محسوب می شوند.تقریاٌ همه نوع خودرویی را می توانید برانید و دسترسی به آمبولانس،خودروی پلیس و ماشین های آتش نشانی نیز وجود دارد و هنوز هم می توانید در حالیکه کت و شلوار پوشیده اید و سوار اتوموبیل پلیس هستید از کنار یک ماشین پلیس بدون اینکه ذره ای به شما ظنین شوند عبور کنید و با آرامش کامل،بدون هیچ نگرانی ای در جلوی اداره ی پلیس توقف کرده و از طریق کامپیوتر موجود به بانک اطلاعاتی LCPD دسترسی پیدا کنید!(بهتر است در این قسمت راک استار از هیتمن الهام بگیرد!) رانندگی با ماوس و کیبورد در GTA IV به مراتب بهتر از vice city است اما باز هم به پای رانندگی با کنترلر Xbox 360 نمی رسد.این یک قضیه ی حل شده است که شلیک با ماوس و کیبورد راحت تر است و رانندگی با گیم پد.

اگرچه امکان راندن هواپیماهای کوچک از بازی حذف شده اما امکان راندن هلیکوپتر هنوز وجود دارد که از بخش های واقعاٌ لذت بخش بازی محسوب می شود که برای مأموریت پایانی بازی نیز در نظر گرفته شده.گاهی اوقات جهت دوربین به خوبی با تغییر جهت های هلیکوپتر تغییر نمی کند و راندن هلیکوپتر را دشوار می سازد.قایق سواری هم امکان پذیر است اما قایق سواری برای من به اندازه ی راندن هلیکوپتر جالب نبود که البته این به این دلیل نیست که راک استار آن را خوب طراحی نکرده بلکه به این دلیل است که در کل بازی قایق سواری چندان درگیر کننده نبود و معمولاٌ به راحتی می شد از پس مراحل مربوط به آن برآمد.

تعقیب و گریز پلیس ها هم که از نان شب برای GTA واجب تر است!طبق معمول سطح تحت تعقیب بودن(wanted level) در بازی وجود دارد که هرچه بالاتر برود فرار از دست مأموران LCPD دشوارتر می شود اما نکته ی بد در این زمینه این است که اگرچه می توانید با تحریک پلیس ها و کشتن آنها wanted Level تان را به 4،3 و بیشتر برسانید و از فرار از دست پلیس ها و تار و مار کردن آنها لذت ببرید اما در مأموریت های بازی فقط در موارد محدودی 3 ستاره و فقط یک بار 5 ستاره می شوید که آن یکبار هم مربوط به سرقت بانک است که در حین رانندگی نیست بلکه در حین فرار با پای پیاده است.این مورد سبب می شود که پلیس ها در انجام مأموریت هایتان چندان مشکل بزرگی نباشند و هیجان تعقیب و گریز را لمس نکنید.این هم یکی دیگر از مواردیست که سبب ساده تر شدن بازی نسبت به سن آندریس شده است.هر وقت تحت تعقیب پلیس قرار می گیرید دایره ای بر روی نقشه نمایش داده می شود که فلاش آبی و قرمز می زند و با بالاتر رفتن wanted level و افزایش تعداد ستاره ها مساحت این دایره بیشتر می شود.برای پاک شدن wanted level باید از این دایره خارج شده و برای مدت زمانی اندک در معرض دید پلیس ها قرار نگیرید و یا استفاده از راه حل بهتر و نوستالژیک GTA یعنی عوض کردن رنگ اتوموبیل(که از شماره ی سوم در سال 2001 تاکنون به همین شکل وجود داشته).در حالت یک ستاره(خصوصاٌ) و دو ستاره فرار کردن از دست پلیس ها بسیار ساده است.در حالت یک ستاره حتی با پای پیاده هم می توانید از دست آنها بگریزید و این اصلاٌ جالب نیست.در صورتیکه نتوانید از دست پلیس ها فرار کنید و دستگیر شوید مثل سابق به اداره ی پلیس منتقل می شوید و سلاح های خود را از دست می دهید(و البته مقداری پول جهت رشوه) اما در مواردی که wanted level بالاست پلیس ها اجازه ی آتش دارند و دیگر نباید نگران از دست دادن اسلحه هایتان باشید بلکه باید به جان خود و بیمارستانی که احتمالاٌ از آن سر در خواهید آورد فکر کنید.اما نکته ی عجیب در مورد پلیس ها این است که چنانچه جلوی چشمان یک پلیس 20 نفر را به رگبار ببندید wanted level بالاتر از 2 نمی رود حال اینکه با کشتن یک پلیس wanted level شما به سرعت از 0 به 3 ارتقا می یابد.این نشان می دهد که LCPD چقدر در قبال جان شهروندان لیبرتی مسئول است!

با بالاتر رفتن wanted level وسعت دایره ی روی نقشه افزایش پیدا می کند و در سطوح بالاتر از 4 فرار از آن کار آسانی نخواهد بود

در حین بازی دوستانی نیز پیدا می کنید که می توانید با آنها تعامل برقرار کنید،به آنها زنگ بزنید و با آنها قرار بگزارید یا از آنها مأموریت بگیرید.بر اساس میزان اهمیتی که برای آنها قائل می شوید دو فاکتور احترام(respect) و علاقه(like) آنها نسبت به شما تغییر می کند.مثلاٌ اگر نسبت به آنها بی تفاوت باشید و چندین بار دعوت آنها را رد کنید ممکن است میزان علاقه ی آنها به شما حتی به کمتر از 40 درصد برسد.از طرف دیگر در صورت برخورد مناسب با آنها و انجام دادن مأموریت هایشان این میزان افزایش می یابد و در صورت رسیدن میزان علاقه ی آنها به شما به بالای 80 درصد قابلیت ویژه ای از آنها باز می شود که می توانید از آن استفاده کنید.مثلاٌ Little Jacob در صورت علاقه مند شدن به شما به شما اسلحه زیر قیمت می فروشد یا Dwayne برای انجام مأموریت هایتان گانگستر برای کمک به شما می فرستد.شخصیت های آنها نیز متنوع و منحصر به فرد است مثلاٌ Brucie احساس می کند که بر قله ی دنیا ایستاده و خیلی به هیکل استروئیدی!(به قول نیکو) خود می بالد یا Dwayne شخصیتیست که در اثر رفتن به زندان و از دست دادن ابهتش افسرده و نومید شده.صحبت هایی که بین شما و آنها نیز رد و بدل می شود اغلب جالب است و ارزش شنیدن دارد.

همان طور که اشاره کردم مکان های زیادی در بازی برای سرگرم شدن وجود دارد که از جمله ی آنها می توان به نمایش های کمدی موجود در بازی اشاره کرد.امکان تماشای تلویزیون هم برای اولین بار به این سری اضافه شده و برنامه های اغلب کسل کننده ای دارد اما وجود آن در بازی جای تقدیر دارد.همچنین امکان رفتن به کافی نت نیز در بازی وجود دارد و شما می توانید با استفاده از pc های موجود در کافی نت email هایتان را چک کنید،دوستیابی کنید،مأموریت بگیرید و برای موبایلتان تم و ringtone دانلود کنید.امکان خریدن لباس هم وجود دارد و هر از گاهی می توان با رفتن به لباس فروشی و خرید لباسی تازه کمی سرگرم شد.

با آنلاین شدن در داخل بازی قابلیت هایی از جمله خواندن email،دانلود تم و ringtone برای موبایل و دوستیابی در دسترس شما قرار می گیرد

عده ی زیادی بر این باورند که تنوع گیم پلی در GTA IV نسبت به سن آندریس کمتر شده است.البته این اشکال وارده از جهاتی قابل قبول است اما این را هم نباید فراموش کرد که راک استار تصمیم داشته بازی را تا حد امکان به واقعیت نزدیک کند و این موضوع از همان طراحی سینماتیک گرافیک بازی نیز به آسانی قابل برداشت است.در مجموع شاید گیم پلی بازی تنوع سن آندریس را نداشته باشد اما نزدیکی آن به واقعیت به مراتب بیشتر از آن بازیست.

صداگزاری شخصیت ها قابل تحسین است؛یکی از بهترین صداگزاری ها در سال های اخیر.هماهنگی حرکات لب ها با جمله ها فوق العاده است ضمن اینکه تن صدا با چهره ی کارکترها سازگاری فوق العاده ای دارد.نگاه به تعداد افرادی که در جریان صداگزاری شرکت داشته اند خود نشان دهنده ی این است که راک استار چقدر برای این موضوع اهمیت قائل شده.در این بین صداگزاری خود نیکو بهترین است و تطابق خیلی خوبی بین حالات چهره ی او و طرز حرف زدنش وجود دارد.صدای افرادی که در کانال های رادیویی صحبت می کنند نیز فوق العاده کار شده است و جالب تر اینکه در بسیاری از موارد خبرهایی مربوط به اعمال شما از طریق اخبار رادیو روایت می شود.موسیقی بازی نیز تقریباٌ محدود به موسیقی های پخش شده از کانال های رادیویی است که بیشتر در سبک راک و رپ است اما کانال رادیویی Independence هم در میان کانال های رادیویی تعبیه شده تا با ریختن آهنگ های مورد علاقه ی خود در پوشه ی User Music آهنگ های مورد علاقه یتان را از طریق این کانال بشنوید.افکت های مربوط به شلیک سلاح ها،صداهای شنیده شده در حین رانندگی،راندن هلیکوپتر و قایق سواری و ... هم به خوبی کار شده اند تا در این زمینه GTA IV بی نقص باشد.

GTA IV بسیاری از نقاط ضعف بازی های قبلی این سری را برطرف کرده است و یک اثر خوش ساخت گانگستری را برای شما آماده کرده که آن را می توان نقطه ی عطفی در بازی های open world و بنچمارکی برای این سبک از بازی ها در نظر گرفت که به سختی می توان مشکل بزرگی در آن پیدا کرد.راک استار می توانست با پورتی صحیح نسخه ی PC را به بهترین نسخه ی بازی بدل سازد اما سیستم مورد نیاز بی رحمانه و باگ های گرافیکی در نهایت بر ویدئو ادیتور قدرتمند،اکشن سریع تر و گرافیک مثال زدنی آن غلبه می کند تا نسخه ی PC بهترین نباشد.با تمامی اینها نسخه ی PC همچنان فوق العاده است و همچون نسخه های کنسولی این بازی بازیسازی را چندین گام به جلو برده است.در دنیایی که بازیسازها عادت کرده اند که یک فرمول موفق را بدون تغییر هر دو سه سال یکبار برای بازی خود به کار ببندند و سودی به جیب بزنند راک استار با GTA IV بسیاری از سنت ها را شکست و اثری خلق کرد که مسلماٌ یکی از بهترین ها در دهه ی اول قرن 21 است و تا مدت ها در ذهن بازیبازها باقی خواهد ماند.

امتیاز بازی

معرفی >>>>>>>>>> 9.5
داستان فوق العاده و روایت داستانی مناسب با شروعی جالب _ شخصیت های فوق العاده و منحصر به فرد _ موبایل با امکانات بسیار خوب که نقش بسزایی در روایت داستان دارد _ وجود مأموریت های اصلی گاهاٌ بی ارتباط به داستان و کش دار شدن آن

گرافیک >>>>>>>>>> 9
دقت فراوان راک استار در جزئیات گرافیکی بیش ار همه به چشم می آید _ افکت ذرات عالی _ جلوه های زیبای شهر در شب و در هنگام بارش باران _ سیستم مورد نیاز بی رحمانه _ سایه های fil ter نشده و تکسچرهای گاهاٌ ضعیف به خصوص در مورد درخت ها _ افت شدید تکسچر در پاره ای از موارد

صدا و موسیقی >>>>>>>>>> 10
صداگزاری فوق العاده _ افکت های شنیدنی برای اسلحه ها،اتوموبیل ها و سایر وسایل نقلیه _ آهنگ های ریخته شده در پوشه ی user music به خوبی از کانال Independence پخش می شود _ موسیقی های متنوع رادیو

گیم پلی >>>>>>>>>> 10
تنوع کمتر نسبت به سن آندریس اما واقعی تر _ هوش مصنوعی مناسب دشمنان و سایر NPC ها _ اکشن درگیر کننده و سیستم کاورگیری عالی از آب در آمده _ ماشین سواری لذت بخش _ کنترل هلیکوپتر در پاره ای ازموارد سخت است و جهت حرکت دوربین متناسب با جهت حرکت هلیکوپتر تغییر نمی کند _ تعامل مناسب با دوستان

جذابیت >>>>>>>>>> 9.75
بسیار درگیر کننده_ مراحل اکثراٌ متنوع اما در پاره ای از موارد کلیشه ای _ انتخاب هایی که بعضاٌ تأثیرگزارند _ ارزش تکرار بالا _ crash های گاه و بیگاه

نمره ی کل: 9.7

[B3HZ@D]

عالی بود ساسان جان
ولی nightmare به معنای کابوس هست نه رویا
dream و vision به معنای رویاست
در کل ممنون بابت این مطلب جذاب

[sasanjfr]

عالی بود ساسان جان
ولی nightmare به معنای کابوس هست نه رویا
dream و vision به معنای رویاست
در کل ممنون بابت این مطلب جذاب

خواهش می کنم
من می دونم nightmare یعنی کابوس.منظورم از اون عکس این بود که رویای نیکو به یک کابوس بدل شد.dream به معنی رویا هست اما vision به معنی بصیرت و نوعی فراست درونی هست

[Mohammad King]

سلام به همه ی دوستان

من رمز ضد تیر و تفنگ و پول و ضد پلیس و یه ماشین توپ را میخواستم.

راستی به نظر شما من پلی بوی را بکشم یا اون سیاه ؟

ممنون

[HoJJaT_007]

پلی بوی

من هنوز دنبال سیو 40 درصد پریده خود هستم با xlive

[779]

یک چیزی چجوری میتونم زیر نویس انگلیسی بزارم؟؟؟؟؟؟؟؟
راستی ممنون ساسان جان.

[JING3LKHAN]

میری option>>audio>>substitles>>on.

[yoosef_st]

من آخر نفهمیدم این قضیه سایت پلیس چیه هان.
رفتم تو بازی تو کافی نت هم زدم نرفت تو این سایتی که گفته بودین.

[soltanarash]

خواهش می کنم
من می دونم nightmare یعنی کابوس.منظورم از اون عکس این بود که رویای نیکو به یک کابوس بدل شد.dream به معنی رویا هست اما vision به معنی بصیرت و نوعی فراست درونی هست

من و بقیه بچه ها تمام رمز ها را در صفحات قبل گذاشتیم.و یل میتونی بری تو سایت [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
و اونجا همه ی سیو ها رو بگیری.